สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ถ้าคุณรู้ว่า ลูก คุณ โกหกคุณ หลาย ๆ เรื่อง คุณจะทำอย่างไร ?
  ในยุคสมัยนี้ จิตใจเด็ก แตกต่างจากเราเมื่อครั้งเป็นเด็กมากนะครับ เพราะเด็กสมัยนี้ ฉลาดมาก ๆ จนผมคิดไม่ถึงเลยครับว่า เขาสามารถหลอกเราได้อย่างเหลือเชื่อจริง ๆ ไม่เหมือนสมัยที่ผมเป็นเด็กนั้นอาศัยความซื่อ เป็นหลัก แต่อย่างไร เรื่องที่หลอก นั้นไม่ใช่เรื่องจริง สักวันหนึ่งเราก็ต้องรู้ความจริง ตอนนั้นเราควรจะทำอย่างไร ดีครับ เมื่อเรารู้ความจริงว่า เราถูกหลอก สารพัดเรื่อง จากลูกของเรา ไม่ว่าเรื่องเรียน เรื่องงาน เป็นต้น

 คุณจะทำอย่างไร ครับ เมื่อ ความจริงถูกเปิดเผยด้วยตัวคุณเอง .....

  :'( :c017:

ฐานะผมเป็นพ่อลูกสาวอายุ 13 แล้วนะ พอมีประสบการ์ณเรื่องนี้เล็กน้อย

เรื่องเรียน
ตอนลูกสาวเรียน ป.6 ผมถูกคุณครูโทรมาบอกว่าลูกไม่ส่งการงานหลายวิชา จะไม่ให้เข้าสอบ ถ้าจะให้ลูกสอบให้ส่งงานให้ทันอีก 3 วัน
ตายเลย ผมถามลูกๆ อยู่บ่อยๆ ว่ามีอะไรค้างมั๊ย เธอก็โกหกบอกว่าส่งแล้วๆ ไม่มีงานค้าง เป็นอย่างนี้เสมอๆ

ทีแรกผมโมโห มาก  ว่าไปด่าไป ขนาดน้ำตาผมร่วงเองเลย ไม่ต้องพูดถึงลูก เอาแต่ร้องให้ อย่างเดียวอย่างอื่นคงฟังแล้วไม่เข้าใจตอนนี้แน่ๆ
แต่ด้วยความรักที่มีให้เขา รู้ว่าโมโหไปมันก็ไม่ดี แต่กลับโทษตัวเองที่สอนเขาไม่ดี ดูไม่ละเอียดปล่อยให้ไม่ส่งงาน

กลับกันคิดว่าถ้ามัวแต่โมโห แล้วตีลูกจะได้อะไรดีขึ้นหรือเปล่า พอคิดได้ ก็เปลี่ยนวิธี
พอคุยกับเขาดีๆ ถามว่าทำไมถึงโกหก แล้วทำไมไม่บอกความจริง
เธอมองหน้าแบบไร้เดียงสา ว่าหนูไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยสอนเขา มีอะไรก็ขอให้บอกความจริง
แล้วก็ช่วยกันปั่นงานที่ค้างส่ง ให้ทัน ผลก็คือส่งทันได้เข้าสอบ แล้วก็สอบขึ้นชั้นได้ แถมเขาไปสอบเข้าโรงเรียนรัฐ ก็สอบติดอีก

ม.1 ทะเลาะกับเพื่อน
มี message เข้าโทรศัพท์ลูก พอดีเธอไม่อยู่ ผมเลยแอบอ่าน (นิสัยไม่ดีเลย) ก็มีข้อความ หยายคายมากๆ
มาต่อว่าลูกผม ข้อความที่ไม่น่าจะเป็นเด็กนักเรียน ม.1 เลย
ผมโทรศัพท์กลับไปเจ้าของเบอร์ เป็นเสียงเด็กผู้หญิงรับสาย ก็เลยถามไปว่าหนูส่งข้อความมาเบอร์นี้หรือเปล่า
เธอปฏิเสธและจะวางหู ผมเลยพูดกับเธอดีๆ ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้ใส่อารมณ์ บอกว่าไม่ได้โทรมาจะว่าจะด่า แต่อยากรู้ว่าทำไมส่งข้อความ หากมีเรื่องอะไรทะเลาะกัน พ่อก็จะพูดคุยให้เข้าใจกัน
สุดท้ายเธอก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง มีการทะเลาะกันจริงๆ สาเหตุแบบเด็กๆ ทะเลาะกัน

สุดท้ายผมก็สอนทั้งเพื่อน ทั้งลูก ให้คืนดีกัน เป็นเพื่อนกันดีกว่าทะเลาะกัน

 
ม.2 เรื่อง ติดเพื่อนและไม่บอกความจริง
พอเริ่มวัยนี้ เขาเริ่มมีร่างกายเปลี่ยนไปตามวัยแล้ว ก็เริ่มมีความคิดว่าเพื่อนคือสิ่งที่ไกล้ชิดที่สุดและสนุกที่สุดของเขา เขามักจะขอไปบ้านเพื่อนบ่อยๆ ผมก็อนุญาติเสมอ แต่มีข้อแม้ว่าผมไปส่งและรับกลับตรงเวลา
มีครั้งหนึ่งไปเข้าค่าย เนตรนารี 3 วัน พอวันกลับผมก็ไปรอรับ ตั้งแต่ บ่าย 2 เพราะหมายกำหนดการจะมาถึง ร.ร. เวลานี้ (รอที่ทำงาน ปรกติ เธอเลิกเรียนแล้วจะเดินมาหาที่ทำงานเพราะไกล้กัน)
รอจน บ่าย 4 ก็ไม่มา โทรก็ไม่โทรมาบอก โทรกลับก็ไม่ติด
เริ่มกระวนกระวาย เดินไปที่โรงเรียน คุณครูบอกว่าเด็กกลับบ้านหมดแล้ว ลูกผมก็เซ็นต์ชื่อออกไปแล้ว
ตายเลย แล้วไปใหนล่ะนี่ ผมเดินวนเป็นหนูติดจั่น ระหว่าง ที่ทำงาน ร.ร. และสถานที่รอบๆ โรงเรียน ที่คิดว่าลูกจะไป จน 6 โมง ลูกถึงโทรศัพท์มา บอกว่าตอนนี้อยู่บ้านเพื่อน เท่านั้นแหละผมก็ระเบิดอารมณ์ ใส่เธอเลย

พอไปรับเธอ กลับ ก็ยังด่าอีก ด้วยความโมโห
แต่ เกิดคิดได้ว่า แก้ปัญหาด้วยโมโห ใส่เธอคงไม่ใช่วิธีที่ดีและถูกต้องแน่ๆ
เลยลดอารมณ์โมโหลงแบบทันทีทันใด แล้วพูดกับเธอแบบน้ำเสียง "พ่อที่ควรพูดกับลูกแบบรักลูก" อย่างที่เคยเป็นสอบถามก็ได้ความว่า อยากมาบ้านเพื่อน แต่ไม่โทรบอก เพราะกลัวพ่อไม่ให้มา และแบตโทร เพื่อนก็หมด
ผมก็ฟังและอธิบาย ไปว่า พ่อไม่เคยไม่ฟังลูกสักครั้ง พ่อฟังเสมอ และมีเหตุผลพอเสมอ แล้วรู้ได้อย่างไรว่า ถ้าบอกพ่อตรงๆ แล้วพ่อจะไม่ให้ เคยลองแล้วเหรอ
ทำโทษด้วยการลดเงินค่าขนมลง ให้เธอรู้ว่าผิดก็ต้องถูกลงโทษ แต่ไม่ทำร้ายร่างกายและจิตใจเธอ

ตอนนี้เธอก็ยังเป็นเด็กที่สดใสน่ารักในสายตาผมเสมอ ระยะหลังมานี้เธอมีอะไรก็จะเล่าให้ผมฟังเสมอๆ ทุกเรื่อง
(ที่คิดว่าเธอไม่ปิด) คงมีบางเรื่องแหละที่เธอไม่เล่า ก็คิดว่าเธอก็โตขึ้นทุกวันโลกส่วนตัวเธอก็มี ก็ปล่อยๆ เธอบ้างชีวิตของเธอเราเป็นเพียงผู้ดู และผู้พายเรือส่งให้ถึงฝั่ง

ผมได้ความรู้จากลูกสาวผมเพิ่มเติมดังนี้
1. ไม่ใช้อารมณ์แก้ปัญหา โดยเฉพาะความโมโห เพราะมันจะปิดบังความคิดเรา
2. พยายามปลูกฝังให้เขาไว้ใจและพูดคุยกับเรา และให้รู้ว่าเราจะฟังเขาเสมอ
3. ยอมรับและให้อภัยในสิ่งที่เขาทำไปแล้ว ผิดก็ต้องทำโทษ (พอประมาณให้รู้) แต่ไม่ทำร้ายร่างกายและจิตใจ
4. ยอมรับความคิดของเขาอาจไม่ตรงใจไม่ถูกใจเรา หากมันไม่ดีมากๆ ก็ต้องยกเหตุผลอธิบายหักร้าง
5. เข้าใจวัยของเขาในแต่ละวัย ว่าแต่ละวัยของเขาจะมีอะไรบ้าง เช่น วัยนี้จะเริ่มมีเพื่อน อยากแสดงออก อยากให้คนอื่นยอมรับ อะไรทำนองนี้
6. สอดแทรกอะไรบางอย่างทำร่วมกัน เช่นตอนนี้ ผมชอบนั่งสมาธิ แต่ก่อน ผมกลัวคนอื่นจะว่าผมแปลกๆ หลบๆ ซ่อนๆ ในห้องมิดชิด (หามุมสงบ) ตอนนี้ผมบอกเธอตรงๆ เลย นั่งแล้วดีนะ สมองดี ความจำดี และชวนนั่งสมาธิด้วยกัน
7.  สนับสนุนให้เขาได้แสดงออกในสิ่งที่เขาชอบ เช่น เขาอยากร้องเพลงชอบร้องเพลง ก็ให้เขาไปเรียน (ทำเท่าที่เรามีกำลัง) เขาจะได้มีอะไรที่เขาชอบทำและแสดงออก

สำหรับผมแค่นี้ครับ

อนุโมทนา กับคุณ SIVAROJ นะครับ โพสต์ตอบได้ดีครับ แต่ คุณ SIVAROJ ชื่อเหมือนผู้หญิง หรือ ว่าเป็นคุณพ่อครับ
 :c017: :25:

sivaroj เป็นผู้ชายครับ เป็นพ่อของลูก 2 คนครับ

อนุโมทนา ที่คุณพ่อลูกสองมาให้คำแนะนำ เรื่องนี้ครับ สำหรับคนไม่มีลูก นี้คงจะตอบให้ยากนะครับ ต้องคนมีลูกถึงจะตอบได้ดี อ่านข้อแนะนำของคุณ sivaroj แล้ว ประทับใจครับ

   ที่สำคัญ ชือ sivaroj  ศิวโรจน์ เจ้าของสะกดอย่างนี้นะครับ
   ตอนแรกผมก็อ่านเป็น ศิวรจน์ เหมือนกันครับ

  :25: :c017:

มูลเหตุ ของการโกหก ปกปิด พ่อแม่ ก็เพราะอยากให้พ่อแม่ สบายใจ ไม่อยากให้โกรธ
ความคิดแบบเด็ก็เป็นอย่างนี้ นะจ๊ะ

 แต่เมื่อความจริง ที่ปกครองรู้โดย ที่เด็กไม่บอกแ้ล้ว สิ่งที่ต้องทำเป็นอันดับแรก คือ ระงับความโกรธ และ ย้อนกลับไปทำความเข้าใจกับเด็ก และ ใช้ธรรมะข่มกลั้น พยามยามมองให้เห็นปัญหาแท้จริง อย่างที่คุณ ศิวโรจน์ ตอบคือ แทนที่โกรธ แต่มาแก้ปัญหาก่อนดีกว่า

  :88: :25: :49:

"ธรรมะ ปุจฉา"
อนุโมธนา สาธุ ได้คติธรรมดีๆ อีกแล้ว

ขอเสริมข้อสุดท้าย
เรื่อง ความฟุ้งเฟ้อ เมื่อลูกสาวอยากได้ IPhone

ถึงวัยจะเด็กๆ ก็มีความฟุ้งเฟ้อต่างๆ อยากได้ อยากมี โดยเฉพาะถ้าเพื่อนมี เขาไม่มี เขาก็อยากได้เป็นธรรมดา
ผมให้เขาใช้โทรศัพท์เก่าๆ รุ่นโบราณ เป็นของเก่าที่ผมยกให้ สังเกตุ เขาไม่ค่อยใช้โทรศัพท์ต่อหน้าคนอื่น
คงอายเพื่อน เพราะเคยตะล่อมถาม บอกเพื่อนใช้ Iphone กัน

เขาเคยมาขอผมตรงๆ (ไม่นานนี้เอง) ว่าเป็นไปได้มั๊ยอยากได้ Iphone บ้าง
ผมบอกว่าทำไมจะเป็นไปไม่ได้ แต่ถ้าจะซื้อเลยตอนนี้คงไม่ง่ายนะ
เก็บเงินเองส่วนหนึ่ง ทำความดีอีกส่วนหนึ่ง พ่อออกให้ส่วนหนึ่ง คงพอซื้อได้
ผมไม่อยากปฏิเสธเธอทันที เพราะตัวเองก็เป็น อยากได้อยากมี มาก่อน
เหมือนท่าน ธรรมะ ปุจฉา อธิบายไว้ข้างต้น


จนกระทั่ง ลูกชายต้องใช้ Note book ตัวใหม่สำหรับเรียน (เรียน ออกแบบ อยู่ มหาวิทยาลัย ปีสองแล้ว จำเป็นต้องใช้ )

ผมก็พาไปเลือกซื้อ (ก่อนเปิดเทอมนี้) พาไปกันหมด ทั้ง 3 คน
บอกลูกสาว ว่า ที่ซื้อให้พี่ เพราะจำเป็น พี่เขาใช้ในการเรียน และจะเป็นอาชีพของพี่ในอนาคต
อิจฉามั๊ย ถ้าอิจฉา จะพาไปซื้อโทรศัพท์ให้
แล้วก็พาไปดู Galaxy SIII 2x,xxx ก็บอกเขาตรงๆ (ทั้งลูกชาย และลูกสาว)
ว่า พ่อ มีรายได้เท่านี้ ดูเหมือนเยอะ แต่พ่อก็มีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง ต้องเก็บอะไรบ้าง เหลือเท่าไร
และถ้าพ่อซื้อให้สองคน พ่อต้องอด ต้องงดอะไรบ้าง

ลูกสาวบอกว่า "หนูไม่เอาแล้ว แพงก็แพง กลัวพ่อเหนื่อย" แต่ยังบอกว่า  ไว้เก็บเงินเองรอซื้อ IPhone 10 แล้วกัน

ความฟุ้งเฟ้อ อยากได้อยากมี มันเป็นกิเลส สำหรับทุกคนไม่ว่าวัยใหน หวังว่าถึงเวลา ลูกสาวจะลดละได้บ้าง

สาธุ ครับ
มีประโยชน์ นะครับ เพราะเป็นเรื่องใกล้ตัวนะครับ

  :25: :25: :25:

มีความเห็นที่มีประโยชน์ มากคะ ขึ้นชื่อว่า ลูก ไม่ว่าจะเป็นลูกชาย หรือ ลูกสาว ก็มีปัญหา ได้เช่นกันคะเมื่อก่อนดิฉันได้รับฟังมาว่า มีลูกชายไม่มีปัญหา แต่พอมีจริงปัญหามันก็มีเยอะ จะเริ่มมีตอนอายุ 13 ปี ตอนที่เขาเริ่มจะเป็นหนุ่ม การตีกรอบป้องกันสำหรับผู้หญิงทำงานอย่างดิฉัน คือ ขึ้นเวรดึกบ้าง ค่ำบ้าง เช้าบ้าง จึงไม่มีโอกาสเข้าไปดูแลเขาได้อย่างจริงจัง คะ จึงทำให้เกิดป้ญหา คือ ไม่มีคุณพ่อมาช่วยดูแล หย่าร้างกัน จึงทำมีปัญหามาก

   ดังนั้น การที่เราจะถามเอาความจริง จากเขา หรือไปรู้ความจริงมาว่าเขาโกหก เรา ตรงนี้จะสายเกินไป มีประสบการณ์แล้ว คะ ดังนั้น เพื่อไม่ให้เราต้องทุกข์ใจในระยะยาว ต้องยอมทุกข์เล็ก ๆ น้อย ๆ ฝืนกายสังขารบ้างเพื่อที่จะได้เป็นเพื่อนลูกคะ

   อย่างน้อยเราต้องโทษ ตัวเราด้วย ที่ดูแลเขาไม่ดี นะคะ
   อย่าพึ่งไปโทษเด็ก เขาว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น การที่เด็กมีอุปนิสัยอย่างที่เราคิดไม่ถึงก็นั่นมาจากอุปนิสัย ที่เรามอบให้ไว้ คะ

   เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านที่มีลูกคะ

    :58: :c017: