ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: ทำไมทำทานมามากมาย ก็ไม่บรรลุมรรคผลเสียที  (อ่าน 2876 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28456
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0


ทำไมทำทานมามากมายก็ไม่บรรลุมรรคผลเสียที

เช้านี้ผมมีโอกาสได้ฟังธรรมจากท่านจิตโต(พระอาจารย์สมปอง) ช่วยทำให้คลายข้อสงสัยว่า ทำไมทั้งที่เราเวียนว่ายตายเกิด ได้มีโอกาสทำทานใหญ่ๆมานับชาติไม่ถ้วน แต่ทำไมผลของทานยังไม่สามารถช่วยให้เราบรรลุธรรมได้ มีอะไรที่เราควรทำแต่ยังไม่ได้ทำหรือ ผมจึงสรุปมาให้เพื่อนๆได้มีโอกาสอ่านทบทวนครับ หากมีอะไรผิดพลาดขออภัยในความรู้อันน้อยของผมด้วย

สาเหตุหลักคือขณะที่เราตัดสินใจทำทานนั้น เราทำด้วยกำลังใจที่ยังไม่เต็ม(ทานบารมียังบกพร่อง) เพราะรีบทำเกินไปขณะที่จิตยังไม่ได้ทบทวนศีล(ขาดศีลบารมี) ทำให้จิตไม่สงบตั้งมั่นเป็นสมาธิ(เนกขัมมะบารมี) นิวรณ์จึงยังกวนใจให้ฟุ้งซ่านอยู่ ผลก็คือ

-->จิตยังไม่ได้ถามตัวเองว่าทำทานครั้งนี้เพื่ออะไร จิตจึงยังไม่เกิดปัญญา ที่จะเห็นประโยชน์สูงสุดของการทำทานครั้งนั้นๆว่าชีวิตนี้ไม่เที่ยงควรรีบทำความดี สละของที่แท้จริงมิใช่ของเรา ให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมเถอะ จะได้หมดห่วง ตายเมื่อไรก็ไปพระนิพพานไม่มีอะไรคาใจอีก ของที่ตัดสินใจให้จะถึงผู้รับหรือไม่อย่างไรก็ไม่กังวลแล้ว(ขาดปัญญา เมตตา อุเบกขาบารมี)จึงทำให้

-->จิตขาดการตั้งความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะทำทาน(ขาดอธิษฐานบารมี) เพื่อให้เป็นผลตามปัญญาที่เล็งเห็นจึงทำให้

-->ขาดความเพียร(ขาดวิริยะบารมี),ไม่อดทน(ขาดขันติบารมี) ที่จะทำทานให้สำเร็จเสร็จสิ้นจึงทำให้

-->มักจะเสียสัจจะในการทำทานให้สำเร็จ(ขาดสัจจะบารมี) ล้มเลิกแผนงานกลางคัน หรือไม่ก็ทำไปแล้วยังเกิดรู้สึกเสียดายทีหลัง จิตยังติดกับของที่ให้ไป(ขาดอุเบกขาบารมี)
 


สรุปก็คือ ด้วยความรีบร้อนรีบตัดสินใจทำทานเกินไปในขณะที่ศีลและสมาธิยังไม่ทรงตัว จิตจึงยังไม่ได้ใคร่ครวญจนเกิดปัญญาว่าทำไปเพื่อประโยชน์อะไร ทำให้การทำทานแต่ละครั้งที่เราทำมานับครั้งนับชาติไม่ถ้วนไม่ได้สะสมให้ปัญญาบารมีและบารมีด้านอื่นๆเต็ม ผลที่ต้องการคือการบรรลุธรรม จบกิจในพระศาสนาจึงเกิดขึ้นไม่ได้เพราะเราสร้างเหตุไม่ครบ(บารมี10เราไม่เต็ม)

การที่บารมีเราไม่เต็มจึงไม่ได้เกิดจากเราให้น้อย แต่เกิดจากเราให้โดยไม่มีปัญญาไม่คิดให้แจ้งแทงให้ทะลุ อย่างนี้ต่อให้เราให้ไปจนหมดตัว หรือให้ทานไปอีกกี่ร้อยชาติก็ไม่บรรลุ วิธีแก้ไขคือต้องมีวินัยฝึกวางอารมณ์ใจก่อนให้ทาน

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้อาจจะไม่ตรงเป๊ะกับที่พระอาจารย์ท่านสอน และยังมีเนื้อหาดีๆที่ท่านสอนอีกมากที่ผมจำได้ไม่หมด จึงแนะนำให้เข้าฟังไฟล์เสียงที่ดีมากของพระอาจารย์ได้ที่ http://tamma.homeip.net/


ธรรมะท่านจิตโต
01-มกราคม พ.ศ.2548


ที่มา http://board.palungjit.com/f14/ทำไมทำทานมามากมายก็ไม่บรรลุมรรคผลเสียที-127816.html
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กุมภาพันธ์ 12, 2012, 01:43:39 pm โดย nathaponson »
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ

poepun

  • กำลังแหวกกระแส
  • **
  • ผลบุญ: +1/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 134
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
Re: ทำไมทำทานมามากมาย ก็ไม่บรรลุมรรคผลเสียที
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 11, 2011, 10:13:48 pm »
0
การทำทาน ที่ขาดอุปการะ ทางธรรม

  1.อาบน้ำโคลน ทำทานนี้เพราะเพียงเพื่อ สิ่งตอบแทนเป็นรูปธรรม เช่น อยากถูกหวย อยากดวงดี เป็นต้น

  2.อาบน้ำหอม ทำทานนี้เพราะชื่อเสียง คือ โลกธรรมฝ่ายบวก เช่น ต้องการให้เขาสรรเสริญ ว่าเป็นคนใจบุญ เป็นต้น

  3.อาบน้ำสะอาด ทำทานด้วยความรู้สึกว่าทานนี้เพื่อการสละกิเลส

    ผมเคยไปนั่งฟังพระอาจารย์สนธยา ที่ลานวัดในวันปริวาส เมื่อปีที่แล้วท่านพูดการทำทาน 8 อย่าง

    ผมฟังแล้วปลื้มมาก ๆ ครับ โดยเฉพาะการทำทานข้อสุดท้าย คือการทำทาน ที่เว้นว่างจากเรา จากของเรา

จากตัว จากตนของเรา ( เสียดายปีนี้ไม่ได้ฟังท่านพูดอีก เห็นว่าไม่ได้มา ) ฟังแต่เรื่องเรียไรบอกบุญ จริง ๆ ครับ

ปีนี้

 :25: :25: :25:
บันทึกการเข้า

ครูนภา

  • โยคาวจรมรรค
  • *****
  • ผลบุญ: +25/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 608
  • ภาวนา ร่วมกับพวกท่าน แล้วสุขใจ
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
Re: ทำไมทำทานมามากมาย ก็ไม่บรรลุมรรคผลเสียที
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 12, 2011, 07:21:17 am »
0
ทานที่ไม่มีผล ใหญ่ และ อานิสงค์ ใหญ่ นั้นเกิดจาก

  ทาน ที่ให้ไม่บริสุทธิ์ ทั้งฝ่ายผู้ให้ และ ฝ่ายผู้รับ คะ

 :25:
บันทึกการเข้า
ศรัทธา ปัญญา ขันติ ความเพียร คุณสมบัติผู้ภาวนา
ขอเป็นกัลยาณมิตร กับทุกท่าน ที่เป็นกัลยาณมิตร