ปราถนาเป็นโพธิสัตว์ต้องเตรียมตัว
แนวทางแห่งพระโพธิสัตว์
"แนวทางแห่งพระโพธิสัตว์" คือ
"ตนยอมทุกข์ทรมานเพื่อความสุขของผู้อื่น"
แนวทางพระโพธิสัตว์นั้น ท่านมีแต่มีเมตตา
มีแต่ให้ไม่มีการใช้ระเบียบบีบบังคับ
ผู้ศรัทธาก็มาร่วมงาน ถ้าไม่ก็นอนอยู่บ้าน
*ปลานั้นอยู่ในน้ำไม่เคยมารบกวนท่านเลย เหตุไฉนท่านจึงใจบาปไปทำร้ายมันเล่า เพราะฉะนั้นศีลข้อ 1 คือ ละเว้นการฆ่าสัตว์นั้น พระโพธิสัตว์ถือนัก การบำเพ็ญเป็นพระโพธิสัตว์การบำเพ็ญมหาบารมีโพธิสัตว์มี 3 ระดับ ดังนี้
1. ระดับต้น หรือ บำเพ็ญอย่างธรรมดา เรียกว่า บารมีระดับต้น
2. ระดับกลาง ผู้บำเพ็ญจะต้องยอมเสียเลือดเนื้อ เสียอวัยวะน้อยใหญ่
เรียกว่า อุปบารมี
3. ระดับสูง ผู้บำเพ็ญจะต้องยอมเสียแม้ชีวิต เรียกว่า ปรมัตถบารมี การเป็นพระโพธิสัตว์ผู้จะเป็นพระโพธิสัตว์ ต้องพยายามหาเวลาบำเพ็ญจิตของตนให้เข้มแข็ง ภาวะการเป็นพระโพธิสัตว์นั้นต้องใช้เวลาทุกวินาทีให้เป็นประโยชน์ต่อสัตว์โลกและต่อตนเอง สมมติว่ากลางวันเราโปรดสัตว์ กลางคืนเราต้องโปรดจิตวิญญาณของเราเอง
พระโพธิสัตว์ไม่เห็นแก่กิน
พระโพธิสัตว์ไม่เห็นแก่นอน
พระโพธิสัตว์ไม่เห็นแก่พูดและ
พระโพธิสัตว์ไม่เห็นแก่นั่ง
พระโพธิสัตว์ต้องมีอารมณ์แห่งความแน่วแน่ที่จะทำทุกวิถีทางให้จิตวิญญาณของสัตว์โลกสูงขึ้น มีคุณธรรมแห่งการรับกระแสพระโพธิญาณ นั่นคืออารมณ์และสัจจะแห่งพระโพธิสัตว์อารมณ์แห่งการเป็นพระโพธิสัตว์ มีอารมณ์แห่งการให้
มีอารมณ์แห่งการอภัย
มีอารมณ์แห่งการความไม่ยึด
มีอารมณ์แห่งการนิ่งเฉย
มีอารมณ์แห่งการที่จะยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างในกฎของอนิจจัง อนัตตา พระโพธิสัตว์จะมีอารมณ์อย่างหนึ่งว่า หากแม้นเขามาขออะไรแม้แต่ร่างกายก็อุทิศแก่สัตว์โลกได้ เพื่อโพธิธรรม เพื่อโพธิญาณ ถ้าเขาขอแขนก็ตัดแขน ถ้าเขาขอตาก็ควักตา เขาขออะไรก็ต้องให้
คุณธรรมของการเป็นพระโพธิสัตว์ การบำเพ็ญแนวทางของพระโพธิสัตว์นั้น จะต้องมีหลัก มีเกณฑ์ มีสัจจะ มีธรรมะ เขาเรียกว่ามีคุณธรรมแห่งการเป็นพระโพธิสัตว์
คุณธรรมของการเป็นพระโพธิสัตว์นั้น จะต้องมีความแน่วแน่ในการรับทุกขบารมีทุกอย่างแทนสัตว์โลก จะต้องทีความแน่วแน่ในการที่จะถูกอิจฉาริษยานินทากล่าวร้ายจากสัตว์โลกที่ไม่เข้าใจเราตัวเราจะต้องควบคุมจิตใจอย่าให้มีความอิจฉาริษยานินทากล่าวร้ายบุคคลอื่นที่ใส่ร้ายเรา
พระโพธิสัตว์จะไม่มีการอวดตน
พระโพธิสัตว์จะต้องพยายามสำรวจตัวเอง
พระโพธิสัตว์จะต้องพยายามวางอุเบกขา
พระโพธิสัตว์จะต้องมีความนิ่งเป็นอารมณ์แห่งสรณะ
พระโพธิสัตว์จะต้องมีความแน่วแน่ในการที่จะตั้งสัจบารมีในการกระทำงานใด ๆ ที่มีอุปสรรค
พระโพธิสัตว์ถือว่าการอดทนต่อการขัดขวางของมหามารเป็นการบำเพ็ญขันติบารมีอันยิ่งใหญ่
คุณสมบัติของพระโพธิสัตว์ 3 ประการ
มหาปรัชญา หรือ ปัญญาอันยิ่งใหญ่ หมายความว่า จะต้องเป็นผู้มีปัญญาเห็นแจ้งในสัจธรรม ไม่ตกเป็นทาสของกิเลส
มหากรุณา หมายความว่า จะต้องเป็นผู้มีจิตกรุณาต่อสัตว์ทั้งหลายอย่างปราศจากขอบเขต พร้อมที่จะสละความสุขและชีวิตของตนเอง เพื่อช่วยสัตว์โลกให้พ้นทุกข์
มหาอุบาย หมาความว่า พระโพธิสัตว์จะต้องมีวิธีการชาญฉลาด ในการอบรมสั่งสอนผู้อื่นให้เข้าถึงสัจธรรมจริยธรรมของพระโพธิสัตว์ 10 ประการ พระโพธิสัตว์ไม่ปรารถนาเลยว่า ร่างกายจะไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ (มีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา)
พระโพธิสัตว์ครองชีพโดยไม่ปรารถนาเลยว่าจะไม่มีภยันอันตราย (มีภัยอันตรายเป็นธรรมดา)
พระโพธิสัตว์ไม่ปรารถนาเลยว่า จะไม่มีอุปสรรคในการชำระจิตให้บริสุทธิ์ (ย่อมมีอุปสรรคเป็นธรรมดา)
พระโพธิสัตว์ไม่ปรารถนาเลยว่า จะไม่มีมารขัดขวางการปฏิบัติภารกิจ (จะต้องมีมารขัดขวางการปฏิบัติโพธิจิตเป็นธรรมดา)
พระโพธิสัตว์คิดว่าจะทำงานให้นานที่สุด โดยไม่ปรารถนาเลยว่าจะสำเร็จผลเร็ว (ปล่อยวางเรื่องกาลเวลา ทำงานเพื่องาน)
พระโพธิสัตว์คบเพื่อนโดยไม่ปรารถนาจะได้ผลประโยชน์จากเพื่อน (รักผู้อื่นด้วยความบริสุทธิ์ใจ)
พระโพธิสัตว์ไม่ปรารถนาเลยว่าจะให้คนอื่นต้องทำตามใจตนเสมอไปทุกอย่าง (ไม่เห็นแก่ตัว)
พระโพธิสัตว์ทำความดีกับผู้อื่น ไม่ปรารถนาสิ่งตอบแทน (ต้องการให้ผู้อื่นพ้นทุกข์)
พระโพธิสัตว์เห็นลาภแล้ว ไม่ปรารถนาจะมีหุ้นส่วนด้วย (ไม่ปรารถนาในลาภและสรรเสริญ)
พระโพธิสัตว์เมื่อถูกใส่ร้ายป้ายสี ติเตียนแล้ว ไม่ปรารถนาจะโต้ตอบ (การใส่ร้ายป้ายสี เป็นธรรมดาโลก)
หลักปฏิบัติ 10 ประการในการบรรลุธรรมของพระมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร (พระแม่กวนอิม) ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนใจมั่นคง ไม่ท้อถอย ไม่เลิกกลางคัน
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนมีปณิธานแน่วแน่
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนไม่ยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวเราของเรา
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนมีจิตเมตตากรุณา
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนมีความขยันหมั่นเพียร
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนที่ถือศีลห้า เป็นอย่างน้อย
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนมีจิตกุศล ทำแต่ความดี
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนรู้จักแยกแยะความชั่วกับความดี
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนมีความอดกลั้น
ผู้จะบรรลุธรรม ต้องเป็นคนมีจิตสวบเป็นสมาธิ*หลักปฏิบัติ 10 ประการดังกล่าวข้างต้นคือปัจจัยแห่งการบรรลุธรรม
การปฏิบัติตนของศิษย์พระโพธิสัตว์วิธีการปฏิบัติตนของสานุศิษย์ของพระโพธิสัตว์นั้น มีกฎอยู่ว่า
จะต้องอย่ายึดติดในเรื่องโลก จะต้องเหนือโลก
จะต้องอย่าถามในเรื่องของเขา และจะต้องพยายามมองตัวเรา
จะต้องทีเขามาพูดจึงพูดด้วย เขาไม่พูดเราอย่าพูดเพ้อเจ้อฟุ้งซ่านที่มา http://mahayarn.exteen.com/20080716/entry-1
ขอขอบคุณภาพจาก http://item.slide.com/,www.mahasukhavati.com/,www.kamnunaut.com/