สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/539117_445721708842622_1679373644_n.jpg)

ทำสมาธิแล้วตัวพอง ตัวเอียง

ชรัญญา โพธิ์สุดตา ปุจฉา :  กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ ดิฉันมีเรื่องรบกวนเรียนถามพระอาจารย์ คือว่าดิฉันฝึกสมาธิด้วยตัวเองที่บ้าน เพราะไม่สะดวกที่จะไปที่วัดหรือสถานที่ปฏิบัติธรรมต่างๆ เวลาที่นั่งไปได้ซักพักจะรู้สึกว่าตัวพองโตขึ้นเรื่อยๆ บางทีก็หายไป บางทีก็เวียนหัว ดิฉันก็จะพยายามตั้งสติจนอาการเหล่านั้นหายไป

แต่อาการที่แย่มากๆ จนไม่เคยแก้ได้คือ นั่งไปสักพักจะเริ่มรู้สึกตัวเอียง และเริ่มเอียงมากขึ้นๆ จนเหมือนหัวไปทาง ตัวไปทาง รู้สึกทรมานมากพอลองขยับตัวเพื่อนั่งใหม่ก็ปรากฏว่านั่งตัวตรงดีไม่ได้เอียง บางครั้งเวลาที่รู้สึกว่าตัวเอียงมากๆ จะลองลืมตาดูสภาพตอนนั้นก็ตั้งตัวตรงดี อาการนี้ดิฉันไม่เคยผ่านไปได้เลย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร และจะแก้ยังไงคะ กราบนมัสการค่ะ

วิสัชนา : คุณคงทำสมาธิแบบเพ่งหรือบังคับจิตให้สงบ จึงเกิดอาการดังกล่าว ซึ่งเกิดจากการปรุงแต่งของจิต เวลาคุณพยายามบังคับจิตให้สงบ จิตจะดิ้นรนขัดขืนเนื่องจากธรรมชาติของจิตนั้นชอบท่องเที่ยว จะเรียกว่าจิต "พยศ" ก็ได้ จึงปรุงแต่งให้เกิดอาการดังกล่าว คุณควรผ่อนคลายจิตลงบ้าง ลดความอยากให้จิตสงบ และพยายามรับรู้อาการทุกอย่างที่เกิดกับใจ โดยไม่พยายามบังคับควบคุม อะไรเกิดขึ้นก็รู้เฉยๆ ไม่ผลักไสต่อต้านหรือยึดมันเอาไว้ คือ มีสติระลึกรู้ทั้งกายและใจ

เชื่อว่าหากทำเช่นนี้ อาการดังกล่าวจะบรรเทาลง หรือถึงเกิดขึ้นก็ไม่นาน พูดอีกอย่างคือพยายามสร้างความรู้สึกตัวให้เกิดขึ้น ถ้ามีความรู้สึกตัวอย่างต่อเนื่อง ปัญหาดังกล่าวก็จะคลี่คลายไปเอง