พิมพ์

[ยอดชาย]

ที่รวมสมาธิ

เมื่อนั่งหลับตาให้ยกความรู้สึกขึ้นเฉพาะลมหายใจ
เอาลมหายใจเป็นประธาน
น้อมความรู้สึกตามลมหายใจ
เราจึงจะรู้ว่าสติมันรวมอยู่ตรงนี้
ความรู้มันจะมารวมอยู่ตรงนี้

[บุญสม]

ขอแสดงความคิดเห็นค่ะ ลองพิจารณาดู เอาไว้เป็นข้อมูล
- การนั่งสมาธินั้น หรือเจริญสตินั้น เพื่อ "ฝึกจิต" ให้รู้ว่า "จิต" คืออะไร หน้าตาของมันเป็นอย่างไร
- เมื่อทำสมาธิแล้ว ถ้าหมั่นทำบ่อยๆ แล้ว "จิตรวม" โดยที่จิตไม่ดับ มีตื่นรู้ จิตเบิกบาน ในสมาธิกายหายไป ลมหายไป นั้น คือจิตที่่โดดเด่น นั้นคือหน้าตาจิต ตอนที่ไม่มีกายอาศัย

- สติยังอ่อนอยู๋ ไม่ทันตอนที่จิตถอนจากร่างกาย
-หัดเจริญสติ ควบคู่ โดยให้ทราบว่า หรือระลึกรู้ว่า เวลาจิตไม่อาศัยร่างกาย จิตมีหน้าตาอย่างไร ในขณะมีสติ

- ถ้าเป็นสายหลวงปู่จำเนียร วัดถ้ำเสือ ท่านจะสอนให้ จิตไว้ในกระโหลก แล้วมีสติในการใช้ชีวิตประจำวัน รู้ทั้งนอกและใน เมื่อเราจับของ เรามีสติรู้ แล้วมันวิ่งจาก ฐานจิตไปรู้สึกที่มือ และความรู้สึกของจิตที่ฐานจิตเทไปที่มือหมด นั้นคือส่งจิตออกนอกแต่อยู่ในร่างกายค่ จิตมันปรุงแต่งไปเรียบร้อยแล้ว

- หลวงปู่เสาร์ หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านจะแยกการสอนออกเป็น สอนนั่งสมาธิให้เห็นจิตเข้าฐานของมัน หรือจิตรวมสว่าง

- เมื่อไม่ได้นั่งสมาธิ ให้หมั่นมีสติจากการเจริญสติ และหัดให้จิตเรียนรู้เรื่อง "อนิจัง ทุกขัง อนัตตา"

- ถ้าจิตนั่ง นิ่งๆ อยู๋อย่างนั้น จนกว่ามันพอใจจะออก และหัดสังเกตเวลามันรวมและถอยออกจนมีร่างกาย

- เมื่อจิตเริ่มสงบ กระจ่าง ลองน้อมพิจารณา ธรรมะ การปรุงแต่งค่ะ

จากคุณ    : พยัคฆ์น้อย