เท่าที่อ่านมา คือ ต้องการให้ทำความเข้าใจ ว่า ตัวมารนั้น ไม่มีตัวตน มีแต่สภาวะ ที่เรียกว่า กิเลส ต่าง ๆ กิเลสพันห้า ตัณหาร้อยเก้า เป็นหมื่นแสนล้าน นั่นก็คือ มาร นั่นเอง
แล้ว อย่างนี้ มารที่มีชื่อ อย่างไพเราะ เพราะพริ้ง นั้น สรุป มีตัวตนจริง หรือ ว่า ติต่าง ขึ้นมาเป็น มาร ตามเนื้อเรื่อง ยี่เก เท่านั้น
เช่น พญาสุรัสวตี เป็นต้น พวกนี้เป็นเพียง สภาวะ เท่านั้น
รวมความไปถึง พวก พรหม พวก เทวดา ด้วย สรุป แล้ว มีหรือไม่
ถ้าไม่ มี
พวกนายนิริยะบาล พญายม เหล่านี้ ก็ สมมุติ ขึ้นมาด้วยใช่หรือไม่ ?
ถ้าบอกว่า พุทธเราสอนให้เชื่ออย่างนี้ คือ มาร เทวดา พรหม สัตว์ เปตร อสุรกาย เป็นต้น เป็นสภาวะ ในใจของเราที่เป็นอย่างนั้น ใช่หรือไม่ ?
ดูเหมือนแนวความคิด อย่างนี้ เหมือนสาย เซ็น เลย เหมือน พวกสวนโมกข์ ก็มีแนวคิดเช่นนี้