ตื่นเช้าขึ้นมา นี้สิ่งแรก ที่ ก้านตอง ไม่เคยทำเลยก็คือ พูดหวาน ๆ ดี ๆ กับคุณพ่อ และ ทำดีกับท่าน

ก็ยังมานั่งคิด อยู่ เรามีเวลาไปให้กับ ผู้ชายที่ไม่เคย เลี้่ยงดูเรา อยู่ก็มาคอยลวนลามเรา แต่เรากับพูดดีกับเขา

ทั้ง ๆ ที่ มีผู้ชาย อีกคนหนึ่ง เลี้ยงดูเรา ดูแลเรา ส่งเสีย ให้เล่าเรียน ยามเศร้าโศรก ก็เป็นทีปรึกษา ยามเจ็บป่วย

ก็คอยดูแล แม้ยามไม่เหลืออะไร ผู้ชายคนนี้ก็คอยช่วยเราอยู่มิได้ ขาด และ มิได้หน่าย โดยไม่ได้หวังแม้แต่

คำว่าขอบใจ ขอบคุณ ใจท่านช่างสูงส่ง นี่แหละน้า คนโบราณจึงเปรียบ หญิง ชาย ทั้งสองคนนี้ เป็นพระอรหันต์

ของลูก

    ดังนั้นอยากจะชวนเพื่อน ๆ ให้นึกถึง คุณพ่อ พ่อ บิดา father เตี่ย อาปา ให้มากและ ควรที่จะต้องไปกราบ

ไปไหว้ และ ทำดีกับท่านบ้าง ไม่ใช่เพียงแต่ร้องเพลง สดุดี ให้แต่นายหลวง และ ทิ้งพ่อ ของเราให้เดียวดาย

โดยไม่ได้ใส่ใจ วันพ่อแห่งชาติ จะได้สมบูรณ์ ด้วยความสุข และัรอยยิ้มของคนที่เรารัก และ รักเราจริง ๆนะคะ

ฝากบทกลอนจากเมล ไว้ด้วยคะ

พ่อคือผู้ให้
ให้ทั้งกาย ให้ทั้งใจ ให้ชีวิต
เมื่อลูกผิด พ่ออภัย พ่อไม่โกรธ
ซ้ำยกโทษ ไม่โกรธเคือง เรื่องถือสา
แม้ลูกนี้ เคยไม่ดี คนตีตรา
แต่ "พ่อจ๋าลูกคนนี้รักพ่ออย่างแรง"

ตามที่พระอาจารย์ เมล เชิญชวน โพสต์ การ์ด ส.ค.ส

ลอง Login ด้วย user แล้วเข้าไม่ได้คะ

ต้องเปลี่ยนมาใช้ Email มา loginแทนคะ

 

บางครั้งการฝึกกรรมฐาน เวลาไปฝึกร่วมกับหมู่ คณะกับเพื่อน ๆ ที่วัดบ้าง ที่ชมรมพุทธศาสน์ บ้าง

บางครั้งเรานั่งอธิษฐาน อยู่แต่ผู้เดียว คนก็มองก็จ้อง ไม่ว่าจะเป็นขั้นตอนการขอขมาด้วย ทำให้

บางครั้งการเป็นจุดเด่น และ เพื่อนก็แซวว่า เป็นพวกมีพิธีรีตรอง มาก ๆ และ มากเกินไป เป็นพวก

ยึดมั่นถือมั่น ในพิธีมากไป เลยบางครั้ง ก้านตอง ก็เลยไม่มีอธิษฐาน หรือ ขอขมา แต่อย่างใด

แต่ทุกครั้งที่ไม่ได้ อธิษฐาน เหมือนจิตนั้นจะัไม่สบายใจ ทำให้ปฏิบัติภาวนา ไม่ก้าวหน้า คือไม่

สามารถทำใจให้สงบได้ เหมือนตอนที่กล่าวขอขมา หรือ กล่าวคำอธิษฐาน

ดังนั้น อยากจะถามว่า มีวิธีที่เราจะปฏิบัติ ด้วยการไม่กล่าวคำอธิษฐาน หรือ ไม่ขอขมา ได้หรือ

ป่าวคะ

 

ซึ้งมาก ๆ คะ กับปณิธาน ของพระโพธิสัตว์ และ คู่บารมีอย่าง นางมัทรี และ พระกุมารทั้งสอง

 

[ตราบใดที่มีลมหายใจ ตราบนั้นชีวิตเรายังมีหวัง ตราบใดที่มีชีิวิต ตราบนั้นการภาวนาก็ยังมีโอกาส]

จะยุติ สิ่งที่คิดว่าไม่มีประโยชน์ ออกจากชีวิตคะ

   เรื่องการทำมาหากิน

   เรื่องการเรียน

   เร่งสร้างผลบุญ ถ้ามีทรัพย์มาก ก็ต้องรีบทำทานให้มากขึ้นคะ เพราะเอาไปไม่ได้

   สิ่งใดที่เป็นผลบุญ ที่ระงับไว้ เพราะต้องการเสบียงชีวิต จะเปิดโครงการขึ้น

   และที่ขาดไม่ได้ ทุ่มเทชีวิต กับการภาวนา โดยเข้าไปในสำนักที่มีพระอริยะ ( หาเทียบเคียงได้ไม่ยาก )

     อย่างน้อยไปทำบุญกับเนื้อนาบุญ ก่อน

   คนที่มีชีวิตสั้นนั้น เป็นเพราะว่า ฆ่าชีวิตผู้อื่น คะ

   ดังนั้นต้องมอบชีวิต ต่อ ชีวิต สร้างกุศล

       แต่ที่แน่นอน ลองติดต่อ คุณ Utapati ดูดีกว่าไหมคะ ว่า ท่านรอดมาได้อย่างไรถึงปัจจุบัน

     ชีวิตเป็นของไม่แน่นอน ความตายเป็นของแน่นอน

       หนู อาจจะไปก่อนคุณครู Chusri ก็ได้คะ

    อยากให้กำลังใจ คะ แต่ จะ กล่าวคำใด ก็คงไม่เท่ากับ พระธรรม กล่าวกับเราหรอกคะ

     พระอาจารย์เคยสอนหนูอยู่ช่วงหนึ่ง ตอนที่หนูคิดอะไรไม่ออกครั้งหนึ่งว่า

      ยามที่ชีวิตเราสับสน จนคิดว่าหมดหนทาง  ให้อัญเชิญพระพุทธรูปองค์หนึ่ง ไปไว้ที่หัวเตียง

      แล้วนั่งพนมมือขอพร ขอบารมีจากพระพุทธองค์ ถ้าจะร้องไห้ก็ให้พนมมือร้องอยู่อย่างนั้น

      เมื่อร้องไห้จนไม่รู้อย่างไร ก็ให้ถามตัวเองว่า เราเกิดมาทำไม ทำไมเราต้องเกิดมา มีรหัสแห่ง

      ชีวิตอย่างไร มีกรรมอย่างไร ถึงต้องมีเรา จากนั้นให้หายใจเข้า ออก แล้วกล่าวพระนามของ

      พระพุทธเจ้า ไปเรื่อย ๆ ทำไปจนหลับ ตื่นขึ้นก็ให้กล่าวเป็นคำแรก

         หนูทำอยู่ 1 อาทิตย์ จึงตัดสินใจคุยกับแฟนเรื่อง ไม่เปลี่ยนศาสนา คะแล้วก็ตัดสินใจเลิก

      รากันไป เพราะวิถีชีวิต อุบาสิกา คะ

         มีเรื่องนาง ธนัญชานี พระอาจารย์ส่งมาให้อ่าน แต่เสียดายว่า เมล์ถูกลบทิ้งไปโดยไม่ตั้งใจ

     เป็นเรื่องของอุบาสิกา ที่มั่นคงต่อ พระพุทธเจ้า นางจะกล่าวคำสรรเสริญ พระพุทธเจ้า ตลอดเวลา

     โดยที่นางไม่เกรง ต่ออิทธิพล ของศาสนา และ สามี และใคร ๆ

        คิดว่าเรื่องนี้ คุณปุ้ม หรือ คุณธรรมธวัช หรือ ทีมมัชฌิมา คงจะช่วยโพสต์ให้ได้อ่าน นะคะ

     

     สุดท้าย คำพูดพระอาจารย์ คะ

     ธรรมะข้อแรก คือ

     "ตราบใดที่มีลมหายใจ ตราบนั้นชีวิตเรายังมีหวัง ตราบใดที่มีชีิวิต ตราบนั้นการภาวนาก็ยังมีโอกาส"


     ธรรมะสวัสดี คะ

     

เห็นด้วยกับ คุณหมวยนีย์ คะ

 เป็นผู้่หญิง ถ้าทดลองอยู่กันแบบสามี ภรรยากัน ในวัยเรียนแล้ว โอกาสที่จะอยู่ด้วยกันนั้น

ยากคะ ที่หอเพื่อน ๆ ส่วนใหญ่ ก็ทำอย่างนี้ ผู้ปกครองบางทีก็ยังไม่ทราบเรื่องคะ ก้านตอง

คิดถึงพรหมจรรย์ และประเพณี ก็เลยไม่ยอมหลงคารม คะ คราวที่แล้วจะให้เปลี่ยนศาสนา

แต่พอขอให้เปลี่ยนมาเป็นพุทธ ผู้ชายโวยวาย ว่าเราไม่รัก เขา แถมชวนหนีพ่อแม่ เพื่อเข้า

ศาสนาเขาด้วย ก้านตองไม่ยอม เขาก็ไม่ยอม เรื่องก็เอวัง กันเพียงแค่นั้น หูตา สว่าง ปากบอก

ว่ารักเรา ๆ แต่พอคล้อยหลังแค่เดือนกว่า ก็มีแฟนใหม่ แถมอยู่ด้วยกันเหมือนประชดเราอีก ดีนะ

ที่ไม่หลวมตัว ตามเพราะนึกถึงบุพพการี ได้ธรรมะโอสถ รักษาใจอยู่ เกือบปี ทั้งคำแนะนำของ

พระอาจารย์ด้วย เป็นพื้นฐานทำให้ใจเข้มแข็ง ไม่ยอม และ ก็ไม่ยอม

   ดังนั้นจึงขอเตือนคุณผู้่ชาย ที่ชอบทดลองอยู่กินกันนั้น แสดงว่าคุณ และ เธอ นั้นเป็นคนสมัยใหม่

มาก ๆ มองเรื่องการอยู่ด้วยกันต้องมีองค์ประกอบหลายอย่าง คือ คุณเน้นเรื่องกามารมณ์เป็นหลัก คุณ

จึงตัดสินใจอยู่ด้วยกัน ลำพังถ้ารักกัน ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ คอยเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน โดยที่

ไม่ผิดประเพณี และ ธรรม ก็ได้ แต่นี่เพราะคนทั้งสองคนต้องการเรื่องกามารมณ์ จึงมานอนเคียงข้างกัน

เหมือน สามี ภรรยา แบบทดสอบ ทำอย่างชาวต่างชาติ

   ดังนั้นคุณผู้ชาย ที่กำลังทำอย่างนี้ และคิดจะทำ ก็ต้องใจกว้าง เพราะที่เห็นมาเป็นปีที่ 3 ของการเป็น

นักเรียนที่มาอยู่หอ ใน กทม. นี้ เห็นทั้งเพื่อน ๆ ที่ทำอย่างนี้แล้ว จะลงเอยด้วยการลาจากกันถึง 80 %

อีก 20 % เท่านั้นที่ยังเห็นว่ายังมั่นคงกันอยู่ ดังนั้น เรื่องนี้สำหรับ 20 % นั้นรับรองได้หรือป่าว ก็ตอบว่า

รับรองไม่ได้

   ผู้หญิงที่เป็นกุลสตรี มีหลักธรรม นิสัยดี ยังมีอยู่มาก คะ ในประเทศไทย นี้ ประชากรหญิงนั้น มีมากกว่า

ผู้ชายนะคะ ถ้าคุณผู้ชายยังหวังครองเรือนกันอยู่ แต่ถ้าอุตส่าห์อยู่โสดมาถึง 40 ปีแล้วคิดว่า อย่าถลำลึกเข้า

ไปในวังวนเรื่องนี้เลยคะ

  มีเพื่อนรุ่นพี่ จบไปแล้ว แต่งงานมีครอบครัว ได้แฟนเป็นคนดีมีธรรมะ เป็นวิศวกรด้วย มีลูก 3 คน อยู่กินกันมา

เป็นสิบปี มีความพรั่งพร้อมทุกอย่างทั้งบ้านรถ ที่ดิน แต่เธอเป็นคนไฟแรงสูง สุดท้ายเธอก็แอบมีชู้กับชายอื่น

พอสามีจับได้ เธอก็ขนข้าวของไปอยู่กับคนรักใหม่ อยู่กันได้ไม่เท่าไร เธอก็พบกับคนที่เธอชอบเพิ่มอีก จึงวาง

แผนฆ่าสามี( ชายชู้เพราะยังไม่ได้หย่า )ที่สอง และทำแผนพัวพันกับไปที่สามีคนแรก เพื่อจะไปอยู่กับสามีคนที่

สามของเธอ เรื่องนี้จบลงเอยแบบไม่นิยายน้ำเน่าทีเดียว

  กรณีอย่างนี้ ถ้าเก็บสถิติในประเทศไทยออกมาแล้ว เรื่องคล้าย ๆ กันอย่างนี้ ก็จะมีอยู่มากมาย

  เกิดเพราะอะไร หรือ คะ เกิดเพราะการที่ ทั้งชาย และ หญิง ไม่สมาทานศีล และ ไมรักในศีล

  พระอาจารย์เคยแนะนำ ก้านตองไว้ว่า

    การจะตัดกรรม ต้องมีศีล เพราะศีลจะทำให้ตัดกรรม ได้

    ไม่ใช่การสะเดาะเคราะห์ จะมาตัดกรรมได้

    ดังนั้น คนที่ไม่มีศีล กับ คนไม่มีศีล ย่อมอยู่กันไม่ยืด คะ


    พิสูจน์ ด้วยการปฏิบัติธรรมเป็นไอเีดีย ที่ดีแต่กำหนด ระยะเวลาปฏิบัติร่วมกัน จำนวนเท่าใดจึงจะเหมาะสม

คะ คุณธรรมธวัช ไอเดียได้ดีคะสงสัย จะมีประสพการณ์ทดสอบธรรมกับ คนรักมาแล้วใช่ หรือ ป่าว คะ


   อนุโมทนากับเรื่องนี้ คะ ถึงแม้จะเป็นคำปรึกษา ก็เห็นอกเห็นใจ คนมีรัก คะ

   

ด้วยชีวิตที่ดับ และ ชีวิตที่หมด เพราะเธอถูกจับได้


 

ได้รับฟังบ้าง ไม่ไ้ด้ฟังบ้างคะ ช่วงเช้า ถึง 11.00 น. ไม่มีเสียงคะ

ช่วงค่ำได้ฟังดีมากๆ เลยคะ ทั้ง ธรรมคลายทุกข์ และ นำกรรมฐาน

 

ทำไม คนต้องกินลิงด้วย คะ

แค่ ไก่ หมู วัว ควาย เป็ด ก็ว่าแย่แล้ว พาลไปกิน สัตว์ประเภทลิง

แต่ ก็ดีนะ ที่พี่เขาเลิกไม่ทำอีก

การที่พี่เขาเลิก แล้ว ไม่ทำอีก กรรมส่วนนั้นยังมีอยู่หรือป่าวคะ

สาธุ

ดูแล้ว น้ำตาไหล เลยคะ

กับภาพกระรอก และ ลิง

ได้เพลงซึ้ง ที่จะไปเปิดในวันที่ 11 ที่ มหาลัย หลายเพลงเลยคะ

อนุโมทนา สาธุ ให้กับ คุณลุง kittisak และ เพื่อน  ๆ สมาชิก ทุกท่านด้วยคะ

 

ชอบฟังเหมือนกันคะ

 

ิอนุโมทนา คะ อยากไปเหมือนกัน แต่ติด เรียนคะ

 

มีรูปให้ดูน้อยจัง......

 

 :'(

เรียนมาก็เหนื่อย และยังต้องทำงานด้วยเรียนด้วย นอนน้อยจัง รู้สึกเหนื่อยมาก ๆ

สมองตื้อ ๆ

กรรมฐาน จะช่วยอะไรได้บ้างคะ

ถ้าเริ่มภาวนา ทำอย่างไร

เพราะที่หนูไปฝึกมา แบบของอจ.ปราโมช สอนให้มีสติ รู้

แต่ พลังจิต รู้ก็ไม่หายเหนื่อยคะ

ต้องทำต่อ ด้วยความเหนื่อย ยังวันนี้หนูต้องทำรายงานส่งอาจารย์ให้ทัน ในวันพรุ่งนี้

จะหยุดพัก ก็ไม่ได้

ถ้าจะเริ่มฝึก กรรมฐาน มัชฌิมา ต้องเริ่มอย่างไรคะ


 

ตอนกลับบ้านไป ก็ได้ไปบ้านเพื่อน สภาพที่พระท่านบิณฑบาต นั้นน่าเป็นห่วงคะนำภาพจากเว็บมาประกอบคะ

 

ขอบคุณคะ ตอนนี้เปิดเรียนแล้วกับมาที่ กทม. จึงมีโอกาสใช้เว็บคะ

ส่วนเรื่องแฟนที่เป็น มุสลิม นั้นตอนนี้เลิกคบกันแล้วคะ

อดใจไว้เพื่อ คุณพ่อ คุณแม่

ตอนนี้จะเรียนให้จบก่อนคะ

ช่วงนี้ก็ได้มีโอกาส ไปภาวนาคะ

อยากนั่งกรรมฐาน ให้เก่ง จะได้เรียนเก่งเหมือน อาจารย์สายทอง

 :'( :'( :'( :'( :'(
กลุ้มใจ ๆๆๆๆ แฟนบอกให้ทิ้ง พ่อ แม่ หนู เพื่อไปอยู่กับเขา

คือแฟนหนู เป็นมุสลิม ทางบ้านแฟนบอกว่าถ้าแต่งกันต้องให้หนูเปลี่ยนศาสนา แต่ทางบ้านหนูคุณพ่อ คุณแม่ เป็นผู้นับถือพุทธศาสนา หนูกลุ้มใจมาก มันอึดอัดเพราะความรัก หรือความหลง บอกไม่ถูก อยากได้คำชี้แนะโดยไวหน่อยนะคะ

ถ้าหนูจะง้อเขา จะง้ออย่างไรไม่ให้เสียความเป็นกุลสตรีคะ  :'( :'( :'( :'( :'( :'(

หนูไม่สบายใจเลยคะ เพราะแฟนหนูไม่ยอมคุยด้วย แล้วเขาพยายามไม่คุยกับหนู มีธรรมะอะไรจะช่วยใจหนูได้บ้างคะ อยู่ลพบุรีคะ