พิมพ์

[วรรณา]

ในพระพุทธศาสนา นี้มีเรื่องราว เกี่ยวกับการกล่าว ผลกรรมของการ โกงที่ดิน หรือไม่คะ

 

[raponsan]

    

กรรมของคน..โกงที่ดิน

    ครับเรื่องนี้ในสังคมไทยมีปัญหาแบบนี้เยอะ อย่างเช่นเรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นที่จังหวัดลพบุรีเป็นเรื่องที่เพื่อนผมเป็นคนมาสารภาพกับผมเอง แต่...มันเหมือนสายเกินไป ที่ผมว่าสายเกินไปเพราะผลแห่งกรรมมันได้ตามมาสนองแล้วนะซิครับ

      เพื่อนผมคนนี้เป็นทหารครับผมขออนุญาตไม่บอกยศ ปัจจุบันป่วยเป็นโรคปวดกระดูกทั่วร่างกาย (ปกติไม่ทานสัตว์ปีก) หมอหาสาเหตุไม่ได้ต้องใช้หมอนวดแผนโบราณแต่ไม่หาย ทรัพย์ที่ได้มาก็มีอันเป็นไป ที่น่าแปลกใจคือจะป่วยคู่กับภรรยาทุกครั้งหรือสลับกันตลอด

       เพื่อนผมเดิมอยู่บ้านหลวง ต่อมาย้ายไปอยู่นอกค่ายฯ ภรรยาไปเปิดร้านขายของ(โชว์ห่วย) ผมเองเคยไปแวะเยี่ยมเยียน ผมเองก็เห็นยายคนหนึ่งอยู่ที่ในบ้านคิดว่าเป็นญาติแต่เพื่อนผมบอกเป็นคนใช้ ตอนนั้นผมก็เชื่อนะครับเพราะเห็นแกนั่งใส่น้ำแข็งอนามัยอยู่หน้าร้าน แต่ความจริงแล้วยายคนที่ผมเห็นเป็นเจ้าของที่ดินตัวจริง    

       เพื่อนผมมันสารภาพว่า มันโกงที่ดินคนแก่มา คือ หลอกว่าจะสร้างร้านให้ขายของและให้ยายผ่อน อยู่มาไม่นานมันก็พาลูกพาเมียมาอยู่

       ยายอยู่กับเพื่อนผมได้เพียง 2 ปี ต้องทะเลาะกับลูกและเมีย มันเลยต้องไล่ยายออกไป  ยายต้องไปร่อนเร่ มีคนใจบุญสร้างบ้านหลังเล็กๆให้อยู่(เหมือนคอกหมู) มันบอกกับผมว่ามันให้เงินยายเดือนละ 500 บาท จนยายแกตายจากไป ลูกๆของยายเขาก็มาทวงสิทธิ์ในที่ดินคืน เพราะช่วงที่ยายยังไม่ตายลูกยายๆได้มาแล้วแต่ยายห้ามไว้พอแกตายลูกจึงรวมตัวกันเตรียมฟ้องขับไล่

   แต่ไม่ทันได้ดำเนินการ เพื่อนผมและเมียก็เริ่มเจ็บป่วยทั้งๆที่ตอนนั้นอายุยังไม่ถึง 60 ปี 
   ทรัพย์ที่หามาได้ก็เริ่มเสื่อมลงทั้งโดนขโมย ทั้งโดนปล้น
   ทั้งหมดไปกับค่าใช้จ่ายในการเข้าออกโรงพยาบาล การนวดแผนโบราณ ฯลฯ
   ปัจจุบันภรรยาได้เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยอาการปวดกระดูก

       ก่อนหน้านั้นเคยมีพระมาดูให้บอกให้ออกจากที่นั้นไปเสีย
       แต่เพื่อนผมมันไม่ยอมไปทั้งๆที่ก็มีบ้านอยู่แล้วจนเมียตาย จึงยอมออก ....
       เหมือนสายเกินไป มันต้องทุกข์ทรมานกับอาการปวดกระดูก
       ถึงขนาดต้องกินยาวันละเป็นกำๆยังไม่หาย ไม่มีลูกคนไหนมาดูแล
       เพราะทุกคนล้วนแต่ทำงาน และอยู่ต่างจังหวัดหมดบางวันถึงกับอดข้าว......

       ผมฟังมันเล่า ผมก็นึกถึงยายแก่คนนั้นคนที่มันทำกับเขามา
       ทุกวันนี้มันต้องอยู่ตัวคนเดียวมา 7 ปี ทรมานมาก


ขอบคุณที่มา http://pim1.siam2web.com/?cid=1301347&f_action=forum_viewtopic&forum_id=96953&topic_id=99030 
โพสต์โดย ลุงเหวก
ขอบคุณภาพจาก http://board.postjung.com/

[raponsan]

อเวจีมหานรก ภาพจากสมุดภาพไตรภูมิสมัยอยุธยา

มหานรกแปดขุม

ไตรภูมิกถาว่า นรกแบ่งออกเป็นแปดขุมใหญ่ ขุมใหญ่นี้ยังแบ่งออกเป็นขุมย่อยหรือที่เรียกว่า "นรกบริวาร" อีกขุมละสิบหกขุมย่อย ขุมใหญ่ทั้งแปดได้แก่

   1. สัญชีวนรก ("นรกแห่งการเกิดอีกหน") : นรกขุมนี้มีผนังทำจากเหล็กร้อนกั้นรอบด้าน มองไปไม่เห็นขอบ มีอาณาเขตไพศาลยิ่งนัก และทั่วบริเวณมีไฟลุกโชนหาที่ว่างเว้นมิได้เลย ในไฟนรกนี้ปรากฏอาวุธต่าง ๆ เช่น หอก ดาบ มีด สัตว์ในขุมนี้จะวิ่งพล่านอยู่บนไฟนรกดังกล่าว

    เมื่อวิ่งแล้วก็กระทบกับอาวุธเหล่านั้นได้รับบาดเจ็บเป็นนักหนา เมื่อถึงแก่ชีวิตก็ดี หรืออวัยวะขาดไปก็ดี ร่างกายจะกลับมามีพลานามัยสมบูรณ์อีกครั้ง เพื่อให้รับโทษในขุมนี้จนกว่าจะสิ้นโทษ สัตว์นรกนี้ต้องรับโทษเป็นเวลาสี่พันห้าร้อยล้าน (4,500,000,000) ปีมนุษย์ หรือห้าร้อยปีนรก

    เหตุที่ทำให้ไปตกในนรกใหญ่ขุมนี้ คือ บาป หรือ อกุศลกรรมที่สัตว์นรกเหล่านั้นกระทำไว้ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ คือ ได้ฆ่าสัตว์ ทรมานสัตว์ ใหได้รับทุกขเวทนา ด้วยตนเองบ้าง มอบอาวุธให้คนอื่นทำแทนตนบ้าง เป็นโจรปล้นฆ่าเจ้าทรัพย์บ้าง

     บางคนเป็นข้าราชการมีตำแหน่งใหญ่โต แต่ขาดความยุติธรรม กดขี่ข่มเหงชาวบ้าน
     ใช้หน้าที่โดยมิชอบ โกงเอาเรือกสวนไร่นาของชาวบ้านบ้าง หรือตลอดจนถึงโกงที่ดินวัด
     หรือกลั่นแกล้งสั่งย้ายข้าราชการผู้น้อย โดยไม่เป็นธรรม ทำให้ผู้อื่นพลัดพรากจากที่อยู่ที่ทำกิน บาปกรรมเหล่านี้เป็นต้นที่ส่งผลให้เขาต้องไปตกนรกในสัญชีวนรก


    2. กาฬสุตนรก ("นรกด้ายดำ") : มีลักษณะเพิ่มเติมจากนรกขุมที่แล้วคือ สัตว์ในขุมนี้จะถูกตีเส้นบนเนื้อตัวโดยนายนิรยบาลด้วยการนำเส้นเหล็กเผาไฟมานาบเป็นลายบนตัว และจะถูกผ่า เลื่อย หรือตัดตามเส้นนั้น สัตว์นรกนี้ต้องรับโทษเป็นเวลาสามหมื่นหกพันล้าน (36,000,000,000) ปีมนุษย์ หรือหนึ่งพันปีนรก ฯลฯ


ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก th.wikipedia.org/wiki/นรกภูมิ

[raponsan]

บทเรียนพระอภิธรรมมัตถสังคหะ ตอนที่ ๗ ชุดที่ ๑. เรื่อง กฏแห่งกรรม (อกุศลกรรม)
เรียบเรียงโดย นายทวี สุขสมโภชน์
อภิธรรมโชติกะวิทยาลัย มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

๒. การลักทรัพย์ (อทินนาทาน)
    การลักทรัพย์ คือ การยึดเอาหรือหยิบเอาวัตถุสิ่งของ ที่เจ้าของมิได้อนุญาต ในลักษณะของการลักขโมย จี้ ปล้น วิ่งราว ข่มขู่ ยักยอก ฉ้อโกง หรือ สับเปลี่ยน เป็นต้น 
 
องค์ประกอบของการลักทรัพย์ มี ๕ ประการ คือ
     ๑. วัตถุสิ่งของนั้นมีเจ้าของ
     ๒. รู้ว่าวัตถุสิ่งของนั้นมีเจ้าของ
     ๓. มีจิตคิดจะลักทรัพย์
     ๔. เพียรพยายามเพื่อลักทรัพย์ 
     ๕. ได้สิ่งของที่พยายามลักนั้นมา
 
ความพยายามในการลักทรัพย์ ทำได้ ๖ ประการ คือ
     ๑. ลักทรัพย์ด้วยตนเอง
     ๒. ใช้ผู้อื่นลักทรัพย์ด้วยวาจา หรือเขียนเป็นหนังสือ
     ๓. ทิ้งหรือโยนทรัพย์ออกไปนอกเขตเพื่อให้พวกเดียวกันรับต่อ
     ๔. สั่งพรรคพวกเมื่อมีโอกาสให้พยายามลักทรัพย์นั้นมา
     ๕. ใช้เวทย์มนต์คาถาทำให้หลงใหลแล้วลักทรัพย์
     ๖. ใช้ฤทธิ์ในการลักทรัพย์
 
การลักทรัพย์ หรือ การขโมยทรัพย์
   จะเป็นการกระทำด้วยตนเอง หรือบอกให้ผู้อื่นทำ หรือโยนทรัพย์นั้นให้ผู้อื่นรับช่วงไป ใช้เวทมนต์คาถา หรือใช้ฤทธิ์ ก็ถือว่าเป็นการลักขโมยทั้งสิ้น 
 
ผลของบาป
การทำบาปเมื่อครบองค์ประกอบทั้ง ๕ จัดเป็นอกุศลกรรมที่สมบูรณ์ เมื่อสิ้นชีวิต 
 
เมื่อพ้นจากอบายภูมิแล้ว 
   ถ้าได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เศษกรรมนี้ก็จะส่งผลให้เป็นคนยากจน มีทรัพย์สิน ก็จะพินาศ
   จากโจรปล้น น้ำท่วม ไฟไหม้ พายุพัดพังพินาศ ถูกทางการริบทรัพย์
   และ ต้องสูญเสียทรัพย์สมบัติในลักษณะอื่น ๆ เหมือนที่ตนได้ทำไว้
   ทำให้เห็นสิ่งที่ไม่ดีได้ยินเสียงที่ไม่ดี ได้กลิ่นที่ไม่ดี ลิ้มรสที่ไม่ดี
   และสัมผัสสิ่งที่ไม่ดี เรียกว่า การให้ผลในปวัตติกาล คือ ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่
 
การลักขโมยทรัพย์สิ่งของจะบาปมาก หรือ บาปน้อย (โทษมาก-โทษน้อย)
    ขึ้นอยู่กับราคาของทรัพย์และ เจ้าของทรัพย์ ถ้าเป็นของที่มีราคาแพง และเจ้าของเป็นผู้มีคุณธรรมมีศีลธรรม ก็ย่อมจะมีบาปมากโทษมาก ถ้าเป็นของที่มีราคาถูก และเจ้าของทรัพย์ไม่มีคุณธรรม หรือศีลธรรมก็ย่อมมีบาปน้อย โทษน้อย
 

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
http://www.buddhism-online.org/Section07A_02.htm

[เสกสรรค์]

บัณฑิต คิด แบบ บัณฑิต
โจร คิด แบบ โจร

 สองความคิดนี้ ไม่มีทางเป้นไปได้ ที่จะเข้ากันได้

    บันฑิต ประกอบ ด้วย ธรรรม
    โจร  ประกอบ ด้วย อธรรม

 

[นักเดินทาง]

ผลกรรม นั้นเป็นเรื่องที่ คนที่ทำอกุศล ไม่ค่อยเชื่อกันอยู่แล้วครับ ดังนั้น ท่านที่กำลังศึกษาผลกรรมนี้ต้องมั่นคงในกุศล ครับถึงจะมีประโยชน์ ส่วนเนือ้หา ผลกรรมเป็นเรื่องที่พูดกันลำบาก ว่า จะได้รับผลกรรมเมื่อไหร่ ครับ