สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ค้นวลี “ยักษ์วัดแจ้ง แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์” พราหมณ์โล้ชิงช้าตกมาตาย มีจริงหรือ.?

ประตูที่ดังคู่กับประตูสามยอด (อยู่ด้านข้างปลายคลองของคลองสะพานถ่าน) คือประตูสำราญราษฎร์ แต่ปากชาวบ้านเรียกกันว่า “ประตูผี” เพราะเป็นทางที่เอาศพออกไปวัดสระเกศ และถนนบำรุงเมืองคือถนนสายที่ออกประตูนี้ก็พลอยเรียก “ถนนประตูผี” กันไปด้วย

แต่ก่อนนี้วัดในเมืองเผาผีไม่ได้ ถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่มี เพราะฉะนั้นใครจะว่าคูเมืองอยู่ที่ไหนนอกจากดูกำแพงเมืองแล้วดูวัดเอาก็ได้ ถ้าวัดอยู่ในกำแพงเมืองแล้วจะไม่มีเมรุเผาศพ

บรรดาคนทั้งหลายที่ตายกันในเมืองต้องเอาศพออกไปเผานอกเมืองทั้งนั้น และส่วนมาก็วัดสระเกศ จนวัดสระเกศมีชื่อในเรื่องแร้งชุม

@@@@@@

เมรุเผาศพแต่ก่อนนี้ไม่ได้ทันสมัยอย่างเดี๋ยวนี้ เป็นเพียงตะแกรงเหล็กแล้วเอาไฟใส่ข้างใต้เท่านั้น การจะเผาก็ต้องแล่เอาเนื้อออกเสียก่อน แล้วเอากระดูกห่อผ้าขึ้นตั้งบนตะแกรง ถ้ายกขึ้นตั้งกันสด ๆ ก็มีหวังไฟดับ

และเมื่อแล่แล้วจะเอาเนื้อไปไว้ไหนล่ะ แร้งรออยู่เป็นฝูง ๆ จะมัดไปฝังให้เสียแรงเสียเวลาทำไม ก็เฉือนแล้วก็เหวี่ยงให้แร้ง ไปทีละก้อนสองก้อน ฉะนั้นจะหาแร้งที่ไหนขึ้นชื่อลือชาเท่าวัดสระเกศเป็นไม่มี

เมื่อผมเด็กๆ นั้นมีคำพูดคล้องจองกันอยู่ 3 ประโยคว่า “ยักษ์วัดแจ้ง-แร้งวัดสระเกศ-เปรตวัดสุทัศน์”

ยักษ์วัดแจ้งนั้นก็รู้ละว่าเป็นยักษ์หิน แร้งวัดสระเกศก็ได้เห็นละจากกรณีนี้ แต่เปรตวัดสุทัศน์นี่ยังไม่ประประจักษ์ เพราะวัดสุทัศน์เองก็ไม่ได้มีเมรุเผาผี แต่มีเสียงว่ากันว่า เนื่องพราหมณ์โล้ชิงช้าตกมาตาย และว่ากันว่าวันดีคืนดีคนแถวนั้นจะได้ยินเสียงเปรตร้องเป็นการขอส่วนบุญ ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องหลอกกันเล่นเพื่อให้คนทำบุญ ได้พยายามอ่านจดหมายเหตุเก่า ๆ ก็ไม่เคยพบกล่าวถึงว่าเคยมีพราหมณ์โล้ชิ้งช้าตกมาตาย

อ่านเพิ่มเติม : ภาพเก่าเล่าตำนาน เรื่อง ห่าลง ตายเยอะ เผาไม่ไหว ยกให้แร้งวัดสระเกศ โดย : พลเอก นิพัทธ์ ทองเล็ก (https://www.matichon.co.th/columnists/news_504219)


เผยแพร่เนื้อหาในระบบออนไลน์ครั้งแรก เมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2562
ที่มา : ศิลปวัฒนธรรม มีนาคม 2525
ผู้เขียน : สันต์ สุวรรณประทีป
เผยแพร่ : วันเสาร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ.2562
ขอบคุณ : https://www.silpa-mag.com/history/article_30355 (https://www.silpa-mag.com/history/article_30355)