พิมพ์

[raponsan]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๔  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๖
อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต
อภิณหปัจจเวกขณธรรมสูตร

ตรัสแสดงธรรมะ ๑๐ อย่างที่บรรพชิตควรพิจารณาเนือง ๆ คือ
     ๑. เรามีเพศ ต่างจากคฤหัสถ์แล้ว
     ๒. ชีวิตของเราเนื่องด้วยผู้อื่น
     ๓. ยังมีกิริยาอาการที่ดีงามอย่างอื่นอีกที่ต้องทำ
     ๔. เราติตนเองโดยศีลได้หรือไม่
     ๕. ผู้รู้ พิจารณาแล้วติเราโดยศีลได้หรือไม่

     ๖. เราจะต้องพลัดพรากจากของรักของชอบทั้งสิ้น
     ๗. เรามีกรรมเป็นของตัว จักเป็นผู้รับผลของกรรมดีชั่ว ที่ทำไว้
     ๘. วันคืนล่วงไป ๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่
     ๙. เรายินดีในเรือนว่างหรือไม่
     ๑๐. เราได้บรรลุธรรมอันยิ่งของมนุษย์หรือไม่.

อ้างอิง
พระไตรปิฎก ฉบับประชาชน (อ.สุชีพ ปุญญานุภาพ)
http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/16.html
อ่านรายลเอียดได้ที่
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๔  บรรทัดที่ ๒๑๑๐ - ๒๑๒๘.  หน้าที่  ๙๑.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=24&A=2110&Z=2128&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=24&i=48
ขอบคุณภาพจาก http://www.bloggang.com/

[raponsan]

กถม.ภูตส.ส เม รต.ติน.ทิวา
( กะถัมภูตัสสะ เม รัตตินทิวา )
วันคืนล่วงไป ๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่

อนิพ.พิน.ทิยการิส.ส สม.มทต.โถ วิปจ.จติ
( อะนิพพินทิยะการิสสะ สัมมะทัตโถ วิปัจจะติ )
ทำเรื่อยไป ไม่ท้อถอย ผลที่ประสงค์จะสำเร็จสมหมาย

อโมฆํ ทิวสํ กยิรา อป.เปน พหุเกน วา
( อะโมฆัง ทิวะสัง กะยิรา อัปเปนะ พะหุเกนะ วา )
เวลาแต่ละวัน อย่าให้ผ่านไปเปล่า จะน้อยหรือมาก ก็ให้ได้อะไรบ้าง

อโหรต.ตมตน.ทิตํ ตํ เว ภท.เทกรต.โตติ
( อะโหรัตตะมะตันทิตัง ตัง เว ภัทเทกะรัตโตติ )
ขยันทั้งคืนวัน ไม่ซึมเซา นั้นแลเรียกว่า มีแต่ละวันนำโชค

ขโณ โว มา อุปจ.จคา
( ขะโณ โว มา อุปัจจะคา )
อย่าปล่อยโอกาสให้ผ่านเลยไปเสีย

ที่มา http://pirun.ku.ac.th/~fagisvtc/buddhism/lords/supasit1.htm
ขอบคุณภาพจาก http://multiply.com/

"เวลาและกระแสน้ำไม่เคยคอยใคร"
"อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง"