ก็คงต้องสนับสนุนแบบ หนังสือ โดยรวมมีผลดีกว่า
แต่ ไม่สนับสนุนการแจก PDF ฟรี เพราะตอนนี้ของฟรี ที่ แจก กลายเป็นเครื่องมือหากิน ของเว็บ ใต้ดิน เป็นจำนวนมาก อย่างเช่น พวก loadbit นำไฟล์ธรรมะไปให้ โหลดฟรี เพื่อขายแต้ม หรือ เว็บพนัน ก็มี สมัครแล้วให้เลือก pdf ฟรี 5 ฟรี อย่างนี้ กลายเป็นว่า ถูกนำไปใช้เป็นเพียง สิ่งแลกเปลี่ยน ที่ดูหาค่าไม่ได้ เพราะขึ้นคำว่า ฟรี

   

 

  1.  ในภาพมีอะไร หรือ คะ ไม่เห็นมีอะไรเลย ตรงไหน บอกกันบ้าง
  2.  ถ้าปากกาที่เขียนไม่ใช่สีทอง ใช้ไม่ได้ หรือ คะ ทำไมต้องเป็นสีทอง
  3.  พื้นที่เขียน ควรใช้เป็นสีอะไรถึงจะดี คะ

   

ทรงพระเจริญ
ทรงพระเจริญ
ทรงพระเจริญ
ทรงพระเจริญ
ทรงพระเจริญ
ทรงพระเจริญ
ทรงพระเจริญ

 

 

 

เว็บโหลด ช้า มาก ๆ คะ
แต่ ก็ดี กว่า เข้าไม่ได้ แต่ บางครั้ง รอนาน มาก ๆ นาน เสียจนหลับ ไป เลยคะ เดี๋ยวนี้ โหลด รอ สู้เว็บ เพลงไม่ได้ แล้ว นะคะ

 

สรุป คือ ทาน ศีล ภาวนา ใช่หรือ ไม่ คะ

 

ขั้นตอน กับ วิธีการ ก็มีการสอนแนะนำในกรรมฐาน ทุกสาย อยู่แล้ว ขั้นตอนในกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ นั้นต่างกันอย่างไร กับกรรมฐาน อื่น ๆ
 
   ยกตัวอย่าง  พระพุทธานุสสติ ก็ ภาวนา พุทโธ เหมือนกัน ใช่หรือไม่คะ

   

  กับข่าวบุญ ที่ คณะ 5 คะ

   

 

  ขึ้นกรรมฐาน ใหญ่ แตกต่างจาก ที่ไปขึ้นกรรมฐาน ในประจำวันคะ มีการสอนกรรมฐาน พิเศษ ใช่หรือไม่คะ หรือว่า มีการถ่ายทอดธรรมพิเศษ เคยไปฟังหลวงพ่อพระครูอ่านกัณฑ์ อยู่ครั้งหนึ่งปีหนึ่ง ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง และ ไม่จบอีกต่างหาก

   

 

นั่งกรรมฐาน กับ นอนกรรมฐาน ให้ผลทางการปฏิบัติ เหมือนกันหรือไม่คะ

 เรียนถามด้วยความสงสัย คะ และการนอนกรรมฐาน มีหัวช้อกล่าว ในพระไตรปิฏกหรือไม่คะ

 

 

ส่วนมาก ต้องแจกฟรี แล้วนะคะ มีคนวัดความดัน วัดสาระพัด วัน แต่ วัดความเมา นั้น วัดไปก็ยังกินเหล้ากันเหมือนเดิม คะ มีคนไหนกินเหล้าแล้วไม่รู้ว่า ตนเองเมาบ้าง

 

 

พระอาจารย์ตอบสั้น จัง

 

พระอาจารย์ตอบสั้น จัง

 

พระอาจารย์ตอบสั้น จัง

 

พระอาจารย์ตอบสั้น จัง

 

 

 

สงสัย หัวข้อนี้ เพื่อน ๆ ไม่เห็น กันนะคะ จึงยังไม่มีใครตอบ

 

 

   พระอาจารย์ ทีมาแนะนำ คะ อยากแจ้งกรรมฐาน กับพระอาจารย์โดยตรง ต้องทำอย่างไร คะ

 

ขอด้วยอีกคน คะ

 

  แปลว่า อะไร ?

 

เรียนถาม คะ นั่งกรรมฐานแล้ว มีภาพปรากฏเหมือนตัวเราพองใหญ่ ขึ้นไปจนใหญ่กว่า โลก แล้ว ก็หดเล็กเหลือมาอยู่เพียง เม็ดพุทรา ขนาดเท่าลูกแก้ว เล็ก ๆ คะ แต่ยังเป็นภาพตัวเราอยู่ คะ อันเห็นปรากฏอยู่ที่ ฐานที่ 3 คะ อาการที่เป็นเกิดจากการภาวนาใน ฐานที่ 3 คะ

    จะเรียนถามว่า ควรทำอย่างไร ต่อไปคะ

   

แล้วคดีเป็นอย่างไร จริง หรือ ไม่จริง ศาลสั่งว่าอย่างไร

 

  ทีมงานทุกท่านคะ วันนี้เสียงบรรยายธรรมพระอาจารย์ มีเรื่องใหม่ ๆ หลายเรื่องคะ ฟังแล้ว เสียงใช้ได้ดีเลยคะ

 

แล้วการที่เราห้าม เขา บวช ไม่อนุโมทนา กับการบวช ของ ผู้อื่น นี้มีผลกรรมอย่างไร คะ พอดี มี ญาติเพื่อน ต่างศาสนา คะ มักจะพูดด่าคนที่บวช และ ห้ามทุกคนไปร่วมงานบวช และห้ามกล่าวถึงอนุโมทนา เรื่องบวช ด้วยคะ

 ไม่ทราบผู้ที่กระทำอย่างนี้ ถ้าเป็นชาวพุทธ มีผลกรรมอย่างไร
  ถ้าเป็นคนต่างศาสนา มีผลกรรมอย่างไร คะ

 

หากเป็นไปได้รบกวนเพื่อนผองน้องพี่ นร.ทั้งหลาย ช่วยอ่านเรื่องนี้หน่อยครับ พูดจริงๆนะ ช่วยอ่านหน่อย อ่านให้จบนะ ---- ขอบคุณ พี่โก๊ะ- แม่พิมพ์บล๊อคพระ โก๊ะ เพาะช่าง --- อ่านจบแล้วจะแชร์ได้ก็ขอบคุณมากๆๆครับ

"ก่อนแม่จะสิ้นลมหายใจ"

บ้านพักคนชราที่ผมไปเยี่ยมเยืยนมาหลังวันเกิดในเดือนที่แล้ว เป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ไม่ใหญ่โตนัก ที่นี่ เป็นส่วนหนึ่งของวัดเล็กๆ ที่สมภารเจ้าอาวาส อดีตนักเรียนโรงเรียนเดียวกับผม ท่านเอาเงินที่ญาติโยมศรัทธาถวายท่านมาปลูกสร้าง เพื่อให้ผู้เฒ่า ผู้ชรา ได้มาพักอาศัยยามเมื่อขาดที่พึ่งพิง มีโยมผู้หญิงวัยกลางคน ไร้ญาติและสิ่งเกาะเกี่ยวทางโลก มาบำเพ็ญธรรมโดยไม่บวชชี ท่วงท่าเจรจาพาทีดูสำรวมราบเรียบ พร้อมเด็กวัดลูกชาวบ้านแถบนั้น แวะเวียนผลัด เปลี่ยนกันเป็นผู้ดูแลผู้ชราทั้งหญิงชาย ที่ถูกทอดทิ้งรวม13 ชีวิต

ค่าจ้าง คนดูแล น้ำ ไฟ เสื้อผ้ายารักษาโรค ข้าวปลาอาหาร สมภารใจดี อดีตนักเรียนช่างกล ที่รอดตายมาจากเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516เหมาจ่าย คนเดียว โดยไม่เคยพิมพ์ฏีกาเรี่ยไรใคร พูดคุยกับท่านหลายเรื่องจนตอนจะลากลับผมควักเงิน 500 บาทใส่ซอง ถวายท่านเป็นค่าใช้ จ่าย ท่านจึงนึกอะไรขึ้นมาได้ ชวนผมเดินลงจากศาลา ไปที่บ้านพักคนชราแห่งนั้น เปิดนรกบนดินอีกขุมหนึ่ง ให้คนบาปอย่างผม มีดวงตาเห็นธรรม โดยไม่ต้องฟังเทศน์เทียบชาดกบทใดๆ

หญิงชรารูปร่างเล็ก ผิวสองสีบอบบางทอดกาย เหยียดตรงบนเตียงเล็กๆ แต่สะอาด มีผ้าห่มผืนบางๆ ห่มปิดทรวงอกที่ยังกระเพื่อมเบาๆ ราวเครื่องยนต์ใกล้ดับอย่างเหนื่อยหน่าย แม่เฒ่าพยายามยกมือขึ้นประนมไหว้ เมื่อท่านสมภารพาผมมานั่งอยู่ข้างขอบเตียง กังวานน้ำเสียงแห่งพุทธบุตรผู้เมตตาเปล่งวาจา ถามไถ่อาการ และให้ศีลให้พรเบาๆ แต่เข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ หยาดน้ำตาแห่งความปิติ ท่วมท้นดวงตาสีขาวขุ่น แล้วค่อยๆ ซึมเซาะรินไหลไปตามร่องขอบตา ที่เ่หี่ยวย่นบนใบหน้า เวทนาบังเกิดจนผมต้องเบือนหน้าหนี ผู้เฒ่าอายุ 91 ปี อาวุโสสูงสุดในจำนวน 13 คนชราของที่นี่

เรื่องราวทั้งหลายในอดีตยังเจิดจ้าอยู่ในความทรงจำ เหมือนเพิ่งเกิด เมื่อวาน.......

แม่เฒ่ามีลูกชายสองคนและหญิงหนึ่งคน

60 ปี ที่ผ่านมาครอบครัวแม่เฒ่าจัดอยู่ในระดับผู้มีอันจะกินของจังหวัด สามี ของแม่เฒ่ามีอาชีพรับเหมาก่อสร้าง ก่อร่างสร้างตัวจากกรรมกรกินค่า แรงรายวัน โดยแม่เฒ่ารับจ้างทอผ้าอยู่ในโรงงงานแห่งหนึ่ง อดออมสะสมจนฐานะดีขึ้น สามารถสร้างหลักฐาน จนมีที่ดินบ้านช่องสมฐานะ แต่สามีก็ยังทำงานหนัก ไม่ยอมพัก หวังจะฟูมฟักลูก 3 คนให้อยู่อบอุ่น กินอิ่ม โดยไม่ต้องลำบาก ช่วงนั้นแม่เฒ่าเลิกทอผ้าแล้ว อยู่บ้านเลี้ยงลูก 3คน ที่อยู่ในวัยซวนไล่เรียงตามลำดับ เช้าวันหนึ่งเมื่อลูกชายคนโตอายุได้ 6 ขวบ สามีของแม่เฒ่าก็หลับไปไม่ตื่น มาร่ำลาหมอที่โรง พยาบาลบอกว่าสามีตับแข็งตายทั้งๆ ที่ไม่เคยแตะเหล้าซักหยด แม่เฒ่าเปลี่ยนสภาพบ้านพักเปิดเป็นร้านค้าโชห่วย ขายของสารพัดชนิด อดทนอด ออมเลี้ยงลูกทั้ง 3 คน ให้ร่ำเรียน จนจบปริญญา ครอบครัวอบอุ่น พี่น้องรักใคร่กันดี ไม่มีเค้าลางว่าจะแตกหัก ดั่งหนึ่งคนละสายเลือด

ลูกชายคนโตแต่งงานไปกับลูกสาวเจ้าของร้านขายทองในตลาด ในชีวิตของแม่เฒ่า ไม่เคยมีความสุขครั้งไหน เหมือนวันที่ลูกชายแต่งงาน สมบัติที่มี แม่เฒ่าจัดแบ่งเป็นสามส่วนให้ลูกชายคนโตเปิดร้านขายทอง ตามที่สะใภ้ต้องการ ปีต่อมา ลูกคนที่สองแต่งสาวเข้าบ้านอีกคน แม่เฒ่ายกบ้านและที่ดินที่เปิดร้านขายของสองคูหาสามชั้น ให้เป็นสมบัติของลูกด้วยความยินดี โดยที่แม่เฒ่าขอสิทธิ์แค่อยู่อาศัย

สองปีถัดมา ลูกสาวคนสุดท้องแต่งกับข้าราชการระดับหัวหน้ากองในจังหวัด แม่เฒ่ายกที่ดินและเงินสดก้อนสุดท้ายของแม่เฒ่า รับขวัญลูกเขยด้วย ความปรีดา

สัตว์โลกทั้งหลายล้วนเวียนว่ายก่อเกิดเพื่อมาชดใช้กรรมเก่า สะใภ้คนที่สองเริ่มจุดประกายแห่งการแตกหัก ตั้งแต่แต่งเข้าบ้าน ไม่เคยแม้แต่เสียบปลั๊กหม้อหุงข้าว แม่เฒ่ากลายเป็นทาสในเรือน ซักผ้า ทำกับข้าว จัดสำรับคับค้อนตั้งโต๊ะ คอยท่าสองผัวเมียกินก่อนจนอิ่ม แม่เฒ่าจึงมีโอกาสได้กินของเหลือ ก่อนจะเก็บกวาดถ้วยชามไปล้าง กวาดเช็ดปัดถูบ้านช่องเรียบร้อยแล้วจึงได้พักผ่อน ด้วยการเดินออกไปคุยกับเพื่อนบ้านในวัยไล่เลี่ยกัน สะใภ้สองเข้มงวดแม้แต่ของสดทุกชนิด ที่ซื้อมาทำกับข้าว ต้องถามราคา แล้วยกไปชั่งน้ำหนักราคาสินค้า กับเงินทอนที่เหลือ ต้องตรงกับเงินที่ให้ไปตลาด แต่แม่เฒ่าก็ไม่เคยเก็บมาเป็นอารมณ์ แล้ววันหนึ่งสะใภ้สองก็จัดระเบียบการกินใหม่ หล่อนไปสั่งผูกปิ่นโต เพื่อกินกันแค่สองผัวเมีย แล้วสั่งให้ผัวจ่ายเงินให้แม่เฒ่าแค่วันละยี่สิบบาท ไปหากินเอาเองด้วยเหตุผลโง่ๆ คือต้องการประหยัด แต่ลึกๆ ในใจ ไม่ต้องการให้แม่ผัวเม้นเส่วนเกิน
แม่เฒ่าคิดเอาเองว่าลูกๆ คงไม่อยากให้แม่เหนื่อย จึงน้อมรับประกาศิตลูกสะใภ้ด้วยดุษฏี สองสามวันต่อมาแม่เฒ่าก็ลืมสิ้น เพราะความรักลูก

