มีเหตุการณ์ เหมือนกัน คล้าย ๆ คุณ วันหนึ่ง เรามีอยากใส่บาตรพระสงฆ์ ก็เลย ซื้อขนม แกง หน้าวัดใส่บาตร พระสงฆ์ ท่านก็นำไว้ฉันตอนเพล ปรากฏว่า ขนมซึ่งคือ บัวลอย เสียเป็นฟองฟอดเลย เด็กวัดเล่าให้ฟังมาอย่างนี้ แต่ดีที่พระท่านเห็นเสีย ก็ไม่ฉันอยู่แล้ว แต่ก็เสียดายนะเพราะท่านตั้งใจจะฉันให้อยู่แล้ว ปรากฏว่าขนมเสีย เปรี้ยวท่านเลยไม่ได้ฉัน พึ่งทราบว่า ขนมพวกนี้แม่ค้า เขาทำขายหลายวัน ถ้าวันไหนขายไม่หมด เขาจะเก็บเข้าแช่เย็น แล้วอุ่นใส่ถุงขายในตอนเช้า

  คิดว่า ต้องระวัง คะ เรื่องพวกนี้ ถ้าถวายอาหารเป็นพิษ เราเองก็จะได้รับกุศลที่ไม่ดีนะคะ

 

เป็นที่น่าชื่นชม ที่ข่าวของพระพุทธศาสนา ในเมืองไทยเป็นที่ยอมรับ ของพุทธศาสนิกชนทั่วโลก
สาธุ สาธุ สาธ กับโครงการดี ๆ อย่างนี้ครับ

 

[เรียนถามกลับว่า .."ทีี่ว่าปฏิบัติไม่ได้ คือ ไม่ได้อะไรครับ ? ปฏิบัติ ในพระขุททกาปีติ นั้น ไม่ได้อะไร ? หรือว่าอยากได้อะไร ? ในระดับนี้ อันที่่จริงผมคิดว่าน่าจะได้แล้วเพียงแต่ ที่คุณว่าไม่ได้นั้นไมตรงกับส่วนที่ทำ คือ อยากได้ฤทธิ์ อยากได้ความสิ้นไปแห่งอาสวะ ใช่หรือไม่ ทั้งที่ ๆ พระขุททกาปีตินั้น ควรจะได้อยู่ สองอย่างนะครับ คือ พระลักษณะ และ พระรัศมี " ขออภัยหากผมวิเคราะห์ผิดนะครับ แต่อยากช่วยให้กำลังใจครับ เพราะอันที่จริงคุณ อาจจะหวังอะไรลึก ๆ กับการภาวนาอย่างนี้ ทั้ง ๆที่ เราทำมันคนละเรื่อง แต่ดูเหมือนเรื่องเดียวกัน]

เรียนถามกลับว่า

  .."ทีี่ว่าปฏิบัติไม่ได้ คือ ไม่ได้อะไรครับ ?
  ปฏิบัติ ในพระขุททกาปีติ นั้น ไม่ได้อะไร ? หรือว่าอยากได้อะไร ? ในระดับนี้ อันที่่จริงผมคิดว่าน่าจะได้แล้วเพียงแต่ ที่คุณว่าไม่ได้นั้นไมตรงกับส่วนที่ทำ

    คือ อยากได้ฤทธิ์  อยากได้ความสิ้นไปแห่งอาสวะ ใช่หรือไม่ ทั้งที่ ๆ พระขุททกาปีตินั้น ควรจะได้อยู่ สองอย่างนะครับ คือ พระลักษณะ และ พระรัศมี   

     "

   ขออภัยหากผมวิเคราะห์ผิดนะครับ แต่อยากช่วยให้กำลังใจครับ เพราะอันที่จริงคุณ อาจจะหวังอะไรลึก ๆ กับการภาวนาอย่างนี้ ทั้ง ๆที่ เราทำมันคนละเรื่อง แต่ดูเหมือนเรื่องเดียวกัน   

[อามิตาพุทธ]

คิดว่า เรื่องรับกรรมนั้น ต้องรู้อยู่แล้ว หัวข้อนี้ น่าจะหมายถึงวิธี ทุเลากรรม ลง

  วิธีที่จะทุเลากรรมลง ก็คงต้องทำกรรม ต่อชีวิตสัตว์ ชีวิตมนุษย์ ครับ เพราะว่าโทษ ฆาตกรรม คือ ปลงชีวิตมนุษย์นั้น จัดว่าเป็น ปาณาติบาต ที่มีกรรมสูงครับ ดังนั้นวิธี ที่จะทุเลากรรมลง ต้องสร้างกรรมที่ต่อชีิวิตครับ

  เช่น ปล่อยปลา ปล่อยนก ปล่อยเต่า บริจาคโลหิต สงเคราะห์คนที่กำลังมีชีวิตร่อแร่ บริจาคอุปกรณ์การแพทย์ประเภทต่อลมหายใจนะครับ ส่วนนี้ คิดว่า ผู้ถามกำลังต้องการส่วนนี้อยู่

  ทั้งหมดนั้นเป็นแต่สิ่งภายนอกหากแต่แก่นธรรม จริง ๆ แล้วกรรม ที่ทำลงไปแล้วโดยเฉพาะกรรมไม่ดีนั้น จะส่งผลให้เร็วช้า นั้นไม่รู้ครับ ไม่มีใครจัดลำดับกรรมกันได้ ครับ

  ดังนั้นเมื่อมีชีิวิต อยู ควรอาศัย การภาวนา ให้มากที่สุดครับ ส่วนนี้จะช่วยให้เราทุเลากรรมลงไปได้ครับ

   
อามิตาพุทธ

ถ้ามีก้ดีนะครับ จะได้ช่วยคนเหล่านี้ กันให้มีความสุขมากขึ้น

 สาธุ
 

  สังเกตุช่วง วันที่ 2 มิ.ย.55 นะครับ ผู้คนบางตายังสามารถเดินเข้าไปกราบพระบรมสารีริกธาตุได้สะดวกครับ

 

  แต่ในวันที่ 4 มิ.ย.55 นะครับ เดินเข้าถึงองค์พระธาตุไม่ใช่ง่ายนะครับ เพราะผู้คนเดินเวียนเทียนกันอย่างในภาพมิขาดสาย ที่สำคัญตั้งแต่เวลา 15.00 น.ไป เ้จ้าหน้าที่ราชการปิดกั้นรั้วแล้วนะครับ เพื่อรอรับเสด็จจาก พระราชินี ที่จะมาประกอบพิธีอัญเชิญ พระธาตุหลวงกลับ บรมราชวัง

 อนุโมทนากับทุกท่านครับ ที่ได้สร้างกุศลในรูปแบบต่างๆ กันนะครับ งานนี้ผมชอบไปครับ ได้รับของฝากแจกจากพระสงฆ์ จากอุบาสก อุบาสิกา หลายอย่างครับ โดยเฉพาะหนังสือธรรมะ แผ่นซีดี ที่มีหน่วยงานต่าง ๆ มาแจกจนผมแทบจะไม่อยากจะเชื่อเลยครับว่า เขาแจกกันอย่างง่าย ๆ กันอย่างนี้ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ เลย

   สิ่งสำคัญ ครับ คือเมื่อผมรับมาแล้ว ผมก็สังวร ไว้ในใจนะครับ ว่ารับมาแล้วก็ต้องทำให้เกิดประโยชน์ เพราะยิ่งได้รับมาฟรีอย่างนี้ หนึ้บุญจะมากครับ ถ้าไม่ได้อ่านไม่ได้ฟัง ผมก็จะแจกต่อครับ

   ส่วนที่สนามหลวงนี้ผมว่า สิ่งหนึ่งที่ยังขาดมาก ๆ ก็คือ จุดทิ้งขยะนะครับเพราะผมเห็นถังขยะบางลูกล้นจนเกลื่อนเลยครับ น่าเสียดายที่ว่า มีพื้นที่บางส่วนกำลังรื้อ พระเมรุอยู่จึงทำให้ดินเฉอะแฉะในตอนที่ฝนตก

  รวม ๆ แล้ว ก็ดีใจ และ ก็อนุโมทนา กุศลกับทุกท่านทุกคนครับ

 

ขอบคุณมากครับ กำลังอยากอ่านที่ไปที่มาของพระธาตุหลวงเช่นกันครับ

 

พาราไดซ์ จำไม่ผิด เคยจัดงานวันวิสาขบูชา ไปครั้งหนึ่งนะครับ รู้สึกว่า พระอาจารย์จะเคยไปด้วยนะครับเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ก็จัดอีกแสดงว่า ตอนนี้ทุกท่านมองเห็นความสำคัญของชาวพุทธ ยกวัดไว้ที่ห้าง กันนะครับ....

  ก็เห็นด้วยนะครับ เพราะว่ายังมีคนที่ยังไม่รู้จักพระพุทธเจ้า อีกมาก หากห้างร้าน หน่วยงานต่าง ๆ ช่วยกันจัดงาน บูชากันอย่างนี้เชื่อได้ว่า ต้องมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นในประเทศไทยแน่ ๆ ครับ

 สาธุ สาธุ สาธุ

 

อันนี้ ถ้าผมจำไม่ผิด คุณ sriya อธิบายไว้ว่า คือ จิตซ้อนจิต  กรรมซ้อนกรรม

  ผมวิเคราะห์ที่ประโยคสุดท้ายนะครับ

  "ไม่วนในวัฏฏะ ไม่หวังในนิพพาน"

  เพราะกล่าวถึงผล ซึ่งไม่จำเป็นต้องกล่าว อ้างอิงจากจดหมายฉบับหนึ่งที่เคยเรียนถามพระอาจารย์ แต่ก็ค้นมายืนยันไม่ได้ เพราะเนิ่นนานแล้ว

    ว่าด้วยเรื่อง โลกุตตรธรรม เก้า

    คือ มรรค ผล นิพพาน

   ส่วนความหวัง คือ ตัณหา ......  ไม่ใข่เส้นทางของนิพพาน
   
    ไม่วนในวัฏฏะ ก็คือ หลุดจากวงจร แห่ง เวลา รอบที่ 1 คือ กิเลส กรรม วิบาก
                         หลุดวงจร ชุดใหญ่ คือ อวิชชา  จนไปถึง ทุกข์

    ที่นี้เทียบเคียง

              วงจรการไม่กลับมาเกิด นั้น มาจาก ทุกข์  ไปสู่ ศรัทธา ปีติ ปราโมทย์ สุข สมาธิ ยถาภูตญาณ นิืพพิทา  วิราคะ วิมุตติ

      ขอบคุณที่นำเพลงมาให้ฟังครับ


 

อยากทราบชาดกเกี่ยวกับเรื่อง นกกระเรียนที่กินพลอยสีแดงเข้าไป แล้วโดนตีตายครับ  ว่าต้นฉบับจริงๆ มาจากพระไตรปิฎกส่วนไหน

เรื่องมีว่า มีช่างพลอยของกษัตริย์ ได้พลอยแดงมาไว้ที่บ้าน

มีพระมาเยี่ยมเพราะสนิทสนมกัน

ช่างเลยแวะไปเอาน้ำมาให้ แต่วางพลอยไว้

ช่างเลี้ยงนกกระเรียนไว้  นกเลยกินพลอยเข้าไป

ช่างออกมา เห็นพลอยหายไป คิดว่าพระขโมยครับ เลยตีพระ แต่พระก็ไม่กล้าบอก กลัวนกโดนผ่าท้องตาย

แล้วนกกระเรียนมาพัวพันนายช่างที่กำลังโมโห เลยโดนไปด้วย เลยตายครับ


ขอบคุณมากครับ

 

เห็น ตามฤกษ์ โหราศาสตร์ กล่าวว่าวันนี้ ไม่ใช่ เลข 5 ครบนะครับ เนื่องด้วยในวันนี้ เป็น วันที่ 5 เดือน 6 ปีพศ 2555 เป็น มหาฤคเวท ต้นปี ประกอบด้วย ฤกษ์ เทศาตรีฤกษ์ เทวีฤกษ์ และอธิบดี เป็นฤกษ์มงคลด้านวัตถุมงคล ปลุกเสก หล่อพระ ทำพิธีล้าอาเพศ ขอฝน ประมาณนี้

  ข้อมูลจาก ลุง กิตติศักด์ นะครับ จากวันธงไชย 2555 ครับ

  การหัวเราะ เป็นอาการขบขัน นะครับ การขบขันมาจากเรื่อง ทีเท็จ ซะเป็นส่วนใหญ่ เหมือนเราดูตลก ก็ 5 5 5 ใช่หรือไมท่ ฤกษ์ ที่ มีี 5 5 5 ไม่ใช่ฤกษ์ที่มีความสุขเท่าไหร่ ครับ


 มาแสดงความเห็นต่าง ไว้ ครับ

   

ยอดเยี่ยม ดูแล้วได้อารมณ์ ดี แต่ถ้ายาว ๆ สัก 10 นาที น่าจะดีนะ
ใส่สิ่งที่ต้องการแสดง คือความเป็นไทย เป็นพุทธลงไป ให้คนไทยได้ตื่นตัวกันมาก ๆ

ถ้าจะให้ดี ทำอนิเมชั่น ให้กับ www.madchima.org สักตอนก็ดีนะ

   

ยอดเยี่ยมอยากให้วัดทั่วประเทศ เป็นอย่างนี้ทั้งหมดครับ ไม่ต้องไปสร้าง หรู ใหญ่โต มโหฬาร แล้ว ก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์ อันใดเลย ผมเคยเห็นบางวัดสร้างแล้ว ก็ล็อกกุญแจแม้แต่ สวดมนต์ยังไม่ใช้เลย ใช้แค่บวชพระเท่านั้นเอง

 

อนุโมทนา สาธุ ครับ นับว่าเป็นบทความแรกของวันนี้ครับ
ขอบคุณครับ ติดตามอ่านเสมอครับ

 

สาธุ ครับ อนุโมทนากับข่าวครับ

 

เมื่อวานรู้สึก หดหู่ กับชีวิตคู่ของ หญิงชาย คู่หนึ่งที่ตัดสินใจ ฆ่าตัวตาย เพราะเพียงหาเงินสินสอด 10000 บาทไม่ได้ ทำให้รู้สึกและคิดว่า ชีวิตของคนเรามีค่าเพียงแค่ เงิน 10000 บาท หรือ ชีวิตของเรามีค่า อย่างใด

  พอติดตามข่าวไปเรื่อย ๆ ก็ยังพบเรื่อง ที่ผิดศีล ผิดธรรม กันเป็นข่าวให้ทราบมากขึ้น จนรู้สึกว่า สังคมวันนี้มิได้ปลอดภัยจริง ๆ อย่างเช่นข่าว ของ ผู้ช่วยพยาบาล ถูกฆาตรกรรมข่มขืนห่างจากที่พัก 500 เมตรเป็นต้น

  รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในสังคม ที่มีความเห็นแก่ตัวกันมากขึ้น จนลืมคำว่าธรรม คุณธรรม ค่าของความเป็นมนุษย์กันไปมากทีเดียว

  แล้วชีวิตของคนเรา ควรจะมีค่า เท่าไหร่ ? หรือ ควรจะมีชีวิต เพื่ออะไร กันแน่ ?

 

[พระครูจันทสิริธร (หลวงพ่อสารันต์ จันทูปโม) เจ้าอาวาส วัดดงน้อย ต.กกโก อ.เมือง จ.ลพบุรี ประกาศงานบุญประจำปีนมัสการหลวงพ่อมาลัยไกรศร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำวัดในวันเสาร์ที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๕ เวลา ๐๙.๐๙น.ฝังตะกรุดทองคำเวลา ๑๔.๐๐น. ทำพิธีสะเดาะเคราะห์ต่อชะตาเสริมดวงเสริมบารมีและทอดผ้าป่าสามัคคี เวลา ๒๐.๐๐น. มีมหรสบสมโภชตลอดคืน ดังนั้น จึงขอเชิญท่านสาธุชนพุทธบริษัทอุบาสกอุบาสิกาพร้อมศิษยานุศิษย์ไปร่วมงานอย่างพร้อมเพรียงกันในวันและเวลาดังกล่าว จึงเจริญพรมาเพื่อทราบ]

พระครูจันทสิริธร (หลวงพ่อสารันต์ จันทูปโม)

        เจ้าอาวาส วัดดงน้อย ต.กกโก อ.เมือง จ.ลพบุรี

ประกาศงานบุญประจำปีนมัสการหลวงพ่อมาลัยไกรศร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำวัด

ในวันเสาร์ที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๕ เวลา ๐๙.๐๙น.ฝังตะกรุดทองคำ

เวลา ๑๔.๐๐น. ทำพิธีสะเดาะเคราะห์ต่อชะตาเสริมดวงเสริมบารมี

และทอดผ้าป่าสามัคคี 
เวลา ๒๐.๐๐น. มีมหรสบสมโภชตลอดคืน

    ดังนั้น จึงขอเชิญท่านสาธุชนพุทธบริษัทอุบาสกอุบาสิกาพร้อมศิษยานุศิษย์

ไปร่วมงานอย่างพร้อมเพรียงกันในวันและเวลาดังกล่าว
                    จึงเจริญพรมาเพื่อทราบ




http://watdongnoi94.com

รักกันจริง ให้ติงนัง ภาพอย่างนี้จะมีสักกี่คู่

 

อนุโมทนา กับ วีดีโอด้วยครับ

 

