|
แสดงกระทู้
|
| This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to. |
 Messages - meditation
|
|
หน้า: 1 [2] 3
|
|
43
|
กรรมฐาน มัชฌิมา / ถามตอบ ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับ กรรมฐาน / Re: อยากได้คำตอบเป็นวิทยาทาน แก่ผู้ทีภาวนาแล้ว เจอสัมภเวสีมาขอส่วนบุญรบกวน ครับ
|
เมื่อ: พฤศจิกายน 10, 2011, 07:29:58 am
|
ในเมื่อ รู้ขนาดนั้น แล้วทำไม ไม่คุยกับเขา และ ถามความต้องการของเขาไปเลย และในเมื่อเขาต้องการส่วนบุญจากเรา ก็น่าจะออกกฏ อะไรได้บ้างในความเป็นส่วนตัว และ อาจจะมีผู้คอยระวังภัยให้ด้วย ถ้าสิ่งที่คุณกล่าวเป็นเรื่องจริง นะคะ ไม่ใช่นึกขึ้นมาเอง ว่าเป็นอย่างนั้น 1. ทำบุญให้แล้วก็ยังมากวน การกวนทำให้นอนไม่หลับ พอนอนไม่หลับ ส่งผลต่อร่างกายในการทำงานวันถัดมา อันนี้ต้องถามเขาเลยว่า ต้องการอะไรกันแน่ ต้องการให้ทำอะไร 2. ครั้นจะไม่ให้บุญ ก็เกรงว่าจะเป็นการใจดำ ครั้นให้ก็จะมาไม่หยุด เมื่อมาไม่หยุด ก็ต้องถามให้รู้ชัดว่่าอะไร แล้ว อาจจต้องมีการต่อรองกันด้วย ออกกฏ 3. เราจะผ่านสภาวะธรรมอย่างนี้ได้อย่างไร เพราะเคยแก้ด้วยการหยุดปฏิบัติเค้าก็ไม่มา แต่เราเองก็ต้องหยุดการสะสมบุญ บางครั้งภาพที่เห็นไม่ใช่เป็นภาพที่จริง บางครั้งก็เป็นอุปาทานที่หลอกเราเช่นกัน เมื่อเราภาวนาไปแล้ว สิ่งที่ต้องรู้แจ้งเห็นจริงอยู่อย่างหนึงก็คือ กายเรา ก็ดำรงอยู่ได้อัตภาพ แค่ช่วงหนึ่ง แม้กายเราก็ต้องแตกดับ แม้จิตเราก็ต้องเป็นเช่นนั้น เหมือนกัน กลัวทำไม ในเมื่อเราก็ต้องเป็นเช่นนั้น ถ้าเราต้องเป็นเช่นนั้น ก็น่าจะหาวิธีการใดที่จะช่วยซึ่งกันและกัน   |
|
|
|
|
46
|
กรรมฐาน มัชฌิมา / ถามตอบ ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับ กรรมฐาน / มีใครเคยลองทำ สมาธิ โต้รุ่งบ้าง คะ
|
เมื่อ: พฤศจิกายน 07, 2011, 08:14:06 pm
|
คือ เคยคิดว่า จะลองทำสมาธิ โต้รุ่ง ถึงเช้า เลยคะ ออกจากสมาธิ แล้วไปทำงานเลยคะ แต่ความง่วง :ก็มักจะบอกว่า อย่าเลย เดี๋ยวทำงานไม่ได้ จะเอาชีวิตการงานไปเสี่ยงกับการภาวนาไม่คุ้ม นะจ๊ะ: เพราะจิต เจตนา ได้คิดอย่างนี้ จึงไม่ได้ลองทำเสียที จึงอยากสอบถาม ผู้มีประสบการณ์ตรง เลยคะ ( น่าจะมีหลายท่าน ในห้องนี้ ) ว่า ถ้าเราต้องการนั่งกรรมฐาน โตุ้รุ่ง กันอย่างนี้เราต้องเตรียมตัวอย่างไร คะ แล้ว ควรใช้ กรรมฐานอะไร คะ ที่ภาวนาได้ถึง รุ่งเช้า โดยไม่ง่วงนอนและไม่ต้องไปนอนต่อ นะคะ คือสนใจวิชากรรมฐาน ส่วนนี้มากคะ  |
