พิมพ์

[raponsan]

กะเทยกับการบรรลุธรรม

ผู้สนใจท่านหนึ่งได้ถามปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทางผู้ดำเนินการเห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ แก่ท่านอื่นๆ ด้วย จึงขออนุญาตนำมาลงเอาไว้ ณ ที่นี้ ดังนี้

คำถาม : ขอความเห็นจากคุณธัมมโชติที่มีต่อเพื่อนร่วมโลกที่เป็นเกย์ ในพระไตรปิฎกมีที่ไหนที่กล่าวถึงเรื่องนี้ไว้บ้าง คุณธัมมโชตติคิดว่าโอกาสที่เขาจะบรรลุธรรมมีน้อยกว่าคนอื่นหรือไม่
     (จากคุณสงสัย)

ตอบ : เรียน คุณสงสัย  ขอบคุณครับที่ให้ความสนใจเว็บไซต์ ธัมมโชติ สำหรับคำถามที่ถามมานั้น ผมขอตอบดังนี้ครับ

    ในพระไตรปิฎกมีกล่าวถึงเรื่องนี้ไว้แต่เพียงว่า การเกิดเป็นกะเทยนั้นเป็นผลของกรรม คือ การคบชู้ภรรยาผู้อื่น เป็นที่น่าสังเกตว่า ทุกวันนี้มีการผิดศีลข้อกาเมสุมิจฉาจาร (การประพฤติผิดทางกาม) กันมากขึ้น ในขณะเดียวกันคนที่เป็นกะเทย รวมทั้งคนที่มีความผิดปรกติทางเพศอื่นๆ ก็มีปรากฏให้เห็นกันมากขึ้นเช่นกัน

    ในส่วนของอรรถกถา (การอธิบายขยายความพระไตรปิฎก โดยอาจารย์สมัยหลังพุทธกาล เช่น พระพุทธโฆสะ ผู้รจนาคัมภีร์วิสุทธิมรรค เมื่อ พ.ศ. 900 กว่า เป็นต้น) มีกล่าวเอาไว้ว่า
    ผู้ที่เป็นกะเทยนั้นปฏิสนธิด้วยอุเบกขาสันติรณจิต (อเหตุกมโนวิญญาณธาตุ ที่เป็นกุศลวิปากจิต)
    เช่นเดียวกับคนที่เป็นบ้า เป็นใบ้ ตาบอด หูหนวก แต่กำเนิด
    ซึ่งปฏิสนธิจิตประเภทนี้ เป็นประเภทที่แย่ที่สุดที่เกิดเป็นคนได้
    (ประเภทที่แย่กว่านี้จะเป็นอกุศลวิปากจิต ทำให้เกิดในอบายภูมิ คือ นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรัจฉาน)

    คนที่ปฏิสนธิด้วยจิตประเภทนี้ ถ้าทำสมาธิก็จะไม่ได้ถึงขั้นฌาน
    ถ้าทำวิปัสสนาก็จะไม่ถึงขั้นบรรลุมรรคผล คือ จะได้เพียงแค่สมาธิ หรือวิปัสสนาปัญญาขั้นต้นๆ เท่านั้น
   (แต่ก็จะเป็นเหตุปัจจัยที่ดีให้มีปฏิสนธิจิตที่ดีขึ้น ในชาติต่อๆ ไป)

    สำหรับความเห็นส่วนตัวนั้น ผมคิดว่าคนประเภทนี้จะมีความกดดันในใจสูง อันเนื่องมาจากความขัดแย้งภายในใจเพราะร่างกายและจิตใจไม่เหมาะสมกัน และความกดดันที่มาจากสังคมรอบข้าง
    ความกดดันต่างๆ นี้ จะทำให้จิตใจไม่ปลอดโปร่ง ประณีต เบาสบายอย่างที่ควรจะเป็น ซึ่งจะเป็นอุปสรรคอย่างมากต่อการทำสมาธิ และเจริญวิปัสสนา เพราะสมาธิและวิปัสสนาปัญญาขั้นสูงจะเกิดขึ้นได้เมื่อจิตใจมีความปลอดโปร่ง ประณีต เบาสบายตามสมควร

    แต่ถ้านำเอาความทุกข์ ความกดดันเหล่านี้ รวมทั้งสภาวะต่างๆ ที่เป็นอยู่ มาเป็นข้อมูลในการพิจารณาประกอบการเจริญวิปัสสนา เพื่อให้เห็นทุกข์ เห็นโทษภัยของการเกิด เห็นความไม่อยู่ในอำนาจ ไม่เป็นไปตามใจปรารถนาของสิ่งต่างๆ ก็จะเป็นประโยชน์แก่วิปัสสนาปัญญาได้เช่นกัน

    ผมคิดว่าเราไม่ควรจะให้ความสำคัญ กับเรื่องความยากง่ายในการบรรลุธรรม ของแต่ละคนให้มากนัก แต่ทุกคนควรจะทำความเพียรให้เต็มที่มากกว่า เพราะไม่ว่ากับคนประเภทไหน ถ้ามีความเพียรที่ถูกทางแล้ว ความเพียรนั้นย่อมจะไม่สูญเปล่าอย่างแน่นอน

    ถึงแม้คนที่ไม่สามารถบรรลุมรรคผลได้ในชาตินี้ ก็จะเป็นเหตุปัจจัยให้บรรลุได้ง่ายขึ้นในชาติต่อๆ ไป และยังส่งผลให้เป็นผู้มีปัญญามากขึ้นทั้งในชาติปัจจุบัน และชาติต่อๆ ไปอีกด้วย และอย่างน้อยความปลอดโปร่ง ประณีต เบาสบายของจิต การมีสุขภาพกายและใจที่ดีขึ้น หน้าตาที่ผ่องใส อันเป็นผลมาจากความเพียรนั้น ก็จะเป็นอานิสงส์ที่เห็นได้ในปัจจุบันอยู่แล้ว

    แต่ถ้ามัวแต่ท้อถอย หรือมัวแต่ประมาทอยู่ ชาตินี้ก็ไม่ได้รับอานิสงส์จากความเพียรใดๆ และชาติต่อๆ ไป ก็อาจจะแย่ลงไปกว่าชาตินี้ก็เป็นได้

ธัมมโชติ
5 พฤษภาคม 2545

ขอบคุณบทความจาก http://www.geocities.ws/tmchote/Thumma/index.htm
ขอบคุณภาพจาก http://statics.atcloud.com/

[kobyamkala]