พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

"ฉันเป็นผู้ได้ชื่อว่าเป็นผู้นอนหลับง่าย ตื่นง่าย เนื่องด้วยฉันเดินจงกรม กลางคืน พร้อมนั่งกรรมฐาน และยืน พิจารณาธรรม ในเวลา 12 ชม. ปฏิบัติอย่างนี้ 8 ชม. นอน 4 ชม. แต่คนทั้งหลายไม่เห็น และไม่เคยกล่าวชื่นชม ในเวลา 8 ชม. ของเรา เขาเพียงแต่ค่อนแคะและนินทา ในเวลา นอน 4 ชม. ของเราเป็นส่วนใหญ่ ไปที่ไหน ๆ สำนักไหน ๆ ก็อย่างนี้ ฉันฟังทั้งพระ ทั้งเณร กล่าวแดกดัน หัวเราะ ในการนอนของฉัน มาเป็นสิบปี แล้ว เพราะว่าเวลาฉันนอน ฉันจะนอนกรน เสียงดัง ในขณะที่นอนหลับ เคยอยู่วัด พระในวัด เดินมาพูดตรงหน้าต่างว่า พระภาวนากรรมฐาน นอนกรนเสียงดัง อย่างกับหมู ดังนี้ เป็นต้น บางทีฉันหลีกเลี่ยงการปรามาสจากบุคคลเหล่านี้ ก็อธิษฐานไม่นอน ทำเนสัชิกธุดงค์แทน กลายเป็นว่านั่งหลับ แต่ครั้นนั่งหลับ เสียงกรนมันก็เบา พระเณรนำมาล้อด้วยท่วงท่าด้วยวาจา ว่า นั่งหลับคอตก กรนในคอ ครืด ๆ อันที่จริง มันก็ไม่ได้ดังมาก แต่พระเณรบางสำนัก ก็นำไปล้อเลียน ในยามเช้า บางครั้งก็พูดเหยียดหยาม เป็นต้น ดังนั้นท่านที่หัดภาวนา กำลังภาวนาอยู่ อย่าไปใส่ใจเลย กับคำนินทา หรือ สรรเสริญ จงกระทำความเพียร ให้สมควรแก่ฐานะ เถิด ในโลกนี้ อันใคร ๆ จะพ้นจากนินทา หรือ หลงสรรเสริญ เป็นเรื่องที่ทำได้ยากนะจ๊ะ"
ข้อความบางส่วน จากหนังสือเพียงหยดหนึ่งแห่งพระธรรม
บันทึกการภาวนาและการเดินทาง ของ ธัมมะวังโส

[kobyamkala]

 

[Akira]

 

[waterman]

 

[Hero]

 

[bajang]

เรื่องนี้ อ่านให้ดี ลึกซึ้ง นะคะ เพราะว่า มันเป็นเรื่องที่เรา มักมองข้ามกัน
ระหว่าง ความชอบใจ กับความไม่ชอบใจ

 

[Admax]