พิมพ์

[raponsan]

กรรมพาให้เกิด

   คนเราที่มาเกิดก็เนื่องจากกรรมที่ตนเองได้เคยสร้างไว้ในอดีตชาติ บันดาลให้มาเกิด
ตามเหตุปัจจัยที่ได้สะสมไว้ อันเป็นพลังอำนาจของกรรมที่เรียกว่า”ชนกกรรม” หรือกรรมที่พา
ให้เกิด เมื่อกรรมบันดาลให้ไปเกิดในครรภ์ที่ออกลูกเป็นตัว ถ้ากรรมฝ่ายดีมีมากก็จะเกิดเป็น
คน ถ้ากรรมฝ่ายชั่วมากก็จะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เช่น หมู หมา ช้าง ม้า วัว ควาย

   และถ้ากรรมบันดาลให้เกิดในไข่ คือออกไข่เป็นฟอง แล้วจึงฟักตัว ถ้าเป็นกรรมฝ่ายดี
ก็เกิดเป็นครุฑ ถ้ากรรมฝ่ายชั่ว ก็จะเกิดเป็น แร้ง กา นก เป็ด ไก่ เป็นต้น

   ในสมัยพุทธกาลมีเศรษฐีผู้หนึ่งมีชื่อว่า “อานันทเศรษฐี” ถึงแม้ว่าจะเป็นเศรษฐี แต่ก็
เป็นคนตระหนี่ ขี้เหนียวและชอบเอาเปรียบผู้อื่น ทานไม่ให้ ศีลไม่รักษา หาทรัพย์มาได้
เท่าใด ก็เก็บรักษาเอาไว้ โดยไม่ยอมจ่ายอะไรเกินจำเป็น

   แม้จะกินก็อดๆ อยากๆ จิตเต็มไปด้วยความโลภ อยากได้ และก็ยิ่งโลภจัดขึ้นทุกวัน
ที่เกิดเป็นเศรษฐีในชาตินี้ได้ ก็เพราะเคยใส่บาตรพระอรหันต์ ที่มาบิณฑบาตหน้าบ้านใน
อดีตชาติโน้น ต่อมาเมื่อเศรษฐีเฒ่าจะถึงแก่กรรม แต่จิตก็เต็มไปด้วย ความหวงและห่วง
ใยในทรัพย์สมบัติ หน้าดำคร่ำเครียด เพราะฉะนั้นกรรมก็พาให้เกิด จึงชักนำไปเกิดในครรภ์
หญิงจัณฑาลยากจนคนหนึ่ง จากนั้นพลังอำนาจของกรรมอุปถัมภ์ฝ่ายชั่วก็สนับสนุน โดย
ดลบันดาลให้คนจัณฑาลในหมู่บ้านนั้น ซึ่งอดอยากอยู่แล้ว อดอยากหนักเข้าไปอีก ในที่
สุดคนจัณฑาลทั้งหลายก็ได้ประชุมหารือ หาคนที่เป็นกาลกิณีโดยแบ่งเป็น 2 พวก ถ้าพวก
ไหนขัดสนลาภก็แสดงว่าคนกาลกิณีอยู่ในพวกนั้น

   ในที่สุดก็หาพบ หญิงจัณฑาลมีครรภ์ จึงถูกขับไล่ออกไปจากหมู่บ้าน ไปอยู่โดดเดี่ยว
 เที่ยวซัดเซพเนจรไปเรื่อยๆ ได้รับความลำบากเป็นหนักหนาต่อมาได้คลอดลูกหน้าตาน่า
เกลียด น่าชัง ยังกับผีเปรตแสนทุเรศไม่เหมือนคน ซึ่งทารกน้อยโตขึ้นจนรู้เดียงสา ก็ได้
กะลาเป็นสมบัติ แล้วอำลาแม่ เที่ยวขอทานเขาเลี้ยงชีวิต ไปทั่วทุกทิศ วันหนึ่งก็ได้เดินทาง
มาถึงปราสาทอันมโหฬาร ก็คลับคลาว่าคุ้นๆ จึงเดินดุ่มๆเข้าไป จึงถูกไล่ทุบตี

   แต่ด้วยความรู้สึกจิตใต้สำนึกว่า ปราสาทนี้ตนเป็นเจ้าของ จึงจะเข้าไปให้ได้ ในที่สุดก็
ถูกทุบตีจนบอบซ้ำหยุดนิ่ง พอดีขณะนั้น พระพุทธองค์ได้เสด็จผ่านมา ด้วยญาณรู้ พระองค์
จึงบอกแก่คนทั้งหลายให้ทราบว่า “ขอทานหน้าเปรตนี้ คือเศรษฐีเจ้าของปราสาทกลับชาติ
มาเกิด” เศรษฐีลูกชายไม่เชื่อ พระพุทธองค์จึงให้เศรษฐีในคราบของขอทานเล่าประวัติของ
ตนในชาติก่อนพร้อมทั้งให้ให้ชี้ขุมทรัพย์อีก 5 แห่ง ที่แอบฝังไว้ไม่ให้ผู้อื่นรู้ก็พิสูจน์ได้ ลูก
เศรษฐีจึงเชื่อเรื่องอำนาจกรรม

   ในเรื่องนี้ แม่ชีก็บรรยายเสมอในเรื่องของอำนาจกรรม ถ้าเกิดมาแล้ว เขาให้เราจำ
ทุกอย่างได้หมดคงวุ่นวายแน่ๆ แต่เมื่อตายแล้ว ธรรมชาติของชีวิตก็ต้องเวียนว่ายตามกรรมที่
ทำมา จึงลบความจำในอดีตหมด แต่ถ้าได้ปฏิบัติกรรมฐานก็อาจล่วงรู้อดีตที่กรรมพาให้เกิด
ก็ได้

ที่มา   http://www.thossaporn.com/article_detail.php?id_edit=9