คำว่า ปรามาส มีอยู่ 2 ความหมาย
ปรามาส ๑- [ปฺรา-มาด] ดูถูก, ดูหมิ่น
ปรามาส ๒- [ปะ-รา-มาด] การจับต้อง, การยึดฉวย, การจับไว้มั่น, การลูบหรือเสียดสีไปมา, ความยึดมั่น;
มักแปลกันว่า การลูบคลำ
ความหมายของคำที่ 2 มักใช้เป็นคำประกอบ ว่า สีลัพพตปรามาส หมายถึง ความยึดมั่นถือว่า บุคคลจะบริสุทธิ์หลุดพ้นได้ด้วยศีลและวัตร
(คือถือว่าเพียงประพฤติศีลและวัตรให้เคร่งครัดก็พอที่จะบริสุทธิ์หลุดพ้นได้ ไม่ต้องอาศัยสมาธิและปัญญาก็ตาม ถือศีลและวัตรที่งมงายหรืออย่างงมงายก็ตาม),
ความถือศีลพรต โดยสักว่า ทำตามๆ กันไปอย่างงมงาย หรือโดยนิยมว่าขลังว่าศักดิ์สิทธิ์ ไม่เข้าใจความหมายและความมุ่งหมายที่แท้จริง,
ความเชื่อถือศักดิ์สิทธิ์ด้วยเข้าใจว่า จะมีได้ด้วยศีลหรือพรตอย่างนั้นอย่างนี้ล่วงธรรมดาวิสัย
ที่มา
http://www.84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปรามาส
เวลาพูดคำว่า ปรามาส โดดๆ มักหมายถึงความหมายแรก เช่น ปรามาสพระรัตนตรัย คือ ดูหมิ่นพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
หรือ ปรามาสพระอริยสงฆ์ เช่น บางครั้งบางคราวเราไปพบกับคุณธรรมอันวิเศษของท่านโดยบังเอิญ ก็ไปคิดว่าท่านเล่นกล เป็นต้น
ทั้งนี้ การอยู่ใกล้พระสุปฏิปันโนที่ท่านอาจเป็นอริยสงฆ์ จึงต้องระมัดระวังสำรวมกาย วาจา ใจ ให้จงดี
มิฉะนั้น จะลงอบายโดยง่าย
ในเบื้องต้นของการเจริญพระกรรมฐาน เราจึงต้องขอขมาพระรัตนตรัย เพราะบางครั้ง เราอาจไม่ทราบว่าเราไปล่วงเกินโดยไม่ได้ตั้งใจ