หลายครั้งที่แม่เฒ่าคิดถึงลูกชายคนโต ที่เปิดร้านขายทองในตลาด แม่เฒ่าจะเจียดเงินที่เก็บออมไว้ ซื้อผลไม้ที่ลูกชอบติดมือไปด้วย แต่ทุกครั้งที่แม่เฒ่าเดินเข้าไปในบ้าน สะใภ้ใหญ่จะมองอย่างเหยียดๆ แล้วเดินหนีเข้าห้องแอร์ ปิดประตูนอนดูโทรทัศน์ สั่งคนใช้ให้คอยสอดส่องเดินตามแม่เฒ่า เธอกลัวแม่ผัวขโมยของในบ้านจ ะคุยกับลูกชายนั่น ก็ออกอาการไม่ว่าง ถามคำตอบคำ เหมือนหนามตำโดนโคนลิ้นจนอ้าปากลำบากลำบน อึดอัดแม่ เกรงใจเมีย แกล้งถอดสร้อยคอทองคำเส้นโต ที่ห้อยแขวนพระเครื่องราคาแพง ในกรอบทองฝังเพชรพวงใหญ่ขึ้นมา ส่องทีละองค์ด้วยความเลื่อมใส และไม่แม้แต่จะชายตามองแม่เฒ่า ที่นั่งซึมอยู่ข้างตู้ทองอย่างเดียวดาย เก้ ๆ กัง ๆ อยู่พักใหญ่ ก็เดินออกจากบ้านลูกชายคนโตอย่างเหงาๆ โดยมีคนใช้ของลูก หิ้วถุงผลไม้ ตามมายัดคืนใส่มือ ระหว่างทาง ก็แวะทักทายคนรู้จักเพื่อรักษามารยาท แต่ในใจของแม่เฒ่า มันวังเวงจนจำไม่ได้ว่าพูดคุยกับใครไปบ้างระหว่างทาง

ลูกสาวคนเล็ก ที่แม่เฒ่าทั้งรักทั้งหวงนั่น แทบไม่ต้องพูดถึง เธอยื่นคำขาดกับแม่เฒ่าตั้งแต้ครั้งแรกที่ไปเยี่ยมว่า ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปหา เพราะบ้านเธอมีแขกที่เป็นลูกน้องของผัว และพ่อค้าวานิชเข้าพบผัวของเธอ เพื่อขออำนวยความสะดวกในทางธุรกิจบ่อยๆ และผัวของหล่อนก็ค่อนข้างเจ้ายศเจ้าอย่าง ถ้าแม่เฒ่ารักลูก ก็ควรจะต้องรักษาเกียรติรักษาหน้าตาของผัวลูกด้วย แม่เฒ่าไม่เข้าใจ ว่าการรักษาหน้าตาของลูกเขยนั้น ต้องทำอย่างไร แม่เฒ่ายังเคยปลื้มกับคำชมของเพื่อนบ้าน เขาว่าแม่เฒ่าวาสนาดี ลูกเขยเป็นเจ้าคนนายคน แม่เฒ่าก็ได้แต่แอบปลื้ม ทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจ ว่าทำไมการเป็นเจ้าคนนายคน จึงเหมือนกำแพงชนชั้น ปิดกั้นระหว่างความเป็นแม่ลูกจนหนักหนาสาหัสขนาดนั้น ร้านสะดวกซื้อ และห้างสรรพสินค้าขนาดยักษ์ โผล่ขึ้นมารายรอบร้านค้าของลูกชายคนที่สอง กระทบธุรกิจของสองผัวเมีย จนทรวดเซ ของขายไม่ได้มากเหมือนเก่า ที่เอาอะไรมาวางก็ขายหมด ปัญหาและวิกฤติการเงินในบ้าน ส่งสัญญาณถึงขาลง สองผัวเมียเริ่มมีปากเสียงกันบ่อยครั้ง และแทบทุกครั้ง ลูกสะใภ้ก็จะฉวยโอกาสด่ากระทบแม่ผัวเป็นของแถมโดยไม่มีเหตุผล โดยที่ลูกชายก็ไม่ออกอาการปกป้องแม่เฒ่าแต่อย่างใด...

12 มิถุนายน ประมาณ 3 ทุ่มของคืนโลกาวินาศ ท้องฟ้ามืดครึ้มไปด้วยพยับเมฆ สลับกับเสียงฟ้าร้องดังกึกก้องเป็นระยะๆ ครู่ใหญ่ๆ ต่อมาสายฝนจึงโปรยปรายชุ่มฉ่ำน้ำนองไปทั่วเมือง ลูกชายลูกสะใภ้ออกไปกินข้าวนอกบ้านยังไม่กลับ ปล่อยแม่เฒ่าเฝ้าร้านค้าคนเดียว แม่เฒ่าจำได้ว่า วัยรุ่นสองคนขี่รถเครื่องฝ่าสายฝนมาจอดหน้าร้านขอซื้อเบียร์หนึ่งขวด แม่เฒ่ารับเงินแล้วเดินเข้าไปเก็บในลิ้นชัก โดยไม่ระแวงว่า สองวัยรุ่นแอบยกลังใส่บุหรี่ที่ลูกชายสั่งมายังไม่แกะกล่อง ช่วยกันแบกขึ้นรถขี่หายไปกับความมืด ก่อนสี่ทุ่มเล็กน้อย สองผัวเมียจึงขับรถกลับเข้าถึงบ้าน ช่วยกันเก็บของเข้าร้าน วางของทุกชิ้นเข้าที่ๆ เคยวาง เมื่อไม่เห็นลังบุหรี่ จึงหันไปตะโกนถามแม่เฒ่า ที่กำลังจุดธูปไหว้รูปสามีบนหิ้ง เพียงคำตอบที่แม่เฒ่าตอบว่าไม่เห็น ก่อนปักธูปลงกระถาง เสียงสบถด้วยคำหยาบของลูกชาย ก็ดังสวนสนั่นบ้าน ครู่เดียวทั้งลูกสะใภ้กับลูกชาย ก็สลับปากจิกหัวด่าแม่กึกก้องประสานเสียงกับสายลมนอกบ้าน ก่อนที่ทั้งคู่จะขับรถไปโรงพักแจ้งจับแม่ลักทรัพย์

ตำรวจพาแม่เฒ่าไปนั่งอยู่หน้าโต๊ะร้อยเวร แม่เฒ่าให้การไม่รู้ ด้วยซื่อบริสุทธิ์ โดยไม่ตัดพ้อต่อว่าลูกชายแม้แต่คำเดียว กว่าชั่วโมงในห้อง แอร์เย็นเฉียบ แต่ในอกในใจของร้อยเวรหนุ่มร้อนรุ่มเหมือนถูกไฟนรกแผดเผา ที่ต้องวิงวอนสองผัวเมียให้เห็นบาปบุญคุณโทษ แต่สองผัวเมียกลับโยนภาระตอกย้ำ ให้ตำรวจอบรมแม่เฒ่า ก่อนที่จะสะบัดก้นกลับไปบ้านโดยไม่ใส่ใจแม่เฒ่า ที่เปียกฝนนั่งสั่นสะท้าน ด้วยความหนาวเหน็บ สายฝนยังสาดซัดกระหน่ำหนักเหมือนฟ้าแตก ตำรวจยศนายดาบขับรถร้อยเวรมาส่งแม่เฒ่าที่บ้าน บ้านซึ่งประตูเหล็กถูกปิดสนิท แม่เฒ่าลงจากรถเดินฝ่าฝนถึงหน้าบ้าน แล้วแม่เฒ่าก็ตกใจสุดขีด กับภาพเบื้องหน้า ที่พื้นหน้าบ้าน เสื้อผ้าเก่าๆ ยัดแน่นอยู่ในถุง ถูกโยนออกมากองเรี่ยราดเหมือนขยะ บนกองเสื้อผ้าของแม่เฒ่า กระถางธูปและรูปถ่ายของสามี แตกกระจายเกลื่อนกราด หยาดฝนสาดซัดรูปถ่ายขาวดำของสามี จนเปียกปอนขาดวิ่น แม่เฒ่าก้มลงหยิบรูปของสามีมากอดแนบอก น้ำตาแห่งความรันทดทะลักล้นปนน้ำฝน ปวดร้าว เหมือนถูกฟ้าผ่าเข้ากลางใจ

แม่เฒ่ากอดรูปนั้นไว้เหมือนจะปกป้องจากสายฝนสุดชีวิต สองเท้าออกก้าวช้าๆ เหมือนร่างไร้วิญญาณเข้าตลาดไป หยุดนิ่งอยู่หน้าร้านขายทองของลูกชายคนโต เหมือนเป็นการบอกลาแล้วลัดเลาะฝ่าความมืดและสายฝน ไปยืนอยู่หน้าบ้านลูกสาวคนเล็ก เก็บภาพแห่งความรักความทรงจำสุดท้ายเป็นครู่ใหญ่ จึงเดินจากไปท่ามกลางเสียงกึกก้องของฟ้าร้องระงม สลับกับเสียงฟ้าผ่าแน่นหนักเป็นระยะ ดั่งเจ้ากรรมนายเวรกำลังเร่งรีบกรีดนิ้วกัปนาท บรรเลงเพลงกรรมในอดีตชาติ ติดตามมาทวงคืน ให้แม่เฒ่าต้องชดใช้อย่างบอบช้ำยับเยิน รถกระบะเก่าๆ คันนั้นวิ่งฝ่าสายฝนมาจอดสงบนิ่งอยู่หน้ากุฏิพระของสมภารเจ้าวัดตอนตีสามเศษๆ คนขับรถพบแม่เฒ่าเดินโซซัดโซเซอยู่ข้างถนน
เปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ด้วยใจเมตตา

เมื่อแม่เฒ่าต้องการมาที่นี่ จึงขับรถมาส่งด้วยความสังเวช แม่เฒ่ามักคุ้นกับสมภารวัดนี้มานานแล้ว ตั้งแต่เจ้าอาวาสองค์เก่ายังอยู่ นาทีสุดท้ายของการตัดสินใจครั้งใหญ่ของชีวิต จึงไม่มีที่ไหนอบอุ่นให้พึ่งพิงเหมือนร่มเงาฉัตรแก้วกงธรรมแห่งรัตนะทั้งสาม ฟ้าเริ่มขมุกขมัวใกล้ค่ำลงทุกขณะ ผมจำเป็นต้องบอกลาท่านสมภาร และแม่เฒ่า เจ้าของเรื่องราวน่าสลด นับแต่นาทีแรกที่แม่เฒ่ามาถึงที่นี่จนวันนี้ แม่เฒ่าไม่เคยออกไปนอกวัดเหมือนๆ กับที่ทั้งสามคนก็ไม่เคยออกติดตามถามหา จะรู้หรือไม่ก็แล้วแต่ ว่าแม่ซมซานมาอยู่วัด แต่ก็ไม่เคยปรากฏแม้แต่เงาของลูกทั้งสาม

ผมจากลาออกมา ทั้งที่น้ำตาเปื้อนหน้า ประโยคสุดท้ายของแม่เฒ่าที่ฝากมา.. ' แม่จำลูกได้ทุกอย่าง ตั้งแต่เกิดจนโตจ ะทุกข์จะสุข ก็คือลูกของแม่ แม่ให้โดยไม่เคยวาดหวังจะได้จากลูกทุกคนเป็นการตอบแทน ลูกเอ๋ย... เมื่อลูกยังเป็นทารก ทุกครั้งที่แนบอกดูดดื่มน้ำนมจากเต้า สองมือน้อยๆ ของเจ้าไขว่คว้าอยู่ไหวๆ วันนี้แม่สิ้นแรงแทบ สิ้นใจ จะมีมือของลูกคนไหน เอื้อมมาปิดตาให้แม่ก่อนสิ้นลม.....'

ขอบคุณภาพเรื่องจาก
http://www.facebook.com/anti.plea

เป็นเหตุ ให้พ่อแม่ตาย โดยเจตนา หรือ ไม่เจตนา นั้นโดยกฏหมาย ก็ดูที่ สาเหตุ
 แต่กรรม นี้ ไม่ทราบจะวินิจฉัยอย่าง ไร คะ

 

 

ขอบคุณกับข้อเปรียบ เทียบที่แสดงให้เห็น ซึงเป็นอย่างนั้นจริง ๆ คะ เพราะเพื่อนดิฉันนั้นพยายามที่จะพูดให้ฟังว่า ทุกศาสนาล้วนกำเนิดจาก อนุตตรธรรมทั้งหมด ประมาณนี้จริง ๆ แต่อย่างไร ด้วยรวมก็เป็นปรัชญาแบบของเขาแต่ไม่ทำให้ศรัทธา ของเรา หวั่นไหวตามคะ

  ที่สำคัญเวลาเพื่อนดิฉันยก ก็จะยก พระจี้กง มาเป็นใหญ่ มากกว่า โดยไม่มีพระพุทธเจ้า พระอัครสาวกใด ๆ สำคัญกว่า พระจี้กง เพื่อน ๆ จะนับถือมาก คะ

   

มีหลายท่าน กล่าวว่า ในครั้งพุทธกาล ไม่มีตำราจริงหรือไม่ คะ
 คือมีหลายคน มักกล่าวให้ฟัง ในครั้งพระพุทธเจ้ามีชีิวิตอยู่นั้น ไม่มีตำราธรรมะ หรือวินัย จริงหรือไม่คะ

 ขอบคุณมากคะ

ใครเป็นผู้ตั้ง ศาสนาพุทธ และ ใครเป็น ศาสดา ของศาสนา พุทธ คะ
  เมื่อเพื่อน ๆ ดิฉัน ถามดิฉัน อย่างนี้
     ดิฉันก็ตอบว่า พระพุทธเจ้า เป็นผู้ตั้งศาสนาพุทธ
                    ธรรมและวิันัย เป็นศาสดา ของศาสนาพุทธ

  เพื่อน ๆ ของดิฉัน ตอบมาว่า ดิฉันรู้อย่างนี้ คือไม่จริง
   ถามว่า ทำไม่ไม่จริง   เพื่อนตอบว่า พระพุทธเจ้า ไม่เคยตั้งศาสนา มีแต่พวกเราตั้งศาสนาขึ้นมากันเอง แท้ที่จริงแล้ว พุทธศาสนา ไม่มี
     ส่วนพระศาสดา นั้น พระพุทธเจ้าก็ไม่เคยตั้ง เป็นแต่พระอานนท์ และ พระสาวกที่ทำสังคายนา สรุปไว้ในพระไตรปิฏก

     แหมตอบอย่างนี้ ไม่รู้จะอธิบายกันอย่างไรต่อเลยคะ คือ หนึ่งเพื่อนไม่เชื่อ พระไตรปิฏก แต่เพื่อนเชื่อตามแนวอนุตรธรรมวิถี คะ เป็นสมาชิก รับธรรม อยู่คะ

    จะอธิบายอย่างไรดี คะ จะให้เข้าใจ ขอ คุณ nathaponson มาช่วยตอบเลยนะคะ

     :'(

ยินดี คะ ได้เข้าไปอ่าน บล็อกแล้วคะ กำลังต้องการอ่านพอดีเลยคะกำลังทำรายงาน เรื่อง ประเพณีไทย อยูคะ
 

   ทำไมไม่ไปแนะนำ ในห้อง แนะนำเว็บสายธรรม คะ

http://www.madchima.org/forum/index.php?board=22.0

 

ตอนเข้าเรียน ที่ ม มหานคร ก่อนเข้าสอบก็ใส่ไว้ตระกร้าอย่างนี้ พอสอบเสร็จ โทรศัพท์เราก็หายไปจากตระกร้า จนถึงวันนี้ยังไม่ได้คืนเลย พอเห็นภาพแล้วรู้สึก นึกถึงอดีตคะ

   

ทรงพระเจริญ และ พระเกษมสำราญ

 

๔. อุตตรทิส ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย : (หัวข้อ)
พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้
   
มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้
๑. เผื่อแผ่แบ่งปัน
๒. พูดจามีน้ำใจ
๓. ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
๔. มีตนเสมอร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วย
๕. ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน    

มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้
๑. เมื่อเพื่อนประมาทช่วยรักษาป้องกัน
๒. เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อน
๓. ในคราวมีภัย เป็นที่พึ่งได้
๔. ไม่ละทิ้งในยามทุกข์ยาก
๕. นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของมิตร

 ถ้าหากเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อน ที่สนิทชิดเชื้อในระดับมิตร ก็พึงปฏิบัติตามหัวข้อคะ การที่ทำให้คนมิจฉาทิฏฐิ หลงผิด กระทำผิดศีล และมาเป็นผู้ีมีศีล นั้นเป็นบุญบารมีมากนะคะ

 เอาใจช่วย