เนสัชชิกธุดงค์ คือ การขัดเกลากิเลสแบบหนึ่ง ที่ฝีนธรรมชาติ คือการนั่ง โดยไม่นอน ส่วนใหญ่พระเวลาฝึก
จะใช้ระยะเวลาเฉพาะช่วงหนึ่ง แต่บางรูปท่านก็สมาทานเป็นระยะเวลานาน บางรูปท่านก็สมาทานตลอดชีวิต
รูปไหนที่ทำได้นั้น ก็ขออนุโมทนาด้วย
แต่การฝึก เนสัชชิกธุดงค์นั้น มีผลต่อร่างกายพอสมควรโดยเฉพาะ ระบบของจักษุประสาท นั้นมีปัญหามาก
อาตมาเคยฝึกอยู่ 2 อาทิตย์ติดต่อ ไม่สามารถสะกดกลั้นน้ำตาได้ จะไหลออกตลอดเวลา จนเลิกฝึกไปเพราะ
ต้องหยุดพักรักษาตาที่อักเสบ อันนี้มีผลมากจริง ๆ แต่สมาธิทรงตัวดี สภาพกึ่งหลับ กึ่งตื่น จะมีในช่วง 7 วัน
แรก
ในครั้งพุทธกาล ก็มีพระอรหันต์ใจเด็ด อย่างพระจักขุบาล ที่ปฏิบัติเนสัชชิก จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์
แต่ผลการปฏิบัตินั้น ทำให้ท่านตาบอด ดังนั้นถามว่าเป็น อัตตกิลมถานุโยคหรือป่าวนั้น ก็ขอตอบว่าไม่เป็น
ถามว่าเพราะอะไร ? เพราะว่า ถ้าผู้ใดปฏิบัติในอริยมรรค มีองค์ 8 มีสัมมาทิฏฐิ เป็นประธาน นั้นจัดว่ายัง
เป็นการปฏิบัติทางสายกลาง ถึงเป็นการทรมานตนอยู่บ้าง ก็จัดว่ายังบริสุทธิ์ในท่ามกลาง
ดังนั้น ผู้ฝึกภาวนา สำหรับอาตมาแนะนำก็ปฏิบัติเป็นช่วง ๆ ดีกว่า ปฏิบัติตาม กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ
นั้นง่ายที่สุด แล้ว
เจริญพร