พิมพ์

[raponsan]

'วาทะ' บนพื้นที่สาธารณะอินเทอร์เน็ต

“สาธารณมติ” ก็คือความเห็นโดยรวมของสาธารณะ ต่อประเด็น หรือต่อปรากฏการณ์ใด ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคม โดยความเห็นนั้นเกิดจากการถกแถลง การแสดงความเห็นและการให้เหตุผลอย่างหลากหลาย

ในสังคมไทย หรือแม้กระทั่งสังคมโลกทุกวันนี้ การเข้าถึงของอินเทอร์เน็ตเป็นไปได้อย่างทั่วถึง ยิ่งในอนาคตที่มีการลดข้อจำกัดเรื่องการเข้าถึงสื่อ และการเข้าถึงการศึกษาได้ อินเทอร์เน็ตจะยิ่งมีบทบาทอย่างมากต่อการเกิดขึ้นของ “สาธารณมติ” ใดๆ ก็ตาม เพราะการแสดงความเห็นทำกันอย่างกว้างขวาง

“สาธารณมติ” ก็คือความเห็นโดยรวมของสาธารณะ ต่อประเด็น หรือต่อปรากฏการณ์ใด ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคม โดยความเห็นนั้นเกิดจากการถกแถลง การแสดงความเห็นและการให้เหตุผลอย่างหลากหลาย จนนำไปสู่การ “อิ่มตัว” ที่ความคิดฝั่งใดฝั่งหนึ่ง เพื่อนำไปสู่การ “ใช้จริง” ในสังคม เช่นออกมาในรูปแบบกฎหมาย

เราคงไม่ต้องพูดกันถึงประชามติทางการเมือง ที่ปัจจุบันก็ยังเถียงกันไม่จบ ว่ารัฐธรรมนูญใหม่ควรมีการทำประชาพิจารณ์หรือไม่ และถ้าจะทำ...ควรทำแบบใด เพราะมันเป็นวาระทางการเมือง แต่มาพูดถึงประชามติที่เกิดขึ้นบนพื้นที่สังคมไซเบอร์ เป็นประชามติในเรื่องที่เราเห็น หรือรับรู้ปัญหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

 

หลายเรื่อง ควรมีการ “ถกแถลง” แลกเปลี่ยนความเห็นกันให้ชัดเจน เพื่อการกำหนดแนวทางในการดำเนินการใดๆ ก็ตาม ถามว่า “สาธารณมติ” ในเรื่องที่เราเห็นปัญหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คืออะไร คำตอบก็ไม่ยาก ลองสังเกตดูตามฟอรั่ม หรือเวบบอร์ดต่างๆ มักจะมีคำถามประเภทหนึ่ง คือคำถามที่ไม่มีคำตอบตายตัว

“คำถามที่ไม่มีคำตอบตายตัว” เหล่านั้น จะวนเวียนกลับขึ้นมา นานๆ ครั้ง หรือบ่อยครั้งแล้วแต่ ขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้นของ “ปรากฏการณ์ทางสังคม” ที่เกี่ยวข้อง เช่น เมื่อเกิดกรณีการฆ่าข่มขืนขึ้นมา ก็จะมีการจุดประเด็นเรื่องการเพิ่มโทษข่มขืนให้ถึงขั้นประหารชีวิตหรือไม่ ซึ่งก็มีผู้แสดงความเห็นหลากหลายทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย

บางครั้งไม่ต้องเกิดปรากฏการณ์ในสังคม แต่มันเป็น “ปัญหาที่ซุกพรม” แอบแฝงอยู่ ก็มีคนหยิบยกเรื่องนี้มาให้เกิดการถกแถลง วิวาทะแสดงเหตุผลก็ได้ เสน่ห์ที่สำคัญของพื้นที่อินเทอร์เนต คือการไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงในการแสดงความเห็น ทำให้บางคนสามารถนำเสนอเหตุผลของตัวได้เต็มที่โดยไม่ต้องคิดถึงผลที่ตามมานัก

 

การแสดงความเห็นเหล่านี้ สิ่งสำคัญคือการ “อ้างอิงหลักฐานและเหตุผล” ที่น่าเชื่อถือ จะทำให้ความเห็นที่เกิดขึ้นมีน้ำหนัก ไม่เลอะเทอะเลื่อนเปื้อน ซึ่งปัจจุบัน ตามฟอรั่ม ตามเวบบอร์ดสาธารณะต่างๆ เราก็เห็นถึงความจริงจังในการให้เหตุผล ชนิดที่ว่า แต่ละคนสามารถสื่อสารออกมาได้เต็มที่และชัดเจน

“เรื่องที่มักจะไม่มีคำตอบตายตัว” ที่เกิดขึ้นทุกวัน ที่พบได้มากนอกจากวิวาทะเรื่อง “ประชาธิปไตยที่เหมาะสม” แล้ว ก็มีความหลากหลาย เรื่องหนึ่งที่พบได้มากคือเรื่องเกี่ยวกับ “อนามัยเจริญพันธุ์” หรือเรื่องเกี่ยวกับความเหมาะสมทางเพศในสังคม ที่มีคำถามอันมีคำตอบไม่ตายตัวมากมาย

 

เริ่มตั้งแต่ว่า การมีแฟนของเด็กวัยรุ่นควรเริ่มเมื่อไร การมีแฟนของวัยรุ่นควรจะดำเนินความสัมพันธ์ในรูปแบบไหน การมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงานในสมัยนี้ เป็นเรื่องปกติหรือเรื่องล้าสมัย เราควรควบคุมการมีเพศสัมพันธ์ของเด็กหรือควรส่งเสริมการให้ความรู้ทางอนามัยเจริญพันธุ์ การคุมกำเนิดแทน ฯลฯ

แค่เรื่องเหล่านี้ ก็เป็นประเด็นที่เถียงกันไม่จบ การไม่เห็นหน้าค่าตา ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริง ลดข้อจำกัดในการแสดงออกได้ระดับหนึ่ง อย่างน้อยก็ไม่ต้องห่วงเรื่องคุณวุฒิ วัยวุฒิในการแสดงความเห็น บางครั้งการพูดเรื่องอนามัยเจริญพันธุ์เหล่านี้ คนมาแสดงความเห็นก็เป็นวัยรุ่นโดยตรง ไม่ใช่แค่ผู้ใหญ่ที่สังเกตการณ์เอาเท่านั้น

 

ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ในเวบบอร์ดพันทิป มีกระทู้เกี่ยวกับเรื่องเด็กท้องก่อนวัยเรียนกระทู้หนึ่ง http://pantip.com/topic/33344971 ซึ่งเนื้อหาค่อนข้างน่าสนใจ เจ้าของกระทู้ได้ตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับการแก้ปัญหาของโรงเรียน เกี่ยวกับเด็กที่ท้องในวัยเรียน ซึ่งโรงเรียนที่ถูกอ้างถึง บีบเด็กให้ออกหลังทราบว่า “ท้อง”

เท่านี้ก็มีข้อถกเถียงกันมากมายว่า สำหรับเด็กวัยรุ่นที่ท้องในขณะเรียนหนังสือ ควรทำอย่างไร? มีคนที่มีความเห็นในเชิงประนีประนอมว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เพราะเป็นถึงอนาคตของเด็ก ก็ควรให้โอกาสเด็กได้ลาคลอดแล้วกลับมาเรียนที่เดิมได้ ไม่ใช่เอาแต่คิดรักษาหน้าของโรงเรียน

 

ซึ่งการเชิญเด็กออก ว่าไปก็ถึงขั้น “ขัดต่อรัฐธรรมนูญ” คือเป็นการละเมิดสิทธิในการศึกษาของเด็ก และนำไปสู่การสร้างประชากรที่ “ไม่มีคุณภาพ” คือไม่ได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอ ก็มีผู้ออกมาแสดงความเห็นในเชิงเห็นด้วยกับแนวคิดนี้มากมายว่า สำหรับเด็กนั้นก็ควรให้โอกาส

แต่ก็มีความคิดเห็นที่มองว่า เด็กก็ต้องยอมรับสภาพ หรือยอมรับผลจากการกระทำของตัวเองบ้าง เพราะถึงแม้ว่าจะไม่โดนแรงกดดันจากโรงเรียน เด็กเองก็อยู่ไม่ได้เพราะแรงกดดันจากสายตาคนรอบข้างที่มองขณะอุ้มท้องมาเรียน และสำหรับเด็กที่ตั้งใจใฝ่ดีจริงแต่พลาดท้อง ก็มีช่องทางการศึกษานอกโรงเรียนให้อีกทางหนึ่ง

 

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พูดถึงกันมากเวลาถกเถียงปัญหาท้องระหว่างตั้งครรภ์นี้ คือตัวผู้ชายที่ทำให้ท้อง ค่อนข้างจะถูกมองเมิน มองข้ามไปจากความรับผิดชอบ ซึ่งสะท้อนลักษณะสังคมที่ยังมีความคาดหวังกับเพศหญิงสูง เป็นหนึ่งในประเด็นที่มีการวิวาทะกันมาก ว่า ในบางเรื่อง...บทบาทของผู้ชายอยู่ตรงไหน

ที่ยกตัวอย่างมา ก็เป็นแค่ประเด็นหนึ่งที่เกิดขึ้นในสังคม และมีการใช้พื้นที่สาธารณะอย่างอินเทอร์เนตในการแลกเปลี่ยนความคิด ในอนาคต...การแลกเปลี่ยนความคิดทางเน็ต อาจกลายเป็นส่วนหนึ่ง หรือเครื่องมือในการกำหนดนโยบายรัฐก็ได้ นี่คือเสน่ห์ของอินเทอร์เน็ตที่เราต่างก็น่าจะเข้าไปมีส่วนร่วม.

คอลัมน์ : ที่เห็นและเป็นอยู่ โดย “บุหงาตันหยง”
www.dailynews.co.th/Content/Article/308413/_วาทะ_บนพื้นที่สาธารณะอินเทอร์เน็ต

[ธัมมะวังโส]

การใช้ วาทะ เป็นดาบสองคม

เมื่อมี วาทะ ก็ มี วิวาทะ เมื่อ วิวาทะ ก็มี การถก ปัญหา แห่ง วิวาทะ

สำหรับด้านพระสงฆ์ อธิกรณสมถะ 7 ประการ นั่นคือ ข้อระงับ ทั้งหมด

แต่ถ้าใช้เพื่อการศึกษา มาที่ตัวเรา จะเป็น ประโยชน์
เว็บกรรมฐาน มีไว้เพื่อการส่งเสริมพระกรรมฐาน ใครมีวาทะมาก ก็ให้ไปคุยกันเอง คุยกับฉันไม่ได้ เพราะฉันสอบลูกศิษย์ด้วยการภาวนา ไม่ใช่สอบด้วยวาทะ เท่านั้น ( การสอบถาม-ตอบ ในสายกรรมฐาน เรียกว่า การสอบปัญญา) แต่ลูกศิษย์ที่สอบปัญญาไม่ผ่าน ก็ไม่ใช่ว่า สอบสมาธิไม่ผ่าน เพราะปัญญา การรู้แจ้งแทงตลอดนั้น มันจะเกิดจากองค์มรรคทั้ง 8 สมบูรณ์ พูนผลตามกำลังการภาวนา

  เจริญธรรม / เจริญพร