อนุโมทนา ครับได้ร่วมบุญ สร้างศาลาธรรมสังเวช ใจจะได้มีความสังเวชในบาป ในกรรม ให้มากขึ้น
ขอบคุณมากครับ

 

[ผัวเมีย เหมือน ลิ้น กับ ฟัน นักปฏิบัติธรรม เจอกัน เหมือน ฟัน กับ ลิ้น ชนะผู้ือื่น เป็น ร้อยครั้ง แต่ ยัง แพ้ เหตุ และ ผล ไม่ยิ่งใหญ่ ไปกว่า ปัญญาชน ร่างของตน เขายังเอา ไปเผาไฟ]

ผัวเมีย เหมือน   ลิ้น กับ ฟัน

 นักปฏิบัติธรรม เจอกัน เหมือน ฟัน กับ ลิ้น

    ชนะผู้ือื่น เป็น ร้อยครั้ง แต่ ยัง แพ้ เหตุ และ ผล

         ไม่ยิ่งใหญ่ ไปกว่า ปัญญาชน

              ร่างของตน เขายังเอา ไปเผาไฟ

 


 

http://www.youtube.com/watch?v=fhGJHsFE2yA

                 

[แต่ก่อน ผมของข้าพเจ้ามีสีดำเสมือนสีแมลงภู่ มีปลายงอน เดี๋ยวนี้ ผมเหล่านั้นก็กลายเป็นเสมือน ป่านปอ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัส แต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน มวยผมของข้าพเจ้าเต็มด้วยดอกไม้ หอมกรุ่น เหมือนผอบที่อบกลิ่น เดี๋ยวนี้ ผมนั้นมีกลิ่น เหมือนขนแพะ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้า ผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ผมของข้าพเจ้าดกงามด้วยปลายที่รวบ ไว้ด้วยหวีและเข็มเสียบ เหมือนป่าไม้ทึบที่ปลูกไว้เป็น ระเบียบ เดี๋ยวนี้ ผมนั้นก็บางลงในที่นั้นๆ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำ จริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน มวยผมดำ ประดับทอง ประดับด้วย ช้องผมอย่างดี สวยงาม เดี๋ยวนี้ มวยผมนั้นก็ร่วงเลี่ยน ไปทั้งศีรษะเพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน คิ้วของข้าพเจ้าสวยงามคล้ายรอยเขียน ที่จิตรกรบรรจงเขียน เดี๋ยวนี้ กลายเป็นห้อย ย่นลง เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความ จริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ดวงตาทั้งคู่ของข้าพเจ้าดำขลับมีประ- กายงาม คล้ายแหวนมณี เดี๋ยวนี้ ถูกชราทำลายเสีย แล้วจึงไม่งาม พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน เมื่อวัยสาว จมูกของข้าพเจ้าโด่งงาม เหมือนเกลียวหรดาล เดี๋ยวนี้ กลับเหี่ยวแฟบ เพราะ ชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ใบหูทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงามเหมือน ตุ้มหูที่ช่างทำอย่างประณีตเสร็จเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวนี้ กลายเป็นห้อยย่น เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธ เจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ฟันของข้าพเจ้าสวยงามเหมือนหน่อตูม ของต้นกล้วย เดี๋ยวนี้กลับหักดำ เพราะชรา พระดำรัส ของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่ แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ข้าพเจ้าพูดเสียงไพเราะเหมือนนก ดุเหว่า ที่มีปกติเที่ยวไปในไพรสณฑ์ในป่าใหญ่ ส่ง เสียงร้องไพเราะ เดี๋ยวนี้ คำพูดของข้าพเจ้าก็พูดพลาด เพี้ยนไปในที่นั้นๆ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธ เจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่ แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน คอของข้าพเจ้าสวยงามกลมเกลี้ยง เหมือนสังข์ขัดเกลี้ยงเกลาดีแล้ว เดี๋ยวนี้ กลายเป็น งุ้มค้อมลง เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน แขนทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงาม เปรียบเสมือนไม้กลอน กลมกลึง เดี๋ยวนี้ กลายเป็น ลีบเหมือนกิ่งแคคด เพราะชรา พระดำรัสของพระ พุทธเจ้าตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็น อย่างอื่น. แต่ก่อน มือทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงาม ประดับ ด้วยแหวนทองงามระยับ เดี๋ยวนี้ กลายเป็นเสมือน เหง้ามัน เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัส แต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ถันทั้งสองของข้าพเจ้าอวบอัดกลมกลึง ประชิดกันและงอนสล้างสวยงาม เดี๋ยวนี้ กลายเป็น หย่อนยานเหมือนถุงหนังที่ไม่มีน้ำ เพราะชรา พระ ดำรัสของพระพุทธเจ้า ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริง แท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน กายของข้าพเจ้าเกลี้ยงเกลาดังแผ่น ทอง สวยงาม เดี๋ยวนี้ กลายเป็นสะพรั่งด้วยเส้นเอ็น อันละเอียด เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน ขาอ่อนทั้งสองข้างของข้าพเจ้าสวยงาม เปรียบเหมือนงวงช้าง เดี๋ยวนี้ กลายเป็นเหมือนข้อ ไม้ไผ่ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัส แต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน แข้งทั้งสองของข้าพเจ้าประดับด้วยกำไล ทองเกลี้ยงเกลาสวยงาม เดี๋ยวนี้ กลายเป็นเหมือนต้น งาขาด เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. แต่ก่อน เท้าทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงามเปรียบ เสมือนรองเท้าหุ้มปุยนุ่น เดี๋ยวนี้ แตกเป็นริ้วรอย เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความ จริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น. บัดนี้ ร่างกายนี้ เป็นเช่นนี้ คร่ำคร่า(ชำรุดทรุดโทรม)เป็นแหล่ง ที่อยู่แห่งทุกข์เป็นอันมาก ปราศจากเครื่องลูบไล้ เป็น เรือนชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความ จริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.]

พระอัมพปาลีเถรีเมื่อบวชแล้วปฏิบัิติวิปัสสนา อาศัยความที่สรีระของตนทรุดโทรมลงเพราะชรา ก็เกิดสังเวชใจ


              เมื่อจะชี้แจงถึงความที่สังขารไม่เที่ยงอย่างเดียว ไม่เป็นอื่น จึงได้กล่าวคาถาเหล่านี้ว่า


                                  แต่ก่อน ผมของข้าพเจ้ามีสีดำเสมือนสีแมลงภู่
                        มีปลายงอน เดี๋ยวนี้ ผมเหล่านั้นก็กลายเป็นเสมือน
                        ป่านปอ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัส
                        แต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน มวยผมของข้าพเจ้าเต็มด้วยดอกไม้
                        หอมกรุ่น เหมือนผอบที่อบกลิ่น เดี๋ยวนี้ ผมนั้นมีกลิ่น
                        เหมือนขนแพะ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้า
                        ผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ผมของข้าพเจ้าดกงามด้วยปลายที่รวบ
                        ไว้ด้วยหวีและเข็มเสียบ เหมือนป่าไม้ทึบที่ปลูกไว้เป็น
                        ระเบียบ เดี๋ยวนี้ ผมนั้นก็บางลงในที่นั้นๆ เพราะชรา
                        พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำ
                        จริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน มวยผมดำ ประดับทอง ประดับด้วย
                        ช้องผมอย่างดี สวยงาม เดี๋ยวนี้ มวยผมนั้นก็ร่วงเลี่ยน
                        ไปทั้งศีรษะเพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้
                        ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน คิ้วของข้าพเจ้าสวยงามคล้ายรอยเขียน
                        ที่จิตรกรบรรจงเขียน เดี๋ยวนี้ กลายเป็นห้อย ย่นลง
                        เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความ
                        จริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ดวงตาทั้งคู่ของข้าพเจ้าดำขลับมีประ-
                        กายงาม คล้ายแหวนมณี เดี๋ยวนี้ ถูกชราทำลายเสีย
                        แล้วจึงไม่งาม พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่
                        ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน เมื่อวัยสาว จมูกของข้าพเจ้าโด่งงาม
                        เหมือนเกลียวหรดาล เดี๋ยวนี้ กลับเหี่ยวแฟบ เพราะ
                        ชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง
                        เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ใบหูทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงามเหมือน
                        ตุ้มหูที่ช่างทำอย่างประณีตเสร็จเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวนี้
                        กลายเป็นห้อยย่น เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธ
                        เจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ฟันของข้าพเจ้าสวยงามเหมือนหน่อตูม
                        ของต้นกล้วย เดี๋ยวนี้กลับหักดำ เพราะชรา พระดำรัส
                        ของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่
                        แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ข้าพเจ้าพูดเสียงไพเราะเหมือนนก
                        ดุเหว่า ที่มีปกติเที่ยวไปในไพรสณฑ์ในป่าใหญ่ ส่ง
                        เสียงร้องไพเราะ เดี๋ยวนี้ คำพูดของข้าพเจ้าก็พูดพลาด
                        เพี้ยนไปในที่นั้นๆ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธ
                        เจ้าผู้ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่ แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน คอของข้าพเจ้าสวยงามกลมเกลี้ยง
                        เหมือนสังข์ขัดเกลี้ยงเกลาดีแล้ว เดี๋ยวนี้ กลายเป็น
                        งุ้มค้อมลง เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้
                        ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน แขนทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงาม
                        เปรียบเสมือนไม้กลอน กลมกลึง เดี๋ยวนี้ กลายเป็น
                        ลีบเหมือนกิ่งแคคด เพราะชรา พระดำรัสของพระ
                        พุทธเจ้าตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็น
                        อย่างอื่น.

