สำหรับ กลอน สาวกภูมิ นี้ ใช้เวลาแต่ง มาเกือบ 25 ปี
ส่วนแรก บทที่ 1 และ 2 แต่งครั้งเมื่อเป็นสามเณร ปี 2529 ที่ วัดเลียบ จ.สงขลา ครานั้นไป ๆ มา ๆ ที่สวนโมก สุราษฏร์ ได้รับอิทธิพลคำสอน จากหลวงพ่อพุทธทาส และ หลวงพ่อปัญญา พระมหาประทีป พระอาจารย์สงวน จันทะวังโส พระอาจารย์ถวิล สุญญธาุตุ พระอาจารย์วิรัช รวิวังโส พระอาจารย์วิรัตน์ วิรตนโน และพระอาจารย์อีกหลายรูป
ส่วนบทที่ 4 ถึง บทที่ 10 แต่งในปี 2548 การปฏิบัติ ในวิชากรรมฐาน ในด้านพลังจิต มีอิทธิพล หลวงพ่อฤาษีลิง วัดท่าซุง หลวงพ่อวิริยังค์ วัดธรรมมงคล
ส่วนบทที่ 5 เรื่อยมานั้น แต่งต่อในปี 2549 มีอิทธิพล จากการเข้าศึกษา ปฏิบัติในกรรมฐาน แนวมหาสติปัฏฐาน จาก วัดมหาธาตุ ในเรื่อง วิปัสสนาญาณโสภณ แต่แต่งไม่จบ เพราะไม่สามารถทะลุแทงตลอดในญาณ คงแต่งไว้ได้ เพียง 4 วิปัสสนาญาณ
ส่วนบทที่ 14 จนจบนั้น แต่งเมื่อ 2549 มีอิทธิพล จากการฝึกกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ
ดังนั้นส่วนคำบรรยาย เรื่อง วิปัสสนาญาณ ในที่นี้ยังคงกล่าว แบบวัดมหาธาตุ
แต่วิปัสสนาญาณ ที่เป็นฉบับบ กรรมฐาน มัชฌิมา นั้น ได้เสริมความรู้ต่อจากพระอาจารย์ ที่ดีที่สุดในชีวิตนี้แล้ว คงต้องไปอ่านเพิ่มกันใน วิัปัสสนากถา ในหนังสือ อานาปานสติ ก็ได้นะจ๊ะ
เจริญธรรม เล่าไว้พอสังเขป ที่ถามกันเข้ามา