สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ทำไม เวลาพูดถึงการปฏิบัติธรรม แล้วต้องนั่งหลับตา ทำสมาธิครับ

  คือสงสัยว่าทำไมการปฏิบัติธรรม ภาวนา ทำในเวลาการทำงานกลมกลืนกับชีวิตประจำวันไม่ได้หรือครับ ทำไมต้องไปนั่งหลับตา ทำสมาธิ ให้ปวดเมื่อย ปวดขา ปวดหลัง แท้ที่จริงการภาวนาในหลักธรรม นั้นน่าจะสอดคล้องกลมกลื่นกับชีิวิตประจำวันใช่ หรือไม่ครับ

 เรียนถามผู้รู้ทุกท่าน ด้วยความสงสัยครับ
  :c017: :smiley_confused1:

น่าจะเป็น มาตรฐาน การภาวนานะคะ

  พระพุทธเจ้า พระองค์ตรัสรู้ยังต้องนั่งกรรมฐาน เลยนะคะ

  :s_hi:

ตาเป็นส่วนหนึ่งของผัสสะ ที่จะไปเห็นสิ่งที่มากระทบ แล้วปรุงต่อ จึงควรจะปิดตา
แต่กรณีที่คนชอบง่วงนอน ให้เปิดตาทำก็ได้
การที่มีกำลังของฌานดีแล้ว ถ้าจะฝึกสติต่อในชีวิตประจำวัน มันจะง่ายกว่าไม่มีฌาน จะเผลอน้อยกว่า

แล้วถ้าไม่นั่ง สมาธิ จะทำอย่างไร ดี หรือ ครับ

  ให้ทำงานไป ปฏิบัติไป หรือ หรือให้งาน เป็นการปฏิบัติธรรม

  ที่ผมสงสัย คือ ทำงานแล้ว จะได้ อัปปนาจิต หรือ อุปจาระจิต หรือ ไม่ สัมปยุตธาตุ หรือ ธรรมได้หรือไม่ ?

 สำหรับ ผมแล้วผมก็เลือกนั่งสมาธิก่อนนะครับ คือเตรียมตัวเข้าสนาม... ก็ต้องเตรียมพร้อมจิตก่อน ครับ

  :s_hi: :49:

 
  การได้มาซึ่งสมาธินั้น ต้องถามตัวเองก่อนว่า ต้องการสมาธิระดับไหน
  ขณิกะสมาธิ อุปจารสมาธิ หรืออัปปนาสมาธิ

  การทำงานอยู่ในชีวิตประจำวัน ผมเข้าใจว่า คนส่วนใหญ่มี"ขณิกะสมาธิ"อยู่แล้ว
  ส่วนอุปจารสมาธิและอัปปนาสมาธิ ต้องฝึกครับ ศัตรูของสมาธิ ก็คือ นิวรณ์
  การหลับตาเป็นวิธีที่จะหลีกเลี่ยงนิวรณ์ได้ระดับหนึ่ง

  มีกรณียกเว้นก็คือ การฝึกกสิน จำเป็นต้องลืมตาดูภาพของกสินนั้นๆ
  อย่างไรก็ตามการฝึกกสิน ต้องอยู่ในที่เงียบๆ ไม่พลุกพล่านครับ
  และเป็นไปไม่ได้ ที่จะทำไปพร้อมกับงานในชีิวิตประจำวัน

  อย่างไรก็ตาม ผู้มีวสี(ความชำนาญ)ซึ่งเชื่อว่าส่วนใหญ่เ็ป็นอริยบุคคล(ไม่มีนิวรณ์)
  จะทำสมาธิโดยการลืมตาได้ นี่เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ

  หากต้องการปฏิบัติธรรมในที่ทำงาน คุณต้องแบ่งเวลาเป็นส่วนย่อยๆ(สองสามสี่ห้านาทีฯ)
  เช่น เวลาเข้าห้องน้ำ การเดินระยะสั้นๆไปยังอีกห้องหนึ่ง
  คุณสามารถเดินจงกรม หรือดูอิริยาบถของคุณได้ เป็นกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน
  หรือจะใช้การดูจิต เป็นจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน ก็ได้
  แต่ผลการปฏิบัติจะออกมาอย่างไรนั้น ขึ้นอยู่ว่า ถูกจริตของคุณรึเปล่า
  และที่สำคัญ การเจริญสติต้องใช้สมาธิระดับหนึ่งอยู่ดี
   :25:

พระพุทธเจ้า และ บรรดาสาวก ก็ใช้การนั่งสมาธิ เป็นส่วนใหญ่ ครับ
อย่างไรเสียการปฏิบัติภาวนาในพุทธศาสนา นั้น ต้องค้นแก่นจาก ในความสงบของตนครับ ไม่ใช่เข้าใจภายนอก

 ดังนั้นมี คำพูดว่า  ลืมตา มองดูโลก หลับตา มองดูตน ครับ

  :49:

ผมว่าหลับตาแล้ว สบายนะครับ บ้างครั้งการมองเห็นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี ครับ ปิดตาหลับตาลง แล้วมองลงไปที่ ใจของตนเอง ก็จะพบทางสว่างครับ ใจของเราอยู่ตรงไหน ก็ต้องตามดูด้วยใจ นะครับ ใช้ตานอกไม่ได้ครับ เพราะพระธรรม นั้นเป็นเรื่องของตาในครับ ( สติ + ปัญญา ) ขอรับ

  :s_hi: