พิมพ์

[PISSAMAI]

ขอขยายความโง่ที่มีอยู่ในตัวตนของธรรมฐิตพอเป็นกษัยในอุรา
หลายสิ่งหลายประการที่เราเกลียดชังขยะแขยงนั้น
มันไม่น่าเกลียดน่ากลัวเท่ากับดวงจิตของเราที่ไปเกลียดชังต่อสิ่งนั้น
บางครั้งความรู้สึกที่อยากจะผลักใสไล่ส่งในสิ่งที่เกลียดชัง
หากรู้ไม่เท่าทัน  ก็จะเป็นการยึดติดอีกแบบหนึ่งที่กลับมาทำร้ายตัวเรา
ดูลิงที่โดนกะปิที่มือสิ  มันเพียรถูเพื่อกำจัดกลิ่นกะปิที่มันเกลียดชังให้ออกไปจากมือ แต่ทว่าอดไม่ได้ที่มันจะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิ อยู่ร่ำไป
ทั้งที่รู้ว่ากลิ่นมันนะเหม็นน่าคิดนะ 
เฉกเช่นเดียวกับตัวเรา เราโกรธหรือเกลียดชังต่อสิ่งใด
ก็มักนำสิ่งนั้นมาเก็บไว้ในจิตใจอยู่เสมอ
ทั้งๆ ที่ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์ ก็คงไม่ต่างอะไรกับลิงกับกะปิมากนัก

ครั้งหนึ่งนานมาแล้วเมื่ออ่านเรื่องลิงกำถั่วธรรมฐิตเคยโง่กว่าลิงมาแล้ว
เรื่องมีอยู่ว่า ในอินเดีย ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ลิงชอบโขมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง
โดยใช้ลูกมะพร้าวเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
แล้วใส่ถั่วไว้ในลูกมะพร้าว ซึ่งเป็นของโปรดของลิงนำไปผูกติดกับหลักในสวน ลิงมาที่สวนได้กลิ่นถั่วในลูกมะพร้าว ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว
เวลามันสอดมือมันแบมือตรงๆสอดเข้าไป
แต่พอจะเอามือออกก็ติดที่รูมะพร้าว
เพราะมันกำมือถั่วไว้ซึ่งใหญ่กว่ารูที่เจาะ
ลิงพยายามดึงมือเท่าไหร่ก็ไม่ออก 
แต่ก็กำถั่วไว้แน่น พอชาวบ้านมาจับ วิ่งหนีก็ไม่ได้
เพราะมีมืออยู่ในลูกพร้าวซึ่งติดอยู่กับหลักที่ผูกไว้
สุดท้ายถูกคนจับได้ ลิงหาได้คิดสักนิดเลยว่า
เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้
ธรรมฐิตเคยหัวเราะเยาะลิงมาแล้ว
แต่เมื่อคิดได้ตัวตนเรานี่นะบางครั้งจิตใจ
ก็ไม่ได้ฉลาดไปกว่าลิงสักเท่าไรนัก
เพราะบางเพลาเราก็เอามือถูกะปิแล้วดม
แล้วยังกำถั่วอยู่ในบางครั้งครา
โดยลิงสอนธรรมเข้าเต็มๆเลยแหละงานนี้
ใครที่กำลังเป็นเหมือนลิงถูกะปิและกำถั่วอยู่บ้างละยกมือขึ้น...
ธรรมะสวัสดีขอรับ..

[samapol]

ลิงสอนธรรม ให้คติดีครับ

  ต่อไปเราจะได้ไม่ต้องไปโทษนั่น โทษนี่ ที่มันทุกข์ เพราะมัวแต่โทษนั่น โทษนี่กัน

  แท้ที่จริง เรากำไว้ไม่ปล่อยนี่เอง แหมแต่ว่าการกำก็เป็นนิสัยอยู่แล้ว กว่าจะมีใครมาชี้นำ

  ก็ติดกับดักเข้าไปเสียแล้ว


 

[raponsan]

เรื่องนี้   พิจารณาได้สองข้อธรรม คือ การถือมั่นยึดมั่น และการปล่อยวางละวาง

คนส่วนใหญ่ไม่รู้สึกว่า ตัวเองถือความทุกข์เอาไว้ เลยไม่คิดที่จะปล่อย

คนส่วนหนึ่งรู้ตัวว่าถือทุกข์ กำลังหาทางที่จะปล่อย แต่หายังไม่เจอ

คนอีกส่วนหนึ่งรู้ตัวว่าถือทุกข์ รู้ทางที่จะปล่อยวาง แต่ไม่ยอมทำ

คนอีกส่วนหนึ่งรู้ตัวว่าถือทุกข์ รู้ทางที่จะปล่อยวาง และกำลังทำอยู่

คุยกันย่อๆนะครับ เดี๋ยวจะยาว สรุปก็คือ

อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นทุกข์ ขันธ์ ๕ เป็นของหนัก ทำไมต้องแบกมันไปด้วย ไม่รู้สึกหนักหรือไง

ตัวผมเองก็ยังปล่อยมันไม่ได้ กำลังพยายามอยู่

เรื่องลิงนี้ มีคำเทศน์เรื่อง "ลิงติดตัง" ของหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

สนใจรับฟังได้ที่เว็บฟังธรรม

http://www.fungdham.com/sound/tesk.html
http://www.fungdham.com/sound/popup-sound/tesk/popup-tesk2-65.html