                                  แต่ก่อน มือทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงาม ประดับ
                        ด้วยแหวนทองงามระยับ เดี๋ยวนี้ กลายเป็นเสมือน
                        เหง้ามัน เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัส
                        แต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ถันทั้งสองของข้าพเจ้าอวบอัดกลมกลึง
                        ประชิดกันและงอนสล้างสวยงาม เดี๋ยวนี้ กลายเป็น
                        หย่อนยานเหมือนถุงหนังที่ไม่มีน้ำ เพราะชรา พระ
                        ดำรัสของพระพุทธเจ้า ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริง
                        แท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน กายของข้าพเจ้าเกลี้ยงเกลาดังแผ่น
                        ทอง สวยงาม เดี๋ยวนี้ กลายเป็นสะพรั่งด้วยเส้นเอ็น
                        อันละเอียด เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้
                        ตรัสแต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน ขาอ่อนทั้งสองข้างของข้าพเจ้าสวยงาม
                        เปรียบเหมือนงวงช้าง เดี๋ยวนี้ กลายเป็นเหมือนข้อ
                        ไม้ไผ่ เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัส
                        แต่ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน แข้งทั้งสองของข้าพเจ้าประดับด้วยกำไล
                        ทองเกลี้ยงเกลาสวยงาม เดี๋ยวนี้ กลายเป็นเหมือนต้น
                        งาขาด เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่
                        ความจริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  แต่ก่อน เท้าทั้งสองของข้าพเจ้าสวยงามเปรียบ
                        เสมือนรองเท้าหุ้มปุยนุ่น เดี๋ยวนี้ แตกเป็นริ้วรอย
                        เพราะชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความ
                        จริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.

                                  บัดนี้ ร่างกายนี้ เป็นเช่นนี้ คร่ำคร่า(ชำรุดทรุดโทรม)เป็นแหล่ง
                        ที่อยู่แห่งทุกข์เป็นอันมาก ปราศจากเครื่องลูบไล้ เป็น
                        เรือนชรา พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสแต่ความ
                        จริง เป็นคำจริงแท้ ไม่แปรเป็นอื่น.


พระอัมพปาลีเถรี ครั้นบรรลุพระอรหัตแล้ว ก็พิจารณาทบทวนข้อปฏิบัติของตนแล้ว ก็เอื้อนเอ่ยคาถาเหล่านั้นออกมาเป็นอุทาน


***************************

อัมพปาลีเถรีคาถา
คาถาของพระอัมะปาลีเถรีผู้บรรลุเป็นพระอรหันต์
http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=26&A=9609&Z=9666

ผมพาเพื่อนไปวัน ฟังธรรม วันนั้นก็มีคำสอนส่วนหนึ่งที่เพื่อน ๆ ผมพูดขึ้นว่า

 เพื่อน "ถ้ามัวแต่คิดอย่างพระ ก็อดตายกันพอดี"

  ผม "อดตายอย่างไร"

 เพื่อน "ก็พระสอนให้เรานึกถึงความตาย ไงละ่"

  ผม "แล้วมันเกี่ยวกันตรงไหน กับเรื่องอด"

 เพื่อน "พอเรานึกถึงความตายแล้วใจมันหดหู่ ไม่อยากจะทำอะไร เพราะเดี๋ยวเราก็ต้องตาย จะหา จะคิดอะไร ก็ไม่อยากคิด เพราะเศร้าวะต้องตายแล้ว"


  ท่านผู้อ่านเห็นด้วยหรือไม่ครับ ว่า การปฏิบัติธรรม ไม่เอื้อกับการทำงาน ถ้าใครมีความคิดเห็นที่เกิดปัญญาดี ๆ แล้วช่วยแถลงหน่อยครับ จะได้นำไปบอกเพื่อนผมครับ

 

จากบทแผ่เมตตาว่า  สัพเพสัตตา
แปลว่าสัตว์ทั้งหลาย ในภพภูมิต่างๆ เท่ากับเป็นสิ่งมีชีวิตในภพภูมิต่างๆ
ลองเทียบเอาน่ะครับ ว่าสิ่งไม่มีชีวิตจะแผ่เมตตาไปให้มันได้ไหม

อ่านเรื่องที่คุณกล่าวขึ้นในกระทู้นี้ ก็ยังดีน่ะครับ นั่นเป็นแค่นิทาน
แต่แล้วให้อดคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆเรื่องนี้ครับ
การเผาโดราเอมอน ของข่าวนี้ ลองอ่านดูน่ะครับ


เผาศพ"ตุ๊กตาโดราเอมอน" แม่เป็นลมเผยรักเหมือนลูกจริงๆ

เวลา 16.00 น. วันที่ 2 กุมภาพันธ์ ที่เมรุวัดมหาโลก ต.หัวรอ อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา นายอนันต์ ตุรงค์เรือง ผู้อำนวยการโรงเรียนวัดสว่างอารมณ์ เป็นประธานเผา"ตุ๊กตาโดราเอมอน" ชื่อจิเหว่ย นาคทอง  อายุ 3 ขวบ และเป้นเด็กนักเรียนของระดับชั้นอนุบาล 1 โรงเรียนวัดสว่างอารมณ์ โดยเจ้าภาพ คือ นางพลับพลึง งามเจริญ มารดา พร้อมญาติผู้ใหญ่จำนวนกว่า 100 คน ร่วมงานศพที่จัดเหมือนกับงานศพของประชาชนทั่วไปทุกประการ โดยก่อนหน้านี้มีการสวดพระอภิธรรมมาแล้ว 3 คืน อย่างไรก็ตาม ในงานศพดังกล่าว นางพลับพลึ่งเศร้าเสียใจมากถึงขนาดเป็นลมล้มพับ

นางพลับพลึง กล่าวว่า ทำงานเป็นแม่บ้านในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ก่อนหน้านี้มีปัญหาเรื่องสุขภาพ การทำงานและปัญหาครอบครัว  จนปี 49 ได้ไปปรึกษาพระครูนิเวศธรรมคุณ เจ้าอาวาสวัดสามัคคีธรรม ต.พุแค อ.เฉลิมพระเกียรติ์ จ.สระบุรี โดยพระให้นำตุ๊กตาโดเรม่อนมาเลี้ยงเหมือนลูก จะให้โชคและทำให้จิตใจสบาย จึงนำมาเลี้ยงรู้สึกสุขภาพดีขึ้น และถูกสลากกินแบ่งรัฐบาลบ่อยครั้งมาก เมื่อปีที่ผ่านมา เพิ่งพาไปฝากเรียนชั้นอนุบาล 1 ที่ร.ร.วัดสว่างอารมณ์  จนกระทั่งตุลาคม 52 น้องจิเหว่ย มาเข้าฝันว่าเสียชีวิตแล้ว จากนั้นนำตุ๊กตาไปคืนยันวัดสามัคคีธรรม และทนความคิดถึงไม่ไหว จึงขอนำร่างมาประกอบพิธีกรรมทางศาสนาเพื่อเผาศพในวันนี้
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1265105347&grpid=&catid=19

[สิ่งที่ปิดบังไตรลักษณ์ความเห็นผิด เข้าใจผิด จำผิดขึ้นก็เพราะไม่แจ้งในไตรลักษณ์ ที่ไม่แจ้งในไตรลักษณ์ ก็เพราะมีสิ่งที่ปิดบังไตรลักษณ์อยู่ สิ่งที่ปิดบังไตรลักษณ์ คือ๑. สันตติ ปิดบัง อนิจจัง (ความต่อเนื่อง ปดปิด ความเปลี่ยนแปลงและความไม่คงทนถาวร) สันตติ คือ ความสืบต่อของรูปนามที่เกิดขึ้นติดต่อกันอย่างรวดเร็วเหลือเกิน จึงทำให้ไม่เห็นความเกิดขึ้นและความดับไปของนามและของรูป ทำนองเดียวกับที่เห็นแสงไฟที่ธูป ซึ่งแกว่งหมุนเป็นวงกลมอย่างเร็ว ๆ ในที่มืด ๆ จึงทำให้เห็นไปว่าแสงไฟนั้นติดกันเป็นพืด เป็นวงกลมไปเลยเมื่อยืนขึ้น รูปที่เคยนั่งก็ดับไป เมื่อเดิน รูปยืนนั้นก็ดับไป เมื่อเดิน รูปที่ยกเท้าขึ้นก็ดับไปไม่ถึงในขณะก้าว เมื่อก้าว รูปที่ก้าวก็ดับไปไม่ถึงในขณะย่าง เมื่อย่าง รูปที่ย่างก็ดับไปไม่ถึงในขณะเหยียบ รูปแต่ละส่วน ดับไป แตกไปในส่วนของตน ๆ ในช่วงนั้น ๆ เอง ไม่ปนกัน เมื่อยืนขึ้น รูปที่นั่งก็ดับไป เมื่อเดิน รูปที่ยืนนั้นก็ดับไป เมื่อนอน รูปที่เดินก็ดับไป รูปแต่ละส่วนสิ้นไปสิ้นไปไม่ปนกันอย่างนี้ทั้งนาม คือเจตนาที่คิดจะเดินก็ดับไปไม่ถึงเวลานอน เจตนาที่คิดจะนอนก็ไม่ถึงเวลานั่ง นามธรรมต่างดับไปเป็นส่วน ๆ ไม่ปนกันดังนี้สังขารในอดีต แตกไปแล้วในอดีต ไม่ได้ไปกองรวมกันอยู่ที่ไหน ไม่ติดมาถึงปัจจุบันและอนาคตสังขารในอนาคต ก็จะเกิดขึ้นและแตกไปในอนาคต ไม่ติดมาถึงปัจจุบันและอดีตสังขารปัจจุบันก็จะแตกลง หายไป ในปัจจุบันนี้เอง ไม่ได้สืบเนื่องไปถึงอนาคต และไม่ได้ปนอยู่กับอดีตสังขารในกาลทั้งสาม ไม่ได้ปะปนกัน เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็แตกทำลายไป และเมื่อแตกสลายไปแล้วก็ไม่ได้ไปตั้งอยู่ที่ไหน มีแต่หายไป หายไป แม้จิตที่กำหนดว่าสังขารไม่เที่ยง จิตดวงนั้นก็ไม่เที่ยง ไม่ควรกำหนัดยินดี ไม่ควรถือว่า เป็นเรากำหนด หรือจิตของเรา หรือเราดีกว่าคนอื่น เพราะได้กำหนด คนอื่น ๆ ไม่กำหนด เป็นต้นเมื่อไม่เห็นความเกิดดับ ก็ทำให้เข้าใจผิดไปว่ารูปนามนี้ไม่มีการเกิดดับ เป็นของเที่ยง เป็นสุข เป็นตัวตนเราเขา เป็นของสวยงามน่าชื่นชมยินดี ต่อเมื่อได้กำหนดจนเกิดปัญญาเห็นความดับไปของนามของรูปอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งแล้ว จึงจะทำลายความวิปลาส(เข้าใจผิด)ที่เห็นว่าเที่ยงว่ายั่งยืน และทำลาย ความถือตัวได้๒. อิริยาบถ ปิดบังทุกข์ อันความทุกขเวทนาทั้งหลาย ตามปกติเป็นส่วนมากนั้นเกิดจากอิริยาบถ เช่น นั่งมากก็เมื่อยเกิดทุกขเวทนาขึ้นมาแล้วทนอยู่ไม่ได้ เดินมากก็เมื่อยทนไม่ได้ ยืนมากก็ทนไม่ไหว แม้แต่นอนมากก็ลำบากทนอยู่ไม่ได้นานเหมือนกันอิริยาบถเก่าเป็นทุกข์นั้นย่อมรู้เห็นกันทั่วไปได้โดยง่าย เมื่อนั่งนานก็เมื่อยทนไม่ได้จึงลุกเดิน ก็นึกว่าการเดินนั้นเป็นสุขสบายเพราะหายเมื่อย เดินนานหน่อยก็เหนื่อยทนไม่ได้อีกจึงนอน ก็นึกว่าการนอนนั้นเป็นสุขสบายเพราะหายเหนื่อย คือเห็นว่าอิริยาบถที่เปลี่ยนใหม่นั้นเป็นสุข เพราะขณะที่เปลี่ยนใหม่ ๆ นี้ ทุกขเวทนายังไม่ทันเกิดแท้จริงอิริยาบถเก่าเป็นทุกข์ อิริยาบถที่เปลี่ยนใหม่ก็จะเป็นทุกข์อีกเหมือนกัน รวมความว่า หนีทุกข์เก่าไปสู่ทุกข์ใหม่นั้นเอง อิริยาบถเก่านั้นเห็นทุกข์ได้ง่าย เพราะทุกขเวทนากำลังมีอยู่ แต่อิริยาบถใหม่ก็ไม่สามารถพ้นทุกข์ไปได้ จะต้องสำแดงให้ทุกข์ปรากฏขึ้นมาอย่างแน่นอนไม่เร็วก็ช้าอิริยาบถเก่าที่กำลังมีทุกข์เวทนาอยู่ เป็นที่ตั้งแห่ง โทมนัส อิริยาบถใหม่ที่นึกว่าเป็นสุขนั้นก็เป็นที่ตั้งแห่ง ตัณหา คือ อภิชฌา แต่ว่าการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานนั้น เพื่อกำจัดอภิชฌา และโทมนัส ทั้งสองอย่างที่กล่าวมานี้ เป็นการกล่าวถึงการเห็นทุกขเวทนา ซึ่งผู้ที่เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานย่อมจะเห็นทุกขเวทนาก่อนเป็นเบื้องต้น เพราะทุกขเวทนาเป็นของหยาบ เห็นได้ง่าย ขั้นที่สอง จึงจะเห็นสังขารทุกข์ที่จะต้องถูกเบียดเบียนโดยความเกิดดับอยู่เป็นนิจ ต่อไปก็เห็น ทุกขลักษณะ คือ ความเกิดดับเป็นขั้นที่สาม และจะปรากฏทุกขสัจจ เป็นขั้นสุดท้ายทุกขเวทนา เห็นได้ในอิริยาบถเก่า เห็นสังขารทุกขได้ในอิริยาบถใหม่ เห็นทุกขลักษณะได้เมื่อกำหนดนามรูปจนสันตติ(ความต่อเนื่อง)ขาด และจะเห็นทุกขสัจจ ได้ในสังขารุ เบกขาญาณที่แก่กล้า มีกำลังพอที่จะอนุโลมให้เห็น อริยสัจจ ทั้ง ๔ ได้ เมื่อเห็นทุกข์ ก็ทำลายวิปัลลาสธรรมที่เห็นว่าสุขว่าสบายนั้นได้ และประหาณตัณหาลงได้ความทุกข์ เป็นสภาพบีบคั้น ครูดสี แม้จิตที่กำหนดรู้ทุกข์นั้น ก็ไม่ใช่ตัวตนของใคร จิตที่กำหนด สติที่กำหนด ต่างก็เป็นสังขารที่เป็นทุกข์เช่นเดียวกัน จึงไม่ควรถือมั่นจิต ถือมั่นสติ ด้วยตัณหา มานะ ทิฏฐิ ว่าจิตของเรา หรือด้วยการกำหนดนี้ เราจะมีปัญญา เราจะได้อานิสงส์อย่างนั้นอย่างนี้ เราจะได้บุญมากขึ้น เราจะเกิดในสวรรค์ เป็นการสร้างตัณหาผูกกับอนาคตเข้าไปอีก๓. ฆนสัญญา ปิดบังอนัตตา ฆนสัญญา คือ ความเข้าใจว่าเป็นก้อน เป็นแท่ง ความสำคัญว่าเป็นก้อนเป็นแท่งนั้น เป็นสิ่งที่ทำให้เห็นว่าเป็นตัวเป็นตน เป็นคนเป็นสัตว์ ที่ว่าเป็นคนก็สำคัญเอาหมดทั้งก้อนหมดทั้งแท่งนี้ว่าเป็นคนแต่ถ้าย่อยก้อนนี้แท่งนี้ออกไปแล้ว ก็จะมีแต่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อาการ๓๒ มีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เป็นต้นเท่านั้นเอง หาสิ่งที่เป็นคนเป็นตนเป็นตัวนั้นไม่มีเลย ถ้ายังถือทั้งก้อนทั้งแท่งว่าเป็นคนอยู่ ก็ย่อมจะเข้าใจผิดไปว่าเป็นของเที่ยง เพราะยั่งยืนอยู่นับสิบ ๆ ปี เป็นสุข เป็นสาระ สวยงามน่ารักน่าใคร่ เวลาที่โกรธก็คิดว่าคนเขาทำไม่ดีกับเรา แต่เมื่อแยกออกมาแล้ว จะเห็นแต่รูปเวทนาสัญญาสังขารวิญญาณ หาคน หรือสัตว์ ให้โกรธไม่มีรูป ไม่ใช่เวทนา เวทนา ไม่ใช่สัญญา สัญญา สังขาร วิญญาณ แต่ละอย่างแยกออกจากกัน แต่เมื่อเข้าใจผิด ก็จะมองว่าเป็นเรา เป็นของเรา ทั้งที่ขันธ์แต่ละส่วนนั้น มีปัจจัย ๆ ต่างกัน แต่เมื่อผสมออกมาแล้ว ตั้งแล้ว ก็แตกตัวไปทันที หาความเป็นอะไรจริง ๆ ไม่ได้ แม้เหตุให้เกิดรูปขันธ์นั้น ก็ไม่ใช่ตัวตนทำให้เกิด แต่เป็นเพราะกรรมเก่าทำให้มีรูปร่างหน้าตาต่าง ๆ ดีบ้างไม่ดีบ้าง เพราะการทานอาหาร ทำให้กายนี้ตั้งอยู่ เติบโตได้ ไม่ตาย เพราะจิต ทำให้เิดิน ยืน นั่ง นอน เป็นต้นได้ และเพราะอุตุ ทำให้กายนี้มีไออุ่น ไม่เย็นเหมือนศพ ปัจจัยเหล่านี้ทำให้รูปเกิด ไม่ใช่ตัวตนของใครทำให้รูปเกิด แต่ปัจจัยเหล่านี้ก็ไม่ยั่งยืน ถูกบีบคั้น และไม่ใช่่ตัวตน พึงพิจารณาเห็นความเกิดขึ้นของรูปด้วยประการนี้ แม้เวทนาก็เกิดเพราะผัสสะ แม้สัญญา สังขาร ก็เกิดเพราะผัสสะ แม้วิญญาณ ก็เกิดเพราะนามรูป ไม่มีขันธ์ห้าเกิดได้เอง ด้วยกำลังของตัวเองในส่วนไหนเลยเมื่อเห็นอนัตตา ก็ทำลายวิปลาสว่า เป็นตัวเป็นตนบังคับบัญชานั้นได้ว่าให้เป็นอย่างยนั้นอย่างนี้ได้ เพราะเห็นชัดแล้วว่าไม่มีขันธ์ทั้งภายในคือของเรา และภายนอกคือของคนอื่น ทั้งมนุษย์ สัตว์ และเทวดา ของใคร ที่จะบังคับ หรือสั่งให้เป็นไปอย่างไหนตามใจได้ เพราะปัจจัยที่ให้เกิดขันธ์เหล่านั้นเป็นที่มาของขันธ์เหล่านั้นเท่านั้น ไม่ใช่การบงการหรือคำสั่งจากใคร คลายจิตออกจากความคาดคั้นในขันธโลกได้ และประหาณทิฏฐิ(ความเห็นผิด) ลงได้ การทำลายสิ่งที่ปกปิดไตรลักษณ์ เพื่อให้เห็นไตรลักษณ์นั้น มีวิธีเดียว คือ การกำหนดเพ่งรูปนามตามวิธีที่เรียกว่า เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานแม้จิตที่ประกอบกับสติที่กำลังวิปัสสนากำหนดลักษณะอนัตตา หรือไตรลักษณ์ทั้งหมดนั้น ก็เป็นสักว่าสังขารอย่างหนึ่ง ที่ถูกผสมผสานแล้วออกมาเป็นจิต เป็นสติ เป็นปัญญา หาได้มีความเป็นตัวตนไม่ ทั้งสังขารเหล่านั้นก็ไม่ได้ตั้งเจตนาว่า "ขอเราจงเป็นสติ" หรือ "ขอเราจงเป็นปัญญา" เป็นต้น ทั้งหมดเป็นเพียงสักว่าสังขารที่เกิดขึ้นตามปัจจัย ตามอารมณ์ ที่ไหลไป เกิดขึ้น แล้วสลายตัวลง ไม่มีการอยู่กับที่ ถูกบีบคั้น และถือเอาไม่ได้ เมื่อเห็นตามความเป็นจริงในไตรลักษณ์แล้ว ย่อมระอา เมื่อระอากับสังขาร ในอกุศล หรือแม้แต่ระอาที่จะถือมั่นกุศล หรืออัพยากฤต ได้แก่สิ่งที่เป็นกุศลก็ไม่ใช่ เป็นอกุศลก็ไม่ใช่ เช่นกาย หรือธาตุดินน้ำลมไฟอันไม่มีจิตใจ นี้แล้ว ตัณหาย่อมไม่มีที่ตั้ง ไม่มีเหตุผลให้เกิดขึ้น เมื่อสิ้นตัณหา ย่อมไม่ีมีทุกข์ตามมาได้อีกต่อไป สิ้นสุดกับภาพการมีความสุขบนลวงตา***************************วิธีวิปัสสนาจากพระไตรปิฎกเพื่อให้ญาณแก่กล้ามหาสติปัฏฐานสูตร (๒๒)http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=10&A=6257&Z=6764&pagebreak=0 ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=273]

