สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

    1. พระโสดาบันทำใมไม่ตกอบาย (เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย นรก)อีก..จริงหรือ? จะเป็นไปได้อย่างไร
 
  ตอบ.  จริง ..เมื่อเจริญวิปัสสนาจนวิปัสสนาญาณขึ้นถึงญาณที่ ๑๔ โสดาปัตติมรรคจะทำหน้าที่ประหารตัวมิจฉาทิฏฐิที่นอนเนื่องอยู่ในจิตสันดานได้อย่างเด็ดขาดสิ้นเชิง มิจฉาทิฏฐินี่แหละที่เป็นตัวเชื้อให้เราต้องตกอบาย (คือ กำเนิดเตรัจฉาน เปรต อสุรกาย ตกนรก)อีก(1)   
   
           เมื่อเราบรรลุโสดาบันได้แล้ว ไม่ว่าในอดีตชาติหรือชาติปัจจุบัน เราได้เคยทำบาปอกุศลไว้มากมายเพียงใดก็ตาม   ก็ไม่ต้องไปชดใช้กรรมในนรกอีกต่อไป และจะเกิดในสุคติภูมิ (โลกมนุษย์,สวรรค์) ได้อีกไม่เกิน ๗ ชาติแล้วบรรลุอรหันต์ เข้าถึงความดับภพชาติโดยสิ้นเชิง ไม่เกิดใหม่อีกต่อไป  เมื่อไม่เกิดอีก ก็ไม่ต้องแก่ ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องตาย ไม่ต้องตกนรก, ตกอบาย และไม่ต้องเป็นทุกข์อีกแล้ว

อ้างอิง   พระไตรปิฎกภาษาไทย แปลโดยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
 ดูรายละเอียดในพระไตรปิฎก  เล่มที่ ๒๓ หน้า ๙๗     2. ดูรายละเอียดในพระไตรปิฎก  เล่มที่ ๒๓ หน้า ๖๗
 

คำว่า ประหารมิจฉาทิฏฐิ ที่นอนเนื่องอยู่ในจิตสันดานได้อย่างเด็ดขาดสิ้นเชิง  และขึ้นถึงญาณที่ ๑๔  ผมฟังแล้วไม่รู้เรื่อง  ผมอธิบายภาษาสมัยใหม่แบบนักเลงของผมดีกว่า

"ประหารมิจฉาทิฏฐิ ที่นอนเนื่องอยู่ในจิตสันดานได้อย่างเด็ดขาดสิ้นเชิง"    =  โสดาบันอย่างข้า รู้ความจริงแล้วโว๊ยว่า  สิ่งที่ข้าคิดปรุงแต่งเป็นกุศลและอกุศล และทำกรรมลงไปด้วยจิตปรุงแต่งกุศลและอกุศลนั้นลงไป ที่เรียกว่า "ทำบุญ ทำบาป"  มันดันฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของข้า  แล้วจิตใต้สำนึก(ภวังค์จิต)ของข้ามันก็เสือกไปสร้างภพภูมิทิพย์รอข้าอยู่ในปรโลกเป็นสวรรค์และนรก

สวรรค์ และนรก รวมทั้งไฟนรกมันมี เพราะจิตใต้สำนึกหรือภวังค์จิตของข้า คิดปรุงแต่งให้มันมี  คนทั่วไปเขาไม่รู้ความจริง ถึงรู้ก็ปฏิบัติจนถึงขั้นรับรู้ว่าสิ่งเหล่านั้นไม่มีจริงไม่ได้  แต่พระโสดาบันอย่างข้าปฏิบัติจนรู้และเห็นแล้วว่า  ทุกอย่างมันเป็นแค่มายา เป็นความว่างเปล่า  แล้วไฟนรกจะทำอะไรข้าได้วะ

ข้าจึงหัวเราะเยะเย้ย เหวยๆฟ้า  พสุธาอย่างครวญว่าข้าข่มเหง จิตของพระโสดาบันอย่างข้า รู้อย่างชัดเจนแล้วล่ะว่า  นรกเป็นแค่มายา เป็นความว่างเปล่า  แล้วไฟนรกจะเผาข้าได้อย่างไรวะ...โอ๊ย! ร้อนโว้ย (ล้อเล่นน่า)

สรุป

จิตใต้สำนึกหรือภวังคจิต  ซึ่งเป็นตัวเก็บสันดานของเรา  มันมีภพภูมิต่างๆซ่อนอยู่  พระโสดาบันรู้และปฏิบัติได้แล้วว่า ทุกอย่างแม้แต่โลกของเรา นรก ฯลฯ  ล้วนเป็นแค่มายาของจิต จริงๆแล้ว มันไม่มีจริง  มันเป็นความว่างเปล่า  นรก ไฟนรก ต้นงิ้ว กระทะทองแดง ฯลฯ ต่างก็เป็นของปลอมทั้งนั้น 

แล้วพระยามัจจุราชจะเอาไฟนรกของปลอมมาหลอกท่าน พระโสดาบันท่านก็ไม่หลงกลอีกแล้ว  นี่แหละเป็นเหตุที่ท่านไม่มีทางตกนรกอีก เพราะพระโสดาบันรู้แล้วว่า มันเป็นของปลอมทั้งนั้น  แต่มนุษย์ธรรมดาที่ยังติดกิเลส อวิชชา  ทำบาปหรือความชั่วลงไป  มันคิดว่า ไฟนรก ต้นงิ้ว กระทะทองแดง ฯลฯ เป็นของจริง  รวมทั้งวิญญาณสกปรกของมัน มันก็คิดว่าเป็นของจริง  คนบาปเหล่านี้จึงโดนไฟนรกเผา

อืม กาผมว่าเป็นเพราะท่านเดินอ้อมไปอะเลยไม่ตก
แต่พะโซดาตะบันพลศักดิ์ เล่นโดดไปเลย ไม่รู้แอ้งแม้งอยู่ขุมไหน