กำหนดการเข้ากรรมฐาน
27 ส.ค. 64 03.00 น.  ( เข้าพรรษาวันที่ 34 )
===========================
เข้ากรรมฐาน พุทธานุสสติ พระธรรมปีติตั้งบาทองค์ฌาน
ทำ อนุโลม  5 ชม ทำปฏิโลม 5 ชม
13.00 น ( โดยประมาณ ) เข้าธรรมนิมิตร ปฐมฌาน อานาปานสติ
28 ส.ค. 64    ( เข้าพรรษาวันที่ 35 ) นับ 1
===========================
เข้าองค์ปฐมฌาน อานาปานสติ
12.00 น ( โดยประมาณ ) เข้าองค์ทุติยฌาน อานาปานสติ
18.00 น ( โดยประมาณ ) เข้าองค์ตติยฌาน อานาปานสติ
22.00 น ( โดยประมาณ ) เข้าองค์จตุตถฌาน อานาปานสติ
29 ส.ค. 64   ( เข้าพรรษาวันที่ 36 ) นับ 2
===========================
00.00 น ( โดยประมาณ ) เข้ากระทำสมาบัติ 4
30 ส.ค. 64 03.00 น.  ( เข้าพรรษาวันที่ 37 ) นับ 3
===========================
00.00 น ( โดยประมาณ ) เข้าปฏิจจสมุปบาท รอบที่ 4
31 ส.ค. 64   ( เข้าพรรษาวันที่ 38 ) นับ 4
===========================
อยู่ในปฏิจจสมุปบาท รอบที่ 4
1 ก.ย. 64   ( เข้าพรรษาวันที่ 39 ) นับ 5
===========================
อยู่ในปฏิจจสมุปบาท รอบที่ 4
2 ส.ค. 64   ( เข้าพรรษาวันที่ 40 ) นับ 6
===========================
อยู่ในปฏิจจสมุปบาท รอบที่ 4
3 ส.ค. 64   ( เข้าพรรษาวันที่ 41 ) นับ 7
===========================
03.00 น ( โดยประมาณ ) ออกจากปฏิจสมุปบาท
04.00 น ( โดยประมาณ ) ถอยออกจากสมาบัติ 4
05.00 น ( โดยประมาณ ) ถอยออกจาก จตุตถฌาน
05.20 น ( โดยประมาณ ) ถอยออกจาก ตติยะฌาน
05.40 น ( โดยประมาณ ) ถอยออกจาก ทุติยะฌาน
06.00 น ( โดยประมาณ ) ถอยออกจาก ปฐมฌาน
07.00 น ( โดยประมาณ ) ออกจากกรรมฐาน

22 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 29 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
23 ส.ค. 64 06.00 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 30
 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
23 ส.ค. 64  22.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 30 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
24 ส.ค. 64 09.00 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 31
 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
24 ส.ค. 64  22.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 31 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
25 ส.ค. 64 10.30 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 32
 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
25 ส.ค. 64  22.30 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 32 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
26 ส.ค. 64 06.00 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 33
 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )

ก็ยังอยู่ใน เนสัชชิกธุดงค์ และ การเข้ากรรมฐาน อยู่ โพสต์รวบยอดที่นี้หลาย ๆ วันแบบสรุปเลยนะ หลายคนถามมาเห็นว่า พอจ เงียบ ๆ ก็ใช่อยู่ในช่วงนี้
=======================================
15 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 22 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
16 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 23 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
17 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 24 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
18 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 25 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
18 ส.ค. 64  22.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 25 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
19 ส.ค. 64 13.00 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 26
 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
19 ส.ค. 64  21.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 26 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
20 ส.ค. 64 06.00 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 27
 ) คาดว่าน่าจะประมาณ 9.00 - 11.00 น.
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )
20 ส.ค. 64  22.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 27 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
21 ส.ค. 64 09.00 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 28
 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
( เวลาออกอาจจะมากกว่า ในช่วงนี้เพื่อหลบอาการเวทนาทางร่างกาย )

13 ส.ค. 64  เข้าพรรษาวันที่ 20
=====================
07.30 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนาให้กับมารดา และ ผู้สนับสนุนการเข้ากรรมฐานในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

14 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 21 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

6 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 13 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
ก็ตั้งใจไว้ในเวลานี้ทุกวัน ออกกรรมฐานก็ได้ฉันภัตร

7 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 14 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

8 ส.ค. 64  ( เข้าพรรษาวันที่ 15 )
00.00 น. เข้ากรรมฐาน ดำเนินจิตไปในสมาธิต่อเนื่อง
13. ส.ค. 64  ( เข้าพรรษาวันที่ 20 )
06.00 - 06.15 ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนาให้แก่ ผู้สนับสนุนทุกท่าน
เจริญธรรม / เจริญพร

5 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 12 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร
วันนี้นั่งหลับสบาย ๆ หัวได้พิงขอบเก้าอี้หน่อย พักสายตา 30 นาที ตื่น ๆ หลับ เดี๋ยวเที่ยงคืนก็จะได้เริ่มเข้ากรรมฐาน

4 ส.ค. 64  00.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 11 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
06.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

สนทนาทั่วไป ในพรรษา 1 /64
https://youtu.be/4e6KidF-kwo

ถาม พอจไม่เข้ากรรมฐาน ช่วงบ่ายหรือครับ
ตอบ ช่วงนี้ทำเนสัชชิกธุดงค์ และพึ่งออกกรรมฐานระยะยาวมาวันก่อน ร่างกายต้องปรับตัว การนอนไม่มีตอนนี้ สติเต็มเพราะอยู่กึ่งหลับกึ่งตื่นในท่านั่งตลอดเวลา ดังนั้นช่วงนี้ต้องพักร่างกายไม่ใช้งานมากเกินความจำเป็นต้องจัดแจงการพัก แต่อย่างไรการเข้ากรรมฐาน ก็เข้าอย่างไม่เข้าเลย ก็ 5 - 6 ชม ต้องทำทุกวันเพราะว่าไม่ได้นอน เมื่อเข้ากรรมฐาน จิตจะได้พัก
แต่ช่วงนี้คิดหัวข้อบรรยายไม่ออกเพราะจิตเป็นสมาธิ เป็นวิปัสสนา มันว่าง มันไม่ปรุงอะไรเลย ถ้าจะพูดคนเดียวอย่างทุกครั้งมันจะไม่ทำ ถ้าอยากให้มีการพูด พวกท่านจะต้องเข้ามาฟังแล้วถามกันสด ๆ อย่างนี้เป็นไปได้ในการพูด แต่ถ้าจะให้ พอจ พูดฝ่ายเดียวอย่างทุกครั้ง ขณะนี้จิตไม่ปรุงแต่งอะไรเลย มันจึงไม่มีหัวข้อจะพูด และมันไม่สร้างมายาขึ้นมาด้วย ยิ่งทำอะไรไม่ได้ในการพูดบรรยายธรรมแบบไม่มีคนฟัง
ก็เป็นปกติในช่วงเข้าพรรษา ปกติ พอจ ก็จะเว้นการโพสต์ การพูด อยู่แล้ว จะเข้ากรรมฐานมากขึ้นบ่อยครั้ง ซึ่งก็ทำมาอย่างนี้เป็นสิบปีแล้ว ดังนั้นในพรรษาท่านทั้งหลายก็อย่าได้หวังเรื่องโพสต์ เรื่องพูด จาก พอจ มากนัก
แต่ พอจ หวังว่าหลายท่านควรจะต้องปรับปรุงการเข้ากรรมฐานให้เข้มข้นขึ้นตามครูตามอาจารย์ด้วยจะดีกว่า เพราะปีหนึ่งก็มีแค่ 3 เดือนที่จะมีโอกาสทำกรรมฐานเข้มข้นอย่างนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม พอจ มีวิธีไม่ให้ฟุ้งซ่านไหม ?
ตอบ การฝึกตามวิชากรรมฐาน ย่อมละความฟุ้งซ่านได้ การทำจิตให้มีการงาน ตามหลักวิชา นั่นคือวิธีแก้ความฟุ้งซ่าน การใช้หลักวิชา เป็นการตีกรอบ กั้นรั้ว ให้กับจิตที่มันไหลออกไปตลอด ให้อยู่ในที่ ๆ ควรอยู่ การทำได้อย่างนี้เรียกว่า สมาธิ ( จิตแน่วแน่ ตั้งมั่น ใน สภาวะเดียว )
การฝึกผิดวิธี ไม่มีวิธีการ ย่อมทำให้เกิดอันตรายกับสมาธิ
อันตรายกับสมาธิ นั้นหมายถึง การทำให้เนิ่นช้า หรือ เสื่อมจากสมาธิ
ยกตัวอย่าง
เมื่อบุคคลใช้สติไปตามเบื้องต้น ท่ามกลางและที่สุดแห่งลมหายใจออก จิตถึงความฟุ้งซ่านในภายใน ย่อมเป็นอันตรายแก่สมาธิ
เมื่อบุคคลใช้สติไปตามเบื้องต้น ท่ามกลางและที่สุดแห่งลมหายใจเข้า จิตถึงความฟุ้งซ่านในภายนอก ย่อมเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความปรารถนา ความพอใจลมหายใจออก การเที่ยวไปด้วยตัณหา เป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความปรารถนา ความพอใจลมหายใจเข้า การเที่ยวไปด้วยตัณหา เป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความหลงในการได้ลมหายใจเข้า แห่งบุคคลผู้ถูกลมหายใจออกเข้าครอบงำ ย่อมเป็นอันตรายแก่สมาธิ
ความหลงในการได้ลมหายใจออก แห่งบุคคลผู้ถูกลมหายใจเข้าครอบงำ ย่อมเป็นอันตรายแก่สมาธิ ฯ
====================================
คำอธิบาย
ความฟุ้งซ่าน ย่อมเกิดจากภายในก่อน เพราะจิตหลุดจากวิตก วิจาร ถึงความฟุ้งซ่าน ในอารมณ์อดีตบ้าง ในอารมณ์อนาคตบ้าง วิตก คำภาวนา ก็จะหายไป วิจาร ก็จะกลายเป็น สังขารปรุงแต่งทันที และปรุงแต่งมากขึ้น ( มโน ) ย่อมสูญเสียจิตที่เป็นสมาธิ
หมายความว่า ถ้าจิตยังมีบริกรรม คือ วิตก ( คำภาวนา เช่น พุทโธ เป็นต้น ) วิจาร ( การตามปรุงแต่งอารมณ์เดียว สภาวะเดียว ในคำภาวนา ) สภาวะขณะนั้น ชื่อว่า สมาธิขั้นต้น
เจริญพร

3 ส.ค. 64  02.00 น. เข้ากรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 10 )
=======================
เข้าพระสุขสมาธิ
08.00 น. ออกจากกรรมฐาน
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม อะไรเป็นพื้นฐานในการเข้าฌาน ได้ง่าย ๆ ครับ
ตอบ พื้นฐานก็คือการเดิน อนุโลม ปฏิโลม ในห้องพระธรรมปีติให้เก่ง การเข้าฌาน ไม่ได้ต่อจากการเข้าพระสุขสมาธิ อย่างที่หลายคนเข้าใจ แต่การเข้าฌาน เกิดขึ้นต่อจากห้องพระธรรมปีติ
ดังนั้นการเดินจิตในห้องพระธรรมปีติ นั้นมีความสำคัญมาก
ถ้าใครขี้เกียจฝึกเดินอนุโลม ปฏิโลม ก็ค่อนข้างจะยาก
เพราะว่า วสี มันอยู่ใน อนุโลม และ ปฏิโลม
ดังนั้นถ้าต้องการฝึกเข้าฌาน ต้องพยายามฝึกฝนเดินอนุโลม ปฏิโลมให้ถี่ ๆ วันหนึ่งต้องทำสักรอบสองรอบ เพื่อให้เกิดความชำนาญ
อนุโลม ปฏิโลม 5 ฐาน เท่ากับ 10 รอบ 10 รอบ x 30 นาทีต่อชั้น ( ตีความอย่างน้อย ปกติ 60 นาที ) มันก็ 2 ชม ครึ่ง ขั้นต่ำแต่คนเก่ง มันก็ต้อง 1 ชม ต่อฐาน ดังนั้น 5 ฐาน มันก็ 5 ชม
เจริญธรรม / เจริญพร

ตีเหล็ก ให้ตีตอนร้อน
เหตุที่ต้องเข้ากรรมฐานจำนวนหลายวัน ตั้งแต่เริ่มต้นพรรษานั้นเป็นเพราะว่า ได้ธรรมนิมิตคืนมาแล้ว แต่ไม่ชัดเจนมากนัก ดังนั้นจึงพยายามรวบรวมอำนาจจิตสมาธิทั้งหมดทุ่มเทในการเข้าอัปปนาสมาธิ ซึ่งก็ต้องพูดตามตรงว่า มันก็ยากอยู่ กำหนดเวลาไม่เป็นดั่งที่ตั้งไว้มากนัก ช้ากว่า มากอาจจะช้ากว่า ถึง 2 - 3 ชม เชียวกว่าจะเข้าไปตามลำดับได้เนื่องด้วยธรรมนิมิต ที่ได้ยังไม่ชัดเจนเพียงพอ แต่พอเข้า ปฐมฌาน ได้แล้ว ก็ไปได้อย่างง่าย ดังนั้นมันจะยากมากตอนที่กำลังจะเข้า ปฐมฌาน จะยากช่วงนี้ช่วงเดียว
เมื่อจิตเข้าปฐมฌาน มันก็ไม่ได้ใช้ ธรรมนิมิต 2 ส่วนที่หายไป
จึงเข้าใจได้ว่า ถ้าเราหาวิธีการไต่ จากสุขสมาธิ แล้วหาวิธีจากสุขสมาธิ เข้า ปฐมฌาน โดยไม่ต้องรวม ธาตุทั้ง 5 จะได้ไหม คงจะต้องหาวิธีการลองดู
แต่อย่างไร ก็ทราบถึงแม้ธรรมนิมิต จะไม่ชัดเจนแต่ก็สามารถที่จะเข้า ปฐมฌานขึ้นไปได้ แต่ต้องใช้เวลามากขึ้นหน่อย
อย่างไร ร่างกายปัจจุบันไม่ใคร่ดีนัก มีอาการมือชา อ่อนแรง เพิ่มขึ้นก็ต้องพยายามขยับเขยื้อนตัวให้มากขึ้น ต้องลุกเดินจงกรม ช่วงนี้ใช้อาหารประเภทย่อยยากจะลำบาก มันจะจุกเพราะอาหารไม่ย่อย หรือ ย่อยไม่ทัน ต้อง เนื่องเพราะปัจจุบันไม่มีถุงน้ำดี ดังนั้นอาหารอ่อน กับ ปกติก็ฉันได้ แต่ฉันได้ไม่มาก
อย่างไรก็ไม่ได้ผอมลง ตั้งแต่ผ่าตัดมา น้ำหนักยังคงเท่าเดิมอยู่
เจริญธรรม / เจริญพร
ภาพบันทึกล้องวงจรปิด นำมาสังเกตขณะเลื่อนจิตเข้าปฐมฌานแล้วกำลังเลื่อนเป็นทุติยฌาน ว่ารูปลักษณ์ภายนอกเป็นอย่างไร
นั่งพื้นบนที่นอนนะเนื่องด้วยเก้าอี้ไม่มี ก็ต้องนั่งอย่างนี้ต่อเนื่อง 4 วัน 3 คืน ท่าเดียวอย่างนี้ เจริญพร

2 ส.ค. 64  06.12 น. ออกจากกรรมฐาน ( เข้าพรรษาวันที่ 9 )
=======================
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับ ผู้ที่สนับสนุนทุกท่านให้ได้รับผลบุญในครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

30 ก.ค. 64  (12/14 ) เข้าพรรษาวันที่ 6
========================
03.00 เข้ากรรมฐาน ปฐมฌานบารมี
18.00 ต่อกรรมฐาน ทุติยฌานวิสุทธิ
31 ก.ค. 64 ( 12/14 ) กรรมฐานต่อเนื่อง เข้าพรรษาวันที่ 7
========================
06.00 ต่อกรรมฐาน ตติยฌานวิสุทธิ
1 ส.ค. 64 ( 12/14 ) กรรมฐานต่อเนื่อง เข้าพรรษาวันที่ 8
========================
06.00 ต่อกรรมฐาน จตุตถฌานธรรมวิสุทธิ ( สมาบัติ 4 )
2 ส.ค. 64 กรรมฐานต่อเนื่อง ( 12/14 ) เข้าพรรษาวันที่ 9
06.00 ออกจากกรรมฐาน รับภัตร ปานะ
รวมเข้ากรรมฐาน ( (30)21ชม +(31)24ชม +(1)24ชม +(2)6 ชม  ) 75 ชม
นับ 4 ทิวา 3 ราตรี นับว่ารอบนี้เข้ากรรมฐาน ระยะยาวช่วงแรก เหตุเพราะทำเนสัชชิกธุดงค์ อาจจะทำได้ไม่จบพรรษาตามสภาพร่างกาย ดังนั้นจึงเข้ากรรมฐาน ระยะยาวไปเลยในช่วงแรก
อีกอย่างเป็นเพราะว่า สามารถฟื้นฟูฐานจิตที่หายไปได้แล้ว ต้องทำการเข้าฐานให้ชำนาญใน อัปปนา
งดน้ำ งดอาหาร งดกิจกรรม ทุกอย่างเพราะต้องนั่งนิ่ง ๆ ในสภาวะกรรมฐานสมาธิ เป็นเวลา 4 วัน 3 คืน
ขอให้ทุกท่านจงศึกษาพระกรรมฐาน และ ฝึกฝนพระกรรมฐานกันไปด้วยในระหว่างที่พระอาจารย์เข้ากรรมฐาน ครั้งนี้
เจริญธรรม / เจริญพร

เนื่องด้วยตอนนี้ พอจ เข้าโหมด เนสัชชิกธุดงค์ จึงมีการ(นั่ง)หลับ ไม่เป็นเวลาแบบเมื่อก่อน แต่ส่วนใหญ่ ก็คือ จิตมันจะตื่นอยู่ แล้วก็นั่งเฉย ๆ เพราะทำอะไรไม่ค่อยได้แบบเมื่อก่อน เท่ากับตอนนี้ ได้แต่ทำงานทางจิต
ดังนั้นจิตมันก็จะหน่วงสมาธิ มากกว่า คือจิตสงบ ไม่ค่อยปรุงแต่ง หรือ ปรุงแต่งอะไรเลย ดังนั้นช่วงขณะนี้ งานโพสต์ งานหนังสือ งานพูด มันค่อยข้างจะไม่มีความคิดใด ๆ เพราะมันว่างโล่งไปหมด
แต่จิตจะหน่วงเรื่องเดียว คือ การเข้าสมาธิ ซึ่งเป็นธรรมชาติของผู้ฝึกฝนสมาธิ ดังนั้นการเข้าสมาธิค่อนข้างจะมีเวลามากที่สุด
เจริญธรรม / เจริญพร

29 ก.ค. 64 เข้าพรรษาวันที่ 5
====================
ออกจากกรรมฐาน ได้ 15 นาที
เข้ากรรมฐานนานหน่อยรอบนี้ เกือบ 25 ชม
ผลปรากฏเก้าอี้ที่ซ่อมพังใช้การไม่ได้แล้ว ต้องนำไป อ๊อก( เชื่อม ) เหล็กใหม่ สรุปต้องเอาไปเก็บ
สำหรับวันนี้ก็จะงดการเข้ากรรมฐาน เพราะตรากตรำการเข้ากรรมฐานมาหนักพอสมควร ร่างกายก็ปวดเมื่อยล้า แต่อย่างไรนอนไม่ได้เดี๋ยวนั่งหลับเอา
ตอนนี้ฉันน้ำเอาเท่านั้น เดี๋ยวภัตรปานะ เอาไว้ฉันตอนเช้าสัก 8 - 9 โมง
อุทิศกุศลภาวนานี้ให้แก่ผู้สนับสนุนทุกท่าน
เจริญธรรม / เจริญพร

28 ก.ค. 64 (นับ 11/14 ) เข้าพรรษาวันที่ 4
========================
เข้ากรรมฐาน 01.00 น.
ออกกรรมฐาน 24.00 น
เข้าด้วย ปฐมฌานบารมี
รวม 24 ชม. 1 ทิวา 1 ราตรี ( ครั้งที่ 3 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับผู้สนับสนุนการภาวนาทุกท่าน
เจริญธรรม / เจริญพร
งดรับภัตร เตรียมฉันน้ำปานะ
เมื่อออกกรรมฐานแล้วหยุดพัก 1 วัน
เป็นความเพียรติดต่อที่ค่อนข้างจะทรมาน

อาการปวดหลังกำเริบ เพราะว่ารักษา เนสัชชิกธุดงค์
==============================
รู้สึกปวดหลังขึ้นมามาก เพราะว่าไม่ได้นอน ได้แต่เอนกายพิงหลังกับเก้าอี้หลับแทน
เลยไปรื้อเก้าอี้ที่พังนำมาซ่อม เก้าอี้แขนพนักน็อตมันหัก และกระบอกใต้เบาะนั่งเสีย เลยพักเก็บไว้ แต่ว่าการนี้ต้องใช้งาน พยายามนำมาซ่อมให้นั่งพิงหลังสบายขึ้นสักหน่อย
จะซ์้อใหม่ก็คงไม่ทันแล้ว
เจริญธรรม / เจริญพร

27 ก.ค. 64 (นับ 10/14 ) เข้าพรรษาวันที่ 3
========================
เข้ากรรมฐาน 14.00 น.
ออกกรรมฐาน 23.00 น
เข้าด้วย พระสุขสมาธิธรรมรัศมี
รวม 12 ชม.( ครั้งที่ 2 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับผู้สนับสนุนการภาวนาทุกท่าน
เจริญธรรม / เจริญพร
ฉันภัตร เหยียดกายสักนิด อย่างไรเป็นเนสัชชิกธุดงค์อยู่ ไม่ได้นอนก็ทำภาวนาต่อเลย ไปพักกันในสมาธิ

27 ก.ค. 64 (นับ 10/14 ) เข้าพรรษาวันที่ 3
========================
เข้ากรรมฐาน 01.00 น.
ออกกรรมฐาน 11.00 น
เข้าด้วย พระสุขสมาธิธรรมรัศมี
รวม 12 ชม.( ครั้งที่ 1 )
อุทิศกุศลภาวนา ให้กับผู้สนับสนุนการภาวนาทุกท่าน
เจริญธรรม / เจริญพร

เนสัชชิกธุดงค์
==========================================
 ถือการนั่งเป็นวัตร คือจะงดเว้นอิริยาบถนอน จะอยู่ใน 3 อิริยาบทเท่านั้น คือ ยืน เดิน นั่ง จะไม่เอนตัวลงให้หลังสัมผัสพื้นเลย ถ้าง่วงมากก็จะใช้การนั่งหลับเท่านั้น เพื่อไม่ให้เพลิดเพลินในการนอน
เจริญธรรม / เจริญพร
ลำบากเพิ่มขึ้นหน่อย เพราะการไม่นอน นั่งหลับ ทำให้หลับน้อยมากมีสติแทบจะตลอดเวลา หลับไปยังได้ยินเสียงกรนตัวเอง ดังขึ้นในหัว ฟังแล้วก็ตลกดี

26 ก.ค. 64 (นับ 9/14 ) เข้าพรรษาวันที่ 2
========================
เข้ากรรมฐาน 01.00 น.
ออกกรรมฐาน 06.30 น
เข้าด้วย พระธรรมรัศมีพระขุททกาปีติธรรมเจ้า
---------------------------------------
เข้ากรรมฐาน 14.00 น.
ออกกรรมฐาน 19.00 น
เข้าด้วย พระธรรมรัศมีพระขุททกาปีติธรรมเจ้า
อุทิศกุศลภาวนาให้กับผู้สนับสนุนการเข้ากรรมฐาน
เจริญธรรม / เจริญพร

25 ก.ค. 64 (นับ 8/14 )
========================
เข้ากรรมฐาน 03.45 น.
ออกกรรมฐาน 09.45 น
เข้าด้วย พระธรรมรัศมีพระขุททกาปีติธรรมเจ้า
---------------------------------------
เปลี่ยนเป็นการทำอธิษฐานจิตเข้าพรรษาตอนค่ำ
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม พอจ ไม่ออกเสียงบรรยายเพิ่มหรือครับ ช่วงนี้คิดถึง
ตอบ การออกเสียงบรรยายของ พอจ ค่อนข้างจะลำบากนะ เพราะมันเหมือนคนบ้าคุยคนเดียวไม่มีคนฟัง แล้วก็ไม่รู้จะสอบกรรมฐานอย่างไร เท่าที่สำรวจในไฟล์วีดีโอของ เฟส แอพมันรายงานมี วีดีโอที่ดาวน์โหลดค่อนข้างจะเกือบทุกอันแต่ ไม่กี่คน แต่เปิดฟัง หรือ ฟังจบนั้นมีไม่กี่ไฟล์เอง ดังนั้นจะพูดตรง ๆ มันทำลำบากมากเวลาบรรยายธรรม เพราะบรรยายพูดเหมือนคนบ้า ตอนพูดต้องคิดว่ามีคนฟัง หรือ มีคนฟังอยู่
ช่วงนี้สติมันตื่นอยู่ เพราะอำนาจสมาธิ มันจึงไม่ค่อยอยากทำเรื่องแบบบ้า ๆ ดังน้้น ช่วงนี้พอจับไมค์จะมาพูด มันจะนึกถึงความจริง แล้วก็หยุดพูด เพราะความเป็นจริงตอนที่ พอจ พูดก็ไม่ได้มีคนฟัง
ดังนั้นที่ไม่ได้บรรยายช่วงนี้เพราะกำลังวิปัสสนา มันมาก มันจึงไม่ทำ
แต่อำนาจสมาธิมีมาก ก็คงพอกลับมาทำอยู่
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม การใช้ อิทธิวิธิ เป็นการใช้ลมสั้นแบบไหน ครับ
ตอบ การใช้อิทธิวิธิ ไม่ได้เป็นการใช้ลมสั้นแบบไหนทั้งสิ้น แต่เป็นการใช้ญาณวิเศษ อิทธิวิธิ มีอาทิ หายตัว ล่องหน เดินบนวัตถุที่ไม่มีแรงต้านเช่นอากาศ น้ำ ทำสิ่งของให้แข็งให้อ่อน นิรมิตสิ่งของ จำแลงตน เหิน เหาะ ตัวเบา เดินทางไกล เป็นต้น ซึ่งไม่ได้เกี่ยวกับลมหายใจสั้น
การใช้ลมหายใจสั้น เป็นการใช้อานุภาพ ลมปราณเท่านั้น
การใช้อานุภาพลมปราณภาษาไทยเรียกว่า กำลังภายใน
การใช้ลมสั้น ชื่อว่า กำลังภายนอก
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม ในมูลกรรมฐาน อารักขกรรมฐาน มีเท่าไหร่ คะ
ตอบ ในมูลกรรมฐาน มี อารักขกรรมฐาน 6 ประการ
อารักขกรรมฐาน หมายถึง กรรมฐานที่ภาวนาเสริมไม่ได้เป็นกรรมฐานหลักใช้เป็นครั้งคราว แต่เมื่อใช้แล้วก็จะสนับสนุนกรรมฐานหลักให้มีระยะนานมากขึ้น
1. ปัจจเวกขณปัจจัย
 หมายถึงการรู้จักใช้สอยปัจจัย 4 อย่างมีสติ มีการพิจารณา 3 ครั้ง คือพิจารณาเมื่ออรุณ พิจารณาขณะใช้ว่าเป็นเพียงธาตุ พิจารณายามค่ำ
2. เมตตากรรมฐาน
 หมายถึงการฝึกแผ่เมตตา ในการรทำกรรมฐานมุ่งหมายเป็นอัปปมัญญา(ส่วนละเอียด) มักจะฝึกกันในพระธรรมปีติ
3. กายคตาสติ
หมายถึงการตามพิจารณากายแยกเป็นสัดส่วน
4. มรณานุสสติ
หมายถึงการระลึกถึงความตายที่ไม่แน่นอน แต่ระลึกความตายที่ต้องมี
5. อุปสมานุสสติ
หมายถึงการระลึกถึง พระนิพพาน เป็นอารมณ์ใช้ในอานาปานสติ การกำหนดรลม
6. จตุธาตุววัตตถาม
หมายถึงการระลึกถึงคุณธาตุ อันนี้จะอยู่ในการเดินจงกรมธาตุ และ การทำมัชฌิมา
สำหรับ อสุภะกรรมฐาน ต้องอยู่ในการควบคุมของครูอาจารย์ ผู้ฝึกต้องรายงานแจ้งกรรมฐานทุกวัน สำหรับ อสุภะกรรมฐาน เพราะกรรมฐานนี้ มีอันตรายต่อ สภาวะอารมณ์มากหากผู้ภาวนา สามารถกระทำได้ และ หรือสร้างความหวั่นไหวในจิตใจได้มาก อาจจะวิกลจริตได้ ดังนั้น อสุภะกรรมฐานจึงไม่เหมาะเป็นอารักขกรรมฐาน เลย วินิจฉัยนี้อยู่ในข้อบัญญัติวินัย ว่าด้วยการฆ่าตัวตายของภิกษุ 500 ที่ภาวนาอสุภะกรรมฐานจนพระพุทธเจ้าต้องบัญญํติวินัยว่า ภิกษุฆ่าตัวตายต้องอาบัติปาราชิก นั่นเอง
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม อยากฝึกเมตตากรรมฐาน จะเริ่มอย่างไรดี คะ
ตอบ การฝึกเมตตา ท่านให้เริ่มในพระธรรมปีติ ขั้นที่ 4 คือ อุพเพงคาปีติ เพราะ เมตตากรรมฐานนั้น อาศัย คุณธาตุของวาโย(ลม) เป็นผู้ดำเนินการให้การแผ่เมตตามีวงกว้างมากขึ้น
การแผ่เมตตา นั้น ถ้าเป็นการสวดเฉย ๆ มีอำนาจแผ่รอบตัวแค่ 1 ศอก
แต่หากประกอบด้วยอำนาจสมาธิ อย่างอุพเพงคาปีติ มีอำนาจรัศมีสักประมาณ 3 โยชน์ ( 48 กม ) เป็นวงกลมรอบตัว นี่คือเริ่มต้น
( 1 โยชน์ เท่ากับ 16 กม )
แต่ผู้แผ่เมตตาต้องเข้าพระธรรมปีติ ส่วนพระลักษณะได้ก่อนนะ แต่ถ้าธรรมรัศมีจะมีอานุภาพการแผ่เมตตาได้ประมาณ 16 โยชน์ ( 256 กม )
ดังนั้นการแผ่เมตตา ด้วยอำนาจสมาธิแค่พระธรรมปีติ ยังมีอานุภาพได้มากขนาดนี้จึงสมควรแผ่เมตตา ด้วย อำนาจสมาธิ
ส่วนวิธีการฝึกแผ่เมตตา ด้วยการแผ่สมาธินั้น พึงไปฟังปฏิบัติตามได้ ในวิธีการใช้อุพเพงคาปีติ เถิด สามารถดาวน์โหลดไฟล์เสียงส่วนนี้ได้ที่ คลาวด์สำนักงาน
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม ระหว่าง พุทโธ กับ สัมมาอรหัง ควรใช้คำภาวนาอันไหนดี คะ
ตอบ ให้ใช้ พุทโธ ก่อน สัมมาอรหัง นั้นได้ใช้แน่ ๆ ในอานาปานสติ
ทำไมต้องใช้ พุทโธ เพราะว่า พุทโธ เป็นคำสั้น ถ้าจะทำให้สติมี และไม่ปรุงแต่งมากนัก คำ 2 พยางค์ จึงเหมาะในการบริกรรม มากกว่า
ส่วนคำว่า สัมมาอรหัง นั้นเป็นคำพยางค์มาก และยาวเกินไปในบริกรรมเบื้องต้นไม่เหมาะกับจิตที่หยาบ และกลาง แต่เหมาะกับ จิตที่ละเอียด ดังนั้นในอัปปนาสมาธิ จึงมีการใช้บริกรรม สัมมาอรหัง ก็แล้วแต่ดุลย์พินิจ ของครูอาจารย์ด้วย
บางอย่างก็ให้ทำบางคน บางอย่างก็ไม่ได้ให้ทำบางคน
เพราะบางอย่างทำมากก็ไม่ดี กับนิสัยบางคน
บางอย่างทำมากก็ดี กับนิสัยบางคน
ต้องดูจริตนิสัยด้วย
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม การเห็นภาพอนาคต มีโอกาสเป็นจริงบ้างหรือป่าว คะ
ตอบ  การเห็นในฝัน กับ การเห็นในสมาธิ ย่อมต่างกัน ต่างกันตรงที่มีสติ กับ ไม่มีสติ มีสัมปชัญญะ กับ ไม่มีสัปชัญญะ มีอำนาจญาณ กับ ไม่มีอำนาจญาณ
การเห็นภาพอนาคต มีโอกาสเป็นจริงได้ ถ้าผู้ที่เห็นเข้าสภาวะ ตติยฌาน ได้ แต่สภาวะที่จะเห็นได้นั้นมันต้องอยู่ในสภาวะเกือบกึ่งวิปัสสนา
ในต่างประเทศมีชายหนุ่มคนหนึ่ง ตกไปในร่องหินและถูกหินทับข้อมือไว้ เขารออยู่อย่างนั้น 2 - 3 วัน และแน่ใจว่าไม่มีใครมาช่วยแน่ ๆ เขาจึงตัดสินใจตัดแขนตัวเองตรงส่วนที่ถูกทับออก แต่ก่อนที่จะตัดเขาได้เข้าสมาธิโดยบังเอิญมองเห็นภาพอนาคต ของเขา ( ซึ่งก็เป็นความจริงต่อมาภายหลัง) เขาจึงตัดสินใจตัดแขนที่เริ่มเน่าแล้วนั้นออกจึงรอดชีวิตมาได้
ในกรณีที่ผู้นั่งสมาธิถึงระดับ ตติยะฌาน การเห็นภาพนิมิตนั้นมีโอกาสที่จะเป็นภาพจริงได้ ถ้าเป็นอนาคต แต่ถ้าเป็นอดีต แสดงว่ามีโอกาสจะได้ ปุพเพนิวาสานุสสติญาณอย่างถาวร
แต่อย่างไรก็ตามเป้าประสงค์ของการทำสมาธินั้น ไม่ได้ทำเพื่อการเห็นเหล่านี้แต่ทำเพื่อให้ได้เห็นญาณในวิปัสสนา เฉพาะหน้าต่างหากเป็นไปเพื่อมรรค ผล แต่การห้ามอาการ ๆ การได้ญาณวิเศษเป็นเรื่องของบุญบารมีที่สร้างมาด้วย ยอ่มแตกต่างกันไปแต่ละคน
ก็อย่าได้หลงในสิ่งที่ได้ อย่าได้น้อยใจในธรรมที่ไม่มี
จงยินดีเฉพาะต่อญาณที่ปรากฏต่อหน้า ด้วยความเป็นอนัตตา
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม ทำอย่างไรจะได้เห็นดวงธรรม เจ้าคะ
ตอบ
1. ฝึกการเขียน อุปัตตา อักขรตา อย่างน้อย 1 สมุด
2. นำสมุดที่ได้ นำมาฝึกโคจรา จนกว่าจะได้ดวงธรรม ให้ใช้ อักขระ พุทโธ ไม่ซ้ำหน้าไปทุกวัน
3. เมื่อได้ดวงธรรม ต้องหมั่นนึกถึง ดวงธรรม จากมหาสูญ ลง ศูนย์นาภี อย่างน้อย 300 รอบ ( ทำสัมปยุต ) จึงจะแน่ใจว่าดวงธรรมจะไม่หายไป
หมายเหตุ ดวงธรรมสามารถหายไปได้ แม้กระทำได้แล้ว เนื่องด้วยเพราะว่า จิตของผู้ฝึยังไม่สามารถบรรลุโลกุตตระธรรม ดังนั้นดวงธรรมจึงยังจะหายไปได้ เมื่อหายไปก็อย่าได้วิตก ให้กระทำเช่นเดิมไม่ช้าไม่นาน ดวงธรรมก็จะกลับมา ต้องอาศํยความอดทน
เจริญธรรม / เจริญพร

ไปช้า ๆ อย่างเต่า
ดีกว่าไปช้า ๆ อย่างกระต่าย
ช้าเร็ว กรรมฐาน วัดกันที่ ธรรมนิมิต
บารมีไม่สร้าง ธรรมนิมิต ก็ไม่ปรากฏ
บารมีไม่พร้อม ธรรมนิมิต ก็ไม่ปรากฏ
ไม่เจริญกรรมฐาน ธรรมนิมิต ก็ไม่ปรากฏ
หมั่นนึกตรึกตรอง ว่าอะไรควรทำก่อน อะไรควรทำหลัง
ไม่มีประโยชน์ในคำชมเชย ของชนทั้งหลาย เพราะถ้ายังเกลือกกลั้ว เวียนว่ายตายเกิดอยู่อีก ก็ไม่มีประโยชน์อะไร
อย่ามัวแต่หลงอดีต และพะวงอนาคต
จงทำปัจจุบันให้เกิดการรู้แจ้ง สำคัญมากที่สุด
เจริญธรรม / เจริญพร

ตีเหล็ก ให้ตีตอนเหล็กแดงและเหล็กร้อน
หากตีตอนเหล็กเย็นไปแล้ว เหล็กก็จะแตก วัตถุที่ตีก็จะแตก
ฉันใด ก็ ฉันนั้น การภาวนากรรมฐาน หากหยุดทำไปนานเกินไปก็เปรียบเหมือนเหล็กที่เย็น ผู้ที่พยายามตีเหล็กนั้น ย่อมมีแต่พ่ายแพ้
ดังนั้น อักขรตา ที่ได้เขียนไว้นานเกินไป ธรรมรัศมีย่อมหายไปตามพฤติกรรมผู้เขียน นั่นเอง ดังนั้น อักขรตา ที่จะนำมาใช้ใน โคจรา ท่านกล่าวว่า ไม่ควรมีอายุการจารนานเกินไป ไม่ควรทิ้งไว้ให้นานเกิน 30 วัน
นั่นคือเหตุผลที่ พอจ ใหญ่ท่านกล่าวว่า ผู้นำแผ่นจารมาทำดวงธรรมแล้วดวงธรรมไม่เกิดนั่นเอง
วิธีแก้ไข ต้องนำแผ่นจารมาเสก ด้วยคาถามหาพุทธรัตนะ วันละ 3 คาบโดยต้องถือแผ่นจารเอาไว้ในมือ ในขณะว่าคาถา เพื่อเป็นการรักษาสภาพของดวงจิตในแผ่นจารไว้ให้มีความสด เปรียบดั่งเหล็กที่ร้อน พร้อมใช้ในการตี นั่นเอง
เจริญธรรม / เจริญพร

====================================
ปฏินิสสัคคะ ความสละคืน. ความสละนั้นก็มี ๒ อย่าง คือ ปริจจาคโวสสัคคะ ความสละด้วยการบริจาค ปักขันทนโวสสัคคะ ความสละด้วยการแล่นไป.
               บรรดาความสละทั้ง ๒ นั้น วิปัสสนาชื่อว่าปริจจาคโวสสัคคะ ความสละด้วยอำนาจตทังคปหาน. มรรคชื่อว่าปักขันทนโวสสัคคะ ความสละด้วยการแล่นไป ด้วยว่ามรรคนั้นย่อมแล่นไปสู่พระนิพพานโดยเป็นอารมณ์.
               อีกอย่างหนึ่ง มรรคนั้นชื่อว่าโวสสัคคะ เพราะเหตุแม้ทั้ง ๒ คือ เพราะละขันธ์และกิเลสด้วยอำนาจสมุจเฉทปหาน และเพราะการแล่นไปในพระนิพพาน เพราะเหตุนั้น วิปัสสนาจึงชื่อว่าปริจจาคโวสสัคคะ สละด้วยการบริจาค เพราะวิปัสสนาย่อมละกิเลสและขันธ์ และมรรคที่ชื่อว่าปักขันทนโวสสัคคะ ความสละด้วยการแล่นไป เพราะจิตย่อมแล่นไปในความดับสนิทคือนิพพานธาตุ.
               ก็เพราะเหตุนี้ คำทั้งสองนี้จึงจัดเข้าได้ในมรรค บุคคลผู้พรั่งพร้อมด้วยวิปัสสนาและมรรคทั้งสองนั้น ย่อมเป็นผู้ชื่อว่าปฏินิสสัคคานุปัสสี ผู้ตามเห็นความสละคืน เพราะประกอบด้วยปฏินิสสัคคานุปัสสนานี้. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงหมายถึงบุคคลนั้น จึงตรัสอย่างนี้.
===================================
อรรถกถา อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต อัพยากตวรรคที่ ๑
๘. โมคคัลลานสูตร

ถาม พอจ คดี ลุงพล น้องชมพู พอจ คิดว่าใครเป็นคนผิด ครับ
ตอบ ไม่รู้สิ พอจ ไม่เคยตามข่าวเรื่องพวกนี้ แล้วอยากให้ใครเป็นคนผิด พบคนผิด ชมพู ก็ไม่พื้น ไม่พบคนผิด ก็ถือว่าไม่แปลก กฏหมายเมืองไทยปลิ้นปล้อนได้ เพราะ ทนายความ ทำผิดเป็นถูก ทำถูกเป็นผิด ทนายความทุกคนไม่ได้มีคุณธรรมทุกคนหรอก ส่วนใหญ่ ก็ทำเพื่อเงินทอง ดังนั้นมันจึงมีคนไม่ดี กับ ทนายความไปด้วยกัน
สรุปก็คือไม่รู้หรอก ว่าใครผิด ถูก
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม พอจ ได้ฟังข่าวน้องผู้หญิง อุบัติเหตุขาขาด แล้ว รพ ปล่อยไม่ไว้ไม่ได้รักษา จนตายหรือไม่ครับ พอจ มีความคิดเห็นว่าอย่างไร
ตอบ มันเป็นเรื่องปกติ ของ รพ การรอการรักษา นั้นเป็นเรื่องที่ต้องรอ หมอจะดูหรือไม่ดู อันนี้ไม่ทราบเลย พอจ เคยไป รพ ฉุกเฉิณ รอทั้งคืนก็หลายครั้ง อย่างเช่น ถูกไม้แขวนเสื้อทะลุนิ้วเท้าเข้าฝังในกระดูก ไป รพ ตั้งแต่ 15.00 กว่าจะผ่าตัดเอาออก 05.00 น
ดังนั้นเรื่อง ระบบ ของ รพ เป็นสิ่งที่ต้องทำใจ ถ้าหมอคิดว่าเคสนี้รอได้ ก็ต้องรอ เหมือนเคสของน้องที่เสียชีวิตเพราะหมอคิดว่ารอได้ แต่ เด็กรอไม่ได้เสียชีวิตก่อน นั่นเป็นเพราะวินิจฉัยผิด
ที่จริงมันมีเรื่องจิตวิทยาด้วย ในขณะที่น้องรอนั้น เด็กหมดกำลังใจในการมีชีวิตอยู่แบบไม่มีขา เพราะมีความคิดแล้ว ในช่วงนั้นไม่มีใครไปให้กำลังใจ หรือ ทางหมอไม่ได้จ่ายยาให้นอนหลับ นี่คือเรื่องที่กำลังใจหายไป ดังนั้น พ่อแม่ จะต้องให้กำลังใจไม่ห่างลูกในขณะนั้น ต้องเฝ้าติดต่อเข้าไปคุยอย่างต่อเนื่อง พอจ เห็นเคสคนขาขาดแล้วตาย เป็นผู้ใหญ่อายุ 30 ถูกกับดักหมีสับสูงกว่าหัวเข่า มา รพ ก็ยังปกติแต่พอทราบว่าต่อขาไม่ได้ ต้องตัดขาทิ้งเขารู้อย่างนั้นกำลังใจไม่มี สักประมาณ 2 ชม ก็เสียชีวิต
ดังนั้นความผิดเรื่องนี้ มันผิดที่พ่อ ก่อนเป็นคนแรก ประมาทขับรถแล้วหลับ อุบัติเหตุเลยเกิดแต่ต่อมา ก็ส่งคนเจ็บไป รพ มันก็ต้องไปเงื่อนไขของ รพ นั้น ๆ จะกำหนดไว้อย่างไร จริง ๆ แล้วถ้ามองเห็นว่า รพ ไม่รักษาก็น่าจะรีบย้ายผู้ป่วยกลับมา รพ ปกติที่บ้านซะเลย นั่นคือสิ่งที่ พ่อแม่ไม่ได้ทำ แต่ได้ทำกับคนเล็ก คนที่สอง ดังนั้นถ้าดูแล้วหมอไม่รักษาภายใน 4 ชม นี่ควรติดต่อรถย้าย รพ ด่วน
แสดงความคิดเห็นพอคุยนะ
ไม่มีสัตว์ไหน ๆ ตายเปล่า ๆ เลย ที่ตาย ที่เจ็บ ก็เพราะกรรมที่ได้สร้างไว้อย่างนั้น เรื่องนี้เป็นอุบัติเหตุ แต่ก็เป็นกรรมส่วนหนึ่งของสัตว์
เหมือนเรื่องต่างประเทศ หญิงสาวอายุ 18 แม่ตาย พ่อทิ้ง อยู่กับลุง แต่พยายามสืบหาข่าวพ่อ จนกระทั่งรู้ว่าพ่ออยู่ไหน อยากไปหาพ่อ แต่ลุงกับยายก็ห้ามไว้ ว่าไม่ควรไปหาเพราะต้องข้ามประเทศไปหา ในประเทศเถื่อน ๆ สุดท้ายหญิงสาวนี้ก็ไม่ฟัง สุดท้ายก็แอบข้ามประเทศไปหาพ่อ อีกประเทศหนึ่ง แต่พ่อที่นั่นไม่ต้อนรับแถมไล่กลับอย่างหมูหมา สะกดใจที่น้อยใจโมโหไม่ได้เลยเข้าไปที่บาร์แห่งหนึ่งไปเต้น ไปกินเหล้า สุดท้ายก็เลยถูกวางยาให้ไปเป็นโสเภณี ถูกขมขืนฉีดยาเสพติด ลุงกว่าจะได้ข่าวไปตามกลับมาก็อยู่ในสภาพที่ใกล้ตายแล้ว ยังไม่ทันพากลับข้ามประเทศก็ตายเสียกลางทางใมนรถ เรือ่งนี้เป็นเรื่องข่าวแล้วถูกดัดแปลงเป็นภาพยนต์ให้ดูสนุกอีกเรื่อง
แต่วิเคราะห์คือสัตว์เวลาจะถูกกรรม คือเจ้ากรรมนายเวรเล่นงาน ส่วนใหญ่แล้วจะถูกทำให้ขาดสติ ความยั้งคิดยั้งทำให้มีลดน้อยลงไป ส่วนใหญ่ก็จะเป็นอย่างนั้น ดังนั้นมันเป็นกลไกสำคัญของกรรม ที่กำลังจะสนอง ดังนั้นคนที่ฝึกกรรมฐาน เมื่อกรรมจะสนองในทางไม่ดี สิ่งที่ต้องมีมากๆ คือ ความใจเย็น(มีสติ) ความรอบคอบ (มีสัมปชัญญะ) รู้จักยั้งคิดยั้งทำ(มีเหตุผล) ไว้บ้างมันก็จะปลอดภัย ต้องคิดให้รอบคอบ ให้ถี่ถ้วน ไม่ใช้อารมณ์จนทำให้ชีวิตลำบากไม่สามารถต่อสู้หรือป้องกันกรรมนั้นได้
คุยเป็นเพื่อนเท่านี้ลำบากด้วยการพิมพ์
เจริญธรรม / เจริญพร

ถาม พอจ อยากช่วยเผยแผ่ พระกรรมฐาน คะ ต้องทำอย่างไร ถึงจะช่วยได้อย่างต่อเนื่อง
ตอบ
1. ก็ช่วยบำรุงส่งเสริม บริจาคให้ ธรรมทานส่วนนี้อยู่ได้
2. สอนคนใกล้เคียงเรา เช่น ลูก หลาน ให้ภาวนาเหมือนที่เราได้ภาวนา
3. หมั่นศึกษาข้อความคำสอน ของครูอาจารย์
4. หมั่นภาวนาตามขั้นตอนที่ได้เรียนไป
ทำเท่านี้ก็ชื่อว่าได้ส่งเสริมธรรมทาน ไป ครูอาจารย์ ด้วยกัน
เจริญธรรม / เจริญพร

แม่บทว่าด้วย การจัดการกับ นิมิต
=====================================
[๑๐๓] ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้บำเพ็ญอธิจิต พึงมนสิการนิมิต ๓ ประการ
ตามสมควรแก่เวลา คือ
  ๑. พึงมนสิการสมาธินิมิต ตามสมควรแก่เวลา
  ๒. พึงมนสิการปัคคหนิมิต ตามสมควรแก่เวลา
  ๓. พึงมนสิการอุเบกขานิมิต ตามสมควรแก่เวลา
ถ้าภิกษุผู้บำเพ็ญอธิจิตพึงมนสิการเฉพาะสมาธินิมิตอย่างเดียว เป็นไปได้ที่จิตนั้นจะพึงเป็นไปเพื่อความเกียจคร้าน
ถ้าภิกษุผู้บำเพ็ญอธิจิตพึงมนสิการเฉพาะปัคคหนิมิตอย่างเดียว เป็นได้ที่จิตนั้นจะพึงเป็นไปเพื่อความฟุ้งซ่าน
ถ้าภิกษุผู้บำเพ็ญอธิจิตพึงมนสิการเฉพาะอุเบกขานิมิตอย่างเดียว เป็นไปได้ที่จิตนั้นจะไม่พึงตั้งมั่นด้วยดีเพื่อความสิ้นอาสวะ
แต่เมื่อใดที่ภิกษุผู้บำเพ็ญอธิจิตมนสิการสมาธินิมิตตามสมควรแก่เวลา มนสิการปัคคหนิมิตตามสมควรแก่เวลา และมนสิการอุเบกขานิมิตตามสมควรแก่เวลา เมื่อนั้น จิตนั้นย่อมอ่อน เหมาะแก่การใช้งานผุดผ่อง และไม่เสียหาย ตั้งมั่นด้วยดีเพื่อความสิ้นอาสวะ
=====================================
 พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต [๒. ทุติยปัณณาสก์]
 ๕. โลณผลวรรค ๑๑. นิมิตตสูตร
สมาธินิมิต หมายถึง อารมณ์ที่เข้าไปตั้งอยู่กับบริกรรมกำหนดรู้รอบในบริกรรมนั้น ๆ เช่น ภาวนาว่า พุทโธ ก็รู้ตั้งมั่นใน พุทโธ
ปัคคหนิมิต หมายถึง อารมณ์ที่ปักหลักในนิมิตนั้น ๆ โดยไม่มีการสลับฐานที่ตั้งของจิต ในที่นี้หมายถึงขาดการบริหารในการกำหนดจิตไม่มีฐาน ไม่ย้ายฐาน
อุเบกขานิมิต หมายถึงการวางเฉยไม่ใส่ใจในบริกรรมภาวนา เพียงแต่ภาวนาไปเรื่อย ๆ แต่ไม่ได้กำหนดจิตไปในองค์ภาวนา
เจริญธรรม / เจริญพร

การจัดการกับ นิมิต จนถึงการบรรลุธรรม
1. กำหนดบริกรรม ลง ฐาน จนได้ นิมิตลักษณะ
2. เมื่อได้นิมิต ลักษณะแล้ว ให้เปลี่ยนเป็น กำหนด นิมิตรัศมี
3. เมื่อได้นิมิต รัศมี แล้ว ก็ควรกำหนดนิมิตนั้นให้เป็น อุคคหนิมิต
4. เมื่อได้อุคคหนิมิต ชัดเจนแล้ว ก็ควรทบทวนกำหนดตั้งย้ายนิมิตบ่อย
5. เมื่อคล่องแคล่วแล้วย้ายนิมิตได้บ่อยแล้วให้กำหนดนิมิตนั้นให้พิศดาร
6. เมื่อกำหนดนิมิตได้พิศดารแล้ว(ปฏิภาคนิมิต) แล้วให้กำหนดจิตเป็น ฌาน
7. เมื่อกำหนดจิตเป็นฌานได้แล้ว ให้ทำวิปัสสนาบ้าง
8.เมื่อกำหนดวิปัสสนาได้บ้างแล้ว
9.ให้ทำการกำหนดเข้าออกในฌานให้คล่องแคล่ว
10.ให้ทำการกำหนดการตั้งอยู่ในฌาน ให้นานที่สุดเท่าที่ทำได้
11.ให้กำหนดวิปัสสนาให้เกิดญาณสูงขึ้น
12.ให้กำหนด มรรค ผล นิพพาน ที่ยังไม่ได้ให้เกิดขึ้น
เจริญธรรม / เจริญพร

โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ ....
แต่เรื่องที่เกิดกับเราทั้งสิ้น เป็นเรื่องที่เป็นไปตามกฏแห่งกรรม
ทำไมจึงป่วย..... ก็เพราะว่า สร้างกรรมไว้ในอดีตให้ป่วย
ทำไมจึงไม่ได้อยู่วัดเหมือนพระทั่วไป...ก็เพราะสร้างกรรมมาไว้ให้ไปทางภาวนาที่ควรจะสำเร็จ หากอยู่วัด ก็ภาวนาอย่างที่ภาวนาในปัจจุบันไม่ได้ อยู่วัดจะมานั่งกรรมฐานทั้งวันทั้งคืนไม่ได้ ต้องทำกิจกรรมของวัด เป็นต้น
ทำไมจึงยังไม่มีผู้สืบทอด ...... ก็เพราะคนมีบุญญาธิการในการสืบทอดยังไม่มา จึงยังไม่ม่ ส่วนศิษย์ที่มีอยู่นั้นกำลังสร้างบารมีกันอยู่
ทำไม พอจ จึงใกล้ละสังขาร....ก็เพราะว่า ธรรมบารมียิ่งทำ มารก็ต้องย่อมขัดขวาง ถ้าบุญญาธิการเราน้อยเรา มารก็จะมีกำลังมาก ดังนั้นมันก็มีช่วงที่บุญญาธิการเราน้อยลง มารจึงแทรกแซงได้สำเร็จ
ดังนั้นในโลกนี้ ไม่มีเรื่องบังเอิญ
มีแต่เรื่องของกรรม และผลของกรรม ที่เวียนว่ายตายเกิด ในวัฏฏะสงสารเท่านั้น
เจริญธรรม / เจริญพร

การปลูกฝัง อุปาทาน จะสมบูรณ์มากในคนที่มีอายุอยู่นาน
ส่วนคนที่มีอายุน้อย อุปาทาน ก็จะมีน้อยกว่า
มีเด็กสองคน เกิดวันเดียวกัน อีกคนหนึ่งเป็นลูกสัปเหร่อ อีกคนหนึ่งเป็นลูกเศรษฐี เด็กสองคนนี้โตมาเป็นหนุ่ม อุปนิสัยต่างกัน
เด็กลูกสัปเหร่อ ไม่กลัวผี เพราะสั่งสมอุปาทาน ในเรื่องผี ก็จริงอยู่ แต่ก็สั่งสมพลังจิตในการต่อต้านผีมาด้วย เขาจึงมีวิชาคาถาอาคม ไม่กลัวที่จะจับซากศพ เข้าเตา เข้าหลุม
เด็กลูกเศรษฐี เป็นคนกลัวผี แต่มีนิสัยติดตัวฟุ่มเฟื่อย ไม่ค่อยรักษาเข้าของ เพราะถูกฝังอุปาทานเป็นคนฟุ้งเฟ้อในกามคุณ เขามีวิชาความรู้ตามศาสตร์ของพ่อแม่ คือการค้าขาย ศิลปะป้องกันตัวมีพอใช้ได้
เด็กสองคนใช้เวลาสร้างความคิดทางอุปาทาน ไปคนละแบบ
อุปาทานความคิดนี้เรียกว่า อุปนิสัยจากการฝึกอบรม
แต่ยังมีอุปนิสัยอีกอย่างที่เด็กสองคนนี้มีเหมือนกัน นั่นก็คือ การเจริญภาวนาที่ผ่านมาหลายชาติ ทุกชาติ ก็จะได้เป็นสหธรรมซึ่งกันและกัน ดังนั้นพอทั้งสองคนมีอายุเข้ากลางคน ทั้งสองคนจึงได้มาบวชปฏิบัติธรรมด้วยกันเช่นเดิม อุปนิสัยส่วนนี้เรียกว่า อุปนิสัยติดตัวมาจากทุกภพทุกชาติ
ดังนั้นเวลาตัดกิเลสไม่ได้ มีแต่การตัดกิเลสที่เป็นอุปนิสัยภพชาติปัจจุบัน อย่างที่ฝ่ายปัญญาวิมุตติอธิบาย แต่ เวลาตัดกิเลส มันต้องมีการตัดกิเลสที่เรียกว่า ภพ ชาติ ด้วยส่วนหนึ่งซึ่งเป็นของติดตัวมาจากทุกภพทุกชาติ
อุปาทาน ( ความยึดมั่นถือมั่น ) มีอยู่ 4 อย่าง
 1. กามุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่นในกามคุณ
2. สีลัพพตุปาทาน ความยึดมั่นในธรรมเนียมในแบบแผนที่ผิดจากทำนองคลองธรรม
3. ทิฏฐุปาทาทาน ความยึดมั่นในความเห็นต่างที่ผิดจากธรรม
4. อัตวาทุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่นด้วยการนึกคิดกล่าวว่าอะไร ๆ ก็เป็นของๆตน เป็นตัวเป็นตน เป็นเราเป็นของเรา
อุปาทาน ทั้ง 4 คือสิ่งที่พระโยคาวจรต้องค่อยทำลายไปทีละหน่อย ในรูปแบบของอุปาทาน 4 ก็คือ สังโยชน์ 10 นั่นเอง
เจริญธรรม / เจริญพร