พิมพ์

[prayong]

วันก่อนตั้งใจ ใส่บาตร แต่ไม่มีพระมาบิณฑบาตร เหมือนทุกวัน...

ยกข้าวถุง และ อาหาร กับของหวาน ทั้งหมด หลายชุด อธิษฐานว่า

 ข้าวของข้าพเจ้า..... เป็นต้น

แต่พระไม่มา จนกระทั่งต้องไปทำงาน ก็นำใส่รถไปด้วย เผื่อจะได้ใส่ข้างทาง

ปรากฏว่า ไม่พบพระเลย ( สงสัยมารมาบัง )

ก็เลยมีตระกร้าอาหาร เกือบ 10 ชุดติดไปถึงที่ทำงาน

พอช่วงใกล้เที่ยงนึกขึ้นมาได้ ด้วยความเสียดาย จึงนำอาหารนั้น มาแจกจ่ายเพื่อน ๆ ลูกน้องและ

ตนเองแทน ค่าอาหารชุดนี้ 15 ชุด ๆ ละ 50 บาท การสละทานวันนี้รวมเป็นเงิน 750 บาทแต่

ได้แจกจ่ายไปเป็นคนทั่วไปและตัวเอง ผิดวัตถุประสงค์

ก็เลยมาติดใจว่า เราหลงกลมาร หรือ ไม่

อาหารที่เราอธิษฐาน ใส่บาตรพระ แต่นำมาบริโภคเสียเองเพราะเหตุนี้ จัดเป็นบาป หรือ ไม่

มานั่งนึกดูแล้ว มารทำให้เราแย่ เสียกระมัง.....

ท่านผู้รู้ช่วยชี้แนะ ด้วยคะ
 

[raponsan]

การกระทำยังไม่ครบกระบวนการครับ

ใจคิด วาจากล่าว กายยังไม่ปฏิบัติ

ถ้าบาป ก็เป็นบาปแบบไม่เจตนา

เรื่องบาปบุญเป็นเรื่องอจินไตยครับ คนธรรมดาไม่อาจเข้าใจได้

อย่าได้เสียเวลาคิดมากเลย เดึ่ยวจิตตก นิวรณ์เกิด จะทำสมาธิไม่ได้

หากกลัวบาปก็ควรเร่งภาวนา "เพื่อปิดประตูอบายภูมิให้ได้" เถิดครับ

ผมคุยเป็นเพื่อนได้เท่านี้ ขอเป็นกำลังใจให้

[สมภพ]

เจตนาบุญมี ๓ กาล

คือ1. ก่อนให้

   2. ขณะที่ให้

   3.หลังจากที่ให้

  อันนี้ได้บุญส่วนที่หนึ่ง ครับ.....

  ส่วนการนำอาหารที่จบถวายบูชา พระรัตนตรัย ไปแจกจ่ายแ่ก่ หมู่ชน นั้นยังไม่สมบูรณ์ ต้องมี บุคลลใน

สงฆ์ เป็นผู้รับจึงจักกล่าวได้ว่า เป็นส่วนของสงฆ์ครับ ดังนั้นในส่วนนี้ทานของคุณจึงยังไม่ใช่ของสงฆ์ครับ

  การนำทานไปแจกแก่ บุคคลทั่วไป ก็ได้บุญครับ แม้บุคคลที่รับทานนั้นจะเป็น ชนที่มีศีล และ ทุศีล ก็ยังได้บุญอยู่ครับ แตกต่างกันที่อานิสงค์ในบุญ แห่งทาน นั้นน้อยลงครับ

  อีกอย่างผมมองอย่างนี้ว่า เราไม่สามารถจำแนก คนดี ได้ ฉันใด เราก็ไม่สามารถ จำแนก พระดี หรือไม่ดี ได้
ฉันนั้น การทำบุญกับพระใช่ว่าจะรับรองได้ว่า พระรูปนั้นจะเป็นพระบริสุทธิ์ เหมาะแก่ทาน

  ดังนั้น คุณได้บุญแล้ว ถึงแม้จะไม่ถึงมือพระ ก็ตาม คราวหน้า ก็นำไปถวายเป็นเพลแด่พระใกล้ ๆ ที่ทำงานก็ได้ครับ ลางานสัก ชม. ไปเอาบุญสักหน่อยก็ไม่เป็นไรครับ

 อนุโมทนาสาธุ ในทานนี้ด้วยครับ

 

[prachabeodee]

ทำไมถึงคิดได้มากมาย..อะไรจะไขนหนาด.....
ก็ไม่เห็นยากอะไรเลย....วันอื่นๆก็ยังคงมีอยู่.....(วันพระยังไม่ได้มีหนเดียว..เล้ย)แล้วจะมาเสียอกเสียใจไปทำไม(จะทำให้ใจตกไปทำไม)........
.......ถ้าเป็นวิปัสสนาแนวดูจิตล่ะก็.....ต้องเรียกว่า ปล่อยให้สังขารปรุงแต่งเกิดจนเป็นยักษ์เป็นมารมาเล่นงานตนเองแล้วโดยไม่รู้ตัวเลย.........ยังไม่เห็นโทษของความคิดกันอีกเหรอ.......