สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

หลังจากได้ ไปวัดราชสิทธาราม แล้วก็ได้ปฏิบัติและปฏิบัติ ตามเสียงพระอาจารย์ในช่วง หนึ่งทุ่ม

ผมรู้สึกว่า สมาธิผมเปลี่ยนไปอีกแบบครับ พอจะสรุปได้ดดังนี้ครับ เลยนำมาเล่าไว้ให้เพื่อน  ๆ ฟัง

เพราะเห็นว่า ศิษย์กรรมฐานนั้น พูดอารมณ์หรือเล่าให้ฟังซึ่งกันและกันไม่ได้ แต่ผมยังไม่ได้ขึ้นกรรมฐาน

ครับ น่าจะยกเว้น

1.เมื่อเริ่มนั่งกรรมฐาน รู้สึกำหนด ฐานจิตตามได้ แบบรู้สึกไว

2.ไม่มีอาการที่เรียกว่า วูบ ๆ ไม่มี ๆ แต่สติ อยู่กับ พุทโธ และ ฐานจิต

3.เกิดอาการ หนาว สั่น น้ำตาไหล

4.ใจดิ่งอยู่ในอาการ เหมือนรู้สึกตัวอยู่ ตลอดการนั่งกรรมฐาน

5.กำหนดเสียงพระอาจารย์ ได้เป็นเสียงเดียว พร้อมฐานจิต และ พุทโธ คือเสียงอื่น ดับหมด เหลือแต่เสียง

  พระอาจารย์สอนกรรมฐาน

6.รู้สึกแปลก ๆ ตรงที่ว่า เรียนกรรมฐานนั้นชอบเรียนตอนนั่งกรรมฐาน ซึ่ง

7.มีความรู้สึกที่นั่งกรรมฐานไปจนจบรายการเสียงนั้น รู้สึกเหมือนนั่งแค่ 10 นาที

ก็อนุโมทนากับเพื่อน ๆ ด้วยนะครับที่ปฏิบัติได้จริง

ผมจึงมีความเห็นว่า เป็นกรรมฐาน ที่่ปฏิบัติ ได้จริง ๆ ครับตั้งใจจะปฏิบัติต่อไปครับ

ลักษณะ ของ กรรมฐาน ต่างจากกรรฐานในฝ่ายพระจีนบ้างครับ

ตอนที่ผมฝึกนั้น มีการใช้อุปกรณ์่ช่วยเช่น การเคาะไม้ และ การนับประคำ และสวด

ส่วนเมื่อก่อนผมนั่งไปแล้วจะมีอาการวูบ ๆ

การนั่งก็จะนั่งบนเบาะหนา และ เชิดหัวเข่าขึ้น

การภาวนา ไม่ได้พิจารณา อะไรเลย ๆ แต่ก็ติดออกไปทาง นิ่ง ๆ  มากกว่า

ซึ่งการฝึกกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ นั้นเห็นความแตกต่างได้ตั้งแต่ครั้งแรก เลยครับ

 :25: :25: :25: :25:

อนุโมทนา ด้วยคะ
:25:

แต่ผมยังไม่ได้ขึ้นกรรมฐาน

ครับ

ยังไม่ได้ขึ้นกรรมฐาน แต่ทำได้ขนาดนี้แล้ว

สาธุ สาธุ

ไม่สนับสนุนการไม่ขึ้น กรรมฐาน นะคะ

เพราะการขอขมาต่อ พระรัตนตรัย มีความสำคัญคะ

กรรมฐาน คุณ อิสรภาพ อาจจะก้าวหน้ากว่านี้ ถ้าได้ขึ้นกรรมฐาน โดยสมบูรณ์

มาช่วยเล่าเพิ่มอีกคร้า ( เล่าไม่ได้ )

กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ มีข้อห้ามอยู่ตรงที่ว่า

ผู้ปฏิบัติ ห้ามนำอารมณ์ของตนเอง ไปคุยซึ่งกันและกัน

แต่ตอนหมวยนีย์ ไปวัดราชสิทธาราม ช่วงที่รอ หลวงพ่อพระครูอยู่

ก็หลายคน ก็จะคุยว่าปฏิบัติได้ตรงนั้น ตรงนี้ อารมณ์เป็นอย่างนั้น อย่างนี้

ที่เล่าให้ฟัง ไม่ใช่มาตำหนิ

แต่ธรรมดาลูกศิษย์ ก็ดีใจ นะคร้า ถึงได้คุยกันบ้าง .....

 :25: :25:

อนุโมทนาครับ

นิมนต์พระอาจารย์แสดงความเห็นด้วยครับ
 :25:

