สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

"ภูลังกา" ดินแดนอาถรรพ์ในตำนาน!! สมรภูมิสู้รบระหว่าง "พระป่า" กับ "กิเลส" ... สถานที่ที่นักภาวนาต้องลอง สถานที่ต้องห้ามของคนทุศีล!!

"ภูลังกา" เป็นเทือกเขาห้าลูก เกาะกลุ่มกันอยู่ใกล้กับบึงโขงโหลงและภูวัว ท้องที่จังหวัดหนองคาย  เดิมขึ้นอยู่กับอำเภอบ้านแพง แต่ในปัจจุบันเป็นพื้นที่ของอำเภอบึงโขงโหลง ใกล้กับอำเภอเซกา

ภูลังกานั้นเป็นตำนานอันลือเลื่องที่เกี่ยวพันกับศาสนาและคติความเชื่อปรัมปรา มีความลี้ลับอาถรรพ์มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์จนกระทั่งถึงปัจจุบัน ซึ่งเป็นเรื่องพูดยากอธิบายยาก เพราะเป็นเรื่องของนามธรรมที่ทางวิทยาศาสตร์ก็พิสูจน์ไม่ได้  แต่ทั้ง ๆ ที่พิสูจน์ไม่ได้ คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันที่มีการศึกษาสูง ๆ เป็นครู เป็นข้าราชการ ทหาร ตำรวจ และระดับศาสตราจารย์ดอกเตอร์จากต่างประเทศจำนวนไม่น้อย ก็ยอมรับว่า เรื่องความลึกลับนามธรรมเป็นเรื่องวิทยาศาสตร์ทางจิตที่ต้องรับฟังไว้เพื่อศึกษาพิจารณาค้นคว้าต่อไป จะปฏิเสธเสียเลยทีเดียวไม่ได้
 

ภูลังกาเกี่ยวข้องกับตำนานเรื่องพระเจ้าห้าพระองค์ "นโมพุทธายะ" และเป็นเมืองหลวงของชาวบังบดลับแลอันมีเมืองพญานาครวมอยู่ด้วย และยังเป็นสนามรบกับกองทัพกิเลสที่กองทัพธรรมของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ ส่งศิษยานุศิษย์ที่เป็นพระธุดงคกรรมฐานทุกรุ่นทุกสมัยมารบราฆ่าฟันกับกิเลสตัณหาอย่างไม่เคยเลิกราจนกระทั่งถึงทุกวันนี้

พระกรรมฐานที่มีชื่อเสียงเป็นที่เคารพเลื่อมใสของมหาชนที่เคยไปบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ภูลังกามาแล้วก็คือ หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล หลวงปู่สิม พุทธาจาโร ครูบาวัง ฐิติสาโร พระอาจารย์สมชาย เขาสุกิม พระอาจารย์ชา วัดหนองป่าพง พระอาจารย์โง่น โสรโย ฯลฯ






ตามตำนานพระเจ้าห้าพระองค์นั้นกล่าวว่า  กาเผือกได้ตกไข่ห้าฟองที่ภูลังกา  วันหนึ่งเกิดลมพายุใหญ่หอบเอาไข่ปลิวไปตามลม ไข่นั้นได้ตกกระจัดกระจายไปในสถานที่หลายแห่ง  ต่อมาไข่นั้นได้ฟักออกมาเป็นพระเจ้ากกุสันโธ พระเจ้าโกนาคมโน พระเจ้ากัสสโป พระเจ้าโคตโม และองค์ต่อไปได้แก่ พระศรีอาริยเมตรัยโยที่จะมาตรัสรู้ในอนาคตอีกประมาณ ๗๕๐ ล้านปี ซึ่งเป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ที่ ๕ ในภัทรกัปนี้ (ตัวเลข ๗๕๐ ล้านปี เป็นเพียงสันนิษฐานของปราชญ์ผู้รู้ อย่าได้ยึดเอาเป็นหลักฐานทางประวัติของพุทธศาสนา)

และยังมีความพิสดารแถมท้ายอีกว่า  กาทั้งหลายไม่กล้าบินผ่านไป เพราะจะต้องถูกอำนาจอาถรรพ์ลึกลับที่ภูลังกาเป็นพายุใหญ่พัดพาพวกกาให้เซถลาปลิวว่อนไปทางป่าเซกา (เขตอำเภอเซกาในปัจจุบัน)

ภูลังกาในอดีตเมื่อห้าสิบปีก่อนนั้นเป็นดงหนาป่าทึบกว้างใหญ่ไพศาล ชุกชุมไปด้วยเสือสิงห์กระทิงแรดและโขลงช้างเถื่อน  แต่ในปัจจุบันนี้ป่าใหญ่หายไปหมดสิ้น กลายเป็นทุ่งโล่งรกร้างและไร่นา  จะพอมีป่าเหลืออยู่รอบ ๆ ภูลังกาบ้างเล็กน้อยเท่านั้น

รอบ ๆ ภูลังกามีวัดป่าตั้งอยู่ประมาณสิบวัด มีทั้งฝ่ายมหานิกายและธรรมยุต  พระสงฆ์องค์เณรรูปใดถ้าบกพร่องในศีลพระวินัยแล้วจะอยู่ไม่ได้นาน ต้องมีอันเป็นไป เพราะพระภูมิหรือเจ้าที่เจ้าทางแรงมาก



ที่มา : www.dhammajak.net (http://www.dhammajak.net)
ณัฐวุฒิ/สำนักข่าวทีนิวส์ : รายงาน
http://www.tnews.co.th/contents/222330 (http://www.tnews.co.th/contents/222330)

แปลกนะ..เรื่องอุกฤตภาวนา

ผมชอบ  หลวงปู่คำคนิง ถ้ำคูหาสวรรค์ มาก

อันถ้าพูดสายอื่น


หลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์ ก็โอเคนะ

แแต่หลวงปู่สุก  เก่งกว่า

เพราะ  เผยแผ่ธรรมยึดแบบแผน มีแบบแผน คงแบบแผนเดิม