สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เมื่อวันที่ 5 มีนาคม ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่ามีการพบพระเครื่องเนื้อดินเผา ที่วัดจันทร์ ต.บางพระครู อ.นครหลวง จ.พระนครศรีอยุธยา จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบว่าหน้าโบสถ์มีการปรับพื้นที่หน้าดินกว้าง 10 เมตร ยาว 20 เมตร พระภิกษุสามเณรกำลังช่วยกันคุ้ยเขี่ยกองเศษอิฐเศษปูน พบพระเครื่องเนื้อดินเผาจำนวนมาก

สอบถามพระครูโสภณปริยัตยานุยุต เจ้าอาวาส กล่าวว่า บริเวณที่มีการพบพระเครื่อง เป็นเศษปูน ดิน อิฐที่ทางวัดรื้อมาจากด้านหลังโบสถ์และตัวโบสถ์ของวัดนำมากองและปรับพื้นที่ตั้งแต่ช่วงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2555 ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างโบสถ์หลังใหม่ เนื่องจากหลังเดิมถูกน้ำท่วมเมื่อปี 2554 จนโครงสร้างทรุดโทรมอย่างมาก ตลอดเวลาที่มีการรื้อตัวโบสถ์และลานด้านหลังมีพระเณรทำงานในการื้อและขนย้ายตลอดไม่พบพระเครื่องแม้คิดว่าต้องมีพระเครื่องเก่าที่ฝังเอาไว้

เพราะจากคำบอกเล่าของญาติโยม ว่าโบสถ์ดังกล่าวมีการบูรณะครั้งล่าสุดปี พ.ศ.2360 และมีการฝังพระเครื่องจาก จ.พิษณุโลก กำแพงเพชร พิจิตร และพระนครศรีอยุธยา บรรจุเอาไว้ใต้ฐานโบสถ์และใต้องค์พระประธาน หลวงพ่อขาวที่ชาวบ้านเคารพนับถือ เป็นเรื่องที่แปลกมากว่าตลอดการทำงานไม่พบพระเครื่องเลย ก็คิดว่าคงจะถูกรื้อค้นไปหมดแล้วก่อนที่จะมาเป็นเจ้าอาวาส

อย่างไรก็ตาม ช่วงเช้าวันที่ 4 มีนาคม โยมมาเช่าตึกอยู่ข้างวัดเป็นคนพบคนแรก มานั่งสูบบุหรี่อยู่แล้วเขี่ยดินเล่นๆ พบเป็นพระเครื่องเนื้อดินเผา หลวงพ่อโตวัดบางกระทิง สภาพสมบูรณ์สวยงาม จากนั้นข่าวได้แพร่สะพัดออกไปมีชาวบ้านแห่กันมาขุดคุ้ยหาพระเครื่อง ได้พระเครื่องหลวงพ่อโตวัดบางกระทิง พระรอด นางพระยา ซุ้มกอ และกำแพงไขว้ ได้ขอร้องญาติโยมให้หยุดการค้นหาแล้ว ทางวัดได้ควบคุมพื้นที่และให้พระเณรค้นหาพระเครื่อง เพื่อจะเก็บไว้เพื่อทำพิพิธภัณฑ์ของวัดต่อไป ส่วนที่ชาวบ้านขุดค้นหากันเจอคงไม่ไปขอกลับคืนมา อยากให้ชาวบ้านได้นำไปบูชาเพื่อความเป็นสิริมงคล

นายเจริญศักดิ์ ศรีประโค ช่างผู้รับเหมาสร้างโรงงาน ที่มาเช่าอาคารพาณิชย์ข้างวัดทำสำนักงาน และเป็นผู้ที่พบพระเครื่องคนแรก กล่าวว่า ปกติจะตื่นแต่เช้ามาเดินเล่นอยู่บริเวณที่พบพระเครื่องอยู่เป็นประจำก็ไม่พบอะไร ก่อนหน้าที่จะพบพระเครื่องมีฝนตกลงมาอย่างหนัก นั่งสูบบุหรี่อยู่ใช้ไม้เขี่ยดินเล่นๆ พบพระเนื้อดินเผา สภาพเก่ามีเศษดินติดอยู่ จึงได้ให้เพื่อนๆ ที่มีความรู้ดู ทราบว่า เป็นพระหลวงพ่อโตวัดบางกระทิง จากนั้นพยายามหาอีกแต่ไม่พบ จนมีชาวบ้านสอบถามว่าหาอะไร แล้วต่อมาชาวบ้านก็มาหาพบกันไปมากกว่า 200 องค์แล้ว

ผู้สื่อข่าวรายงานว่าสันนิษฐานจากพุทธลักษณะพระกรุวัดจันทร์ เป็นพระพิมพ์ที่มีด้วยกันหลายพิมพ์ เช่น พิมพ์กำแพงไขว้  พิมพ์ปิดตา พิมพ์ปางรำพึง พิมพ์นางกลีบบัว พิมพ์ซุ้มกอเล็ก พิมพ์พลายเดี่ยวหลังจารตัวเฑาะว์ น่าจะเป็นพระที่สร้างสมัยรัตนโกสินทร์ ประมาณ 150-170 ปี จากลักษณะพิมพ์ทรงและอักขระคาถาที่ประทับด้านหลังองค์พระ เช่น อุ เฑาะว์ นะ

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1362457528&grpid=00&catid=&subcatid= (http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1362457528&grpid=00&catid=&subcatid=)