ช่วงที่ผมนั่งทำสมาธิ จะมี
1.ช่วงนึงที่รู้สึก ว่าร่างกายโอนเอนนิดหน่อย
2. แล้วรู้สึกเหมือนกับว่า อยู่ดีๆก็หลุดเข้าไปอยู่ในที่ๆกว้างมากๆ ลึกมากๆ
3. จากนั้นสักพักก็จะรู้สึกลมหายใจละเอียดขี้นเรื่อยๆ จนเกือบไม่มี อารมณ์ก็จะเครียดๆนิ่งๆแน่วแน่ อธิบายไม่ถูก
4. หลังจากถอนสมาธิ อารมณ์ก็จะนิ่งๆเพ่งๆเครียดๆอยู่พักนึงครับแล้วค่อยๆผ่อนออก บางทีผมต้องไปอาบน้ำ ไม่งั้นนอนไม่หลับ มันเหมือนสมองตื่นลุกโพลงอยู่ตลอดน่ะครับ
==================================
ไม่ ทราบว่าข้อ 1 และ 2 คืออาการในปีติห้าอย่างใช่มั้ยครับ
ข้อสามคือ อุปจารสมาธิใช่ไหมครับ คือเกือบถึงฌานใช่ไหมครับ
ผมอ่านหลายตำราค่อนข้างงง เพื่อนผมบอกว่าข้อสามผมคือฌาน4 ตำราบอกว่าตอนถึงฌาณ 1 ต้องมีอารมณ์ครบห้าอย่าง ของผมมันนิ่งเพ่งอย่างเดียว ไม่มีสุข ไม่มีปิติ ไม่มีนิมิต ไม่เห็นอะไรเลย เลยไม่แน่ใจว่าคืออะไรครับ
เวลาที่ใช้ในการนั่งราวๆ 1 ชั่วโมงครับ ข้อ 1,2 นี่ ราวๆ 20 นาทีหลังจากเริ่มนั่งส่วนข้อ 3 นี่ราวๆ 40 นาทีหลังจากเริ่มนั่ง
จากคุณ : cantona_z
เห็นด้วยกับคุณธวัชชัยครับ
ข้อสามครับ จิตเป็นหนึ่งครับ เดาเอาว่าเป็นฌาณสี่ครับ เพราะฌาณสี่พวกที่มีฤทธิ์จะเครียดครับ
ข้อสี่ ตรงนี้มันเครียด ลองใช้วิธีถอยกลับ อย่าเพิ่งออกจากสมาธิทันทีตอนที่ฌาณดิ่ง ให้ไล่ฌาณกลับ
ให้มาอยู่ที่ฌาณหนี่งก็ได้ ให้มีปีติ แล้วถึงออกมา(ลองดูวิธีของลป.สรวง วัดถ้ำขวัญเมือง)
หรือใช้วิธีสบัดหน้าอย่างแรงแล้วออกมา ลองดูครับ ไม่งั้นจะงงทั้งวัน ทรงฌาณตลอดเวลา
ส่วนอีกคำถามที่จิตภาวนาเองตลอดเวลา แบบนั้นน่าจะทรงฌาณ จิตมันหลบเข้ากลับไปสภาวะที่มันคุ้นเคย
ไม่อยากจะรับอารมณ์อื่น ลองใช้วิปัสสนาควบคู่ไปด้วยจะเบาขึ้น ให้พิจารณากฏไตรลัษณ์ ไม่งั้นมันจะเบื่อ มึน ไม่อยากทำงาน
อีกอันนึง ลักษณะที่มันดิ่ง ไม่มีปีติ ไม่มีสุข แบบนี้จะเป็นอัปปนาสมาธิครับ แต่ไม่ใช่อัปปนาฌาณ มันต่างกันอยู่นิดนึงตรงที่อัปปนาสมาธิ ไม่ได้ไล่องค์ฌาณ จากวิตกวิจารณ์ อะไรทำนองนี้ ถ้าเริ่มไล่องค์ฌาณตั้งแต่เรก จะเป็นอัปปนาฌาณ มันต่างกันนะ แต่ก็อย่าไปติดสมมติบัญญัติ