ที่ฉันลบพระสงฆ์ ออก เพราะว่าพระสงฆ์ ส่วนใหญ่ โจมตีฉันเรื่องนี้หาว่าฉันขี้เกียจ ไม่ช่วยกิจสงฆ์ ไม่ช่วยงานวัด มัวแต่เดินกลับไปกลับมา แล้วก็มานั่งหูหลับตา เรียกตัวเอง ผู้ภาวนา
ส่วนใหญ่จะบอกว่า บ้า ตามด้วยคำกระแหนะกระแหน
แทนที่จะอนุโมทนา กุศลที่ฉัน วางเรื่องโลก ไม่มุ่งโลกธรรม เป็นอยู่อย่างสันโดษ เร่งบำเพ็ญเพียร ซึ่งจะได้บุญมากกว่า กลายเป็นว่า กระแหนะกระแหนปรามาสทุกวัน มันก็เท่ากับทำให้เขาตกนรกไปในตัว เมื่อส่งข้อความว่าเป็นการปรามาสไม่ควรทำ กลายเป็นว่ากระหน่ำ ว่า เรายกตัวเองเป็นผู้วิเศษจากเรียกท่าน กลายเป็นไอ้ควาย ทันที
ที่จริงฉันจะไม่ลบก็ได้ แต่เพื่อหลีกเลี่ยงกรรมให้ คิดว่าลบดีกว่า
ครั้นพอลบไป แทนที่จะสำนึกว่าเราหลีกกรรมให้ กลายเป็นว่าส่งคนรู้จักเข้ามาว่า เรากลัว เป็นเต่าหัวหดไปอีก
นี่แหละหนา เขาบอกว่า มนุษย์ ไม่วุ่นวายอยู่ในวัฏฏะสงสาร ลองถ้ามีอคติลงไปแล้ว ทำอย่างไรก็ ไม่ถูกใจ
ฉันคิดว่า ฉันเลือกถูกเป็นการตัดกรรม
คนอื่นอาจจะมองว่า ไม่อดทน หลบปัญหา ไม่เผชิญปัญหา ก็เป็นมุมมองของชาวบ้าน ฉันวิจารณญาณแล้ว ว่าทางออกที่ดีกว่า สำหรับผู้ที่ชอบปรามาส โดยเฉพาะกลุ่มพระสงฆ์ ซึ่งไปดึงเรื่องการเมื่อง การศาสนา การวัด มาแปะมั่วอีรุงตุงนังไปเลย