|
|
|
|
54
|
กรรมฐาน มัชฌิมา / ถามตอบ ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับ กรรมฐาน / Re: เวลาปฏิบัติกรรมฐาน จำเป็นต้องเกิดปีติ หรือไม่คะ
|
เมื่อ: กันยายน 28, 2011, 09:37:55 am
|
มี ศีล เกิดปราโมทย์ๆ เกิดปีติ ๕ ประการๆ เกิดยุคลธรรม ๖ ประการๆ เกิดสุขสมาธิ ๒ ประการๆ ย่อมทำให้สัมมาสมาธิสมบูรณ์ ที่สมบูรณ์ เพราะเกิด เป็นขั้น เป็นตอนเป็นลำดับ ปีติ เป็นราก เป็นเง่า เป็นเค้า เป็นมูล ของสมาธิ เป็นสัมมาสมาธิ
ลำดับ ขั้น ตอน มองให้เห็นตาม วิสุทธ 7 ประการเลยคะ 1. ศีลวิสุทธ ไปสู่ จิตวิสุทธิ ดังนั้น ศีล เป็นเหตุให้ เกิด ปราโมทย์ ปราโมทย์ เป็นเหตุให้เกิด ปีติ ปีิติ เป็นเหตุให้เกิด ยุคลธรรมหก ยุคลธรรมหก เป็นเหตุให้เกิด สุขสมาธิ สุขสมาธิ เป็นเหตุให้เกิด สัมมาสมาธิ ( ความสมบูรณ์ ของสมาธิ ) ดังนั้นผู้ฝึกในกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ ครูอาจารย์ จึงให้ปฏิบัติซ้ำซาก อยู่ใน พระธรรมปีติ มากที่สุด เพราะปีติ เป็นเง่า เป็นเค้า เป็นมูล ของ สมาธิ นั่นเอง ดังนั้น เหตุของสมาธิ ที่คุณ natthaponson ยกมาไว้ จึงมีความสำคัญอย่างนี้ นะจ๊ะ  |
|
|
|
|
59
|
เรื่องทั่วไป / ข่าวสารเพื่อนถึงเพื่อน / Re: รวม งานบุญ ทอดกฐิน ปี 2554
|
เมื่อ: กันยายน 24, 2011, 08:39:55 am
|
ขอเชิญร่วม ทำบุญทอดกฐิน ปี 2554 ที่วัดบ้านแพะ จ.เชียงใหม่ เนื่องจากครอบ ครัวเราได้เดินทางไป ถวายสังฆทานที่วัดบ้านแพะ ก็เลยถือโอกาสรับงานทอดกฐินสำหรับปี 2554 มา ดังนั้นจึงขอเรียนเชิญท่านผู้มีจิต ศรัทธาร่วมทำบุญทอดกฐินกับทางเรา มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ (คลิกดูรายละเอียดเพิ่มเติมใน Info นะคะ)  |
|
|
|
|
60
|
เรื่องทั่วไป / สอบถามปัญหาชีวิต เปิดใจคุยกัน / Re: ทำใจอย่างไรดีครับ ถ้าคนที่เรารักนั้น กำลังทำร้ายใจเราอย่างมาก
|
เมื่อ: กันยายน 12, 2011, 08:20:28 pm
|
ไม่ควรประมาท กับชีวิต นะคะ โดยเฉพาะนักภาวนา ปฏิบัติกรรมฐาน แล้ว การทำ ปาณาติบาต นั้นต้องงดอยู่แล้ว ดังนั้น สัตว์รักชีวิตฉันใด เราเป็นคนเกิดมา ก็ควรต้องรักษ์ชีวิต ด้วยเช่นกัน อย่าส่งเสริม การคิดสั้น ๆ นะคะ ดังนั้น ถ้ามีคนมาแสดงความประสงค์ ว่าจะปลิดปลงชีวิตลง ด้วยสาเหตุ แห่งทุกข์ นานับประการ ในฐานะเราเป็นที่ปรึกษา ที่เขาไว้ใจ ถึงจะเหนื่อยหน่อย ก็ต้องชี้ทางที่ถูก ให้เขารับทราบ คะ |
|
|
|
|
66
|
เรื่องทั่วไป / สอบถามปัญหาชีวิต เปิดใจคุยกัน / Re: อยากแก้แค้น คนที่ทอดทิ้งเรา และย่ำยีศักดิ์ศรี
|
เมื่อ: สิงหาคม 20, 2011, 07:46:21 am
|
คำสาปแช่ง จะมีผล หรือ ไม่มีผล ก็จัดได้ว่าเป็นการผูกเวรกรรมกันไว้ ซึ่งผลกรรมเป็นสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายว่าจะเกิดขึ้นอย่างไร เพราะเป็นเรื่องอจินไตย การถอนคำสาปแช่ง นั้นจึงเป็นเรื่องดี เพราะการถอนนั้นต้องประกอบด้วยกุศลจิต การถอนคำสาปแช่ง มีขั้นตอนดังนี้ 1. ขอบารมีธรรมจาก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ช่วย 2. อธิษฐานตั้งสัจจะบารมี ว่า เราจะถอนคำสาปแช่งนั้น เพื่อมิให้เป็นการผูกเวร ผูกกรรม กัน สำหรับพิธีการที่ดี แล้ว คงต้องสร้างมหากุศล มาก ๆ ด้วยคะ  |
|
|
|
|
71
|
ธรรมะสาระ / สนทนาธรรม ทั่วไป ตามความชอบใจของท่าน / มหาสุบิน
|
เมื่อ: สิงหาคม 01, 2011, 07:47:14 am
|
|
อรรถกถา อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต จตุตถปัณณาสก์ พราหมณวรรคที่ ๕
๖. สุบินสูตร
อรรถกถาสุปินสูตรที่ ๖
พึงทราบวินิจฉัยในสุปินสูตรที่ ๖ ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า มหาสุปินา ความว่า ชื่อว่า มหาสุบิน เพราะบุรุษผู้ใหญ่พึงฝัน และเพราะความเป็นนิมิตแห่งประโยชน์อันใหญ่. บทว่า ปาตุรเหสุ ํ แปลว่า ได้ปรากฏแล้ว.
ในบทนั้น ผู้ฝันย่อมฝันด้วยเหตุ ๔ ประการ คือ เพราะธาตุกำเริบ ๑ เพราะเคยเป็นมาก่อน ๑ เพราะเทวดาดลใจ ๑ เพราะบุรพนิมิต ๑.
ในฝันเหล่านั้น คนธาตุกำเริบ เพราะดีเป็นต้น เป็นเหตุทำให้กำเริบย่อมฝัน เพราะธาตุกำเริบ และเมื่อฝัน ย่อมฝันหลายอย่าง เช่น ฝันว่าตกจากภูเขา ว่าไปทางอากาศ ว่าถูกเนื้อร้าย ช้างและโจรเป็นต้นไล่ตาม.
เมื่อฝันโดยเคยเป็นมาก่อน ย่อมฝันถึงอารมณ์ที่เป็นมาแล้วในกาลก่อน.
สำหรับผู้ฝันโดยเทวดาดลใจ ทวยเทพบันดาลอารมณ์หลายอย่าง เพราะประสงค์ดีก็มี เพราะประสงค์ร้ายก็มี
เมื่อฝันโดยบุรพนิมิต (ลางบอกล่วงหน้า) ย่อมฝัน อันเป็นบุรพนิมิตของประโยชน์หรือของความพินาศที่ประสงค์จะเกิดด้วยอำนาจบุญ และบาป ดุจพระชนนีของพระโพธิสัตว์ ได้นิมิตในการได้พระโอรส ดุจพระเจ้าโกศลทรงฝันเห็นสุบิน ๑๖ และดุจพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นี้แล ครั้งเป็นพระโพธิสัตว์ ทรงฝันเห็นมหาสุบิน ๕ ประการนี้.
ในฝันเหล่านั้น ฝันเพราะธาตุกำเริบ และเพราะเคยเป็นมาก่อนไม่จริง. ฝันเพราะเทวดาดลใจ จริงบ้าง ไม่จริงบ้าง เพราะว่า เทวดาทั้งหลายโกรธขึ้นมา ประสงค์จะให้ถึงความพินาศด้วยอุบาย จึงแสร้งทำให้ผิดปกติ. แต่ฝันเพราะบุรพนิมิต เป็นจริงโดยส่วนเดียวแท้.
แม้เพราะความเกี่ยวข้องของมูลเหตุ ๔ อย่างเหล่านี้ต่างกัน ฝันจึงต่างกันไป ฝันแม้ทั้ง ๔ นั้น พระเสกขะและปุถุชนย่อมฝัน เพราะยังละวิปัลลาสไม่ได้. พระอเสกขะไม่ฝัน เพราะละวิปัลลาสได้แล้ว.
ก็เมื่อฝันนั้น หลับฝัน ตื่นฝัน หรือว่าไม่หลับไม่ตื่นฝัน.
ในข้อนี้มีอธิบายได้อย่างไร
ผิว่าหลับฝันก็ผิดอภิธรรม ด้วยว่าสัตว์ย่อมหลับด้วยภวังคจิต ภวังคจิตนั้นหามีรูปนิมิตเป็นต้นเป็นอารมณ์ หรือสัมปยุตด้วยราคะเป็นต้นไม่ จิตเช่นนี้ย่อมเกิดแก่ผู้ฝัน หากตื่นฝันก็ผิดวินัย เพราะว่าฝันที่ตื่นฝันด้วยจิต เป็นอัพโพหาริก (เห็นเหมือนไม่เห็น) จะไม่เป็นอาบัติไม่ได้ เพราะล่วงละเมิดด้วยจิตเป็นอัพโพหาริก เพราะแม้ผู้ฝันทำล่วงละเมิดก็ไม่เป็นอาบัติโดยส่วนเดียวเท่านั้น. เมื่อไม่หลับไม่ตื่นฝัน ชื่อว่าไม่ฝัน ก็เมื่อเป็นอย่างนี้ จึงไม่มีฝันและจะไม่มีก็ไม่ใช่. เพราะเหตุไร เพราะผู้ฝันเข้าสู่ความหลับดุจลิง.
สมดังที่พระนาคเสนกล่าวไว้ว่า มหาบพิตร ผู้ที่หลับดุจลิงแลย่อมฝัน.
บทว่า กปิมิทฺธป เรโต ได้แก่ ประกอบแล้วด้วยการหลับของลิง. เหมือนอย่างว่า การหลับของลิงเป็นไปเร็วฉันใด การหลับที่ชื่อว่าเป็นไปเร็ว เพราะแทรกแซงด้วยจิตมีกุศลจิตเป็นต้นบ่อยๆ ก็ฉันนั้น ในความเป็นไปของการหลับใด จิตย่อมขึ้นจากภวังค์บ่อยๆ ผู้ประกอบแล้วด้วยการหลับนั้นย่อมฝัน.
ด้วยเหตุนั้น ฝันนี้จึงเป็นกุศลบ้าง อกุศลบ้าง อัพยากฤตบ้าง. ในฝันนั้นพึงทราบว่า เป็นกุศลแก่ผู้กระทำการไหว้เจดีย์ ฟังธรรมและแสดงธรรมเป็นต้น เป็นอกุศลแก่ผู้ทำปาณาติบาตเป็นต้น พ้นจากสองอย่างนั้นเป็นอัพยากฤตในขณะอาวัชชนจิตนึก และขณะตทาลัมพนจิตยึดฝันนั้นเป็นอารมณ์. ฝันนี้นั้นเพราะมีวัตถุเป็นทุรพล จึงไม่สามารถจะชักปฏิสนธิของเจตนามาได้ ก็เมื่อเป็นไปแล้ว ฝันอันกุศลและอกุศลอื่นอุปถัมภ์ไว้ย่อมให้วิบาก ให้วิบากก็จริง ถึงอย่างนั้น เจตนาในฝันก็เป็นอัพโพหาริก คือกล่าวอ้างไม่ได้เลย เพราะเกิดในที่อันมิใช่วิสัย.
ก็สุบินนี้นั้น แม้ว่า โดยเวลาฝันในเวลากลางวัน ย่อมไม่จริง. ในปฐมยาม มัชฌิมยามและปัจฉิมยามก็เหมือนกัน. แต่ตอนใกล้รุ่ง เมื่ออาหารที่กินดื่มและเคี้ยวย่อยดีแล้ว โอชะอยู่ตามที่ในร่างกาย พออรุณขึ้น ความฝันย่อมจริง. เมื่อฝันอันมีอิฏฐารมณ์เป็นนิมิต ย่อมได้อิฏฐารมณ์ เมื่อฝันมีอนิฏฐารมณ์เป็นนิมิต ย่อมได้อนิฏฐารมณ์.
ก็มหาสุบิน ๕ เหล่านี้ โลกิยมหาชนไม่ฝัน มหาราชาทั้งหลายไม่ฝัน พระเจ้าจักรพรรดิทั้งหลายไม่ฝัน อัครสาวกทั้งหลายไม่ฝัน พระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลายไม่ฝัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลายก็ไม่ฝัน พระสัพพัญญูโพธิสัตว์พระองค์เดียวเท่านั้นย่อมฝัน.
ถามว่า ก็พระโพธิสัตว์ของเราทรงฝันเห็นสุบินเหล่านี้เมื่อไร.
ตอบว่า ทรงฝันในเวลาราตรีกระจ่างของวันขึ้น ๑๔ ค่ำ โดยรู้พระองค์ว่า พรุ่งนี้เราจักเป็นพระพุทธเจ้า. อาจารย์บางพวกกล่าวว่า วันขึ้น ๑๓ ค่ำก็มี.
พระองค์ทรงฝันเห็นสุบินเหล่านี้แล้ว ทรงลุกขึ้นประทับนั่งขัดสมาธิ ทรงดำริว่าถ้าเราฝันเห็นสุบินเหล่านี้ในกรุงกบิลพัสดุ์ จะกราบทูลพระชนก หากพระชนนีของเรายังทรงพระชนม์อยู่ เราก็จะทูลพระชนนี แต่ในที่นี้ไม่มีผู้จะทำนายสุบินเหล่านี้ได้ จำเราผู้เดียวจักทำนาย.
แต่นั้นพระโพธิสัตว์ทรงทำนายสุบินด้วยพระองค์เองว่า สุบินนี้จักเป็นบุรพนิมิตของสิ่งนี้ สุบินนี้จักเป็นบุรพนิมิตของสิ่งนี้แล้ว เสวยข้าวมธุปายาสที่นางสุชาดาในอุรุเวลคามถวาย เสด็จขึ้นสู่โพธิมัณฑสถาน ทรงบรรลุสัมโพธิญาณ ประทับอยู่ ณ พระเชตวันตามลำดับ เพื่อยังมหาสุบิน ๕ ที่พระองค์เห็นแล้วในมกุฬพุทธกาล (เวลาก่อนเป็นพระพุทธเจ้ามกุฏพุทธะ) ให้พิสดาร จึงตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายแล้วทรงเริ่มเทศนานี้.
ในบทเหล่านั้น บทว่า มหาปฐวี ได้แก่ แผ่นดินใหญ่ตั้งอยู่เต็มท้องจักรวาล.
บทว่า มหาสยนํ อโหสิ ได้แก่ เป็นที่สิริไสยาสน์.
บทว่า โอหิโต คือ วางไว้แล้ว. ก็พระหัตถ์นั้นพึงทราบว่ามิได้วางไว้เหนือน้ำ ที่แท้พาดไปเบื้องบนๆ ของมหาสมุทรด้านทิศปราจีนแล้ววางลงที่สุดแห่งจักรวาลด้านทิศปราจีน.
แม้ในบทเหล่านี้ว่า ปจฺฉิเม สมุทฺเท ทกฺขิเณ สมุทฺเท ดังนี้ก็นัยนี้เหมือนกัน.
ท่านเรียกว่า ทัพพติณะ (คือหญ้าคา) ในบทว่า ติริยา นาม ติณชาติ.
