ขึ้นกรรมฐานเรียนตําราเป็นแบบแผน ศิษย์กรรมฐานมีทั่วแดนมาศึกษา
พระอาจารย์ของพวกเราสอนวิชชา มรรคผลอยู่ดํารงค์วงษ์มิสูญไป
ศาสนาส่งห้าพันส่งสารต่อ การปฏิบัติมิได้รอใครทั้งนั้น
รู้ได้ในเฉพาะตนทุกการงาน ความเป็นจริงในใจนั้นกระจ่างเอย
วันนี้เราสุขกายใจกันรึยัง ที่ปฏิบัติกันมานั้นมิเปิดเผย
เป็นของใครก็ของใครอย่าละเลย ความขยันจะสะเบยในวันใด
ฝึกตั้งมั่นในพุทธานุสสติ ฝึกรวมจิตอยู่กับองค์อนุสสติไว้
ทุกต่างต่างเห็นรอบตัวมิกล้ำกลาย มิเกี่ยวกันแบบไหนไหนที่เคยมา
อย่าประมาทฟังอาจารย์ทุกกาลไป อย่าไว้ใจในตัวเองสิ่งตรงหน้า
อย่าเชื่อถือสุขทั้งหลายที่ได้มา ตายใจเย็นร้อนระยิบต้องเกิดมี
ลองปล่อยวงคู่สองสิ่งที่ถืออยู่ ทําไม่รู้ดูไม่เห็นในสิ่งนั้น
ปล่อยให้ไหลดำเนินใจไปตามมัน ความเบื่อนั้นมันก็ไหลของมันเอง
ถึงเวลาก็ยกองค์กรรมฐาน เดินจิตงานโพชฌงค์ไกลไปถึงเก้า
เดินล้างธาตุทุกวันไปนะใจเรา ในค่ำเช้าสุขทั้งหลายเพราะใกล้ธรรม
อย่าไปคิดว่าวันนี้เราได้แล้ว ไม่ใช่หรอกบอกได้เลยยังเป็นฉัน
อย่าไปเชื่ออย่าประมาทจะยากนาน หากเกิดอีกความเกิดนั้น....มีทุกเอย
เหล่าศิษย์ธัมมะวังโส-อาโลโก