ถาม ทำไม พอจ จึงพยายามเผยแผ่ กรรมฐาน ทั้ง ๆ ที่คนสมัยนี้ไม่มีใครสนใจ ในแนวทางกรรมฐาน นี้แล้ว ครับ
ตอบ กรรมฐาน ก็คือ มรรค และ มรรค ก็คือ วิธีการที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนให้กับสาวก เพื่อจะได้รอดจากการเวียนว่ายตายเกิด ดังนั้น กรรมฐาน ก็เป็นสิ่งสำคัญเพราะเป็นวิธีการ ไม่ใช่คัมภีร์ ส่วนกรรมฐาน จะเลิศ จะดี นั้นเป็นเรื่องที่พูดได้ยาก เพราะว่า กรรมฐาน ก็มีหลายแบบแตกต่างกันไป แต่ส่วนกรรมฐาน กัจจายนะ นี้เป็นกรรมฐานที่สืบทอดกันมาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล มีเสื่อม มีเจริญ มีผู้สืบทอดบ้างไม่มีบ้าง เป็นไปตามยุค ตามสมัย บางครั้งก็มีคนเรียนมาก บางครั้งก็ไม่มีใครเรียน ก็เป็นอย่างนี้มา สองพันกว่าปีแล้ว
การที่ ธัมมะวังโส พยายามเผยแผ่ กรรมฐานนี้ก็เพราะพยายามคงรักษาไว้ เพื่อให้กรรมฐานยืนยาวนานไปถึง สิ้น 5000 ปี ตามพุทธทำนาย จะได้มาก น้อย เพียงไร ก็ไม่ได้มีประมาณไว้ แต่ก็พยายามรักษาไว้
ในปัจจุบัน ต้องบอกว่า ยากมากเพราะคนปัจจุบัน ไม่ค่อยมีความอดทนในการฝึกฝนกรรมฐาน ในขณะเดียวกัน พระสงฆ์ในปัจจุบันที่ไม่ปฏิบัติ ก็พยายามสอนธรรมะในแนวทางที่ง่าย ๆ ดูเหมือนว่าแบบง่ายจะทำให้ชีวิตหลุดพ้นได้ ดังนั้นคนสมัยปัจจุบัน จึงมุ่งไปทางง่าย ๆ กันตามที่เขาคิด ประกอบกับ ยุคสมัยปัจจุบัน การสนองตัณหา กิเลส มีมากกว่าเมื่อก่อน ชีวิตคนส่วนใหญ่มุ่งไปทางกามตัณหามากขึ้น สนองกิเลส มากขึ้น โรงหนัง ละคร คลับบาร์ ห้างร้าน โรงแรม การเดินทาง ทั้งหลายเหล่านี้ เข้าถึงได้ง่าย จึงทำให้คนในปัจจุบัน มุ่งไปทางการเรียนรู้มากกว่า การฝึกฝนจิตกัน
ก็ทำไปเท่าที่ทำได้ ทำให้มากขึ้น น้อยลง เป็นไปตามสถานการณ์ เพื่อให้กรรมฐาน ครบอายุ 5000 ปี นั่นเอง
เจริญธรรม / เจริญพร