ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: อยากแยกร่างได้สักสิบร่าง  (อ่าน 2072 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

waterman

  • มีเหตุมีผล
  • ****
  • ผลบุญ: +0/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 302
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
อยากแยกร่างได้สักสิบร่าง
« เมื่อ: กรกฎาคม 02, 2011, 09:18:13 pm »
0
อยากแยกร่างได้สักสิบร่าง

วันหนึ่ง ณ ห้องฉุกเฉิน รพ.รัฐแห่งใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร ติดอนุสาวรีย์

พยาบาลคนหนึ่ง : อ้าว หมอ มาเข้าเวรแล้วหรอ ดีเลยๆ นี่คนไข้รอตรวจอีกเต็มเลย หยิบเอาไปตรวจเร็ว
หมอฉุกเฉิน : (หยิบมาตรวจๆๆๆๆ)
นักเรียนแพทย์คนหนึ่ง : พี่คะหนูมีเคสให้พี่ช่วยดูค่ะ เคสนี้มาด้วย bla bla bla bla จะรักษาไงดีคะ
หมอ : อืมๆ เออๆ จ่ะๆ (ยังตรวจเคสตัวเองไม่เสร็จเลย)
พยาบาลอีกคนหนึ่ง : เอ้า หมอ มีเคสเข้าห้อง resus (ห้องที่ใช้รักษาผู้ป่วยหนัก) รีบหน่อยเร้ว ไม่หายใจแล้ว
หมอฉุกเฉิน : (วิ่งดุ๊กๆๆๆๆเข้าห้องresus ใส่ท่อช่วยหายใจ ปั๊มหัวใจกับน้องนศแพทย์)
ญาติคนไข้ : เค้าจะเป็นอะไรมากไหมคะ แล้วจะต้องนอนรพ หรือเปล่า ใช้ค่าใช้จ่ายมากไหม
หมอฉุกเฉิน : คือหมอคิดว่าคนไข้น่าจะเป็น.......
คนไข้หอบๆๆอีกคนถูกเข็นเข้ามาในห้อง resus
หมอฉุกเฉิน : เอ้าปั๊มกันไปก่อนนะ พี่ไปดูเคสนู้นก่อน
(ไปฟังปอด สั่งพ่นยา ไม่ดีขึ้น โอะ ใส่ท่อช่วยหายใจเป็นเคสที่สอง)
คนไข้เคสแรกเสียชีวิต หมอเข้าไปคุยกับญาติอีกครั้ง ญาติเข้าใจ เคสที่สองหายเหนื่อยแล้ว หมอจึงเดินออกมาจากห้อง resus
ญาติคนไข้ข้างนอก : หมอทำอะไรอยู่คะ นี่คนไข้รอมาตั้งนานแล้วเมื่อไหร่จะมาตรวจ
หมอฉุกเฉิน : เดินเข้าไปตรวจ (อ้าว ลืมเคสที่ตรวจไว้เมื่อกี๊ก่อนเข้า resus)
เด๋วหมอไปดูเคสนู้นก่อนนะคะตรวจค้างไว้
ญาติเมื่อสักครู่ : ( หน้านิ่วคิ้วขมวดมากๆๆๆ)
หมอตรวจเสร็จเดินมาตรวจเคสนี้
ญาติคนไข้เตียงริมนู้น : หมอๆรอผลปัสสาวะมาครึ่งชั่วโมงแล้ว เมื่อไหร่จะได้
หมอ ฉุกเฉิน : เอ่อๆเด๋วสักครู่นะคะ รอเด๋ว เด๋วได้แล้ว (จะได้ชาติไหนเนี่ย ทำไมต้องเป็นตูออกรับหน้า เจ้าหน้าที่ห้องแลบไม่ต้องตอบคำถามนี้ฟะ)
ญาติ (คนไหนไม่รู้) : หมอคนไข้จะอ้วกแล้วขอกระโถนนนน
หมอฉุกเฉิน : (วิ่งไปหยิบกระโถน รองรับอาเจียนได้ทันพอดี .... ไวจริงๆ)
หมอฉุกเฉินตรวจๆๆๆ เดินไปสั่งแลบ
(ซึ่งไม่รู้จะรออีกนานแค่ไหน ไม่รู้เมื่อไรที่เราจะพบกัน...กับแลบ)
คนไข้ : หมอปวดขี้ อยากขี้ ทำไงดี
หมอฉุกเฉิน : เอ้าเดินไปหยิบกระโถนเลย อยู่ห้องโน้นอะ เห็นปะตรงหัวมุม
คนไข้ : เดินไม่ไหวโว้ย เป็นคนไข้เข้าใจไหม
หมอฉุกเฉิน : อ้าวเออ ลืมไปว่าอ่อนแรง (เดินไปหยิบมาให้)
ป้าคนไข้ข้างๆ : หมอๆหิวอะ ซื้อนมงัวแดงให้ป้าหน่อยดิ
หมอฉุกเฉิน : นมงัวแดงนี่นมอะไรฟะ อ้อ ไทยเดนมาร์ก อ้าวเราก็ยังไม่ได้กินเลย ก็ได้ๆหมอจะได้ถือโอกาสไปซื้อกาแฟมากินด้วยเลย
หมอฉุกเฉินอีกคนเห็น จึงพูดขึ้นว่า
หมอฉุกเฉินอีกคน : เฮ้ย จะไปไหน จะไปอู้หรอแก เห็นนะๆ จะเดินไปเซเว่น ฉันก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย งั้นฝากซื้อบิ๊กไบท์ปิดปากซะดีๆ
หมอฉุกเฉินซื้อเสร็จเดินกลับมาเอานมและบิ๊กไบท์แจก รีบกระดกดื่มกาแฟอย่างหิวกระหาย...
โอะ..ผลปัสสาวะเตียงนั้นมา โอะ...เป็นกรวยไตอักเสบ
หันไปถามหมออายุรกรรมเวรนั้น ว่ามีเตียงให้นอนฉีดยาไหม
หมอ อายุรกรรม : เตียงเต็มอะ อาการไม่หนักมาก ให้กลับบ้านนัดฉีดยา เอายาไปกินต่อสองอาทิตย์ละกัน เรื่องแค่นี้ทำไมต้องมาถามฮะ เราต้องดูคนไข้หนักที่ไม่มีเตียงจะนอนอีกตั้งหลายเคสนะ
หมอฉุกเฉิน : ได้ๆ เดี๋ยวไปบอกญาติให้
หมอ ฉุกเฉินเดินไปบอกญาติ นึกได้ว่ามีเคสที่ดูกะน้องนักศึกษาแพทย์อีกนี่นา อธิบายญาติพอเป็นกระสัย รู้เรื่องรึป่าวฟะ ไม่แน่ใจ แต่ยังมีเคสรออีกเป็นสิบ จึงตัดใจไปดูเคสใหม่



ไปเจอข้อความนี้ครับ  คิดว่า หมอท่านนี้มีโอกาสฝึกละ ปฏิฆะได้ดีกว่าคนอื่นๆครับ
พอมีผัสสะเข้ามา ก็ใช้ปัญญามองเห็นปัญหา ค่อยๆละ หาเหตุแห่งทุกข์

จากคุณ : venture
บันทึกการเข้า