สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ในบ้านเรามีข่าวพระทำผิดเรื่องเพศปรากฏให้เห็นในสื่อบ่อยๆ ข่าวลักษณะนี้เกิดขึ้นแต่ละครั้งปฏิเสธไม่ได้ว่ามีผลกระทบกับศรัทธาความเลื่อมใสของชาวพุทธไม่น้อย ชาวพุทธบางท่านรู้สึกเสื่อมศรัทธาหยุดใส่บาตรไปเลยก็มี

ผู้เขียนศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (มจร.) วังน้อย อยุธยา คณะพุทธศาสตร์ อินเตอร์เนชั่นแนล ที่นี่เรามีเพื่อนภิกษุมาจากประเทศต่างๆ มากมาย เราพูดคุยกันถึงประเด็นข่าวพระในสื่อ สิ่งหนึ่งที่เพื่อนภิกษุพูดเป็นเสียงเดียวกันก็คือ ‘ประเทศไทยมีภาพลักษณ์เป็นเมืองพุทธที่สวยงามแต่เวลามีข่าวพระทำผิด เหตุใดจึงมีการประจานข่าวในสื่อกันอย่างโจ่งแจ้งทั้งในโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์และอินเทอร์เน็ตแบบไม่มีการให้เกียรติกันเลย’

นี่เป็นน้ำเสียงของพระภิกษุต่างชาติที่แสดงความห่วงใยต่อสถานการณ์พุทธศาสนาในบ้านเรา แต่ละท่านแสดงความเห็นว่าที่ประเทศบ้านเกิดของท่านก็มีพระประพฤติผิดทางเพศเช่นกันเพราะพระก็ยังเป็นมนุษย์ปุถุชน เพียงแต่กระบวนการจัดการจะไม่มีการปล่อยให้สื่อลงข่าวประจานกันไปทั่วประเทศแบบนี้

 :welcome: :welcome: :welcome:

ท่านบุญลี เชร็ง (Ven.Bunly Chhreng) พระเพื่อนชาวกัมพูชาเล่าว่าที่กัมพูชากรณีพระประพฤติล่วงละเมิดวินัยทางเพศ พระผู้ใหญ่จะเข้าไปตรวจสอบ หากมีความผิดจริงก็จะให้สึก และจะไม่มีการให้สื่อเข้าไปทำข่าว

ท่านอะดิจจะ (U Ardicca) เพื่อนพระชาวไทยใหญ่จากรัฐฉานเล่าว่า ประเทศพม่าประกอบด้วยหลายรัฐหลายเชื้อชาติ แต่เวลามีพระกระทำผิดเรื่องเพศโดยรวมแล้วมีวิธีการปฏิบัติเหมือนกันคือพระผู้ใหญ่จะเข้าไปตรวจสอบ หากผิดจริงก็จะให้สึกและจะไม่มีการให้สื่อเข้าไปทำข่าว เพราะชาวพม่ารู้ดีว่าข่าวแบบนี้เสนอไปก็ไม่เป็นประโยชน์กับสาธารณะ มีแต่จะทำให้ชาวพุทธเสื่อมศรัทธาลงไป

ท่านวันกวางกึง (Ven.Van Quang Cuong) เพื่อนพระชาวเวียดนามเล่าว่ากรณีพระประพฤติล่วงละเมิดวินัยทางเพศ คณะสงฆ์เวียดนามมีกระบวนการจัดการภายในกันเองจะไม่ให้ตำรวจ หรือฆราวาสเข้ามายุ่งเกี่ยว หากมีความผิดก็ให้สึกพร้อมกับมีการควบคุมไม่ให้เป็นข่าวในสื่อ

ท่านแอริค อวาเล (Ven. Eric Awale) เพื่อนพระชาวเนปาลเล่าว่าในกรณีมีพระประพฤติล่วงละเมิดทางเพศ พระผู้ใหญ่จะเข้าไปจัดการไต่สวนหาความจริงหากมีความผิดก็ให้สึก ส่วนหนังสือพิมพ์จะลงข่าวเพียงเนื้อความสั้นๆ ไม่ถูกนำมาประจานขึ้นหน้าหนึ่งและไม่มีการเผยแพร่ภาพพระผู้กระทำผิด

ท่านธรรมรักขิตะ (Ven. Dhammarakita) เพื่อนพระชาวศรีลังกาเล่าให้ฟังว่าที่ศรีลังกากรณีพระประพฤติล่วงละเมิดวินัยทางเพศพระผู้ใหญ่จะเข้าไปตรวจสอบ หากมีความผิดจริงก็ให้สึกไปตามระเบียบ ส่วนสื่อเองก็มีจรรยาบรรณคล้ายๆ กับประเทศเนปาลคือจะลงข่าวเพียงตัวหนังสือสั้นๆ ที่ด้านในของหนังสือพิมพ์ ไม่มีการนำภาพของพระที่ประพฤติล่วงละเมิดมาลงประจาน

 :67: :67: :67:

สรุปได้ว่าแต่ละประเทศมีวิธีการจัดการแบบเดียวกันคือเป็นการจัดการภายในไม่ให้เป็นข่าว มีเพียงสองประเทศเท่านั้นที่ลงข่าวคือเนปาลกับศรีลังกาและเป็นเพียงข่าวเล็กๆ ไม่มีการนำภาพของพระผู้กระทำผิดมาลงประจาน ผู้เขียนถามว่าแล้วกรณีเป็นพระมีชื่อเสียงมีลูกศิษย์คอยปกป้องกรณีแบบนี้มีบ้างไหม ท่านพุทธะวัมสา (Ven. Buddhavamsa) พระภิกษุชาวอาระข่านรัฐระไคน์ (Rakhine State) ประเทศพม่าบอกว่า ที่นี่ก็มีเหมือนกัน หลายปีก่อนพระมีชื่อเสียงในพม่ารูปหนึ่งมีเรื่องชู้สาว ลูกศิษย์พยายามปกป้องช่วยเหลือจนพระรูปนั้นหลบหนีออกไปอยู่นอกประเทศ ก็มีเหมือนกันไม่ใช่ไม่มี

ผู้เขียนมองคล้ายๆ เพื่อนภิกษุคือประเทศไหนก็มีพระกระทำผิดทางเพศด้วยกันทั้งนั้นเพราะพระก็ยังเป็นมนุษย์ เพียงแต่ว่าอยู่ที่กระบวนการจัดการภายในขององค์กรสงฆ์ประเทศนั้นๆ ว่าจะมีวิธีการจัดการอย่างไร ลำพังองค์กรสงฆ์คงไม่ปรารถนาให้ข่าวพระแพร่กระจายไปในสื่อเพราะรู้ดีว่าข่าวแบบนี้แพร่ออกไปก็ไม่เป็นผลดีกับใครเลย คงไม่มีองค์กรสงฆ์ประเทศไหนอยากสาวไส้ให้กากิน

กรณีนี้ทำให้นึกถึงประเทศญี่ปุ่น ที่นี่ไม่มีการนำภาพคนตายมาเผยแพร่ให้เห็นในสื่อเพราะภาพคนตายทำให้เกิดผลกระทบที่รุนแรงต่อผู้เสพข่าว หากคนในสังคมเสพข่าวที่รุนแรงทุกวันย่อมส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมโดยรวมของคนในสังคม อาจทำให้คนเกิดภาวะสิ้นหวังซึมเศร้า นี่เป็นสิ่งที่คนทำสื่อในต่างประเทศให้ความสำคัญและรับผิดชอบ สื่อมวลชนในประเทศญี่ปุ่นจึงงดการเผยแพร่ภาพคนตายด้วยเหตุนี้

 :03: :03: :03:

กลับมาที่การนำเสนอข่าวพระในสังคมไทย ข่าวพระเป็นข่าวที่ทำให้ผู้คนตกอยู่ในภาวะซึมเศร้าและสิ้นหวังได้เช่นกัน ประเทศต่างๆ จึงงดการนำเสนอข่าวพระที่กระทำผิดทางเพศเพราะภาพและเนื้อหาของข่าวจะช็อกความรู้สึกของผู้คนอย่างแรง หากมีการเสนอข่าวเช่นนี้ซ้ำๆ ย่อมส่งผลกระทบกับจิตใจของผู้คน

นี่เป็นประเด็นที่น่าคิดสำหรับการเสนอข่าวพระของสื่อในสังคมไทยที่สื่อมวลชนควรหันกลับมาทบทวนวิธีการเสนอข่าวกันใหม่  จากการที่ผู้เขียนสัมภาษณ์เพื่อนพระชาวต่างชาติทำให้เห็นภาพของผลกระทบรุนแรงที่มีต่อสภาวะจิตของผู้คนทำให้โยมบางคนไม่ใส่บาตร ข่าวร้ายเป็นเรื่องอ่อนไหวที่มีผลกระทบง่ายดาย สื่อมวลชนควรหันกลับมาใส่ใจผลกระทบของผู้คนกับกรณีการเสนอข่าวพระในสื่อก่อนจะสายเกินไป

แม้พระพุทธองค์ยังได้วางวินัยบัญญัติไว้เช่นกันว่า ‘ภิกษุบอกอาบัติชั่วหยาบของภิกษุอื่นแก่คฤหัสถ์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์’ นั่นหมายความว่าพระองค์ไม่สนับสนุนให้ภิกษุนำเรื่องไม่ดีในสงฆ์ไปเผยแพร่ออกสู่ภายนอกเพราะเล็งเห็นความเสื่อมศรัทธาที่อาจเกิดขึ้นได้ แม้คฤหัสถ์ชาวพุทธก็ควรตระหนักรู้ถึงวินัยบัญญัติข้อนี้เช่นกันว่าควรเผยแพร่สิ่งใดไม่ควรเผยแพร่สิ่งใด

การเรียกชื่อพระที่กระทำผิดในสื่อก็มีการเรียกชื่อจิกหัวกันแรงๆ ตอนที่ยังไม่ได้ทำผิดก็เรียกพระอาจารย์ ครั้นทำผิดคำเรียกขานก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนราวกับว่าบุคคลคนนี้ไม่มีความดีอะไรหลงเหลืออีกแล้ว ไม่เหลือแม้แต่ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ เราไม่จำเป็นต้องซ้ำเติมคนที่ล้มลงไปขนาดนั้นก็ได้ เพียงแค่เรามองเห็นว่าทุกคนต่างก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน มีโลภโกรธหลง มีผิดพลาด มีทุกข์ มีเจ็บปวดเหมือนกัน เราเพียงแต่รับรู้ว่ามีพระที่ทำผิดเกิดขึ้น กระบวนการทางสังคมที่มีอยู่จะจัดการตัวมันเอง

 :91: :91: :91:

เมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๘ เป็นปีที่ ท่านติช นัท ฮันห์ ได้กลับไปเหยียบแผ่นดินเกิดคือเวียดนามเป็นครั้งแรกในรอบ ๓๙ ปี เมื่อท่านกลับไปชาวเวียดนามรายงานให้ท่านทราบว่ามีพระอาจารย์บางรูปประพฤติล่วงละเมิดวินัยทางเพศ ท่านจึงบรรยายให้ชาวพุทธในเวียดนามได้มีสติกับเรื่องนี้ว่า

     “เจ้าอาวาสคือผู้สืบทอดจากพระเถระองค์ก่อนๆ ทุกอณูเซลล์ หากอาจารย์ทำผิดทางเพศเราควรช่วยเหลือท่านให้หลุดพ้นจากความผิดด้วยการไม่ประณาม ไม่ตำหนิติเตียนอาจารย์ แต่เห็นว่าทุกคนต่างก็ยังมีความไม่สมบูรณ์ มีความทุกข์เผารนอยู่ ฉันเห็นข้ออ่อนของเธอ เธอเห็นข้ออ่อนของฉัน อาจารย์เห็นข้ออ่อนของลูกศิษย์ ลูกศิษย์เห็นข้ออ่อนของอาจารย์ เราต่างเห็นข้ออ่อนด้อยของกันและกัน

    "ฉันจากไปเกือบ ๔๐ ปี คนที่อายุต่ำกว่า ๔๐ ต่างก็เป็นลูกหลานของฉัน ถ้าเธอสามารถเรียนรู้การปฏิบัติอย่างที่ฉันกำลังทำอยู่จะเป็นการสร้างการสืบสายขึ้นมาใหม่ มันจะช่วยแก้ไขความขัดแย้งและความทุกข์ได้ มันจะค่อยๆ ซึมซับอยู่ในสายเลือด
      ถึงแม้ท่านจะไม่ดี เราก็ควรกราบท่านในฐานะที่ท่านไม่มีโอกาสรดน้ำให้กับเมล็ดพันธุ์ที่ดี
      ท่านอาจจะไม่มีอาจารย์ที่ดีคอยสอน หรือคอยสนับสนุนให้เมล็ดพันธุ์ที่ดีเกิดการเจริญเติบโตขึ้นภายใน
      เมื่อนั้นเราจึงเห็นข้ออ่อนของพ่อแม่ เห็นข้ออ่อนของครูบาอาจารย์
      ถึงอย่างไรเราก็ยังสามารถที่จะรักพ่อรักแม่ที่ทำผิดของเราได้ รักครูบาอาจารย์ที่ทำผิดของเราได้ ถ้าเราสามารถเห็นความทุกข์ของท่าน เราจะสามารถช่วยท่านได้และมันสามารถช่วยเยียวยาตัวเราเองด้วย”   

      บางทีคำสอนของท่านติช นัท ฮันห์ ในเรื่องนี้น่าจะทำให้เราหันกลับมามีสติและสามารถเข้าใจพระที่ทำผิดได้มากขึ้นว่าท่านก็ยังมีความไม่สมบูรณ์และถูกความทุกข์เผารนอยู่...

ขอบคุณภาพข่าวจาก
www.komchadluek.net/detail/20130814/165775/ข่าวพระในสื่อภายใต้ความเป็นมนุษย์...ใครผิด.html#.UgyJvaxYxGp  (http://www.komchadluek.net/detail/20130814/165775/ข่าวพระในสื่อภายใต้ความเป็นมนุษย์...ใครผิด.html#.UgyJvaxYxGp)