สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

แข่งกันทำบุญ หรือ ทำบุญแข่งกัน ได้บุญหรือไม่ ?

พระพุทธเจ้า ทรงตรัสแสดงเรื่องการทำบุญแบบนี้อย่างไร ?

 ขอบคุณมากคะ

 :c017:

รู้สึกว่า ในสมัยครั้ง พุทธกาล ก็มีการแข่งทำบุญ ระหว่าง เศรษฐี กับ พระราชา นะคะ

ไม่แน่ใจ วานท่่านผู้รู้ สานต่อก็แล้วกันคะ

  :s_hi: :67:

ถ้านำเอาบุญกิริยาวัตถุ ๓ คือ ทาน ศีล ภาวนา มาเป็นบทตั้ง ผมขอนำเอา"ทาน"มาเป็นตัวอย่าง
 การทำทานแล้วจะไ้ด้บุญหรือไม่อย่างไรนั้น ไม่ได้อยู่ที่การแข่งขัน แต่อยู่ที่ปัจจัยต่างๆดังนี้

1. องค์ของการทำทานที่ได้บุญมาก
                   องค์ของการทำทาน หรือเรียกว่า ทานสมบัติ ในทางพระพุทธศาสนามุ่งสอนในเรื่องของการให้ เพื่อทำให้ใจของเราสะอาดบริสุทธิ์ ยิ่งมีความบริสุทธิ์สะอาดมาก ก็จะได้ผลคือบุญมาก โดยผู้ให้จะต้องทำให้ครบด้วยองค์ทั้ง 3 ที่เรียกว่าทานสมบัติ 3 ข้อ คือ

           1.1. วัตถุบริสุทธิ์
           1.2. เจตนาบริสุทธิ์
                         - เจตนาก่อนที่จะทำทาน
                         - เจตนาในขณะกำลังให้
                         - เจตนาหลังจากที่ให้ทานแล้ว
           1.3. บุคคลบริสุทธิ์                                                                     

2. อาการของการให้
           นอกจากองค์แห่งการให้ทานทั้ง 3 ประการดังกล่าวแล้ว ความคิดที่เป็นจิตเจตนาของผู้ให้ ซึ่งส่งผลไปสู่การกระทำทางกาย  ที่เห็นได้จากกิริยาอาการที่แสดงออกมาในเวลาให้ทาน  ก็มีความสำคัญมาก เช่นกัน เพราะนอกจากจะบ่งบอกถึงคุณภาพใจของผู้ให้แล้ว ยังมีผลกระทบต่ออานิสงส์ที่จะได้รับอีกด้วย

           2.1. สัตบุรุษย่อมให้ทานด้วยศรัทธา           
           2.2. สัตบุรุษย่อมให้ทานด้วยความเคารพ
           2.3. สัตบุรุษย่อมให้ทานตามกาล
           2.4. สัตบุรุษย่อมให้ทานด้วยจิตอนุเคราะห์         
           2.5. สัตบุรุษย่อมให้ทานโดยไม่กระทบตนเอง และผู้อื่น
         
ดังนั้น เมื่อเราทำทาน นอกจากจะต้องทำให้ครบองค์ประกอบทั้ง 3 ประการ คือวัตถุบริสุทธิ์ เจตนาบริสุทธิ์ (ทั้งก่อนให้ กำลังให้ และหลังให้) และบุคคลบริสุทธิ์ (ทั้งผู้รับและผู้ให้) แล้ว ยังต้องทำด้วยความ ชาญฉลาด คือให้ตามแบบอย่างของสัตบุรุษด้วย ทานที่ให้จึงจะชื่อว่าได้บุญมาก

3.วิธีการทำทาน           
           เงื่อนไขที่จะทำให้การทำทานแต่ละครั้งมีความสมบูรณ์พร้อม คือทำแล้วได้ผลบุญมาก จะมีองค์ประกอบสำคัญๆ อยู่หลายประการ เช่น ในเบื้องต้นต้องมีศรัทธา มีไทยธรรม และมีผู้รับทาน โดยเฉพาะที่เป็นทักขิไณยบุคคล ผู้เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศ        

           3.1 ตั้งใจ           
           3.2 แสวงหาไทยธรรม (สิ่งของที่ควรให้ทาน)
           3.3 ทำตนเองให้บริสุทธิ์ก่อนที่จะให้ทาน
           3.4 ตั้งจิตอธิษฐาน
           3.5 เมื่อทำทานเสร็จแล้ว
           3.6 การทำทานในชีวิตประจำวัน         
                - การทำบุญตักบาตร       
                - การถวายสังฆทาน       
                - การให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน


คัดย่อมาจากหนังสือ วิถีชาวพุทธ เรื่อง “การทำทานที่สมบูรณ์แบบ”
ที่มา  http://main.dou.us/view_content.php?s_id=385 (http://main.dou.us/view_content.php?s_id=385)
ขอบคุณภาพจาก www.thairath.co.th (http://www.thairath.co.th),http://main.dou.us

---

   
   ส่วนเรื่องการแข่งขันการทำบุญในสมัยพุทธกาล เท่าที่นึกได้ในตอนนี้ น่าจะเป็นเรื่อง "บุพกรรมของพระสีวลี"
ในสมัยของพระพุทธเจ้าพระนามว่า "วิปัสสี"

    เชิญคลิกอ่าน "อรรถกถาสีวลิเถราปทาน" ได้ที่
    http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.1&i=133 (http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.1&i=133)

    ผมแนบไฟล์หนังสือ “การทำทานที่สมบูรณ์แบบ” มาให้ครับ เชิญดาวน์โหลด
     ;) :25: :49: :welcome:

อนุโมทนา ด้วยครับ เนื้อหา ค่อนข้างยาว ผมว่า ทะยอยลงเป็นตอน ๆ ให้ได้อ่านก็ได้ครับ

ผมชอบอ่านเช่นกันครับ

  :25: :c017:

แข่งทำบุญก็ได้บุญจริงๆครับ แต่อานิสงค์หรือกุศลที่จะได้ไม่เท่ากัน
เช่นอยากได้หน้าอยากเด่นดังก็ได้จริง แต่มันจะไปตัดกำลังบุญที่จะได้เพิ่มจากนั้น

แข่งกันทำบุญ หรือ ทำบุญแข่งกัน ได้บุญหรือไม่ ?

"บุญล้างใจ"

        ทำบุญประดับจิต   อย่าไปคิดหน่วงข้าวของ
ทำบุญให้เพียงตรอง   ไม่ของเราใช่ของตัว.

                                                                                                  ธรรมธวัช.!

ส่วนตัวก็เห็นด้วยครับ แข่งกันสร้างกุศล ดีกว่าแข่งกันทำ อกุศล นะครับ

ส่วนการละ ปล่อยวาง นั้นเป็นเรื่อง ของบุคคลที่มีใจเป็นพระอริยะ ก็สุดแล้วแต่ท่านจะทำภาวนากันได้

ดังนั้น ทำเลย ถ้า ทำดี คิดดี พูดดี เป็นกุศล แข่งกันทำเข้าไปเถอะครับ โลกเราจะร่มเย็นครับ

  แต่ทำแล้วอย่า ให้คนอื่น และ ตัวเราเดือดร้อน นะครับ


  :25: :25: :25: