สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

             
      ทีนั้น พระศาสดาตรัสกับเธอว่า
      "อันภิกษุทั้งหลายทำอย่างนั้น ย่อมไม่ควร ขึ้นชื่อว่าบาปกรรม ใครๆ ไม่ควรดูหมิ่นว่านิดหน่อย เหมือนอย่างว่า ภาชนะที่เขาเปิดปากตั้งไว้กลางแจ้ง เมื่อฝนตกอยู่ ไม่เต็มได้ด้วยหยาดน้ำหยาดเดียวโดยแท้ ถึงกระนั้น เมื่อฝนตกอยู่บ่อยๆ ภาชนะนั้นย่อมเต็มได้แน่ๆ ฉันใด บุคคลผู้ทำบาปกรรมอยู่ ย่อมทำกองบาปให้ใหญ่โตขึ้นโดยลำดับได้อย่างแน่ๆ ฉันนั้นเหมือนกัน"

     ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-
                  มาวมญฺเญถ ปาปสฺส       น มตฺตํ อาคมิสฺสติ
                  อุทพินฺทุนิปาเตน       อุทกุมฺโภปิ ปูรติ
                  อาปูรติ พาโล ปาปสฺส       โถกํ โถกํปิ อาจินํ.
                  บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบาปว่า ‘บาปมีประมาณน้อยจักไม่มาถึง’
                  แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลง (ทีละหยาดๆ) ได้ฉันใด
                  ชนพาลเมื่อสั่งสมบาปแม้ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบาปได้ฉันนั้น.

__________________________________________________
อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ปาปวรรคที่ ๙ เรื่องภิกษุไม่ถนอมบริขาร
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=19&p=5 (http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=19&p=5)
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=587&Z=617 (http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=587&Z=617)