การอธิษฐาน นั้น เป็นการสร้างบารมี และเป็นการแสดงความตั้งใจ
บุคคลตั้งใจ ไว้ในใจ ไม่แสดงออกทางกาย และ วาจา อันนี้ยังไม่ชื่อ อธิษฐานปรากฏ เป็นเพียงแต่ความคิด ความตั้งใจภายใน เมื่อใดธรรมภายในสมบูรณ์ ก็จะแสดงออก ส่งเจตนาออก ว่ามีความตั้งใจในการกระทำ ดังนัั้น การอธิษฐาน ที่แสดงครบทั้งกาย วาจา และใจ จะทำให้การอธิษฐาน นั้นสมบูรณ์ และเป็น อธิษฐานบารมี
การอธิษฐาน ที่สมบูรณ์ ก็จะเป็นรูปแบบเหนี่ยวนำใจ ให้มีรูปแบบ มีเครื่องหมาย( นิมิต )
การอธิษฐาน ไม่ใช่การอ้อนวอน เพราะการอ้อนวอนเป็น วิสัยของชาวโลกที่ประกอบด้วยโมหะ คือไม่รู้จะใช้วิธีใดแล้ว ก็ต้องใช้วิธีอ้อนวอน เรียกความสงสาร ต่อ..... สิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น วัตถุ บุคคล สิ่งที่มองไม่เห็น เป็นต้น
ดังนััน จะเห็นว่า การอ้อนวอน เป็น คนละเรื่อง คนละขั้ว กับการอธิษฐาน เพราะการอธิษฐาน นั้นมีธรรมภาวนาเป็นเป้าหมาย แต่การอ้อนวอน นั้นมีความสำเร็จ คำขอเป็นเป้าหมาย
อธิษฐาน เป็นสัญญา อ้อนวอน เป็นคำขอร้อง
เจริญธรรม / เจริญพร