ขอร่วม ประเด็น ด้วยก็แล้วกันนะครับ เพราะเห็นกระทู้ไม่ค่อยมี
หลังจากอ่านเรื่องนี้ จบแล้ว
มีข้อจะพิจารณา ดังนี้
1. ภิกษุผู้อาภัพ อาหารบิณฑบาตร ผู้อื่น ได้แต่ของปราณีต แต่ ตัวเองได้แต่ของ หยาบ
2. แม้พระอรหันต์ทัพพมัลลบุตร จะจัด ภัตร เพื่อให้แก่ภิกษุทั้งสองนั้น ก็ยังต้องชวด
3. เรื่องเกิดแต่ความไม่ชอบใจ จึงพยายามหาผู้ใส่ร้าย
4. เศรษฐี เลือกทำบุญ กับพระที่หยาบ ก็ยังทำแต่ทำน้อย ทำอย่างเสียไปที
5. คนใช้ที่ซื่อสัตย์ ทำบุญ ก็ย่อมจะได้บุญ
6. คบคนเช่นไร เป็นคนเช่นนั้น ภิกษุณี เมตติยา น่าจะเป็นพวกเดียวกับ ภิกษุเมตติยะ
7. การใส่ร้ายพระภิกษุ ไม่มีข้อหาใดรุนแรง นอกจาก ข่มขืน
8. การเป็นผู้ไม่หวั่นไหว แสดงปฏิปทา ของพรหมจรรย์ ของพระทัพมัลลบุตร
9. ต้นบัญญัติ ของพระวินัย
10. อาบัติถูกกล่าวหา นี้ปรับแค่ สังฆาทิเสส ( อาบัติกลาง ๆ )
ก็จะเริ่มประเด็นตามที่คุณ รักหนอ ต้องการก็แล้วกันนะครับ