โดยปกติ แล้ว สถานที่ใด ทีมีงูจงอาง ( ตัวเดียว ) งูเหลือม ขนาดใหญ่ คนโบราณกล่าวว่า ตรงนั้น จะมีทรัพย์สินอยู่ งูพวกนี้จะคอยดูแลปกป้อง สิ่งมีค่าไว้
ครั้งหนึ่ง เดือนเข้าไปในถ้ำ ทางภาคเหนือ เข้าไปประมาณ 80 กว่าเมตร ก็เจองูเหลือม ขดขวางทางไว้ ขนาดเท่าลำแขน ยาวสักประมาณ 7 เมตรได้ ถ้าเขาคลายขด ตอนนั้นนึกในใจว่า ขอให้งูหลับเถอะ ฉันจะรีบออกไปแล้ว อย่าได้ตื่นขึ้นมาระหว่างที่ฉัน กำลังจะออก เพราะรู้ว่า ถ้าเกิดงูตื่น หรือ เอาเรื่อง ละก็ พระก็ไม่รอด ผู้ติดตามเป็น สามเณรสองรูป ก็ไม่น่ารอด เพื่อความปลอดภัยจึงพากันออกมา เพราะเราไปเที่ยวดูถ้ำ กัน ไม่ใช่ไปเอาอะไรมาจากถ้ำ อันนี้เป็นถ้ำที่อยู่ที่จังหวัด พะเยา
อีกครั้งหนึ่ง ที่สระบุรี เป็นถ้ำที่ไม่มีชื่อ ญาติโยมพากันไปดูถ้ำ ถ้ำนี้ลึกมากและ มีจุดอันตราย ในถ้ำมีบ่อน้ำใหญ่ เป็นที่แปลกตาดี ไม่ค่อยได้เจอถ้ำที่มีบ่อน้ำภายใน นำ้ใสแจ๋วเลย ขากลับมีงูจงอางเลื้อยผ่านข้างหน้า เหมือนไม่ยอมให้ออก แต่เปิดทางไว้ทางหนึ่ง ก็เลยเลี่ยงไปออกทางนั้น แต่คนนำบอกว่า ตรงนั้นไม่มีทางออก แต่พระอาจารย์ก็เดินไปตามทางนั้น เพราะงูจงอางยัง เลี้อยไปเลี้ยยมาขวางทางเราอยู่ พอเดินออกไปก็เป็นหน้าผา แต่เป็นที่แปลกตา ตรงจุดนี้มีต้นว่าน คล้ายต้นบอน ตัวใบก่อนคลายเป็นรูปหัวงูจงอาง จำนวนมาก ชาวบ้านเขาบอกว่าไม่รู้ต้นอะไรไม่ใช่ต้นบอน อาตมาเห็นแปลก ก็เลยอธิษฐานขอเก็บนำไปปลูกที่วัด โดยหักเอาเหง่ามา ประมาณหนึ่งศอก ถือออกมาเป็นที่น่าแปลกใจตอนที่ถือออกมานั้นงูเหมือนจะกลัวต้นว่านต้นนี้ ก็เปิดทางให้ออก แล้วก็เลื้อยหายไป ถำ้นี้อยู่ใกล้กับวัดเขาพรหมสวรรค์ ส่วนเหง้าอาตมาก็เอาไปปลูกขยายพันธ์ไว้ทีวัดดาวเสด็จ ตอนนั้นก็ตั้งชื่อ ว่านจงอาง ตามชื่อ งูที่ขวาง และลักษณะหัวที่ชูเหมือนงูจงอาง
เล่าไว้พอให้ได้ทราบกันเกี่ยวกับเรื่องงู
ส่วนตัวไม่ค่อยชอบงู ....
อย่าได้เจอกันดีที่สุด เคยเจองูเห่าชูหัว ชูคอ ขวางทาง ตอนไปเยี่ยมบ้านโยม สมัยเป็นสามเณร ตัดสินใจลุยนาไม่เดินผ่านเขา ก็เป็นเด็กอยู่นี่นะ แต่อย่างไร ก็ไม่่เคยไล่สัตว์พวกนี้ ปล่อยให้เขาเลื้อยไปตามทางเขา อย่างเดียวอย่ามาซุกอยู่ด้วยกัน ไม่เอา นะ ไม่ชอบ