สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

สวัสดีค่ะอยากขอคำปรึกษาหรือข้อแนะนำอะไรดีๆหน่อยจากพี่ๆน้าๆค่ะ
คือตอนนี้ดิฉันอายุ23ปีแล้วค่ะตอนนี้ยึดอาชีพค้าขาย
เรื่องมันมีอยู่ว่า....
เมื่อก่อนดิฉันทำงานบริษัทก็เช่าบ้านอยู่กับเพื่อนชื่อ ก. แล้วต่อมาเขาก็แนะนำให้รู้จักกับเพื่อนผู้ชายอีกคนต่อมาเราก็เป็นแฟนกันค่ะตอนนี้ก็แต่งงานมีหลักมีฐานแล้วค่ะพอหลังแต่งงานดิฉันก็มายึดอาชีพค้าขายแทนด้วยความรู้สึกที่เรารักงานอิสระมากกว่าเพราะดิฉันก็เคยค้าขายมาแล้ว ต่อมาเพื่อนที่ชื่อ ก. เขาอยากได้รายได้เสริมก็โอเคเราก็ให้เขามาช่วยขายของแล้วกันจะได้รายได้เสริม แต่พออยู่ไปอยู่มาเพื่อนที่ชื่อ ก. เนี่ยค่ะมีอะไรเดือดร้อนอะไรเราก็ช่วยทุกอย่างไม่ว่าเรื่องเงินทอง เวลาจะเข้าไปทำธุระที่ กทม. เขาก็มักจะให้เราขับรถพาไปเสมอ(รถก็รถเราด้วยสิ่)อันนี้เรามองว่าเป็นเรื่องธรรมดาแล้ว เงินทองที่เคยยืมไปก็ไม่ใช่ว่าจะได้คืนหรอกแต่ก็ยืมประจำ(ของเก่าไม่ใช้ของใหม่มาเรื่อย)ก็ไม่ได้ติดใจอะไรอีกคนเคยอยู่ด้วยกันก็ช่วยเหลือกันไป
พอมาวันหนึ่งเราต้องส่งเงินก้อนใหญ่ให้ทางแม่เราใช้ และเพื่อนชื่อ ก. มาขอยืมตังค์ ไอ้เราก็ไม่มีแล้วส่งให้แม่หมดแล้ว ก็คงจะไม่เข้าใจเรา ต่อว่าเราหาว่า "ลืมบุญคุณ" ประมาณว่าจะทวงบุญคุณ เขาก็ว่าไปว่า ได้ดีทุกวันนี้เพราะเขาช่วย(ซะงั้น) ทีจะขอยืมตังค์ก็ยืมไม่ได้ก็ว่าไปต่างๆนานา ทั้งยังลามไปถึงเรื่องแฟนเราอีกว่าที่คบกันได้เพราะเขาแนะนำ ขุดมันขึ้นมาทั้งยวงเลย
เราก็พอเข้าใจไม่ได้เป็นคนลืมบุญคุณใครแต่ช่วยเหลืออะไรมามันก็มากพอแล้วและยังจะเต็มใจช่วยต่อไปถ้าเขาไม่มาพูดให้เสียความรู้สึก (อ๋อที่แท้ก็คิดว่าเราเป็นหนี้บุญคุณเขานั่นเอง) ไอ้เราไม่ได้คิดว่าเป็นการใช้หนี้บุญคุณหรืออะไรเลย ก็แค่คิดว่าเพื่อนกันช่วยกันไป
***************************
ถ้ามันเป็นอย่างที่เขาพูด(ประมาณว่าทวงบุญคุณ)แล้วเราต้องตอบแทนเขาอีกนานแค่ไหน แล้วของอย่างนี้มันตอบแทนหมดได้ไหม จะได้จบๆกันไป ในเมื่อเขาไม่ได้คิดว่าเป็นเพื่อนร่วมโลกช่วยเหลือกันไป
ขอคำแนะนำชี้แจงด้วยนะคะ ปวดประสาทมากๆ ถ้าแม่อยู่ด้วยก็จะดีอยู่หรอกจะได้ไม่ต้องเครียดมากขนาดนี้
 :73:

ชีวิตราชการ ก็มีการทวง บุญคุณ กันเหมือนกันคะ

ที่ไหน ๆ สังคม ก็มีอย่างนี้กันประจำ

ขอนำธรรม ของพระพุทธองค์ ให้เข้าใจก่อนนะคะ

---

๔. อุตตรทิส ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย : (หัวข้อ)
พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้
   
พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้

๑. เผื่อแผ่แบ่งปัน ๒. พูดจามีน้ำใจ ๓. ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ๔. มีตนเสมอร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วย ๕. ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน

มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้ ๑. เมื่อเพื่อนประมาทช่วยรักษาป้องกัน ๒. เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อน ๓. ในคราวมีภัย เป็นที่พึ่งได้ ๔. ไม่ละทิ้งในยามทุกข์ยาก ๕. นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของมิตร

การพึ่งพาอาศัยกัน ระหว่างเพื่อน มิตรแท้ นั้นหายาก
ถ้าเราจะตัดสัมพันธ์ กัน ก็ต้องดูผลกระทบ กับงาน ด้วยคะ ว่าต้องพึ่งพากันอีกหรือไม่ ?

   บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น ใจไม่ทุกข์ ก็อย่าไปเก็บสิ่งที่เขามาพูด มาเป็นสาระ เลยคะ

   เพราะความจริงแล้ว เรามาแต่ตัว ก็ต้องไปแต่ตัว ถ้าเพื่อน เป็นคนมีศีล มีธรรม ก็การใช้หนี้กัน ด้วยบุญคุณ
ก็ใช้กันนานคะ แต่เพื่อนไม่ใช่คนมีศีล มีธรรมการร่วมทาง ก็ไปได้ไม่นาน คะ

   สิ่งสำัคัญที่สุด คือใจเราต้องวาง ไว้ว่า ไม่มีเธอฉัน ก็อยู่ได้ ไม่มีเรา เขาก็อยู่ได้ การสงเคราะห์ตามที่อ่านมานั้น เหมือนน้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า มากกว่า อีกอย่าง ปัญหาคือ มีความลับอะไร ซ้ำซ้อนในเรื่องนี้หรือป่าวคะ

   ถ้าไม่มี ก็ไม่เห็นต้องแคร์ เรื่องอะไร เลยนี่คะ เราแคร์ แต่ พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง เพื่อนแท้ ก็พอคะ

    :67:

ตอบแทน คุณ พ่อ แม่ ไม่มีวันหมด หรอกคะ แต่ ยิ่งตอบแทน ผลการตอบแทน ก็คือ ความสุข


ตอบแทน คุณ เพื่อน มีวันสิ้นสุดคะ เพราะเพื่อน ก็เป็น แค่เพื่อน ๆ กับ สามี ภรรยา มีค่า เสมอกัน

เพราะว่า เปลี่ยนแปลงได้ ดังนั้นคุณตรงนี้ ถ้ั้าไม่ได้ให้ชีวิต แล้ว ไม่นับเป็นคุณกันหรอกสำหรับเพื่อน

ให้ยืมเงิน ให้ยืมทรัพย์ ถ้าไม่ได้ต่อชีวิต ให้ ชีวิตแล้ว ก็ไม่เห็นจะต้องแคร์ เลยคะ


เพื่อน หาที่ไหน เมื่อใด ก็ได้ แต่ พ่อ และ แม่ หาไม่ได้ อีกแล้ว

เราว่า ไม่ต้องให้เขาเข้าใจเรา หรอกคะ ให้พ่อ แม่ เข้าใจเราดีคะ

  ทางที่ดี อย่าใส่ใจ ในสิ่งที่เขาพูด ถ้าสิ่งที่เราทำลงไปนั้น เป็นสิ่งที่ดี และ ไม่ขัดคุณธรรม คะ

   :58:

อย่า ซีเรียสครับ เพราะที่สำคัญ อยู่ที่การแทนคุณ พ่อ แม่ ครับ

   แทนคุณเพื่อน ..... มีขอบเขต เพราะเพื่อนให้ชีวิต เรา มาหรือ ครับ .... อย่าไม่พะวงเลยครับ

   สองมือเราเลี้ยงตัวเองได้ สองเท้าเราก็ยังมี ถ้ายังมีสินทรัพย์ ให้มันรู้ไป ทำความดีแล้ว จะอับจนได้อย่างไร ?

 หาคบ กัลยาณมิตร ดีกว่า ครับ...

:08:

คนเรา เกิดมา ก็มาแต่ตัว เพิ่งมามัว เมามาย เอาหลายสิ่ง

ยามเราตาย เอาอะไร ไม่ไหวติง นอนแน่นิ่ง ทิ้งตัวเรา อยู่ในโลง.....


    สติ มาปัญญาเกิด สติ เตลิด เพราะคิดมาก.....จ้า

 :58:

ค่ะ..คุณพ่อแม่ตอบแทนไม่มีสิ้นสุด
คุณเพื่อนตอบแทนได้มีสิ้นสุด
โชคดีหน่อยที่ออกจากงานแล้ว จะได้ไม่ต้องมีเรื่องให้เขาเม้าส์กันในที่ทำงาน
เรื่องที่ซ้ำซ้อนในใจมันก็มีค่ะ ก็ตอนที่ซื้อบ้านใหม่เพื่อนขอมาอยู่ด้วยก็โอเค จัดไป แต่อยู่ดีไม่ว่าดีพาผู้ชายเข้าบ้านไม่ซ้ำหน้า แฟนยิ่งเป็นคนไม่ค่อยพูดซะด้วย ก็เลยอ้อมค้อมไปว่าแม่จะมาอยู่ด้วย แต่แม่ไม่ได้มาหรอกค่ะก็คงฝังใจ เลยเอาเราไปพูดเสียๆหายๆ
ว่าไปแล้วใช้เวรใช้กรรมต่อไป....

ชีิวิต นับหนึ่ง ได้เสมอครับ

   แต่ถ้าก้าวผิด อาจจะนับลำบาก

      ทำใจให้สบาย ขอให้ตั้งมั่นในกุศล ครับ รับรองว่า รอดครับ.... :bedtime2: