สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

แตกต่างกันตามระดับ ดังนี้
   1.การปฏิบัติเพื่อความเป็นเทวดา เพื่อเป็น หรือไปเกิด เป็นเทวดา นางฟ้า เป็นเป้าหมายขั้นต้น อันนี้เกิดจากการรักษาศิล  และ ให้ทาน เรียกว่า "ทานศิลภาวนา"ในความเข้าใจนั้น ศัพท์ทางธรรม เรียกว่า ทานมัย และ สีลมัย
   2.การปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ หรือเป็นพระพุทธเจ้า คือผู้บําเพ็ญบารมี 30 ทัศ อย่างเหนียวแน่น ซึ่ผู้ปฏิบัติเช่นนี้ ย่อมเป็นผู้ต้องการอยู่ในพุทธภูมิ หัวข้อนี้จะไม่ขอกล่าว เพราะเป็นเรื่องของบุคคลที่ความปรารถนาสูง เพราะต้องมีการบําเพ็ญบารมี 3 ระดับ คือ 1.สามัญญะบารมี 2.อุปะบารมี และ ปรมัตถะบารมี จึงจะสมบูรณ์
  3.การปกิบัติธรรมเพื่อความเป็นพรหม คือปฏิบัติ เพื่อเป็น หรือ ไปเกิดเป็นพรหม เป็นเป้าหมายขั้นกลาง อันนี้เกิดจากการบําเพ็ญจิต ให้ตั้งมั่น "สมาธิภาวนา" ในความเข้าใจศัพท์ทางธรรมเรียกว่า ภาวนามัยชั้นต้น
  4.การปฏิบัติธรรม เพื่อความเป็นพระอรหันต์ คือปฏิบัติเพื่อละสิ้นจาก ภพ จาก ชาติ จากการเวียนว่ายตายเกิด ในสังสารวัฏ เป็นเป้าหมายขั้นสูง ของพระสาวก หรือเรียกง่ายๆว่า สาวกภูมิ คือผู้ที่ต้องการเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อเข้าสู่นิพพาน อันนี้เป็นเกิดจากการบําเพ็ญ จิตให้สูงให้สิ้นจาก กิเลส ตัณหา อุปปาทาน  เรียกว่า "วิปัสสนาภาวนา"ในความเข้าใจศัพท์ทางธรรมเรียกว่า ภาวนามัยชั้นสูง เพราะประกอบด้วยการทําไว้ในใจโดยแยบคาย และ ตรึกตรองอย่างถี่ถ้วน ทุกอิริยาบท ทุกลมหายใจ เข้า และ ออก ด้วยความเพียรที่สมํ่าเสมอ...ตําราครูบาอาจารย์
     
   

แตกต่างกันตามระดับ ดังนี้
   1.การปฏิบัติเพื่อความเป็นเทวดา เพื่อเป็น หรือไปเกิด เป็นเทวดา นางฟ้า เป็นเป้าหมายขั้นต้น อันนี้เกิดจากการรักษาศิล  และ ให้ทาน เรียกว่า "ทานศิลภาวนา"ในความเข้าใจนั้น ศัพท์ทางธรรม เรียกว่า ทานมัย และ สีลมัย

   2.การปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ หรือเป็นพระพุทธเจ้า คือผู้บําเพ็ญบารมี 30 ทัศ อย่างเหนียวแน่น ซึ่ผู้ปฏิบัติเช่นนี้ ย่อมเป็นผู้ต้องการอยู่ในพุทธภูมิ หัวข้อนี้จะไม่ขอกล่าว เพราะเป็นเรื่องของบุคคลที่ความปรารถนาสูง เพราะต้องมีการบําเพ็ญบารมี 3 ระดับ คือ 1.สามัญญะบารมี 2.อุปะบารมี และ ปรมัตถะบารมี จึงจะสมบูรณ์

  3.การปกิบัติธรรมเพื่อความเป็นพรหม คือปฏิบัติ เพื่อเป็น หรือ ไปเกิดเป็นพรหม เป็นเป้าหมายขั้นกลาง อันนี้เกิดจากการบําเพ็ญจิต ให้ตั้งมั่น "สมาธิภาวนา" ในความเข้าใจศัพท์ทางธรรมเรียกว่า ภาวนามัยชั้นต้น

  4.การปฏิบัติธรรม เพื่อความเป็นพระอรหันต์ คือปฏิบัติเพื่อละสิ้นจาก ภพ จาก ชาติ จากการเวียนว่ายตายเกิด ในสังสารวัฏ เป็นเป้าหมายขั้นสูง ของพระสาวก หรือเรียกง่ายๆว่า สาวกภูมิ คือผู้ที่ต้องการเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อเข้าสู่นิพพาน อันนี้เป็นเกิดจากการบําเพ็ญ จิตให้สูงให้สิ้นจาก กิเลส ตัณหา อุปปาทาน  เรียกว่า "วิปัสสนาภาวนา"ในความเข้าใจศัพท์ทางธรรมเรียกว่า ภาวนามัยชั้นสูง เพราะประกอบด้วยการทําไว้ในใจโดยแยบคาย และ ตรึกตรองอย่างถี่ถ้วน ทุกอิริยาบท ทุกลมหายใจ เข้า และ ออก ด้วยความเพียรที่สมํ่าเสมอ...ตําราครูบาอาจารย์

ขออนุญาต ทำให้อ่านง่ายขึ้นคะ

 :s_hi:

นาน ๆ ได้อ่านที คุณ suchintum นี้น่าจะเก่งในกรรมฐาน นะคร้า...

 :93: