เพราะคำว่า "กินดีอยู่ดี มีฐานะ"
จึงทำให้ชีวิตเด็กผู้หญิง คนหนึ่ง ต้องจากบ้านเกิด มาหางาน หาเงินในเมืองใหญ่
เรื่องพอพิมพ์จริง เป็นเล่ม นี่คือ ภาคที่ ๑ ตอนที่ ๑
อันธรรมชาติ ความอยู่รอด ของคนเราก็ต้องมีที่อยู่อาศัย มีเงินใช้สอย มีคนดูแล ยามเจ็บไข้ได้ป่วย และที่สำคัญความมีหน้ามีตา ก็แล้วแต่ความปรารถนา ของแต่ละคน
ที่เมืองหนึ่งจังหวัดหนึ่ง เด็กสาวคนหนึ่ง เธอชื่อว่า อรศรี ( สี ) ปีนี้เธอมีอายุ 16 ปี เพราะความที่ยากจนจึงต้องเดินทางเข้าเมืองหลวง เพื่อมาหาเงินไม่ต่างอะไร จากคนอื่น ๆ ในหมู่บ้าน ทุกคนคิดว่า ขุมทอง ขุมทรัพย์ ก็คือเมืองหลวง เมื่อมาอยู่ที่ใหม่ ก็ต้องหาที่อยู่ ต้องหางาน ดังนั้นจึงมีความลำบาก ในตอนนั้นเธอก็หางานได้ที่แห่งหนึ่ง เป็นเด็กล้างจานหลังร้าน ด้วยค่าแรง วันละ 80 บาท เธอทำอยู่อย่างนั้นจนกระทั่ง เจ้าของร้านก็เลื่อนให้เป็นเด็กเสริฟ เหตุเพราะว่า หน้าตาเธอไม่ได้สะสวย และผิวก็ดำ อวบอ้วนหน่อยๆ
เหมือนโชคจะเข้าข้างเธอ เป็นยามที่เธอจะเริ่มสบาย ก็มีชายหนุ่มทำงานบริษัทเข้ามาทานอาหารที่ร้านนั้นแล้วก็เกิดชอบเธอ ชายหนุ่มคนนีชื่อว่า บุญเลิศ ( บุญ ) เป็นคนหน้าตาดี มีการศึกษา แต่ฐานะก็อยู่ปานกลาง บุญ ได้เริ่มมาจีบ สี แต่เพราะว่า บุญนั้นมีอายุ มากกว่า สี ถึง 11 ปี คือสี อายุ 16 ส่วนบุญ อายุ 27 ปี ดังนั้น สี จึงมักนินทา บุญว่า เป็นคนแก่ หวังกินหญ้าอ่อน เสมอ ๆ กับเพื่อน
แต่บุญก็ไม่ละความพยายาม ในการตามจีบ สี ในขณะเดียวกัน สี ก็มีชายหนุ่มอีกคน ชื่อว่า ชัยพร (ชัย) ทำงานบริษัทเหมือนกันกับ บุญ แต่เป็น บริษัทคูแข่งกัน มาเริ่มจีบ ชัย มีอายุต่างกันกับ สี แค่ 2 ปี สี จึงชอบใจ มักจะไปเที่ยว หรือไปไหนต่อไหนด้วยกัน
ซึ่งทำให้ บุญ อึดอัดและรู้สึกทุกข์ เพราะความรักใน สี ยามรักเข้าครองใจใคร ย่อมทำให้อึดอัด เศร้าซึม เมื่อรู้ว่าจะผิดหวัง ความทุกข์แท้แท้ห่อเหี่ยวก็เกิดขึ้น กับ บุญอย่างเต็มทำให้ การทำงาน ที่ทำอยู่มีประสิทธิภาพน้อยลง แต่ชีวิตต้องเดินต่อ อย่างไร บุญ ก็ทำใจไว้ว่าคงไม่ได้สมหวัง
( ยังมีต่ออีก หลายสิบหน้า )