สำหรับอาการ ที่เกิดนั้นเป็นเพียงเบื้องต้น ในพระธรรมปีติ ขั้นที่ 1

สำหรับ โยม ISSARPAP นั้นถ้าให้ความเคารพต่อพระกรรมฐาน

ควรจะขึ้นพระกรรมฐาน เป็นทางการ การภาวนาจะุรุดหน้ามากกว่านั้น

สำหรับเรื่องหนึ่งที่อาตมาเห็น ดีในพระกรรมฐาน ก็คือ เรื่องของ ภวังค์

ผู้ฝึกปฏิบัติสามารถเดินจิต ในองค์พระกรรมฐาน ก็จะไม่ตกภวังค์

ส่วนการเล่าอารมณ์ พระกรรมฐาน ซึ่งกันและกันนั้นถึงห้ามไว้ ในความ

เป็นจริงด้วยความเป็นปุถุชน ยังมีมานะอยู่บ้าง ดังนั้นผู้ฝึกปฏิบัติเพื่อไม่ให้

สร้างภาวะกดดันซึ่งกันและกัน ก็ไม่ควรพูดระดับของตนเองให้ผู้อื่นฟังนอก

จากพระอาจารย์

โดยส่วนพระอาจารย์ มีลูกศิษย์ ค่อนข้างจำนวนมาก พอทราบเพื่อนที่มาด้วยกัน

ปฏิบัติไปในขั้นที่สูงกว่า ก็ัมักจะมาปรารภ ให้พระอาจารย์สอนกรรมฐานให้เป็นพิเศษ

บางคนถึงกับขอเปลี่ยนขั้น ขอเข้าสะกด สารพัดที่คิดว่าจะทำให้ตนเองนั้นจะเสมอเขาได้

แท้จริง พระกรรมฐานเป็นไปเพื่อกำจัด กิเลส ผู้ฝึกขาดเหตุปัจจัย ในการเพียรในการฝึก

ส่วนใหญ่ จะติดนิสัยนิ่ง ๆ และก็ทิ้ง พุทโธ เพราะติดนิสัยแบบเก่า ในส่วนนี้ต้องทุบกำแพง

ออกมาด้วยการภาวนา ไม่ให้ขาด ดังนั้นการนับจะทำให้เกิดการประคองอารมณ์ และ สติ

จะสามารถผูกจิตได้ ในองค์กรรมฐาน ยิ่งผู้ฝึกมีอารมณ์ ในพระกรรมฐาน มากขึ้นเท่าใด

สติ ก็จะอยู่กับ พุทโธ มากขึ้น ในระดับของ พุทโธ ก็บอกแล้ว มี 3 ระดับ

คือ ขั้นตรี สามารถกำหนด ฐานจิต และ พุทโธ ลงได้บ้าง

    ขั้นโท สามารถกำหนด ฐานจิต และ พุทโธ จนเข้าถึงลักษณะได้

    ขั้นเอก สามารถกำหนด ฐานจิต และ พุทโธ จนเข้าถึงรัศมีได้


ดังนั้น ผู้ที่ไม่ได้ขึ้น กรรมฐาน จึงไม่ได้รับการถ่ายทอด ในขั้นที่สูงขึ้นหากยังไม่ขึ้นกรรมฐาน

ส่วนผู้ขึ้นกรรมฐาน ก็ต้องเก็บอารมณ์ ของปีติ ไว้เพื่อกำหนด ลักษณะ และ รัศมี ให้ปรากฏ

ในส่วนการฝึก กรรมฐาน ในสายเจโต แล้ว ผู้ฝึกจะเกิด โอภาส เป็นสิ่งที่ไม่ขาด และ ขาดไม่ได้

ส่วนผู้ฝึกที่เป็นปัญญาวิมุตติ นั้น ไม่ค่อยจะำกำหนดอะไรได้ ใจจะดึงไปอยู่สภาพนิ่ง ว่างตามวิสัย

ของวิปัสสนา ที่เคยฝึกมา ดังนั้น การสำเร็จของศิษย์ กรรมฐาน จึงแตกต่างกัน

การอนุเคราะห์ ซึ่งกันและกัน นั้นก็คือไม่บอกระดับของตนเอง แก่กัน และกัน

เพราะปุถุชน ไม่ร่วมอนุโมทนาในความสำเร็จ การบอกไปจะไปเร่งเร้า กิเลส นิวรณ์ให้มากขึ้น

การคุยบอกคนนั้น คนนี้อีก ก็เป็นความฟุ้งซ่าน


อธิบายพอแค่นี้เถอะ เพราะคำถามเป็นคำถามที่ต้องชี้แจง ค่อนข้างมากสำหรับ คนที่ไม่เคยปฏิบัติ
 ;) ;)

ขอบพระคุณ พระอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง

จะขอปฏิบัติบูชา พระอาจารย์สืบไป
 :25:

อ่านมาหลายตอน อย่างน้อย ก็มีคุณ อิสรภาพ ที่ไม่ได้ขึ้นกรรมฐาน ปฏิบัติได้อีกผู้หนึ่ง

มี Email ติดต่อแนะนำกันเป็นการส่วนตัวหรือป่าวครับ คุณ ISSARAPAP

 :s_good: :welcome:

น่าสนใจมากครับ กับ การภาวนาของคุณ ISSARAPAP ที่เคยฝึกฝ่าย มหายานมาก่อน
 :)

คุณ ISSARAPAP หายไปไหน ครับมาช่วยถามคำถามเพิ่มหน่อยจะเป็นการดีนะครับ ผมชอบอ่านคำถามของคุณนะครับ

  ขอบคุณ

  :c017: :c017: :c017:

จิตเป็น สมาธิ คือ จิตที่ปราศจาก นิวรณ์ แต่ในขณะที่จิตเป็นสมาธิ นั้น ไม่สามารถกำหนดรู้ได้หรอกว่า หมดนิวรณ์อย่างไร เนื่องด้วยองค์แห่งสมาธิ คือ วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา อุเบกขา ไม่มีเวลาให้เราไปทบทวน นิวรณ์ ดอกนะจ๊ะ เพราะในความเป็นจริง ก็ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่ต้องไปกำหนดไล่นิวรณ์ ให้เหมือนกับ การทบทวนสังโยชน์ อย่างพระอริยะเจ้า

  ดังนั้นพูดโดยรวม ปรากฏการณ์ ที่จิตเป็นสมาธิ ก็คือ อุเบกขา เรียกกันเบื้องต้นว่า ฌานุเบกขา หรือ ปริสุทธุเบกขา อันเกิดจากกรรมฐาน นะจ๊ะ

 เจริญธรรม / เจริญพร

  ;)