สิ่งที่ปิดบังไตรลักษณ์


ความเห็นผิด เข้าใจผิด จำผิดขึ้นก็เพราะไม่แจ้งในไตรลักษณ์ ที่ไม่แจ้งในไตรลักษณ์ ก็เพราะมีสิ่งที่ปิดบังไตรลักษณ์อยู่ สิ่งที่ปิดบังไตรลักษณ์ คือ



๑. สันตติ ปิดบัง อนิจจัง  (ความต่อเนื่อง   ปดปิด  ความเปลี่ยนแปลงและความไม่คงทนถาวร)  สันตติ คือ ความสืบต่อของรูปนามที่เกิดขึ้นติดต่อกันอย่างรวดเร็วเหลือเกิน จึงทำให้ไม่เห็นความเกิดขึ้นและความดับไปของนามและของรูป ทำนองเดียวกับที่เห็นแสงไฟที่ธูป ซึ่งแกว่งหมุนเป็นวงกลมอย่างเร็ว ๆ ในที่มืด ๆ จึงทำให้เห็นไปว่าแสงไฟนั้นติดกันเป็นพืด เป็นวงกลมไปเลย


เมื่อยืนขึ้น  รูปที่เคยนั่งก็ดับไป   เมื่อเดิน  รูปยืนนั้นก็ดับไป   เมื่อเดิน  รูปที่ยกเท้าขึ้นก็ดับไปไม่ถึงในขณะก้าว  เมื่อก้าว รูปที่ก้าวก็ดับไปไม่ถึงในขณะย่าง  เมื่อย่าง รูปที่ย่างก็ดับไปไม่ถึงในขณะเหยียบ  รูปแต่ละส่วน  ดับไป แตกไปในส่วนของตน ๆ ในช่วงนั้น ๆ เอง  ไม่ปนกัน 


เมื่อยืนขึ้น  รูปที่นั่งก็ดับไป  เมื่อเดิน  รูปที่ยืนนั้นก็ดับไป  เมื่อนอน รูปที่เดินก็ดับไป   รูปแต่ละส่วนสิ้นไปสิ้นไปไม่ปนกันอย่างนี้


ทั้งนาม คือเจตนาที่คิดจะเดินก็ดับไปไม่ถึงเวลานอน  เจตนาที่คิดจะนอนก็ไม่ถึงเวลานั่ง   นามธรรมต่างดับไปเป็นส่วน ๆ ไม่ปนกันดังนี้

สังขารในอดีต  แตกไปแล้วในอดีต  ไม่ได้ไปกองรวมกันอยู่ที่ไหน ไม่ติดมาถึงปัจจุบันและอนาคต

สังขารในอนาคต  ก็จะเกิดขึ้นและแตกไปในอนาคต  ไม่ติดมาถึงปัจจุบันและอดีต

สังขารปัจจุบันก็จะแตกลง  หายไป  ในปัจจุบันนี้เอง  ไม่ได้สืบเนื่องไปถึงอนาคต  และไม่ได้ปนอยู่กับอดีต


สังขารในกาลทั้งสาม  ไม่ได้ปะปนกัน  เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็แตกทำลายไป  และเมื่อแตกสลายไปแล้วก็ไม่ได้ไปตั้งอยู่ที่ไหน  มีแต่หายไป  หายไป  แม้จิตที่กำหนดว่าสังขารไม่เที่ยง จิตดวงนั้นก็ไม่เที่ยง ไม่ควรกำหนัดยินดี ไม่ควรถือว่า เป็นเรากำหนด หรือจิตของเรา หรือเราดีกว่าคนอื่น เพราะได้กำหนด คนอื่น ๆ ไม่กำหนด เป็นต้น


