พิมพ์

[lastman]

ภาษิตไทย นำเสนอวันนี้ครับ "คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า"

 ผมทำงานคร่ำหวอด ในวงราชการก็ อายุงาน30 ปีแล้ว ครับ

 วันหนึ่งๆ สัปดาห์หนึ่งๆ ปีหนึ่ง ๆ ก็ได้ฟังพวกเพื่อน รวมทั้งตัวผมด้วยครับ ที่มักจะบ่นกันเสมอ เรื่องของปัญหา

ในงาน ที่เกิดอุปสรรค ใหญ่ ๆ อันเนื่องจากบุคคลากรที่เป็นระดับเจ้านาย ที่ใหญ่กว่าเรา


   "ความคิดเห็นดี ๆ ผลงานดีๆ ความรู้ดีๆ การพัฒนาดี ๆ  ต้องไปติดแหงกอยู่ที่เจ้านายของเรา"

  ในแวดวงราชการ ก็เป็นอย่างนี้เสมอครับ โอกาสที่คนดี ๆถูกใจเรา มาอยู่ในหน่วยงานนั้น ก็มีน้อยครับ

 ประสพการณ์ที่ผ่านมาเร็ว ๆ นี้ก็เรื่องการเข้าไปช่วยเหลือ คนประสพกับความเดือดร้อนอุทกภัย

  และเห็นความเห็นแก่ตัว ที่ไม่ได้ลงทุนของพวกเจ้านายที่เอาแต่ ปิดทองเบื้องหน้า ด้วยการปิดนามบัตร

  แม็กช์ลงไปในของบริจาค หรือ เปลี่ยนถุงแจก เอาถุงที่มีสกรีินของตนลงไปในถุงที่แจก ( ประสาเราเรียกว่า

 หน้าด้านครับ ) ก็มีการทำกันจริง ๆ แต่ครั้นจะพูดออกไปก็ดูเหมือนว่า จะเป็นอันตรายกับตัวเราก่อนแน่ ๆ

 อันนี้ยังพอทนครับ แต่ที่น่าเกลียดคือ ได้รับของบริจาคมาแล้วไม่เอาไปบริจาค นี่สิครับ คือเอาไปขาย โดย

บอกว่า เห็นใจผมลดราคาให้เป็นพิเศษ ช่วยต่อบุญที่ทำด้วยการบริจาคทรัพย์คนละ 20 บาทซื้อถุงนี้ครับ เพื่อช่วย

คนต่อไป แน่นอนครับก็มีคนซื้อถุง 20 บาท แน่นอนครับ ( อันนี้ทำยังกับ สังฆทานเวียนของพระเลย )

แต่บุญอะไรครับ พี่น้อง ไมได้ลงทุน เขาเอามาบริจาค กับเอาเงินเข้ากระเป๋า ผมเชื่อว่าเรื่องนี้มีคนร้องเรียนไป

แล้วแน่ ๆ ถึงได้เป็นข่าวตาม ทีวี มีการแซวจากนักประกาศข่าว แบบเกรงใจ ว่าไม่น่าทำ กันอย่างนี้

   อ้าวแล้วมันเกี่ยวอะไร กับหัวข้อ ข้างต้นครับ แหม มันเกี่ยวมาก ๆ สิครับ เพราะว่า บรรดาผม เืพื่อนๆ ผม

ไม่ออกอาการวัยรุ่นครับ คือ เซ็ง จริง ๆ กับไอ้พวกเฮงซวย พวกนี้ ( ไม่ได้เจตนาให้หยาบ ครับ ) เพราะแผ่

เมตตาให้แล้ว แต่เขียนให้มัน ออกรสหน่อย จะได้อ่านไม่เบื่อกันก่อน เมื่อวัยรุ่นเซ็ง ( แก่กันแล้วทั้งนั้นครับ )

ก็คิดกันในใจว่า เกษียณอายุราชการกันดีไหม ครับ นี่แหละครับเป็น สาเหตุที่มาของคำว่า คนในอยากออก ครับ

ทีั่นี้พอพวกเราคิดว่า อยากออก ในขณะเดียวกันก็มีการนำตัวแทนมาแทนแล้ว โดยลูกพี่เรานี่แหละครับ ปั้นขึ้นมา

เรียกตัวมาจาก ที่เป็นพวกพ้องกันฝากกันเ้ข้ามา นี่แหละครับ เป็นที่มาของคำว่า คนนอกอยากเข้า

   ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ไม่ใช่อยากจะมาบ่นให้เพื่อนฟัง สิ่งที่ผมต้องการนำเสนอตรงนี้ เป็นเรื่องของ ธรรมะ ครับ

 ธรรมะ เรื่องอะไรครับ เรื่องของความอยากไงละครับ ความอยากเป็นสิ่งที่มนุษย์ ทุกคนต้องมีครับถ้าใครไม่มี

ไม่อยาก ก็เรียกว่า ไม่ใช่มนุษย์ ครับ วิธีการแก้ความอยากพวกนี้เบื้อวต้นสำหรับคนที่กำลังมีความคิดอย่างนี้

นะครับ ผมจะขอนำเสนอแบบ ชาวปุถุชนนะครับ

   ก็คือ 1.ใช้ สติ ปัญญา มองความเป็นจริง อย่าให้ความสำคัญแก่ บุคคล ครับ จงให้ความสำคัญแก่งาน ครับ

         2. การใช้ชีวิตในสังคมนั้น พิจารณาความจริง ต้องให้คนดี มีมากที่สุด และ ให้คนดีมีอำนาจมาก ครับ

  อย่าปล่อยให้คนไม่ดีมีมาก และอย่าให้คนไม่ดีมีอำนาจ ตามพระราชโอวาทของพ่อหลวงแห่งแผ่นดินครับ

         3.ศึกษา หลักธรรม เรื่องอนุสสติ ให้มากขึ้นหน่อยเพื่อจะได้ ฉลาดในการใช้ชีวิต

         4.ฝึก กรรมฐาน เป็นพิเศษ สักหมวด เพื่อระงับใจ ให้เป็นปกติ

         5.อย่าเกษียณ กันก่อนงาน ครับ ถ้าไม่จำเป็น จงทำงานรับใช้ประชาชน ตามปฏิญาณให้ครบวาระครับ

         6.สร้าง ทายาท ทางความคิดในธรรม ไว้ นั่นก็คือการเผยแผ่ธรรมะ ลงไปให้กับคนที่สืบทอดต่อจากเรา

  เหนื่อยหน่อยแต่ต้องทำ ครับเพราะเพื่อโลกที่สงบ

         7.ทำใจไว้ครับ ว่า ในโลกนี้ ไม่มีอะไรยั่งยืนตลอด วัฏฏจักร สลับขึ้น สลับลง ครับ

   อย่าหลง เมื่อมี ยศ มีลาภ มีสุข และ สรรเสริญ เพราะยิ่งมี ก็มีเสื่อม มีทุกข์ มีนินทา ไปพร้อม ๆ กันครับ

         7 ข้อปฏิบัติ นี้ไม่ใช่ว่าจะเกี่ยวกับแวดวง ราชการเท่านั้นครับ แม้ชีวิตประจำวันเราก็อาจ จะเบื่อ ๆ อยากๆ

 เช่นครั้งพุทธกาล เป็นพระ ก็บวช ๆ สึก ๆ เป็นต้น เพราะอะไร เพราะแก้ต้นตอแห่งปัญหาให้ไม่ถูกจุดครับ มัน

ก็จะออก อาการ เบื่อ ๆ  อยาก ๆ ( ทำเป็นคนแพ้ท้องไปได้ )


          หรือเพื่อน สมาชิก มีคำแนะนำที่ดี ๆ ก็ช่วยกันแนะนำเพิ่มเติมด้วยนะครับ

 

 

[pichai]

เมื่อก่อนผมก็ใช้ชีวิต ในแวดวงราชการ ปัจจุบันก็ลาออก หันมาเอาดีทางการทำไร่ แล้วครับ

ก็เป็นกำลังใจในการทำความดี เพื่อ ความดีนะครับ