บทว่า นาภิยา อุคฺคนฺตฺวา นภํ อาหจฺจ ฐิตา อโหสิ (หญ้าผุดจากพระนาภีตั้ง จดฟ้า) ความว่า หญ้าผุดขึ้นจากพระนาภีเป็นท่อนไม้สีแดงขนาดเท่าคันไถแล้วพุ่งขึ้นๆ อย่างนี้ คือคืบหนึ่ง ๓ ศอก วาหนึ่ง ยัฏฐิ (ไม้เท้า) หนึ่ง คาวุตหนึ่ง กึ่งโยชน์ โยชน์หนึ่งแล้วตั้งจดฟ้าหลายพันโยชน์ ทั้งที่เห็นอยู่นั่นแล.
บทว่า ปาเทหิ อุสฺสกฺกิตฺวา ได้แก่ หนอนไต่พระบาทตั้งแต่ปลายพระนขา.
บทว่า นานาวณฺณา ความว่า นกมีสีต่างๆ กันอย่างนี้คือตัวหนึ่งสีเขียว ตัวหนึ่งสีเหลือง ตัวหนึ่งสีแดง ตัวหนึ่งสีเหมือนใบไม้แห้ง.
บทว่า เสตา ได้แก่ สีขาว คือ ขาวปลอด.
บทว่า มหโต มิฬฺหปพฺพตสฺส ได้แก่ ภูเขาเต็มไปด้วยคูถ สูงประมาณ ๓ โยชน์.
บทว่า อุปริ อุปริ จงฺกมติ ได้แก่ เสด็จจงกรมแต่บนยอดๆ ก็พระพุทธเจ้าทั้งหลายมีพระชนม์ยืน ปรากฏดุจเสด็จเข้าไปประทับนั่งบนภูเขา เต็มไปด้วยคูถประมาณ ๓ โยชน์.
พระผู้มีพระภาคเจ้าครั้นทรงแสดงบุรพนิมิตโดยฐานเท่านี้อย่างนี้แล้ว บัดนี้ เพื่อทรงแสดงถึงการได้พร้อมด้วยบุรพนิมิตนั้นจึงตรัสคำมีอาทิว่า ยมฺปิ ภิกฺขเว ดังนี้.
ในคำนั้น พระอรหัตมรรคของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ชื่อว่าเป็นสัมมาสัมโพธิญาณอันยอดเยี่ยม เพราะให้คุณทุกอย่าง. เพราะฉะนั้น พระโพธิสัตว์นั้นได้ทรงเห็นแผ่นดินใหญ่แห่งจักรวาลใดเป็นฟูกนอนอันเป็นสิริ แผ่นดินใหญ่แห่งจักรวาลนั้นเป็นบุรพนิมิตแห่งความเป็นพระพุทธเจ้า. ได้ทรงเห็นภูเขาหิมพานต์ใดเป็นหมอน ภูเขาหิมพานต์นั้นเป็นบุรพนิมิตแห่งพระสัพพัญญุตญาณ ได้ทรงเห็นพระหัตถ์และพระบาททั้ง ๔ ประดิษฐานบนยอดจักรวาลอันใด อันนั้นเป็นบุรพนิมิตในการประกาศพระธรรมจักรซึ่งใครๆ ให้เป็นไปไม่ได้ ได้ทรงเห็นพระองค์บรรทมหงายอันใด อันนั้นเป็นบุรพนิมิตแห่งความที่สัตว์ทั้งหลายผู้คว่ำหน้าอยู่ในภพ ๓ หงายหน้าขึ้น ทรงเป็นดุจลืมพระเนตรเห็นอันใด อันนั้นเป็นบุรพนิมิตแห่งการได้ทิพยจักษุ. แสงสว่างได้ปรากฏเป็นอันเดียวกันตราบเท่าถึงภวัคคพรหมอันใด อันนั้นเป็นบุรพนิมิตแห่งอนาวรณญาณ (ญาณอันใดไม่มีเครื่องขัดข้อง).
คำที่เหลือพึงทราบโดยนัยแห่งพระบาลีนั้นแล.
