วิจัยสั้น ๆ นะคะ เพราะอ่านเรื่องยาวของหลวงพ่อฤาษี แล้วเวียนหัว
รู้อย่างหนึ่งคือต้องชำระหนี้สงฆ์ คะ
ตอบคำถามข้อแรกก่อนนะคะ
เอาของวัดไปกิน ไปใช้ โดนสงฆ์มิได้อนุญาต เป็นเปตรแน่ ๆ คะ
แต่ถ้าเอาของวัดไปกิน ไปใช้ โดยสงฆ์อนุญาตแล้วนั้น ก็ใช้ได้อยู่คะ พ้นเวรกรรม แต่ควรชำระหนี้สงฆ์กันบ้าง
ถ้าคิดง่าย ๆ นะคะ อย่าไปมองเรื่องมะม่วง ผลไม้ เลยนะคะ
เอาแค่เราเข้าไปในวัด เปิดไฟฟ้าใช้ เปิดน้ำวัดใช้ ในกิจที่จำเป็น ก็ได้รับอนุญาต แล้วเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้น
คนเป็นเปตรกันเยอะมากเลยคะ เพราะใช้ทรัพย์ของวัดยิ่งกว่า เรื่องมะม่วงอีกนะคะ
ดังนั้น เรื่องเหล่านี้จะปลอดภัยได้ ก็ต้องทำบุญชำระหนี้สงฆ์กันบ้างคะ ไม่งั้นเราก็ใช้หนี้กรรมกันมาก
แต่ก็อีก พระสงฆ์ ไม่มีทรัพทย์มาก่อน และเป็นพระสงฆ์จัดว่าเป็นผู้ไม่มีทรัพย์ ดังนั้นทรัพทย์สินสิ่งของล้วนมาแต่ผู้บริจาคให้ทั้งสิ้นดังนั้น พิจารณาเราผู้บริจาคก็ปรารถนาให้มหาชนที่มาใช้ มาอยู่ มากิน มาร่วมปฏิบัติได้รับอานิสงค์ คือการอำนวยความสะดวกในการปฏิบัติภาวนา คะ
ดังนั้นพิจารณาแล้ว ในสิ่งที่สงฆ์อนุญาตแล้ว โดยเฉพาะเจ้าอาวาสซึ่งท่านปกครองดูแลอยู่อนุญาตด้วยก็ถือว่าไม่เป็นกรรม แต่เราก็ควรจะชำระหนี้สงฆ์กันบ้างนะคะ
ถามการชำระหนี้สงฆ์ ด้วยการสร้างพระพุทธรูปนัน คิดว่าในพระสูตรน่าจะไม่มีเรื่องนี้นะคะ เพราะพระพุึทธเจ้าพระองค์ไม่ค่อยตรัสเรื่องการสร้างรูปแทนพระองค์ ดังนั้นการชำระหนี้สงฆ์ก็นำปัจจัยไปหย่อนตู้บริจาค บำรุงวัด เสนาสนะ ค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า กันบ้างก็น่าจะเพียงพอคะ