พิมพ์

[raponsan]

ลองดู 4 วิธีแก้เบื่องานที่ได้ผลจริงๆ

ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่ทุกๆ ท่าน โยมทั้งหลาย หลวงพ่อพุทธทาสได้สอนเรื่องงานไว้ว่า งานคือชีวิต ชีวิตคืองานบันดาลสุข ทำงานให้สนุก เป็นสุขขณะทำงาน*

โยมทุกท่าน เมื่อเราได้มีโอกาสมาทำงานในที่เดียวกัน ต้องเจอกันทุกวัน แล้วจะอารมณ์เสียใส่กันทำไม บางคนชอบฟาดงวง ฟาดงา ชอบโชว์ให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองเจ๋ง แบบนี้ใครที่อยู่ใกล้ก็พลอยโดนลูกหลงไปด้วย บางคนโดนหางเลข บางคนก็โดนแจ็กพอต แล้วแต่อารมณ์ของเพื่อนร่วมงาน ถ้าเป็นแบบนี้ มันก็คงทำงานด้วยกันลำบาก เพื่อนร่วมงานต้องร้องเพลง อย่างนี้ต้องลาออก อย่างนี้ต้องลาออก จะขอลาออกให้มันรู้แล้วรู้รอดไป เมื่อเป็นแบบนี้บางคนก็เบื่องาน เบื่อการแบ่งพรรคแบ่งพวกในที่ทำงาน ถ้าเป็นแบบนี้ก็จะเป็นคนก็รำคาญ งานก็ไม่สำเร็จ แต่ถ้าเราทำที่ทำงานให้เหมือนบ้าน อยู่กันเหมือนครอบครัว คนก็สำราญ งานก็สำเร็จ

เมื่อเป็นแบบนี้เราท่านทั้งหลายต้องมาศึกษาทฤษฎี การเอาใจเขามาใส่ใจเรา โยมว่าใครคิดค้นทฤษฎีนี้เป็นคนแรก พุทธเจ้า! ไม่ใช่หรอกโยม คนที่คิดทฤษฎีนี้เป็นคนแรก คือหมอผ่าตัดโรคหัวใจชนิดที่ว่าเอาใจคนโน้น มาใส่ใจคนนี้ ไม่ใช่อย่างนั้น! หนุ่มเมืองจันท์พูดมา อาตมาก็พูดต่อ ถ้าโยมจะด่าก็ไปด่าหนุ่มเมืองจันท์ ไม่ใช่อาตมา

พระพุทธเจ้าได้สอนพุทธวิธีการครองใจคน ไว้ดังนี้ เป็นธรรมดาที่ทุกคนต่างต้องการความรักจากคนรอบข้าง บ้างก็แสวงหาด้วยความน่ารัก บ้างก็แต่งตัวให้ดูดี บ้างพูดจาหวานหู เพื่อเรียกร้องหาความรัก แต่วิธีการเหล่านี้ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเสมอไป น่าแปลกที่ว่าบางคนไม่จำเป็นต้องทำตัวให้เด่นดังไม่ต้องแต่งหน้าทาปาก ไม่ได้มียศตำแหน่งสูง แต่กลับเป็นที่รักของคนรอบข้างได้ จะมีวิธีการใดที่เราจะผูกมัดใจคน จนสามารถครองใจคน ได้อย่างถูกต้อง

 

เคล็ดลับในการครองใจคน หรือพุทธวิธีครองใจคน การทำให้คนรอบข้างรักเรา พุทธเจ้าทรงสอนให้ปรับที่ตัวของเราเอง คือ ต้องทำตัวเราให้เป็นคนน่ารักเสียก่อน โดยการปฏิบัติตามสังคหวัตถุ 4 ซึ่งเป็นการปฏิบัติ เพื่อยึดเหนี่ยวน้ำใจกัน ทำให้เกิดความเคารพรักใคร่นับถือ เกรงอกเกรงใจกัน ไม่ว่าใครก็ตาม เมื่อมีหลักสังคหวัตถุ 4 นี้ก็จะทำให้ อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข สังคหวัตถุ 4 มีดังนี้คือ

1. ทาน คือ การให้
เริ่มจากให้รอยยิ้ม คนที่หน้ายิ้มจะน่ารัก คนอื่นก็อยากเข้าใกล้ ถ้าใครหน้ายักษ์ จะหาใครทักก็คงจะยาก เพราะรอยยิ้มคือหน้าต่างของหัวใจ เพียงแค่เรายิ้มก็สร้างมิตรภาพที่ดีให้กันแล้ว ชาวต่างชาติจึงบอกว่าคนไทยยิ้มสวย เพราะว่าเราไม่ได้ใช้หน้ายิ้ม แต่เราใช้ใจยิ้ม ให้น้ำใจ น้ำใจเพียงเล็กที่เรามอบให้ อาจจะได้ความรู้สึกที่ดี ๆ กลับอย่างประมาณค่ามิได้ เขาจึงบอกว่าการออกกำลังกายที่ดีที่สุด คือการก้มลงไปประคองคนอื่นที่ท้อแท้หมดกำลังใจ ให้ลุกขึ้นมาเดินไปพร้อม ๆ กับเรา เป็นการออกกำลังกายที่ดีที่สุด ให้อภัย และขอโทษ การขอที่ไม่น่าอายคือ ขอโทษ การให้ที่ไม่รู้จักหมดคือการให้อภัย ยิ่งให้ยิ่งได้ คือมิตรภาพ ได้เพื่อนดี ๆ กลับคืนมา ได้ศัตรูมาเป็นเพื่อน

2. ปิยวาจา คือ การพูดถ้อยคำที่เป็นที่รัก
มิตรภาพใช้เวลาในการสร้างหลายวัน แต่บางคนกลับทำลายมันลง ด้วยคำพูดไม่กี่คำ ปากของเราเป็นได้ทั้งน้ำผึ้งที่หวานชื่นใจและเป็นได้ทั้งหอกคอยทิ่มแทงคนอื่นให้เจ็บปวด

3. อัตถจริยา คือ การทำตนให้เป็นประโยชน์
คือยังประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อม มองมุมกลับกันเราเป็นลูกน้องเราอยากให้เจ้านายเป็นอย่างไร ถ้าเราเป็นเจ้านาย เราอยากมีลูกน้องอย่างไร

4. สมานัตตา คือ การวางตนให้สม่ำเสมอ
การทำความดี ต้องทำเสมอต้นเสมอปลาย ความดีคนอื่นไม่เห็น แต่เราก็สัมผัสได้

 

โยมทั้งหลาย สิ่งที่เราควรทำด้วยเร่งด่วน
    สิ่งที่ควร ให้ คือ...ให้อภัย

    สิ่งที่ควร เสีย คือ...เสียสละ

    สิ่งที่ควร ทำ คือ...ทำใจยอมรับ

    สิ่งที่ควร หา คือ...หาหัวใจตัวเอง ให้เจอ

           พระมหาสมปอง

ขอบคุณภาพและบทความจาก
http://www.thairath.co.th/content/789067