เป็นคำถามที่ดี นะ ในเรื่องของภวังคจิต ในหลักอภิธรรม มีเรื่องอธิบายไว้มากไปอ่านกันในนั้นนะจ๊ะ
ทำไม ผู้ฝึกกับพระอาจารย์ ไม่มีภวังคจิต ขอตอบส่วนนี้ เนื่องด้วย
พระพุทธานุสสติเป็น โลกุตรสมาธิ ให้ผลสำเร็จคือ พระโสดาบัน ฝึกได้แล้วไม่เสื่อมดังนั้นผู้ฝึก
ถ้ามีจิตตั้งมั่น ในองค์บริกรรม จิตจักตกเข้าไปสู่ ภวังคจิต อันประกอบด้วยกิเลสเพราะจิตผุดผ่อง
ด้วยองค์ธรรมคือสมาธิ มีผู้ฝึกกับพระอาจารย์ นั่งกรรมฐานได้ไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมงติดต่อ ไม่มีเรื่อง ภวังคจิต
ตกหลุมอากาศอย่างที่เขาว่า แต่จิตก็เป็นสมาธิ ไม่หลุดจากองค์บริกรรม ในพระพุทธานุสสตินั้น เป็นอุปจาระ
สมาธิ ดังนั้นองค์บริกรรมต้องมีอยู่ จนกว่าจะถึง ทุติยฌาน จึงจะหยุดบริกรรม ดังนั้นความผ่องใสด้วยองค์
สมาธิใน พระพุทธานุสสติ มีวิปัสสนาอยู่ในองค์กรรมฐาน เพราะถ้าไม่มีก็เป็นพระโสดาบันไม่ได้ ผู้ฝึกจักตั้งมั่น
ด้วยผลสมาบัติ เป็นสมาธิที่มีวิปัสสนา เป็น ตัตรมัฌชัตุเบกขา
ดังนั้น ไม่มี ภวังค์ ก็พัฒนาจิตเป็น ฌาน ได้ ผู้ที่ฝึกเป็นตก ภวังค์ มีมาก
ตก ภวังค์ มาก ๆ นั้นเป็นเพราะขาดบริกรรม ผู้ปล่อยจิตตกภวังค์ ไม่มีทางเป็นสมาธิได้ เป็นได้แต่หลับ
เมื่อจิตฉลาดขึ้น ก็จะเลิกตกภวังค์ หันมาบริกรรมมากขึ้น ก็จะเป็นสมาธิ ได้
เจริญพร