เมื่อไม่เห็นความเกิดดับ ก็ทำให้เข้าใจผิดไปว่ารูปนามนี้ไม่มีการเกิดดับ เป็นของเที่ยง เป็นสุข เป็นตัวตนเราเขา เป็นของสวยงามน่าชื่นชมยินดี ต่อเมื่อได้กำหนดจนเกิดปัญญาเห็นความดับไปของนามของรูปอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งแล้ว จึงจะทำลายความวิปลาส(เข้าใจผิด)ที่เห็นว่าเที่ยงว่ายั่งยืน และทำลาย  ความถือตัวได้



๒. อิริยาบถ ปิดบังทุกข์ อันความทุกขเวทนาทั้งหลาย ตามปกติเป็นส่วนมากนั้นเกิดจากอิริยาบถ เช่น นั่งมากก็เมื่อยเกิดทุกขเวทนาขึ้นมาแล้วทนอยู่ไม่ได้ เดินมากก็เมื่อยทนไม่ได้ ยืนมากก็ทนไม่ไหว แม้แต่นอนมากก็ลำบากทนอยู่ไม่ได้นานเหมือนกัน

อิริยาบถเก่าเป็นทุกข์นั้นย่อมรู้เห็นกันทั่วไปได้โดยง่าย เมื่อนั่งนานก็เมื่อยทนไม่ได้จึงลุกเดิน ก็นึกว่าการเดินนั้นเป็นสุขสบายเพราะหายเมื่อย เดินนานหน่อยก็เหนื่อยทนไม่ได้อีกจึงนอน ก็นึกว่าการนอนนั้นเป็นสุขสบายเพราะหายเหนื่อย คือเห็นว่าอิริยาบถที่เปลี่ยนใหม่นั้นเป็นสุข เพราะขณะที่เปลี่ยนใหม่ ๆ นี้ ทุกขเวทนายังไม่ทันเกิด


แท้จริงอิริยาบถเก่าเป็นทุกข์ อิริยาบถที่เปลี่ยนใหม่ก็จะเป็นทุกข์อีกเหมือนกัน รวมความว่า หนีทุกข์เก่าไปสู่ทุกข์ใหม่นั้นเอง อิริยาบถเก่านั้นเห็นทุกข์ได้ง่าย เพราะทุกขเวทนากำลังมีอยู่ แต่อิริยาบถใหม่ก็ไม่สามารถพ้นทุกข์ไปได้ จะต้องสำแดงให้ทุกข์ปรากฏขึ้นมาอย่างแน่นอนไม่เร็วก็ช้า

อิริยาบถเก่าที่กำลังมีทุกข์เวทนาอยู่ เป็นที่ตั้งแห่ง โทมนัส อิริยาบถใหม่ที่นึกว่าเป็นสุขนั้นก็เป็นที่ตั้งแห่ง ตัณหา คือ อภิชฌา แต่ว่าการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานนั้น เพื่อกำจัดอภิชฌา และโทมนัส ทั้งสองอย่าง


ที่กล่าวมานี้ เป็นการกล่าวถึงการเห็นทุกขเวทนา ซึ่งผู้ที่เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานย่อมจะเห็นทุกขเวทนาก่อนเป็นเบื้องต้น เพราะทุกขเวทนาเป็นของหยาบ เห็นได้ง่าย ขั้นที่สอง จึงจะเห็นสังขารทุกข์ที่จะต้องถูกเบียดเบียนโดยความเกิดดับอยู่เป็นนิจ ต่อไปก็เห็น ทุกขลักษณะ คือ ความเกิดดับเป็นขั้นที่สาม และจะปรากฏทุกขสัจจ เป็นขั้นสุดท้าย

ทุกขเวทนา เห็นได้ในอิริยาบถเก่า เห็นสังขารทุกขได้ในอิริยาบถใหม่ เห็นทุกขลักษณะได้เมื่อกำหนดนามรูปจนสันตติ(ความต่อเนื่อง)ขาด และจะเห็นทุกขสัจจ ได้ในสังขารุ เบกขาญาณที่แก่กล้า มีกำลังพอที่จะอนุโลมให้เห็น อริยสัจจ ทั้ง ๔ ได้   เมื่อเห็นทุกข์ ก็ทำลายวิปัลลาสธรรมที่เห็นว่าสุขว่าสบายนั้นได้ และประหาณตัณหาลงได้

ความทุกข์ เป็นสภาพบีบคั้น ครูดสี แม้จิตที่กำหนดรู้ทุกข์นั้น ก็ไม่ใช่ตัวตนของใคร จิตที่กำหนด สติที่กำหนด ต่างก็เป็นสังขารที่เป็นทุกข์เช่นเดียวกัน จึงไม่ควรถือมั่นจิต ถือมั่นสติ ด้วยตัณหา มานะ ทิฏฐิ ว่าจิตของเรา หรือด้วยการกำหนดนี้ เราจะมีปัญญา เราจะได้อานิสงส์อย่างนั้นอย่างนี้ เราจะได้บุญมากขึ้น เราจะเกิดในสวรรค์ เป็นการสร้างตัณหาผูกกับอนาคตเข้าไปอีก


๓. ฆนสัญญา ปิดบังอนัตตา ฆนสัญญา คือ ความเข้าใจว่าเป็นก้อน เป็นแท่ง ความสำคัญว่าเป็นก้อนเป็นแท่งนั้น เป็นสิ่งที่ทำให้เห็นว่าเป็นตัวเป็นตน เป็นคนเป็นสัตว์ ที่ว่าเป็นคนก็สำคัญเอาหมดทั้งก้อนหมดทั้งแท่งนี้ว่าเป็นคน

แต่ถ้าย่อยก้อนนี้แท่งนี้ออกไปแล้ว ก็จะมีแต่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อาการ๓๒ มีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เป็นต้นเท่านั้นเอง หาสิ่งที่เป็นคนเป็นตนเป็นตัวนั้นไม่มีเลย ถ้ายังถือทั้งก้อนทั้งแท่งว่าเป็นคนอยู่ ก็ย่อมจะเข้าใจผิดไปว่าเป็นของเที่ยง เพราะยั่งยืนอยู่นับสิบ ๆ ปี เป็นสุข เป็นสาระ สวยงามน่ารักน่าใคร่ เวลาที่โกรธก็คิดว่าคนเขาทำไม่ดีกับเรา  แต่เมื่อแยกออกมาแล้ว จะเห็นแต่รูปเวทนาสัญญาสังขารวิญญาณ  หาคน หรือสัตว์ ให้โกรธไม่มี


รูป ไม่ใช่เวทนา  เวทนา ไม่ใช่สัญญา สัญญา สังขาร วิญญาณ  แต่ละอย่างแยกออกจากกัน  แต่เมื่อเข้าใจผิด ก็จะมองว่าเป็นเรา เป็นของเรา ทั้งที่ขันธ์แต่ละส่วนนั้น มีปัจจัย ๆ ต่างกัน แต่เมื่อผสมออกมาแล้ว ตั้งแล้ว ก็แตกตัวไปทันที หาความเป็นอะไรจริง ๆ ไม่ได้ แม้เหตุให้เกิดรูปขันธ์นั้น ก็ไม่ใช่ตัวตนทำให้เกิด แต่เป็นเพราะกรรมเก่าทำให้มีรูปร่างหน้าตาต่าง ๆ ดีบ้างไม่ดีบ้าง เพราะการทานอาหาร ทำให้กายนี้ตั้งอยู่ เติบโตได้ ไม่ตาย  เพราะจิต ทำให้เิดิน ยืน นั่ง นอน เป็นต้นได้ และเพราะอุตุ ทำให้กายนี้มีไออุ่น ไม่เย็นเหมือนศพ ปัจจัยเหล่านี้ทำให้รูปเกิด ไม่ใช่ตัวตนของใครทำให้รูปเกิด แต่ปัจจัยเหล่านี้ก็ไม่ยั่งยืน ถูกบีบคั้น และไม่ใช่่ตัวตน พึงพิจารณาเห็นความเกิดขึ้นของรูปด้วยประการนี้ แม้เวทนาก็เกิดเพราะผัสสะ แม้สัญญา สังขาร ก็เกิดเพราะผัสสะ แม้วิญญาณ ก็เกิดเพราะนามรูป ไม่มีขันธ์ห้าเกิดได้เอง ด้วยกำลังของตัวเองในส่วนไหนเลย

เมื่อเห็นอนัตตา ก็ทำลายวิปลาสว่า เป็นตัวเป็นตนบังคับบัญชานั้นได้ว่าให้เป็นอย่างยนั้นอย่างนี้ได้ เพราะเห็นชัดแล้วว่าไม่มีขันธ์ทั้งภายในคือของเรา และภายนอกคือของคนอื่น ทั้งมนุษย์ สัตว์ และเทวดา ของใคร ที่จะบังคับ หรือสั่งให้เป็นไปอย่างไหนตามใจได้ เพราะปัจจัยที่ให้เกิดขันธ์เหล่านั้นเป็นที่มาของขันธ์เหล่านั้นเท่านั้น ไม่ใช่การบงการหรือคำสั่งจากใคร คลายจิตออกจากความคาดคั้นในขันธโลกได้ และประหาณทิฏฐิ(ความเห็นผิด) ลงได้ การทำลายสิ่งที่ปกปิดไตรลักษณ์ เพื่อให้เห็นไตรลักษณ์นั้น มีวิธีเดียว คือ การกำหนดเพ่งรูปนามตามวิธีที่เรียกว่า เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน

แม้จิตที่ประกอบกับสติที่กำลังวิปัสสนากำหนดลักษณะอนัตตา หรือไตรลักษณ์ทั้งหมดนั้น ก็เป็นสักว่าสังขารอย่างหนึ่ง ที่ถูกผสมผสานแล้วออกมาเป็นจิต เป็นสติ เป็นปัญญา หาได้มีความเป็นตัวตนไม่  ทั้งสังขารเหล่านั้นก็ไม่ได้ตั้งเจตนาว่า "ขอเราจงเป็นสติ" หรือ "ขอเราจงเป็นปัญญา" เป็นต้น ทั้งหมดเป็นเพียงสักว่าสังขารที่เกิดขึ้นตามปัจจัย ตามอารมณ์ ที่ไหลไป  เกิดขึ้น แล้วสลายตัวลง ไม่มีการอยู่กับที่ ถูกบีบคั้น และถือเอาไม่ได้  เมื่อเห็นตามความเป็นจริงในไตรลักษณ์แล้ว ย่อมระอา เมื่อระอากับสังขาร ในอกุศล หรือแม้แต่ระอาที่จะถือมั่นกุศล หรืออัพยากฤต ได้แก่สิ่งที่เป็นกุศลก็ไม่ใช่ เป็นอกุศลก็ไม่ใช่ เช่นกาย หรือธาตุดินน้ำลมไฟอันไม่มีจิตใจ นี้แล้ว ตัณหาย่อมไม่มีที่ตั้ง ไม่มีเหตุผลให้เกิดขึ้น เมื่อสิ้นตัณหา ย่อมไม่ีมีทุกข์ตามมาได้อีกต่อไป สิ้นสุดกับภาพการมีความสุขบนลวงตา



***************************

วิธีวิปัสสนาจากพระไตรปิฎกเพื่อให้ญาณแก่กล้า
มหาสติปัฏฐานสูตร (๒๒)
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=10&A=6257&Z=6764&pagebreak=0
         
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=273

 

[แจกฟรี!! "เป็ดน้อยตรวจไฟรั่ว" ติดต่อ ศ.พระจอมเกล้าลาดกระบัง โทร.023298277,023298288,02-329-8299]

แจกฟรี!! "เป็ดน้อยตรวจไฟรั่ว"

ติดต่อ ศ.พระจอมเกล้าลาดกระบัง

โทร.023298277,023298288,02-329-8299

ชมวีดีโอ วิธีใช้ ได้จากลิงก์นี้
http://o-o.preferred.jastel-bkk1.v8.lscache6.c.youtube.com/videoplayback?sparams=id%2Cexpire%2Cip%2Cipbits%2Citag%2Csource%2Calgorithm%2Cburst%2Cfactor%2Ccp&algorithm=throttle-factor&itag=34&ip=223.0.0.0&burst=40&sver=3&signature=8098B761DE50D41E011A99E84585B5CC113A361E.9E5B5883EE98F50D15F999BC99B35CBB17A812C2&source=youtube&expire=1319713200&key=yt1&ipbits=8&factor=1.25&cp=U0hQTldMUV9FSkNOMF9PRlVDOjY0UFVjeE5NdTky&id=9225e18eb352d6a1

สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง (สจล.) ผลิตเครื่องตรวจสอบกระแสไฟฟ้ารั่วในสภาวะการเกิดน้ำท่วม

รศ.ดร.กิตติ ตีรเศรษฐ อธิการบดี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง (สจล.) เปิดเผยว่า เนื่องจากสถานการณ์น้ำท่วมในปัจจุบัน ส่งผลกระทบต่อประชาชนให้หลายพื้นที่รวมถึงกรุงเทพฝั่งตะวันออกโดยเฉพาะ เขตลาดกระบัง ซึ่งสถาบันได้เล็งเห็นความเสี่ยงอีกประเด็นหนึ่งที่ประชาชนจะได้รับจากภาวะ น้ำท่วมนี้ คือ การเกิดความเสี่ยงจากจากอุบัติภัยที่อาจเกิดจากกระแสไฟฟ้ารั่ว ดังนั้น สาขาวิชาวิศวกรรมไฟฟ้า คณะวิศวกรรมศาสตร์ สจล.จึงได้พัฒนาเครื่องตรวจสอบไฟฟ้ารั่วในบริเวณที่มีน้ำท่วม มีชื่อเรียกว่า “เป็ดน้อยกู้ภัยน้ำท่วม” เป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่มีตัวแสดงผลเป็นหลอด LED และลำโพง Buzzer ส่งสัญญาณไฟและเสียงเตือนหากมีกระแสไฟรั่วบริเวณน้ำท่วม เพื่อใช้เป็นเครื่องมือป้องกันไฟดูดสำหรับทีมกู้ภัยในการลงพื้นที่ช่วยเหลือ ประชาชน ซึ่งในเบื้องต้นได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค สามารถผลิตได้จำนวน 500 เครื่อง

นอกจากนี้ ทางสถาบันยังพร้อมจะเป็นส่วนหนึ่งในการให้การช่วยเหลือประชาชนที่กำลังได้ รับความเดือนร้อน จึงได้เปิดศูนย์ช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมพระจอมเกล้าลาดกระบัง ที่อาคารเรียนรวมสมเด็จพระเทพฯ เพื่อเป็นสถานที่ช่วยเหลือและพักพิงชั่วคราวให้กับประชาชนในเขตลาดกระบังและ พื้นที่ใกล้เคียง

หากหน่วยงานใดที่ประสงค์จะนำเครื่องตรวจสอบไฟฟ้ารั่วในบริเวณที่มี น้ำท่วมไปใช้ประโยชน์ หรือขอความช่วยเหลือในด้านต่างๆ สามารถติดต่อลงชื่อได้ที่ศูนย์ช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมพระจอมเกล้า ลาดกระบัง โทร.02-329-8277, 02-329- 8288 และ 02-329-8299

ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น หรือร่วมบริจาคเงินสนับสนุน
ได้ที่ชื่อบัญชี พระจอมเกล้าลาดกระบังปันน้ำใจช่วยภัยน้ำท่วม

เลขที่บัญชี 088-251-3376 ธนาคารไทยพาณิชย์

ขอขอบคุณข้อมูลจาก ผู้จัดการออนไลน์

[รพ.บางปะอิน กำลังท่วม และ อ.นครหลวง อ.อุทัย เข้าขั้นวิกฤติ ครับวัดชัยวัฒนาราม กำแพงดินพัง 30 เมตร]

เป็นข่าวด่วน นะครับ
ตอนนี้ เมืองลพบุรี ท่วม อยุธยา สระบุรี ก็หลายจุดครับ

รพ.บางปะอิน กำลังท่วม และ อ.นครหลวง อ.อุทัย  เข้าขั้นวิกฤติ ครับ
วัดชัยวัฒนาราม กำแพงดินพัง 30 เมตร


รายงานทาง ครอบครัวข่าวสาม

ดูตามแบบ แล้วเสาต้องตอกเสาเข็มด้วยนะครับ

 เพราะฐานราก เมื่อลอยแล้ว กระแสน้ำที่พัดอาจจะลอยไปเที่ยวไกลได้

 แต่ถ้าเป็นน้ำเพิ่ม ไม่ใช่น้ำไหล ก็ต้องตอกเสาเข็มอยู่ดี ที่่ำสำคัญอุปกรณ์ที่ช่วยพยุงบ้านต้องหมั่นตรวจสอบ

 นับว่า เป็นไอเดีย ที่ดีครับสำหรับคนที่ต้องมีน้ำมาท่วมทุึกปี อุปกรณ์ ที่ต้องสร้างบ้านนั้น

 น่าจะต้องพิจารณาวัสดุประเภท เบา เช่น ไม้ พลาสติก หลังคาก็ต้องไฟเบอร์

คิดราคา แล้วน่าจะอยู่ประมาณ 300000 ต่อหลังนะครับ

 

กว่าจะได้อ่านกระทู้พระอาจารย์ ก็ต้องรอออกพรรษา