พิมพ์

[หมวยจ้า]

"ถ้ามีเวลาที่จะหายใจ ก็มีเวลาปฏิบัติธรรม"

    การดำเนินชีวิต การปฏิบัติธรรม ต้องมีชีวิต การมีชีวิต ต้องมีลมหายใจ ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ

    ทั้งเข้า และ ออก ตราบนั้น ก็ยังมีโอกาสปฏิบัติธรรม

    หายใจเข้าก็มีสติ หายใจเข้า

    หายใจออกก็มีสติ หายใจออก

    กำหนดจิตตามจุด เรียกว่านิมิต

    นี่เป็นความมหัสจรรย์ ที่ควรเป็นของชีวิต
     

"ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี"

    เวลาที่มีความทุกข์ ก็คือเวลาที่มีความสุข เพราะไม่มีความทุกข์ เราก็จะไม่รู้จักความสุขเลย

    คนทั่วไปแก้ความทุกข์ ด้วยการใช้อารมณ์เข้าไปข้องแวะกับ สิ่งเพลิดเพลิน และเรียกสิ่งนั้นว่่าเป็นความสุข

    แตพอความเพลิดเพลินหมดลง ด้วยปัจจัยประการต่าง ๆ ความทุกข์ ก็กลับเข้ามาุรุมเร้าจิตใจเหมือนเดิม

    ทำให้มองไม่เห็นที่จะพ้นจากความทุกข์นั้นไปได้

    ทางออกที่พระพุทธเจ้า ( พระพุทโธ ) ได้มอบไว้ เมื่อความทุกข์ เข้ามาให้หยุดกาย หยุดใจ

    นิ่ง ๆ วางภาระทั้งหลายลงเสีย อยู่ในความเงียบนิ่ง และ ใช้ใจที่เป็นทุกข์มองดูหยั่งรู้ในความเงียบ

    สงบนั้นมีสุขใด รอคุณอยู่ หมวยนีย์ก็อาศัยตรงนี้เป็นเครื่องอยู่ แม้จะร้องไห้บ้าง แต่ สักพักความสงบก็

    จะเข้ามาอยู่ในใจเรา และเราก็จะมีความสุข อย่างแท้จริง และจะมองเห้นตามความเป็นจริง

 

"ทำกรรมใดแล้วไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลเป็นดี"

    เมื่อเราเกิดเป็นคน เวลาทำความดี แล้วไม่ต้องอาย ถ้าเราจะเดือดร้อนเพราะำทำความดี แล้วจงภูมิใจที่

   เราได้เข้าวิถีของผู้มีความเพียรในการปฏิบัติ ตามหลักพระพุทธศาสนา จงรักดี ทำดี แต่ไม่ติดดี

   เมื่อเรานึกถึงบุญกุศล ที่เราได้ทำคุณงามความดี เราจะเห็น ความสงบมากขึ้นคะ
 
 

"คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก"

   ในโลกนี้ เต็มไปด้วยปุถุชน ไม่ได้เต็มไปด้วยพระอรหันต์ ดังนั้น ที่ไหนไม่มีนินทา ให้ร้าย ป้ายสี

   แล้วไม่มีจ้า ต่อให้เราดีแสนดี อย่างไร ก็ยังต้องโดนด่า โดนว่า โดนนินทา ให้ร้าย ป้ายสี จงอยู่ก้ับ

  ความภูมิใจ คะ แต่อย่าอยู่ ด้วยแรงลม แรงพยาบาท และ แรงริษยา 

 

"คนห่อปลาเน่าด้วยใบหญ้าคา แม้หญ้าคาก็พลอยเหม็นเน่าไปด้วยฉันใด
  การคบคนพาลก็ฉันนั้น"

    การเลือกคบกัลยาณมิตร มีส่วนในการที่เราจะไปในหนทางแห่ง พระอริยมรรค ถ้าเราคบแต่พวก

    แจ๊ดๆ แว๊ด ๆ แล้ว เราก็ต้องไปอย่างนั้น แต่ถ้าเราเ้ลือกัลยาณมิตร ที่ดี แล้ว เราก็จะพบหนทางที่ดี

