พิมพ์

[kittisak]

บ้านใกล้ ท่า ไม่มี น้ำกิน

มีหม้อดิน ไม่รู้จักใช้

เลี้ยง ไก่ ไก่ไม่ขัน

อยากขึ้น สวรรค์ ให้ไปแก้ผ้าซิ่นในวัด

เป็นปริศนาธรรมของ ภาคเหนือครับ

ของเดิม ว่าอย่างนี้ครับ

    บ้านใกล้ท่า บ่ มีน้ำ กิ๋น
    มีหม้อดิน บ่ ฮู้จัก ใช้
    เฮี้ยงไก่ ไก่ บ่ ขัน
    อยากขึ้น สวรรค์ หื้อไปแก้ ผ้า ซิ่น ในวัด

ช่วยวิจารณ์กันหน่อย นะครับ

 

[pakorn]

จะตรง กับสุภาษิต ไทยภาคกลาง ที่ว่า

ใกล้ เกลือ กิน ด่าง

หรือป่าวครับ

 

[raponsan]

เห็นด้วยกับคุณปกรณ์ ที่ว่า "ใกล้ เกลือ กิน ด่าง"

ใกล้เกลือกินด่าง
    (สํา) ก. มองข้ามหรือไม่รู้ค่าของดีที่อยู่ใกล้ตัวซึ่งจะเป็นประโยชน์แก่ตนกลับไปแสวง หาสิ่งอื่นที่ด้อยกว่า, อยู่ใกล้ผู้ใหญ่แต่กลับไม่ได้ดี.

ที่มา พจนานุกรมอิเล็กทรอนิกส์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒

แต่ผมก็ยังนึกไม่ออกว่า เป็นปริศนาธรรมตรงไหน

ถ้าจะให้เดาก็น่าจะเป็น
 
"เมืองไทยมีของดีอยู่แล้ว คือ พุทธศาสนา

ไม่จำเป็นต้องขวยขวาย ไปร่ำเรียนถึงเมืองนอกเมืองนาดอก"

หรือจะให้แคบลงหน่อย ก็น่าจะเป็น

"การเรียนรู้สิ่งต่างๆนอกตัวเรา ไม่ใช่ที่สุดแห่งทุกข์

การเรียนรู้กายและใจของตัวเราเองต่างหาก จะทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้"

แล้วคุณกิติศักดิ์จะไม่แสดงธรรมสักหน่อยหรือครับ