จบอรรถกถาสุปินสูตรที่ ๖
-----------------------------------------------------
.. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต จตุตถปัณณาสก์ พราหมณวรรคที่ ๕ ๖. สุบินสูตร จบ.
|
|
|
|
|
74
|
กรรมฐาน มัชฌิมา / ถามตอบ ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับ กรรมฐาน / นั่งสมาธิ แล้ว ติดนิมิต คือ อะไร
|
เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2011, 07:47:10 am
|
ได้ยินเพื่อน ๆ คุยกันมากกว่า นะคะ ว่า นั่งสมาธิแล้ว ติดนิมิต ระวังไว้ พอสอบถามลงไปว่า ติดนิมิต คือ อะไร ก็อธิบายกันแบบไม่ค่อยจะเข้าใจ บางคนก็ตอบมากวน ๆ ว่า ก็ฉันยังไม่มีนิมิต นี่ จะให้ตอบได้อย่างไร ดังนั้น การติดนิมิต จะเกิดกับทุกคน ที่ฝึกสมาธิ จริง ๆ หรือคะ หรือ เป็นแต่คำพูด เตือน ขู่ หลอก เอาไว้ จึงขอสอบถามในห้องนี้เลยนะคะว่า การติดนิิมิต คือ อะไร คะ |
|
|
|
|
76
|
เรื่องทั่วไป / สอบถามปัญหาชีวิต เปิดใจคุยกัน / Re: แก้กรรม สะเดาะเคราะห์ ควรทำอย่างไร ดี
|
เมื่อ: กรกฎาคม 23, 2011, 06:53:47 pm
|
ถ้า ลองตั้งสติ ทบทวน ดูว่าตอนนี้ คุณขาดทุนอะไร หรือ เป็นหนี้อยู่มากหรือไม่ ก็ต้องตั้งต้นมีสติ ด้วย มรณัสสติ ด้วยคะ ว่าอะไร เป็นอะไร นะคะ มีมาก่อน แล้วไม่มี คือ ขาดทุน หรือไม่มีมาก่อน มามีตอนหลัง คือ ขาดกำไร ทั้งไม่มีมาก่อน และ ก็ยังไม่มี คือ เท่าทุน ทั้งไม่มีมาก่อน แต่ กลับมามีภายหลัง คือ กำไร ถ้าพิจารณา จาก บทสั้น ๆ คุณก็สามารถทบทวน ได้คะ เคยคุยกับเพื่อน คนหนึ่งที่ขายขนมอยู่้ที่เพชรบุรี คนอื่นขึ้นราคากันหมด แต่ เธอยังทรงราคาเดิม ถามว่าขายดีกว่าเดิมหรือไม่ เธอก็บอกว่วา ก็ขายได้เท่าเดิม แต่กำไรน้อยลงแค่นั้นคะ ก็เลยถามเธอไปว่า แล้วไม่ขึ้นค่าขนมกับเขาบ้างหรือคะ เธอตอบว่า อยากช่วยคนให้ทุกข์น้อยลงบ้าง ( ฟังแล้วซาบซั้ง จริง ) กำไรยังพอมีอยู่ ไม่อัตคัตไม่มีหนี้สิน พอขายได้ อยู่ได้ ให้คนที่ได้ซื้อไปทาน ลดความทุกข์ลงบ้าง เป็นการช่วยสังคมทางอ้อม เมื่อเดือนก่อนไปเี่ยี่ยมถาม เธอก็ยังตอบว่า ยังพอมีกำไรบ้าง แต่ก็เฉียด ๆ ต้นทุนแล้วแต่ก็ยังไม่ขึ้นราคา ที่ยกให้คุณได้อ่าน ก็อยากให้คุณถอยไปดู เมื่อก่อนกับปัจจุบัน คุณเป็นอยู่อย่างไร ทุกข์มากเพราะทำกิน เพราะอะไร ที่ยกตรงนี้เพื่อที่คุณจะได้นึกทางออกได้อย่างผู้มีสติ นะคะ ไม่ได้ต้องการมาซ้ำเติม คะ อยากให้กำลังใจ คะ |
|
|
|
|