    เพราะเราอยู่คนเ้ดียวในโลกนี้ ไม่ได้ ต้องมีพวกสนับสนุนคร้า

   ในหลวงเป็นต้นแบบ พระราชดำรัสหนึ่งที่ดิฉัีน จำใส่ใจไว้ เลยว่า

     เราพึงสนับสนุน คนดี และ ให้คนดีมีอำนาจ คะ

   ดังนั้นการเลือกคบกับ กัลยาณมิตร นั้นเป็นสิ่งที่ควรทำ ยามหมวยนีย์ ลำบาก ลำบน กัลยาณมิตรเหล่านี้

  ถึงแม้จะช่วยโดยตรงไม่ได้ แต่ก็มาช่วยเ้ตือนสติ ให้เรายังคงเส้น คงวา ได้ คะ
 

"ความไม่มีโรค เป็นลาภอย่างยิ่ง"

   อันนี้ ตรงตัว คร้า ยิ่งถ้าเราต้องเป็นนักสู้ และ ต้องอยู่คนเดียวด้วยแล้ว การรักษา สุขภาพ อันคุณพ่อ คุณแม่

  มอบให้มานี้ เราต้องดูแล รู้จักหยุด รู้จักพัก เพราะเราไม่ใช่จักรกล ไม่เืิติมในสิ่งที่เป็นของไม่มีสาระเข้าสู่ กาย

  ดูแล และ ถนอมสุขภาพ ด้วยการรู้จัก การดื่ม การกิน ที่เป็นสาระประโยชน์ หมวยนีย์ชอบมากที่สุด ก็คือทาน

 ผัก และ หลายต่อหลายครั้งนั้น ก็ชอบ ทานมังสวิรัติ หรือ ทานเจ ด้วย

 

"ไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงมาแล้ว ไม่ควรหวังในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง"

   อันนี้เป็นหัวใจเลยคะ สิ่งเป็นอดีตก็ล่วงไปแล้ว สิ่งเป็นอนาคต ก็ยังไม่มา เราไม่พึงพะวง ถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง

   และไม่พึ่งอาลัยรักในสิ่งที่ผ่านไปแล้วด้วยความอาลัย

   ปัจจุบัน เรายังเป็น ผู้หายใจอยู่ ....ยังมีโอกาส คร้า

[raponsan]

สาธุครับ ยินดีกับจิตที่เป็นกุศล ของหมวยนีย์

ผมจำได้นะครับ มีคนนอนดึกคนหนึ่งบอกว่า

"สุขภาพไม่ค่อยดี ต้องทำรายงานส่งอาจารย์ จะหยุดโพสต์สัก 2-3 อาทิตย์"

เอ...แล้วนี่กี่อาทิตย์แล้วเอ่ย สบายดีแล้วหรือไร

เห็นตั้งกระทู้หลายกระทู้ คงมีความบันเทิงใจน่าดู

ไม่รู้ได้ยาดีอะไรมา บอกมั่งซิ

ขอนอกเรื่องนิดหนึ่ง กลอนที่หมวยนีย์แต่งไว้

ทำไมไม่มีสัมผัสระหว่างบทเลย ที่ผมเรียนมาตามหลักฉันทลักษณ์แล้ว

บังคับให้มีสัมผัสระหว่างบท สงสัยหมวยนีย์เรียนตำราคนละเล่มกับผม

อย่างไงก็ขอให้หมวยนีย์มีความสุขแบบนี้ตลอดไป นะ...คร้า
 

[ครูนภา]

กลอนที่หมวยนีย์แต่งไว้

ทำไมไม่มีสัมผัสระหว่างบทเลย ที่ผมเรียนมาตามหลักฉันทลักษณ์แล้ว

บังคับให้มีสัมผัสระหว่างบท สงสัยหมวยนีย์เรียนตำราคนละเล่มกับผม

เห็นด้วยคะ ต้องเรียนคนละโรงเรียนกันด้วย คะ

แหม เดี๋ยวหมวยนีย์ น้อยใจไม่แต่งกลอน อีก นะคะ เดี๋ยวจะไม่ได้อ่านกัน

ส่วน ดิฉันเองนั้น ไม่สันถัดการแต่งคะ เพราะสอนวิชาวิทยาศาสตร์ ถ้าถามตารางธาตุ หรือ ฟิสิกส์ พอตอบได้คะ