สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

พระพุทธุเจ้า ทรงตรัสบัญญัติ วินัย เรื่อง ยกพุทธวจนะ เป็น ภาษาสันสกฤต เพราะเหตุไร ด้วยความสงสัยจากพระสูตรด้านล่างนี้ครับ แสดงให้เห็นว่า ภาษาสันสกฤต นั้นพระพุทธเจ้าทรงตรัสห้ามไว้เพราะเหตุไร

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๗  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๗
จุลวรรค ภาค ๒

[๑๘๐] สมัยนั้น ภิกษุสองรูปเป็นพี่น้องกัน ชื่อเมฏฐะและโกกุฏฐะ
เป็นชาติพราหมณ์ พูดจาอ่อนหวาน เสียงไพเราะ เธอสองรูปนั้นเข้าไปเฝ้า
พระผู้มีพระภาค ถวายบังคม นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แล้วกราบทูลว่า พระ-
*พุทธเจ้าข้า บัดนี้ ภิกษุทั้งหลายต่างชื่อ ต่างโคตร ต่างชาติ ต่างสกุลกันเข้ามา
บวช พวกเธอจะทำพระพุทธวจนะให้ผิดเพี้ยนจากภาษาเดิม ผิฉะนั้น ข้าพระ-
*พุทธเจ้าทั้งหลายจะขอยกพระพุทธวจนะขึ้นโดยภาษาสันสกฤต
            พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทรงติเตียนว่า ดูกรโมฆะบุรุษทั้งหลาย ไฉน พวก
เธอจึงได้กล่าวอย่างนี้ว่า ผิฉะนั้น ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลายจะขอยกพระพุทธวจนะ
ขึ้นโดยภาษาสันสกฤตดังนี้เล่า ดูกรโมฆะบุรุษทั้งหลาย การกระทำของพวกเธอนั่น
ไม่เป็นไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส ... ครั้นแล้วทรงทำธรรมีกถา
รับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงยกพุทธวจนะขึ้นโดยภาษา
สันสกฤต รูปใดยกขึ้น ต้องอาบัติทุกกฏ
            เราอนุญาตให้เล่าเรียนพุทธวจนะตามภาษาเดิม ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๗  บรรทัดที่ ๑๓๑๕ - ๑๓๒๗.  หน้าที่  ๕๔ - ๕๕.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=7&A=1315&Z=1327&pagebreak=0 (http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=7&A=1315&Z=1327&pagebreak=0)