อุปกรณ์ในการทอผ้า
1. กี่หรือ หูก
เป็นอุปกรณ์ในการทอผ้าให้เป็นผืนตามลวดลายที่ต้องการ
2.ฟันหวีหรือฟีม
มีลักษณะเป็นกรอบโลหะ ภายในเป็นซี่ถี่ ๆ คล้ายหวี
แต่ละเส้นจะให้เส้นด้ายยืนสอดเข้าไปช่องละเส้น เรียงลำดับตามความกว้าง
ของหน้าผ้า จัดเส้นยืมให้อยู่ห่างกันตามความละเอียดของผ้า
3.ตะกอหรือเขา
มีลักษณะเป็นกรอบไม้ หรือโครงเหล็ก
ภายในทำด้วยลวดหรือซึ่โลหะเล็ก ๆ มีรูตรงกลาง
สำหรับร้อยด้ายขึ้น ปกติมี 2 ชุด ถ้าเพิ่มตะกอมาก
จะสามารถสลับสายได้มากขึ้น
4. กระสวย
เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ใส่ด้วยเส้นพุ่งและนำด้าย
พุ่งผ่านช่องว่างของฟันหวี แยกหมู่เส้นยืน
ออกแล้วสอดเส้นด้วยพุ่งกลับ เมื่อเส้นด้ายยืน
ขัดสับกันโดยทำสลับกับการกระทบฟีมเพื่อ
ให้เส้นด้วยเรีงเข้าด้วยกันแน่นเป็นระเบียบ
5.ไม้ไขว้
เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการจัดเส้นด้ยให้เป็นระเบียบ
6.ไม้ค้ำ
ไม้ที่ใช้สอดด้วยยืนไว้ หลังจากนั้บด้ายเส้นยืน
เพื่อทำให้เกิดลวดลายในการทอด้วยเทคนิคพิเศษ
7.ไม้หาบหูก
ใช้ประโยชน์ในการดึงด้ายให้ตึง
8.ไม้ดาบหรือหลาบ
มีขนาด 2-3 นิ้ว ลักษณะแบนยาว ใช้สอดผ่ายด้ายยืนและพลิกขึ้น
ทำให้เกิดช่องว่างให้กระสวยพุ่งผ่าน
9.ไม้แป้นกี่
ที่นั่งของผู้ที่นั้งทอ บางแห่งใช้ไม้แผ่น
บางแห่งใช้ไม้ไผ่สอดด้วยแผ่นไม้ที่ใช้รองนั่ง
10.เชือกเขา
ใช้ดึงเขากับไม้หาบหูกให้ตึง
11.แกนม้วนผ้า
เป็นแกนที่อยู่ตรงกันข้ามกับแกนม้วนด้วยยืนใช้ม้วนผ้าที่ทอเสร็จแล้ว
12.แกนม้วนด้ายยืน
เป็นแกนสำหรับม้วนด้ายยืนเส้นด้ายยืนจะเรียงเป็นระเบียบ
จำนวนเส้นมีมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความกว้างของหน้าผ้า
และความละเอียดของผ้า
ความยาวของเส้นด้ายยืนเท่ากันความยาวของผ้าผืนนั้น
แกนม้วนเส้นด้ายืนจะมีที่สำหรับปรับควมตึงความหย่อนของด้ายยืน
ซึ่งอยู่ด้านหลังเครื่องทอ
เล็ง
ไม้เหยียบหูก
ฟืม
หลอดด้าย
หม้อย้อมผ้า
หลาปั่นด้าย
ฐานข้นด้าย
ที่มา http://multimedia.udru.ac.th/otop50/dexshang/equipment%20weaves.php
ฝากแม่หญิงทั้งสอง ครูนภาและครูอริสาดู หน่อยว่าสองสาวทอหูกข้างบน เป็นคนภาคไหน
พรรษาที่ ๑๘- จำพรรษาที่จาลิกบรรพต เมืองจาลิกา
- หลังออกพรรษา เสด็จเมืองอาฬาวีครั้งที่ ๒ โปรดธิดาช่างหูกบรรลุโสดาปัตติผล
ช่างหูกผู้เป็นบิดาขอบวชสำเร็จอรหัตตผล ตรัสอริยทรัพย์ ๗ ประการ
ที่มา http://www.baanmaha.com/community/thread29145.html
หูก น. เครื่องทอแบบพื้นเมือง.
ที่มา พจนานุกรมอิเล็กทรอนิกส์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